Dobrze znana wielbicielom Stalkera czarnobylska Zona, ale ukazana z nieco innej perspektywy. Co tu mamy? Stalker-żółtodziób i jego chrzest bojowy, świeże spojrzenie na anomalie i dzikich mieszkańców Strefy, nierozwiązane tajemnice, charakterystyczna dla Zony atmosfera niepewności. Tom I określiłbym jako rozbudowany prolog do akcji właściwej, dlatego z miłą chęcią sięgnę po "Długi Rajd" tom II, żeby poznać odpowiedzi na postawione przez autora pytania :)

Dobrze znana wielbicielom Stalkera czarnobylska Zona, ale ukazana z nieco innej perspektywy. Co tu mamy? Stalker-żółtodziób i jego chrzest bojowy, świeże spojrzenie na anomalie i dzikich mieszkańców Strefy, nierozwiązane tajemnice, charakterystyczna dla Zony atmosfera niepewności. Tom I określiłbym jako rozbudowany prolog do akcji właściwej, dlatego z miłą chęcią sięgnę po...

Pierwsza pionierska książka Pana Piotra Abramika. Marzył o napisaniu i wydaniu książki. Ale czy mu się to udało?! Odpowiedź brzmi: TAK!. Założył zrzutkę, pisał i na koniec wydał pierwszy tom STALKERA Długi rajd. Moim zdaniem Pan Piotr przyłożył się bardzo do napisania książki i pomimo widocznych na początku typowej ręki "świeżego" pisarza bardzo, ale to bardzo ujęła mnie historia przekazana w książce. Postapokalipsa wszelako rozumiana jest moim ulubionym gatunkiem, także jestem niepomiernie szczęśliwy, że w uniwersum STALKER'a pojawiła się kolejna (i mam nadzieję nie ostatnia) pozycja. Niestety Fabryka Słów zarzuciła projekt Fabrycznej Zony, ale mam szczerą nadzieję, że Pan Piotr będzie starał się utrzymać uniwersum. Pomysł głównego bohatera moim zdaniem zasługuje na naprawdę spore uznanie. Nie mogę się doczekać kolejnych zrzutek, gdzie chętnie wesprę Pana Piotra i trafi do mnie drugi oraz kolejne tomy STALKER'a.

Pierwsza pionierska książka Pana Piotra Abramika. Marzył o napisaniu i wydaniu książki. Ale czy mu się to udało?! Odpowiedź brzmi: TAK!. Założył zrzutkę, pisał i na koniec wydał pierwszy tom STALKERA Długi rajd. Moim zdaniem Pan Piotr przyłożył się bardzo do napisania książki i pomimo widocznych na początku typowej ręki "świeżego" pisarza bardzo, ale to bardzo ujęła mnie...

Na wstępie dla jasności i przejrzystości powiem, że założyłem dzisiaj konto specjalnie, by wystawić ocenę i opinię tej książce. Powód jest prosty. Świat Stalkera jest dla mnie wyjątkowo ważny, a jako, że fabryczna zona nie wydała nic w tym uniwersum od bardzo dawna, to chcę w ten sposób docenić trud autora.

Od przeczytania Długiego rajdu minęło już trochę czasu, ale wspomnienia wciąż są świeże. Sam początek był dla mnie obiecujący. Przyznam, że wybranie naukowca na głównego bohatera było ciekawym pomysłem. Pomimo powierzchownej wiedzy teoretycznej na temat Zony, w praktyce jest to dla niego obce miejsce. Dlatego też przemierzanie strefy zamkniętej razem z nim było świetnym uczuciem. Zupełnie, jakbym poznawał świat od nowa. Ostatnim razem czułem coś podobnego przy czytaniu Drogi donikąd Michała Gołkowskiego.
Autor przywiązuje dużo uwagi szczegółom. Widać, że zna ten świat i udało mu się świetnie oddać jego surowość, niebezpieczeństwo, ale i ulotną, zwodniczą magię. Opisy krajobrazów, czy anomalnych zdarzeń są bardzo sugestywne. Mamy tu kilka unikalnych zdarzeń z udziałem flory i fauny, których już potem nie uświadczymy. Widać też, że przygotowanie autora nie sięga jedynie do znajomości uniwersum. Wielkie wrażenie zrobiła na mnie jego wiedza natemat technik tropienia, polowania, przygotowania wyposażenia itp. To wszystko wyraźnie wspomagało poczucie autentyczności świata i wydarzeń.
Osobno trzeba wspomnieć o bohaterach. O ile Tomasz jak najbardziej jest postacią, którą da się polubić i zrozumieć jego motywacje, o tyle to ludzie, z którymi podróżuje kradną według mnie wszystkie światła reflektorów. Mam wrażenie, że autor oparł ich na swoich znajomych, przyjaciołach, czy po prostu ludziach, których dobrze zna, bo są wyjątkowo żywi i wyraziści. Mają swoje charakterystyczne nawyki, sposób mówienia, powiedzonka, zachowania. Przez większość czasu nie miałem problemu, by rozpoznać, kto mówi tylko po stylu wypowiedzi.
Na koniec pozytywów wspomnę jeszcze o małym drobiazgu. Wcześniej napisałem, że Piotrowi udało się oddać autentyczność świata, ale nie miałem na myśli jedynie opisów i znajomości uniwersum. Było w tej książce dużo małych smaczków takich jak na przykład unikalne powiedzonka wymyślone na potrzeby historii. Niby mała rzecz, a jak ważna. Pokuszono się również o nakreślenie tego jak reaguje świat zewnętrzny na istnienie Zony, co dzieje się z artefaktami, gdy już znajdą się na dużym świecie, nakreślono nam szczątkowo ekonomię Strefy. To coś, z czym nawet gry nie radziły sobie zbyt dobrze.
Fabuła jako całość trzyma w napięciu i wynagradza czekanie, choć czuć, że to jedynie wstęp. Nie mogę się doczekać kontynuacji.

No a co z minusami? To jednak 8/10. Coś musiało pójść nie tak. No, tak, ale są to bardzo subiektywne rzeczy. Mi przeszkadzały, ale to nie znaczy, że będą problemem dla innych, ale do rzeczy.
- Szczególnie na początku dało się zauważyć sporo powtórzeń. Nie raz wracałem wzrokiem do poprzednich zdań, bo coś mi nie pasowało. Na szczęście z czasem problem stopniowo zanikał.
- Pomimo świetnego wykreowania postaci pobocznych (osobowości, stylu mówienia itp) zdarzyło się kilka razy, że niektórzy brzmieli zbyt podobnie. Ponownie miało to miejsce głównie na początku.
- Miałem spory problem z motywacją głównego bohatera i przez długi czas nie wiedziałem dlaczego. By uniknąć spoilerów powiem tylko, że powód, by wyruszyć w Zonę był bardziej niż uzasadniony, ale problem stanowił sposób jego przedstawienia. Było w tym sporo przesadnego melodramatyzmu. Ponadto mam wrażenie, że za szybko odkryto przed nami wszystkie karty, ale może autor chciał nakreślić motywację teraz, by w drugiej i trzeciej części skupić się już na obecnej fabule.
- Kolejnym problemem był dla mnie naukowy aspekt książki. Jako, że Tomasz jest naukowcem, to od czasu do czasu pewne jajogłowe monologi były nie do uniknięcia, a czasami były wręcz wskazane. Problem w tym, że nie do końca sobie z tym poradzono. Były pewne chlubne wyjątki od reguły, ale na ogół miałem wrażenie, że autor chciał aż za bardzo jednocześnie nie robiąc takiego researchu, jak w przypadku tajników tropienia, czy militariów.
- No i chyba ostatni ALE i to bardzo subiektywnym jest podejście do niektórych postaci. Na przykład pewien japoński naukowiec został przedstawiony tak stereotypowo, że bardziej już się chyba nie da. Skrzywiłem się też przy niektórych fragmentach dotyczących kobiet, ale to być może efekt trzymania się mojej bańki światopoglądowej. To, na co jednak nie byłem w ogóle gotowy, i myślę, że nikt nie był, było przyrównanie emisji do miesiączki xD To już chyba nawet nie minus. Zwyczajnie nie wiem do dziś co myśleć o tym fragmencie...

Finalnie DŁUGI RAJD okazał się być świetnym i oryginalnym powrotem do Zony. Mam nadzieję, że kolejne części przynajmniej utrzymają ten poziom.

Na wstępie dla jasności i przejrzystości powiem, że założyłem dzisiaj konto specjalnie, by wystawić ocenę i opinię tej książce. Powód jest prosty. Świat Stalkera jest dla mnie wyjątkowo ważny, a jako, że fabryczna zona nie wydała nic w tym uniwersum od bardzo dawna, to chcę w ten sposób docenić trud autora.

Od przeczytania Długiego rajdu minęło już trochę czasu, ale...

1. Dlaczego? Z okazji spotkania autorskiego (za które dziękuję, super, że takie wydarzenia są) w miejscowej bibliotece.
2. Treść: Zona, Czarnobyl, mutacje, fantastyka, dążenie do wolności, droga, sposoby na przetrwania.
3. I jak ? Wiadomo, Strugaccy i ich „Piknik na skraju drogi”, tego nie przeskoczymy, ale autor zapowiada, że tajemnice opisywanego świata, które mają być przedstawiane i rozwiązywane w kolejnych tomach, będą niezwykle oryginalne. Szacunku godne są entuzjazm, rzetelność i wytrwałość autora, jego wiara w misję pisarza. Czyta się dobrze. Sama jestem ciekawa, co do tego świata można dodać, co nowego wymyślić, bo książek w temacie powstało multum.
4. Uwaga: przerażają mnie bohaterowie książki. Zabijają, niszczą niezwykły świat - dla pieniędzy. Nie muszą tam być. Chcą. I bezrefleksyjnie niszczą. Z ogromna przyjemnością. Super, że wolności nie szukają w moim miasteczku. Sprawa do dyskusji. Ale książka, w której nie ma nic, co by budziło potrzebę dyskusji, byłaby nieistotna.
4. Skojarzenia: „Korzenie nieba” Romaina Gary’ego (skąd rzeź słoni w Afryce? A, dla klawiszy w fortepianach i stojaków na parasole)
5. Cytat: „Stopy snorka chodzą w „Dziupli” po dziesięć do piętnastu kafli, a te tutaj są nienaruszone!” „Po skończonej pracy, gdy obie stopy mutanta trafiły do szczelnych pojemników…” – jak wyżej…

1. Dlaczego? Z okazji spotkania autorskiego (za które dziękuję, super, że takie wydarzenia są) w miejscowej bibliotece.
2. Treść: Zona, Czarnobyl, mutacje, fantastyka, dążenie do wolności, droga, sposoby na przetrwania.
3. I jak ? Wiadomo, Strugaccy i ich „Piknik na skraju drogi”, tego nie przeskoczymy, ale autor zapowiada, że tajemnice opisywanego świata, które mają być...

Historia ciekawa, akcja wartka i szybko nabierająca tempa.
Postacie różnie, jedne ciekawe i dość realistyczne inne nad wyraz sztuczne. Największym atutem stanowczo jest klimat budowany przez dobre opisy anomalii i mutantów. Na plus wysoki naturalizm i wkład autora w szczegóły. Wszystko jednak przyćmiewa mocno kulejąca strona techniczna.
Jeżeli jesteś fanem postapo to warto zagryźć zęby i zagłębić się tę historię bo na pewno Ci się spodoba. Ale bądź gotów przymknąć oko na nagminne błędy.

Historia ciekawa, akcja wartka i szybko nabierająca tempa.
Postacie różnie, jedne ciekawe i dość realistyczne inne nad wyraz sztuczne. Największym atutem stanowczo jest klimat budowany przez dobre opisy anomalii i mutantów. Na plus wysoki naturalizm i wkład autora w szczegóły. Wszystko jednak przyćmiewa mocno kulejąca strona techniczna.
Jeżeli jesteś fanem postapo to...

Na wstępie warto zaznaczyć, iż z autorem znam się kopę lat, więc pomimo moich największych starań moja opinia, może nie być w 100% obiektywna. Książka pomimo tego, że traktuje o tematyce która została poruszona w wielu utworach, przynosi pewien powiew świeżości. Spojrzenie Piotra na świat przedstawiony jest przerażająco realistyczne i brudne. Nie mówię o melancholijnej wycieczce w jaką zabierał nas Michał Gołkowski, "Długi Rajd" jest do bólu prawdziwy i logiczny. Akcje bohaterów podyktowane są rozsądkiem i znajomością (tudzież jej brakiem, w przypadku głównego bohatera) realiów Zony. Notorycznie w trakcie lektury zdarzało mi się zadawać pytanie: "Czemu pierwszy raz czytam o tak podstawowych czynnościach wykonywanych przez Stalkerów?" Jak już mowa o samym Stalkerze, to warto wiedzieć przed podniesieniem książki, że autor przedstawia świat, który różni się od tego, do czego przywykliśmy w innych książkach, czy samych grach. Uważam, że inwencja własna Piotra wyszła książce na dobre. Jako osoba, która ponad pół życia spędziła ze Stalkerem, utwór czytałem już ze wcześniej wspominaną dozą świeżości i ciekawością. Warto dodać, iż wspomniane zmiany nie są na tyle fundamentalne, żeby wprowadziły mnie w wątpliwości, że książka traktuje o Stalkerze. Przechodząc do bohaterów mogę powiedzieć, że są oni napisani poprawnie. Są dobrze rozplanowani, ich motywacje i zachowania zrozumiałe. Żaden z bohaterów nie posiada skoliozy kręgosłupa moralnego i nie zmienia swojego nastawienia z kartki na kartkę. Jednakże, tak jak napisałem wcześniej są to bohaterowie napisani poprawnie. Część relacji pomiędzy nimi, a w szczególności dialogi momentami dawały się we znaki, iż jest to pierwsza książka autora. Niestety nie tylko dialogi przypominały nam o fakcie tego, iż "Długi Rajd" jest debiutem pisarskim. Część opisów i generalnej sztuki pisarskiej potrafiła momentami wybić z akcji. Pomimo tego, chciałbym zwrócić uwagę, że pierwsza książka Piotra porównywana jest do utworów pisarzy z wieloletnim doświadczeniem. Co uważam, że samo w sobie świadczy o umiejętnościach autora. Podsumowując książka jest zdecydowanie warta polecenia, pomimo swoich mankamentów jest książką na poziomie z wciągającą fabułą i dobrym pomysłem na samą siebie. Dodatkowo czuję się zobligowany dodać, że prawie każda osoba, (wliczając w to mnie) z którą rozmawiałem na temat "Długiego Rajdu" przeczytała ksiażkę za jednym posiedzeniem.

Dobrej Zony stalkerzy!
Hawaj

Na wstępie warto zaznaczyć, iż z autorem znam się kopę lat, więc pomimo moich największych starań moja opinia, może nie być w 100% obiektywna. Książka pomimo tego, że traktuje o tematyce która została poruszona w wielu utworach, przynosi pewien powiew świeżości. Spojrzenie Piotra na świat przedstawiony jest przerażająco realistyczne i brudne. Nie mówię o melancholijnej...

☢️Mutanty, anomalie, artefakty☢️
Moim zdaniem jest to solidna książka w uniwersum stalkera nieodbiegająca poziomem od innych książek eksplorujących zakamarki zony od fabryki słów. Autor ma dobry styl i czyta się łatwo i przyjemnie toteż można wpaść w immersję. Jestem wielkim fanem S.T.A.L.K.E.R.A. od gier aż po książki i z czystym sumieniem mogę polecić książkę ☢️
Czekam na kontynuacje!
Ps. Jak na pierwszą książkę autora to jest nieźle.
Dobrej zony stalker.

☢️Mutanty, anomalie, artefakty☢️
Moim zdaniem jest to solidna książka w uniwersum stalkera nieodbiegająca poziomem od innych książek eksplorujących zakamarki zony od fabryki słów. Autor ma dobry styl i czyta się łatwo i przyjemnie toteż można wpaść w immersję. Jestem wielkim fanem S.T.A.L.K.E.R.A. od gier aż po książki i z czystym sumieniem mogę polecić książkę ☢️
Czekam na...

Książka ciekawa. Posunę się nawet do stwierdzenia, że najprzyjemniej czytana książka z rodzimego uniwersum stalker. Widać, że jest to pierwsza pełna forma autora i jest to atut tej książki- każdy bohaterów nabiera swojego własnego kolorytu strona po stronie a równocześnie żaden nie posiada rażącego plot armora. Akcja staje się coraz bardziej wartka, choć niebezpieczeństwa Zony nie tracą na sile. Niejasny plot twist w środku, który zmusił mnie do powrotu o kilka stron zamiast cliff hangera na końcu (lubię). Kilkaset osób w kraju doceni również nieco hermetyczny humor społeczności stalkerskiej. Podszedłem do tej książki z dużą dozą ostrożności a bawiłem się przy niej wyśmienicie.

Książka ciekawa. Posunę się nawet do stwierdzenia, że najprzyjemniej czytana książka z rodzimego uniwersum stalker. Widać, że jest to pierwsza pełna forma autora i jest to atut tej książki- każdy bohaterów nabiera swojego własnego kolorytu strona po stronie a równocześnie żaden nie posiada rażącego plot armora. Akcja staje się coraz bardziej wartka, choć niebezpieczeństwa...

świetna książka .Polecam

świetna książka .Polecam

W temacie Zony pojawiły się już książki lepsze i gorsze. Osobiście do tej pory bliżej było mi do Gołkowskiego niż Noczkina. Cała reszta znajdowała się gdzieś po środku. Długi Rajd przerósł wszystkie moje oczekiwania. A one rosły im więcej dowiadywałem się o procesie powstawania książki i o autorze. Siadając do czytania liczyłem że pewien poziom utrzyma. Kończąc, byłem bardzo pozytywnie zaskoczony. W tej chwili to najlepsza książka o tej tematyce jaka została u nas wydana. A napisał ją debiutan!!! Dalej więc może być jeszcze lepiej. A czekam zdecydowanie na dalej... Opowieść wchłonęła mnie momentalnie, wykreowany świat, nietuzinkowi bohaterowie, uczucie nieustannego zagrożenia i napięcia i Ona skrywająca swą Tajemnice. Fajnie było kolejny raz wrócić w Jej objęcia i to na tak wysokim poziomie. Poprzeczka przed drugim tomem została powieszona wysoko.

W temacie Zony pojawiły się już książki lepsze i gorsze. Osobiście do tej pory bliżej było mi do Gołkowskiego niż Noczkina. Cała reszta znajdowała się gdzieś po środku. Długi Rajd przerósł wszystkie moje oczekiwania. A one rosły im więcej dowiadywałem się o procesie powstawania książki i o autorze. Siadając do czytania liczyłem że pewien poziom utrzyma. Kończąc, byłem...