Właściwie trudną tę książkę przypisać do jakiegokolwiek gatunku... Wręcz uwielbiam książki o Paryżu, lub z Paryżem w tle, ale ta jest jakaś taka... nijaka. Moja ocena to 5, jak dla mnie i tak wysoka ze względu na lokalizację, ale tak jak tu ktoś już napisał w komentarzu przede mną: ani to pamiętnik, ani romans, ani obyczajówka. Trochę o tym, trochę o tamtym. Jedyne ciekawe fragmenty to te dotyczące stricte Paryża, reszta- obleci...

Właściwie trudną tę książkę przypisać do jakiegokolwiek gatunku... Wręcz uwielbiam książki o Paryżu, lub z Paryżem w tle, ale ta jest jakaś taka... nijaka. Moja ocena to 5, jak dla mnie i tak wysoka ze względu na lokalizację, ale tak jak tu ktoś już napisał w komentarzu przede mną: ani to pamiętnik, ani romans, ani obyczajówka. Trochę o tym, trochę o tamtym. Jedyne ciekawe...

Hmm to książka z tych raczej dziwnych. Skrzyżowanie ni to pamiętnika, ni rozmowy w sumie sama nie wiem do czego to podpiąć.
Bohaterka opowiada o swoim pobycie w Paryżu zwracając się jakby do przyjaciółki lub wręcz do samej siebie. Fakt są to momentami nawet ciekawe historie związane ze zwyczajami Francuzów, ich kulturą, ale najbardziej przeszkadzało mi w czytaniu rozbijanie opowieści na bardzo krótkie rozdziały i ciągłe przeskoki myślowe autorki.

Hmm to książka z tych raczej dziwnych. Skrzyżowanie ni to pamiętnika, ni rozmowy w sumie sama nie wiem do czego to podpiąć.
Bohaterka opowiada o swoim pobycie w Paryżu zwracając się jakby do przyjaciółki lub wręcz do samej siebie. Fakt są to momentami nawet ciekawe historie związane ze zwyczajami Francuzów, ich kulturą, ale najbardziej przeszkadzało mi w czytaniu...

Pierwsza gwiazdka za okładkę. Druga - za opisy miejsca akcji. Paryż - miasto, które dwukrotnie odwiedziłam i wciąż czuję niedosyt. Doceniam więc wzmianki historyczne oraz opisy współczesnego „miasta miłości”. Nawet gdy są tak różne od moich doświadczeń czy wrażeń. I to by było na tyle. Nie przypadła mi do gustu narratorka - główna bohaterka. Podobnie jej ciasteczkowy-leniwy utrzymanek, koleżanki i współpracownicy. Postać, która mnie zainteresowała to babcia Rozalka.
Najprawdziwsze wydają się tu następujące słowa bohaterki:
„Wiele słów, ale tak naprawdę to nie wiem, o czym piszę. Piszę, żeby czymś zająć ręce i nie obgryzać paznokci”. Dla mnie pomysł na treść przypomina polski bigos. Jedni nazywają to danie „przeglądem tygodnia, zapominając, iż dobry bigos wymaga odpowiednich składników, we właściwych proporcjach, potrzebuje przypraw oraz czasu... A tego chyba zabrakło... Dałam jednak szansę książce i sobie. W nagrodę znalazłam fragmenty znanych piosenek oraz zakończenie - apel:
„Miłości nie warto opisywać. W słowach wychodzi gorzej niż w rzeczywistości. Bardziej tandetnie. Mdło i nieprawdziwie. Miłość się zjawiła, jest i zamierzam ją przeżyć. Tu i teraz. Pozwolę sobie na dość górnolotne przesłanie do całej ludzkości, do białych, czarnych, żółtych i zielonych, do wszelkich możliwych gatunków, ras, odmian i preferencji: Ludzie! Kochajcie się!”

Pierwsza gwiazdka za okładkę. Druga - za opisy miejsca akcji. Paryż - miasto, które dwukrotnie odwiedziłam i wciąż czuję niedosyt. Doceniam więc wzmianki historyczne oraz opisy współczesnego „miasta miłości”. Nawet gdy są tak różne od moich doświadczeń czy wrażeń. I to by było na tyle. Nie przypadła mi do gustu narratorka - główna bohaterka. Podobnie jej ciasteczkowy-leniwy...

Zaczęłam czytać zwabiona opisem na okładce i samą okładką. Zawiodłam się, nie jest to powieść o jednej fabule, ale coś w rodzaju pamiętnika. Nie podeszło mi. Raczej nie będę podejmowała próby ponownego czytania.

Zaczęłam czytać zwabiona opisem na okładce i samą okładką. Zawiodłam się, nie jest to powieść o jednej fabule, ale coś w rodzaju pamiętnika. Nie podeszło mi. Raczej nie będę podejmowała próby ponownego czytania.

Całkiem banalna historia, bohaterka lekko irytująca, ale w tle przepiękny Paryż i dużo ciekawostek na jego temat. Choćby dlatego warto zerknąć do tej książki.

Całkiem banalna historia, bohaterka lekko irytująca, ale w tle przepiękny Paryż i dużo ciekawostek na jego temat. Choćby dlatego warto zerknąć do tej książki.

Nie polecam!
Jedna gwiazdka za wrzucone ciekawostki o dawnym Paryżu.
Bohaterka zakrawa na nimfomanke. Wiecznie niezadowolona.
Brak ladu i składu.

Nie polecam!
Jedna gwiazdka za wrzucone ciekawostki o dawnym Paryżu.
Bohaterka zakrawa na nimfomanke. Wiecznie niezadowolona.
Brak ladu i składu.

Dziwna książka. Jedne "rozdziały" czytałam z wielką przyjemnością. Innych nie mogłam strawić. Nie wiem czy chciałabym ją komuś polecić. Raczej należy to traktować jako czytelniczą ciekawostkę.

Dziwna książka. Jedne "rozdziały" czytałam z wielką przyjemnością. Innych nie mogłam strawić. Nie wiem czy chciałabym ją komuś polecić. Raczej należy to traktować jako czytelniczą ciekawostkę.

Niekoniecznie ambitna ale rzucająca pozytywne spojrzenie na codzienne czynności i koleje rzeczy. Idealna aby się rozluźnić i odpocząć.

Niekoniecznie ambitna ale rzucająca pozytywne spojrzenie na codzienne czynności i koleje rzeczy. Idealna aby się rozluźnić i odpocząć.

Całkiem przyjemne w odbiorze spojrzenie na Paryż okiem emigrantki z Polski. Narratorka bez sentymentów opisuje paryską rzeczywistość, febliki i dziwactwa Francuzów oraz własne doświadczenia z emigracji zarobkowej.
Niektóre zachowania mieszkańców zmuszają ją do snucia refleksji na temat życia we Francji i francuskich obyczajów jak maczanie rogalika w kawie, niespodziewanego kolorytu lokalnego- wspaniała kloszardka z Polski, tudzież ciemnych stronach Sacre Coeur. W mieście miłości, epatując swoim wdziękiem jako kelnerka, Polka ironicznie, dowcipnie i z wdziękiem komentuje swoją codzienność, japońskich turystów oraz życie kulturalne stolicy świata. Powieść szybko się czyta, czasem można się nieźle ubawić przy lekturze i naprawdę jest to sympatyczna lektura na lato. najmocniejszym punktem jest oczywiście romantyczna sceneria oraz celne obserwacje społeczno-obyczajowe.

Całkiem przyjemne w odbiorze spojrzenie na Paryż okiem emigrantki z Polski. Narratorka bez sentymentów opisuje paryską rzeczywistość, febliki i dziwactwa Francuzów oraz własne doświadczenia z emigracji zarobkowej.
Niektóre zachowania mieszkańców zmuszają ją do snucia refleksji na temat życia we Francji i francuskich obyczajów jak maczanie rogalika w kawie, niespodziewanego...

Napisana świetnie powieść bohaterka pozytywna, wesoła opowiada o Paryżu i swoich podróżach.
Przepiękne krajobrazy, pyszne potrawy i klimat cudowny.
Porywająca, przyjemna książka " Paryżanki"
Zaskoczyła mnie pozytywnie, wciągnęła natychmiast bardzo mnie się podobała:):)

Napisana świetnie powieść bohaterka pozytywna, wesoła opowiada o Paryżu i swoich podróżach.
Przepiękne krajobrazy, pyszne potrawy i klimat cudowny.
Porywająca, przyjemna książka " Paryżanki"
Zaskoczyła mnie pozytywnie, wciągnęła natychmiast bardzo mnie się podobała:):)