"...zawsze jest więcej książek niż życia. Drukarze mogliby strajkować od dziesięciu lat i nikt by tego nie zauważył. Wiedział pan, że na każde dwadzieścia osiem stron, jakie się wydaje, czyta się tylko jedna? Bo są książki, które daje się ludziom, którzy nie czytają, bo trafiają do bibliotek bez czytelników, bo kupowane są po to, by zapełnić regał, bo obdarowuje się nimi przy kupnie innego produktu, bo czytelnik traci zainteresowanie od pierwszego rozdziału..."

"...zawsze jest więcej książek niż życia. Drukarze mogliby strajkować od dziesięciu lat i nikt by tego nie zauważył. Wiedział pan, że na każde dwadzieścia osiem stron, jakie się wydaje, czyta się tylko jedna? Bo są książki, które daje się ludziom, którzy nie czytają, bo trafiają do bibliotek bez czytelników, bo kupowane są po to, by zapełnić regał, bo obdarowuje się nimi...

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2014/01/dola-ostatniego-w-miescie-czytalnika.html

Nadęta bufonada Davida Toscany w postaci Ostatniego czytelnika książki, która pretendowała do intelektualnej wyższości nad dorobkiem innych pisarzy, bynajmniej nie zniechęciła mnie do rzeczy od zawsze obecnych w literaturze, a które autora skłoniły do napisania swojego "wybitnego dzieła". Toscana piętnuje artystyczne nadęcie pisarzy dążących do osiągnięcia sukcesu wyrażonego w liczbie czytelników oraz literackich nagrodach. Paradoksalnie sam za swoją "tajemniczą i kunsztowną" opowieść otrzymał nagrodę.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2014/01/dola-ostatniego-w-miescie-czytalnika.html

Nadęta bufonada Davida Toscany w postaci Ostatniego czytelnika książki, która pretendowała do intelektualnej wyższości nad dorobkiem innych pisarzy, bynajmniej nie zniechęciła mnie do rzeczy od zawsze obecnych w literaturze, a które autora skłoniły do napisania swojego "wybitnego...

Po mojemu, powinno się poznawać książki autorów z przeróżnych stron świata. W bibliotece, w ręce wpadł mi akurat David Toscana, pisarz meksykański. Wszystko zapowiadało się przepięknie!

Już opis na tylnej okładce bardzo zachęca do lektury, dlatego też bez wahania najmniejszego, książka ta szybciutko trafiła z bibliotecznej półki, na moją.

W miasteczku panuje długa już susza. nigdzie nie ma wody. Tylko jedna studnia nie jest do końca wyschnięta, ale okazuje się, że znajduje się tam ciało małej dziewczynki. Czyli zapowiada się niezła sensacja, thriller! Nic bardziej mylnego! Główny bohater, bibliotekarz opowiada bez końca o różnych nieznanych przeciętnemu czytelnikowi powieściach. Nudzi, nudzi, nudzi.

Szczerze mówiąc nie mam nic więcej do dodania. Już dawno tak się nie zawiodłem na książce. Mimo, że jest cieniutka, to przez tą wszechobecną nudę czułem się jakbym czytał już tę książkę kilka lat co najmniej. Aż czytać mi się odechciało na sekundę!

Po mojemu są bardziej warte książki, na które warto zwrócić uwagę. Jeżeli natomiast komuś się będzie nudziło i tę nudę będzie pragnął pogłębić, zachęcam do sięgnięcia po Ostatniego czytelnika!

https://pomojemuliteratura.blogspot.com/

Po mojemu, powinno się poznawać książki autorów z przeróżnych stron świata. W bibliotece, w ręce wpadł mi akurat David Toscana, pisarz meksykański. Wszystko zapowiadało się przepięknie!

Już opis na tylnej okładce bardzo zachęca do lektury, dlatego też bez wahania najmniejszego, książka ta szybciutko trafiła z bibliotecznej półki, na moją.

W miasteczku panuje długa już...

Podobała mi się fabuła i sam pomysł na nią - opowieść o małym, prześladowanym przez suszę miasteczku, gdzie fikcja literacka miesza się z rzeczywistością, a jedyną osobą sięgającą po książki jest dość osobliwy bibliotekarz. Potencjał był duży. Niestety, sposób pisania autora dość mocno psuje przyjemność z czytania. A konkretniej jego zapis "dialogów", które nie są w żaden sposób zaznaczone - ani przez myślniki, ani przez akapity, ani chociażby przez kursywę. Tekst leci jednym ciurkiem i bardzo często trzeba się domyślać kto co mówi i czy w faktycznie to mówi, czy tylko sobie myśli, a może w ogóle jest to już kwestia narratora. Nie wiem co pan Toscana chciał tym zabiegiem osiągnąć, ale śmiem przypuszczać, że cokolwiek to było, niezbyt mu wyszło. Chyba że na celu miał zirytowanie i "ogłupienie" czytelnika, w takim razie wyszło bardzo dobrze. Dla mnie w każdym razie jest to największy minus tej książki i gdyby zapisać tę samą historię jeszcze raz, ale z uwzględnieniem normalnych dialogów, ocena byłaby o wiele wyższa, a tak jest tylko 4/10.

Podobała mi się fabuła i sam pomysł na nią - opowieść o małym, prześladowanym przez suszę miasteczku, gdzie fikcja literacka miesza się z rzeczywistością, a jedyną osobą sięgającą po książki jest dość osobliwy bibliotekarz. Potencjał był duży. Niestety, sposób pisania autora dość mocno psuje przyjemność z czytania. A konkretniej jego zapis "dialogów", które nie są w...

Dziwna, pokręcona, trzeba się dobrze skupić na początku, żeby zrozumieć o co chodzi. Brak zaznaczonych dialogów ma zapewne dać poczucie wymieszania fikcji z rzeczywistością zastaną w książce. Jakoś w połowie czytania zaczęłąm rozumieć, kto mówi dane zdanie, a co jest wyciągiem z jakiegoś innego dzieła. Zabieg ciekawy, ale akurat w tym przypadku średnio się udało. Może gdyby zakończenie było jakies inne, to ocena byłaby wyższa, a tak... kiepściunio.

Dziwna, pokręcona, trzeba się dobrze skupić na początku, żeby zrozumieć o co chodzi. Brak zaznaczonych dialogów ma zapewne dać poczucie wymieszania fikcji z rzeczywistością zastaną w książce. Jakoś w połowie czytania zaczęłąm rozumieć, kto mówi dane zdanie, a co jest wyciągiem z jakiegoś innego dzieła. Zabieg ciekawy, ale akurat w tym przypadku średnio się udało. Może gdyby...

Nie, nie, nie, nie...
Kupiłam tą książkę za 5 zeta w Biedrze... i jakbym wiedziała jaka będzie ta książka, to zdecydowanie nie brałabym jej. Na odwrocie książki niby jest krótki opis i czytając go miałam wrażenie, że książka będzie dobra, ale okazało się inaczej.
Jedyne najlepsze określenie, jakie przychodzi mi do głowy, to "dziwna". Tak, to jest zdecydowanie najlepsze określenie.

Nie, nie, nie, nie...
Kupiłam tą książkę za 5 zeta w Biedrze... i jakbym wiedziała jaka będzie ta książka, to zdecydowanie nie brałabym jej. Na odwrocie książki niby jest krótki opis i czytając go miałam wrażenie, że książka będzie dobra, ale okazało się inaczej.
Jedyne najlepsze określenie, jakie przychodzi mi do głowy, to "dziwna". Tak, to jest zdecydowanie najlepsze...

Jedna z najgorszych książek jakie miałam (nie)przyjemność czytać. Opis na okładce był zachęcający, wielkie więc było moje zdziwienie, kiedy po zakupie (niestety!) zaczęłam ją czytać. Niektóre książki zaczynają się opornie, ale z czasem historia nabiera tempa i robi się ciekawa. Tutaj jest już tylko gorzej i gorzej. Dziwny styl pisania, który każe nam zgadywać, kto teraz mówi, sprawia że trzeba wracać do przeczytanych już fragmentów . Jest to strasznie irytujące i dobrnięcie do końca historii jest prawdziwym wyczynem i męką. Akcja jest dla mnie po prostu pozbawiona jakiegokolwiek sensu czy głębi, a poczynania bohatera wręcz absurdalne. Nie znalazłam w tej książce nic godnego uwagi, żadnych złotych myśli,czy ciekawych bohaterów. Nie jest to chwalebne, ale gdyby nie wydane pieniądze,zrezygnowałabym po kilku stronach i zapomniała o "Ostatnim czytelniku". Nie jest on warty poświęconego czasu.

Jedna z najgorszych książek jakie miałam (nie)przyjemność czytać. Opis na okładce był zachęcający, wielkie więc było moje zdziwienie, kiedy po zakupie (niestety!) zaczęłam ją czytać. Niektóre książki zaczynają się opornie, ale z czasem historia nabiera tempa i robi się ciekawa. Tutaj jest już tylko gorzej i gorzej. Dziwny styl pisania, który każe nam zgadywać, kto teraz...

Opis na okładce wskazuje na kryminał, ale zdecydowanie ta książka nim nie jest. To raczej filozoficzno-literackie rozważania na temat życia, miłości, książek i śmierci. Powieść specyficzna i raczej nie dla każdego czytelnika, ale tym którzy lubią literaturę nieoczywistą bardzo polecam!

Opis na okładce wskazuje na kryminał, ale zdecydowanie ta książka nim nie jest. To raczej filozoficzno-literackie rozważania na temat życia, miłości, książek i śmierci. Powieść specyficzna i raczej nie dla każdego czytelnika, ale tym którzy lubią literaturę nieoczywistą bardzo polecam!

Ciężko się ją czyta. Teraźniejszość pomieszana z przeszłością i z fikcją. Pisana jednym ciągiem, bez akapitów, podziałów.

Ciężko się ją czyta. Teraźniejszość pomieszana z przeszłością i z fikcją. Pisana jednym ciągiem, bez akapitów, podziałów.

Umęczyła mnie ta książka. Mroczny i duszny klimat meksykańskiej prowincji, gnijące książki, martwa dziewczynka i facet z obsesją avokado

Umęczyła mnie ta książka. Mroczny i duszny klimat meksykańskiej prowincji, gnijące książki, martwa dziewczynka i facet z obsesją avokado