Książka , która zaczynała się z dużym potencjałem ale rozwinęła się bez polotu. Ni to romans, ni detektywistyczna, a tylko trochę post-apokaliptyczna. Niby fantasy ale tam, gdzie to pasuje do fabuły, w większości nie ma i tak znaczenia. Główna bohaterka (jak lubi to przyznawać kilka razy) pod wpływem tych kilku dni staje się zupełnie inną osobą, po czym i tak podejmuje decyzje, które wydają się albo losowe, albo prowadzą (jak po nitce do kłębka) do tego samego typu problemów, które już napotkała na swej drodze. I tak - tym razem też nie radzi sobie z ich rozwiązaniem lub interpretuje je błędnie. Mam wrażenie, że tylko po to, by namieszać trochę w fabule. Bo na dobry plot twist to nie ma co tu liczyć.

Jeśli ktoś lubi mało skomplikowane historie, w których bohaterowie kręcą się od punktu do punktu rozwiązując zagadki to może znajdzie tu coś dla siebie.

Ocena 5/10, za dobre chęci.

Książka , która zaczynała się z dużym potencjałem ale rozwinęła się bez polotu. Ni to romans, ni detektywistyczna, a tylko trochę post-apokaliptyczna. Niby fantasy ale tam, gdzie to pasuje do fabuły, w większości nie ma i tak znaczenia. Główna bohaterka (jak lubi to przyznawać kilka razy) pod wpływem tych kilku dni staje się zupełnie inną osobą, po czym i tak podejmuje...

Ach te barwione brzegi ❤❤❤

Choć powiązania z mitologią, postapokaliptyczny świat, wątek detektywistyczny i w tle romans były bardzo zachęcające to jednak historia sama w sobie wydaje sie trochę niedopracowana.
Dużo sie dzieję, jest dużo postaci, ciężko się do którejkolwiek przywiązać, motywy nie do końca są jasne i logiczne i sporo niedopowiedzeń.

Historia ma duży potencjał, ale po kolejną część raczej nie sięgnę.

Ach te barwione brzegi ❤❤❤

Choć powiązania z mitologią, postapokaliptyczny świat, wątek detektywistyczny i w tle romans były bardzo zachęcające to jednak historia sama w sobie wydaje sie trochę niedopracowana.
Dużo sie dzieję, jest dużo postaci, ciężko się do którejkolwiek przywiązać, motywy nie do końca są jasne i logiczne i sporo niedopowiedzeń.

Historia ma duży...

Fajna książka z postapokaliptycznym klimatem i zagadką do rozwiązania. Bardzo lubię fabułę z tajemnicą i świetnie się z tą książką bawiłam. Pojawia się też mały wątek romantyczny. A rozwiązanie zagadki mocno szokuje.

Fajna książka z postapokaliptycznym klimatem i zagadką do rozwiązania. Bardzo lubię fabułę z tajemnicą i świetnie się z tą książką bawiłam. Pojawia się też mały wątek romantyczny. A rozwiązanie zagadki mocno szokuje.

Jeśli Wam powiem, że istnieją książki niewygodne do czytania to mi uwierzycie, czy muszę wyjaśniać?

Przecinaczka to historia Io, najmłodszej z rodu Mojr, która ma moc przecinania nici życia. Jest młoda, cicha i pracuje jako detektywka, w książce przyjdzie jej rozwikłać zagadkę dziwnych zabójstw.

Nie wiem, jak Wy odbieracie książki, ale ja czytając mam wrażenie, że otoczenie dookoła mnie zmienia stan skupienia. Kiedy czytam coś świetnego, to mam wrażenie jakby otaczała mnie mięciutka bańka, w której jest bardzo wygodnie i milutko się czyta. Przy „Przecinaczce” wszystko było kanciaste i niewygodne. Wiem, jestem dziwna, moja mama też tak uważa.

Nie przekonała mnie do siebie ta książka, bohaterowie i historia. Wszystko miało potencjał na świetną lekturę, ale wykonanie w ogóle temu nie sprostało. Największą bolączką jak dla mnie jest tutaj główna bohaterka, Io ma osiemnaście lat, wychowywały ją patologiczne siostry a teraz dziewczyna zarabia na życie jako detektywka. Jest głupia, irytująca, lekkomyślna a momentami wręcz bezmyślna. Uniwersum ma potencjał, to świat, w którym dzieci bogów dziedziczą ich moc, to miasto zarządzane gangami, bogate dzielnice i slumsy, różnorodność etniczna i paranormalna. Potencjał jest, ale już pióro autorki zdecydowanie do mnie nie trafia. Nie wiem, czy powinnam wspominać o tym, że sam tekst też nie jest łatwy w odbiorze, nie wiem czy jest to kwestia tłumaczenia, korekty czy oryginału, ale dialogi są sztywne, imię głównej bohaterki na jednej stronie potrafi powtórzyć się 7 razy z czego 3 w jednym akapicie, nie brakuje zdań z dziwnym szykiem i innych perełek. Historia ma potencjał, świat ma potencjał więc całkiem możliwe, że książka znajdzie swoich fanów, ale ja się niestety do tego grona zaliczyć nie mogę. Uniwersum to nie wszystko, tak samo dobry pomysł na historię, to musi się bronić dobrym piórem oraz bohaterami, do których poczujemy sympatię i będziemy chcieli o nich czytać. Niestety, ale tutaj nie wszystko się udało.

Jeśli Wam powiem, że istnieją książki niewygodne do czytania to mi uwierzycie, czy muszę wyjaśniać?

Przecinaczka to historia Io, najmłodszej z rodu Mojr, która ma moc przecinania nici życia. Jest młoda, cicha i pracuje jako detektywka, w książce przyjdzie jej rozwikłać zagadkę dziwnych zabójstw.

Nie wiem, jak Wy odbieracie książki, ale ja czytając mam wrażenie, że...

3,5/5 ⭐️
Jeżeli zaczynacie przygodę z fantastyką to zacznijcie ją tą książką. Jest bardzo fajna i przyjemna. Dosyć szybko mi się ją czytało. Lecz później nie byłem w stanie wgryźć się, wciągnąć się w historię książki, ale jeszcze później już byłem i było bardzo fajnie. Będę z chęcią kontynuować drugi tom.

3,5/5 ⭐️
Jeżeli zaczynacie przygodę z fantastyką to zacznijcie ją tą książką. Jest bardzo fajna i przyjemna. Dosyć szybko mi się ją czytało. Lecz później nie byłem w stanie wgryźć się, wciągnąć się w historię książki, ale jeszcze później już byłem i było bardzo fajnie. Będę z chęcią kontynuować drugi tom.

Książka gdzie co chwilę coś się działo, bez momentu rozluźnienia. Lubię książki z podstawą na mitach więc idealna dla takich ludzi jak ja. Były momenty że zmieniłam pozycje przez rozwój wydarzeń, więc ogólnie polecam.

Książka gdzie co chwilę coś się działo, bez momentu rozluźnienia. Lubię książki z podstawą na mitach więc idealna dla takich ludzi jak ja. Były momenty że zmieniłam pozycje przez rozwój wydarzeń, więc ogólnie polecam.

Nie oceniaj książki po okładce. To prawdziwe stwierdzenie. Kolorowa okładka skrywa w sobie mroczna, klimatyczna opowieść. Wciągnęła mnie bardzo, czytało się lekko i szybko. To bardzo dobra pozycja.
Nie wiem o co chodzi w tym trendzie, ze w każdej nowej książce zawarte są niebinarne osoby. Całe szczęście autorka nie skupia się jedynie na różnorodności, jest to tylko dodatek, a fabuła jest bardzo ciekawa i dopięta.

Nie oceniaj książki po okładce. To prawdziwe stwierdzenie. Kolorowa okładka skrywa w sobie mroczna, klimatyczna opowieść. Wciągnęła mnie bardzo, czytało się lekko i szybko. To bardzo dobra pozycja.
Nie wiem o co chodzi w tym trendzie, ze w każdej nowej książce zawarte są niebinarne osoby. Całe szczęście autorka nie skupia się jedynie na różnorodności, jest to tylko dodatek,...

Zdecydowanie moje gusta jeżeli chodzi o tematykę książki. Okładka przyciaga uwagę, opis zachęca do przeczytania.
Akcją troche się ciągnie. Na początku nie powala (i dialogi są trochę monotonne)... ale mimo to czytało się Przecinaczke całkiem przyjemnie. Chętnie sięgnę po kolejne pozycje tej autorki.

Zdecydowanie moje gusta jeżeli chodzi o tematykę książki. Okładka przyciaga uwagę, opis zachęca do przeczytania.
Akcją troche się ciągnie. Na początku nie powala (i dialogi są trochę monotonne)... ale mimo to czytało się Przecinaczke całkiem przyjemnie. Chętnie sięgnę po kolejne pozycje tej autorki.

"Tolerowanie niegodziwości może zapewnić ci przetrwanie-powiedziała ale też wywołać poczucie powolnego umierania."

"Przecinaczka" autorstwa Kiki Hatzopulou to pierwszy tom serii Threads That Bind, ciekawego fantasy/romantasy. A o czym jest ?

Ora to ród bogiń losu, są potomkami greckiej bogini Mojry. W tej rodzinie zawsze przychodzi na świat troje dzieci opiekujących się nićmi, które łączą ludzi z tym co kochają, jak również z samym życiem. Każde z nich zajmuję się czym innym: jedno tka nici, drugie je wzmacnia lub osłabia, a trzecie je przecina. Właśnie przecinaniem zajmuje Io, najmłodsza z sióstr Ora. Swoje zdolności wykorzystuje w pracy w prywatnej agencji detektywistycznej. Zazwyczaj zajmuje się mało skomplikowanymi sprawami, ale tym razem dostaje bardzo niecodzienne zlecenie. Io ma wyśledzić kogoś, kto porywa i okalecza kobiety, zmieniając je w ten sposób w zmory - bezwzględne zabójczynie. Z pomocą przychodzi jej Edei Rhuną - chłopak, z którym jest połączona nicią przeznaczenia. Co z tym ma wspólnego jej siostra ? Czy Io uda się wytropić winowajcę ? Jak rozwinie się relacja Io i Edeia ? Koniecznie musicie poznać tę historię.

Po książkę, a właściwie w moim przypadku po audiobook sięgnęłam, gdy tylko dowiedziałam się, że ma w sobie mitologię, którą bardzo uwielbiam. Uwielbiam również wszystkie wątki mitologiczne, czy to mitologii słowiańskiej, czy nordyckiej, grecką, z którą mamy tutaj do czynienia też nie gardzę. Co jeszcze spodobało mi się w trakcie słuchania ? To, że fabuła jest bardzo spójna, wszystko dzieje się w swojej kolejności, nie ma żadnego naciągania, ani bezsensownego rozwlekania. Sama Io to też bardzo ciekawa postać, im bardziej zagłębiamy się w lekturę tym bardziej konkretną postacią się staje, jej decyzje są konkretne, widać czego chce.
Jest to książka, którą fajnie przeczytać, bo jest ciekawa, ale nie zrobiła na mnie wielkiego wow. Mimo, że oceniam ją bardzo dobrze, to czegoś mi w niej brakowało, tego czegoś co by sprawiło, że nie mogłabym o niej zapomnieć. Jednak czekam na kolejny tom, bo jestem bardzo ciekawa co tym razem wydarzy się w życiu Io.

"Tolerowanie niegodziwości może zapewnić ci przetrwanie-powiedziała ale też wywołać poczucie powolnego umierania."

"Przecinaczka" autorstwa Kiki Hatzopulou to pierwszy tom serii Threads That Bind, ciekawego fantasy/romantasy. A o czym jest ?

Ora to ród bogiń losu, są potomkami greckiej bogini Mojry. W tej rodzinie zawsze przychodzi na świat troje dzieci opiekujących się...

Ta książka była jak powiew świeżego powietrza pośród ostatnich fantasy/romantasy które przeczytałam. Cudowny pomysł na fabułę, czerpiący z różnych wierzeń i budujący z nich ciekawy konstrukt świata i społeczeństwa. Mam wrażenie że mieliśmy tu lekko zarysowany również motyw post apo: kwaśne deszcze, wojny o pitną wodę, ekstremalne zjawiska pogodowe czy chociażby zmutowane zwierzęta. Niestety powierzchnia tego wątku została tylko zarysowana, ale może druga część opowie coś więcej, trzymam kciuki. Sama zagadka kryminalna zbudowana w ciekawy i ekscytujący sposób, za każdym razem kiedy krzyczałam: a ja już wiem! Okazywało się że jednak nie wiem 😆 duży plus tej książki to bohaterowie, nie tylko główni ale też ci poboczni. Autorka naprawdę przyłożyła się do ich kreacji. Io z miejsca zdobyła moją sympatię, podobało mi się że dla niej nic nie było czarno-białe, miała dużo wątpliwości, szukała swojego głosu i rozwijała swój charakter razem z fabułą. I na koniec mój ulubiony motyw: fated mates🥹przedstawiony w zupełnie świeży, nienachalny sposób. Cały wątek romantyczny był na tyle subtelny, że nie przyćmił głównej opowieści, ale też na tyle ważny że jego echo odbijało się na decyzjach bohaterów. Podsumowując książka bardzo na plus, pewnie długo przyjdzie nam czekać na kontynuację ale mam nadzieję że będzie warto.

Ta książka była jak powiew świeżego powietrza pośród ostatnich fantasy/romantasy które przeczytałam. Cudowny pomysł na fabułę, czerpiący z różnych wierzeń i budujący z nich ciekawy konstrukt świata i społeczeństwa. Mam wrażenie że mieliśmy tu lekko zarysowany również motyw post apo: kwaśne deszcze, wojny o pitną wodę, ekstremalne zjawiska pogodowe czy chociażby zmutowane...