Słuchałam audiobooka pięknie czytanego przez autora a teraz żałuję, że nie widziałam książki. Brak mi fotografii. Ta książka, mimo że stanowi prywatne zapiski, stałą się moim kompendium wiedzy o Afryce. Dziękuję.

Słuchałam audiobooka pięknie czytanego przez autora a teraz żałuję, że nie widziałam książki. Brak mi fotografii. Ta książka, mimo że stanowi prywatne zapiski, stałą się moim kompendium wiedzy o Afryce. Dziękuję.

Zawsze uważałem, że w radiu Kydryński mówi trochę pretensjonalnie kwieciście. Nie wiedziałem nawet że jest podróżnikiem. I pisze równie kwieciście. I to nie jest pretensjonalnie, on taki widocznie jest.

To naprawdę piękna książka. Porusza tak wiele aspektów tego nieszczęsnego kontynentu zwanego Afryką, tak pięknie opisuje jego nieprzejednaną surowość. To z jakim trudem autor znosi to, co Sudańczycy, Etiopczycy, mieszkańcy Sierra Leone muszą znosić dzień po dniu, od narodzin aż do śmierci.

Zawsze uważałem, że w radiu Kydryński mówi trochę pretensjonalnie kwieciście. Nie wiedziałem nawet że jest podróżnikiem. I pisze równie kwieciście. I to nie jest pretensjonalnie, on taki widocznie jest.

To naprawdę piękna książka. Porusza tak wiele aspektów tego nieszczęsnego kontynentu zwanego Afryką, tak pięknie opisuje jego nieprzejednaną surowość. To z jakim trudem...

Reportaż, album, historie. Opisy surowe, lapidarne, trafne, poetyczne. Słońce i cień, egzotyka - kosmos udręczonej Afryki, kolaże z kolebki ludzkości, dramaty. Różne oblicza dzikiego i nieustannie zmieniającego się kontynentu, okaleczonego, upokorzonego, płaczącego pustkowia. Znajdujemy tu konteksty i narracje, opowiastki i migawki. Czytamy o dramatach mieszkańców, o przemocy, o życiu pośród śmierci, głodu i wszelkiego niebezpieczeństwa. Sen życia, przemijanie, ludzie, pytania, prześladowcy. Styl bardzo emocjonalny i plastyczny oddaje okoliczności, złożoność zła i te przestrzenie, krajobrazy, odory. Gorące powietrze i piach. Dostrzegamy nawiązania do Kapuścińskiego, Jagielskiego i Mellera. Szereg historii ludzi dodaje smaku tej opowieści - uszczegóławia sedno. I te fotografie tworzone według motta: „Fotografować raczej piękno niż grozę…” Cudowna, mądra i niełatwa lektura! Marcin Kydryński przybliża nam tu losy poszczególnych krajów oraz lokalne tradycje, wierzenia, obyczaje i obrzędy oraz ból i traumę, ale wszystko to nie w oderwaniu, ale w kontekście, w strumieniu czasu. Warto!

Reportaż, album, historie. Opisy surowe, lapidarne, trafne, poetyczne. Słońce i cień, egzotyka - kosmos udręczonej Afryki, kolaże z kolebki ludzkości, dramaty. Różne oblicza dzikiego i nieustannie zmieniającego się kontynentu, okaleczonego, upokorzonego, płaczącego pustkowia. Znajdujemy tu konteksty i narracje, opowiastki i migawki. Czytamy o dramatach mieszkańców, o...

Audiobook.
Trochę jak pamiętnik, trochę jak rozliczenie z przeszłością i jej podsumowanie. Na pewno nie jest to książka typowo podróżnicza, absolutnie nie turystyczna i jak na Afrykę bardzo mało o zwierzętach i ogólnie o przyrodzie. Przytoczone fakty i spostrzeżenia pozwalają raczej uzupełniać czytelnikowi obraz i wyobrażenie o Afryce niż go budować od podstaw.

Dużo zadumy i pytań, nostalgia. Od samego początku słychać, że Kydryński Afrykę kocha. W książce stara się ją opisać słowami, wykorzystującymi każdy zmysł - opisuje kolory, kształty, smak, zapach, dotyk przedmiotów.
Setki nazw miejsc w których autor był i dziesiątki nazwisk ludzi, których spotkał.

Każdy rozdział to historia opowiedziana jakby urywkami wspomnień, akapitami z notatnika, skokami w czasie i powrotami, próba przekazania czytelnikowi atmosfery miejsca i wydarzeń obejmujących 25 lat wypraw, poprzeplatana odnośnikami do literatury czy wspomnień innych podróżników np. podróż śladami sienkiewiczowskiego Stasia i Nel czy wyprawa do Liberii i Etiopii wraz z rysem historycznym tych państw.

Z każdej przebija do czytelnika żal z upływu czasu i znikanie Afryki o której autor marzy, a którą spotkał podczas pierwszych podróży w latach 90-tych XX w. - dzikiej, prostej, pierwotnej, nie zanieczyszczonej śmieciami i wynalazkami cywilizacji.

W Afryce Kydryńskiego wszystko znika, a nie płynie i zmienia się zyskując nową formę. Następstwo tych zmian rejestruje fotograficznie.

Do czytania lub słuchania w spokojne wieczory jak najbardziej polecam.

Audiobook.
Trochę jak pamiętnik, trochę jak rozliczenie z przeszłością i jej podsumowanie. Na pewno nie jest to książka typowo podróżnicza, absolutnie nie turystyczna i jak na Afrykę bardzo mało o zwierzętach i ogólnie o przyrodzie. Przytoczone fakty i spostrzeżenia pozwalają raczej uzupełniać czytelnikowi obraz i wyobrażenie o Afryce niż go budować od podstaw.

Dużo zadumy...

Przepięknie wyda książka pełna bogatej treści! Warto mieć ja w swojej bibliotece

Przepięknie wyda książka pełna bogatej treści! Warto mieć ja w swojej bibliotece

Wciągające historie. Ta książka to duża zachęta do rozpoczęcia odkrywania Afryki według własnych preferencji i co akurat w duszy człowiekowi gra.

Wciągające historie. Ta książka to duża zachęta do rozpoczęcia odkrywania Afryki według własnych preferencji i co akurat w duszy człowiekowi gra.

Przepiękne zdjęcia. Nie można się nie zakochać w Afryce...

Przepiękne zdjęcia. Nie można się nie zakochać w Afryce...

Ciekawa książka z perspektywy człowieka który poznał Afrykę od jej środka. Niezwykłe hostorie i losy ludzina których Afryka miała ogromny wpływ. Czasami bardzo dosadna i zapierające dech w piersi podróż po niedostępnych dla turystów mrocznych zakątkach. Dużo interesujących ciekawostek. Napisana dostępnym językiem choć czasem autor troszkę odleciał. Wspaniałe zdjęcia. Zdecydowanie polecam

Ciekawa książka z perspektywy człowieka który poznał Afrykę od jej środka. Niezwykłe hostorie i losy ludzina których Afryka miała ogromny wpływ. Czasami bardzo dosadna i zapierające dech w piersi podróż po niedostępnych dla turystów mrocznych zakątkach. Dużo interesujących ciekawostek. Napisana dostępnym językiem choć czasem autor troszkę odleciał. Wspaniałe zdjęcia....

Zdjęcia piękne, wiadomo. Piękniejsze jednak historie. Odmienne od tego, co za oknem widzimy. Odrębne. Niezrozumiałe. Uczące pokory wobec inności. Pokory wobec patentu na jedynie słuszną rację.

Zdjęcia piękne, wiadomo. Piękniejsze jednak historie. Odmienne od tego, co za oknem widzimy. Odrębne. Niezrozumiałe. Uczące pokory wobec inności. Pokory wobec patentu na jedynie słuszną rację.

Trochę opis rozczarowuje , ale zdjęcia cudowne .
Dobrze poznać tez ludzi z Polski którzy kochaj Afrykę bardziej niż swoj kraj .
Polecam dla miłośników kontynentu Afrykańskiego

Trochę opis rozczarowuje , ale zdjęcia cudowne .
Dobrze poznać tez ludzi z Polski którzy kochaj Afrykę bardziej niż swoj kraj .
Polecam dla miłośników kontynentu Afrykańskiego