Grupa znajomych, w tym bogatych szwedzkich przedsiębiorców, spędza urlop w Zakopanem. Za dnia chętnie korzystają z uroków gór, wieczory zaś spędzają w lolalnym hotelu. Podczas jednego z takich wieczorów jedna z przyjezdnych kobiet zostaje znaleziona martwa. Śledztwo prowadzą oficerowie MO, podejrzewając morderstwo na tler abunkowym.
Co tak naprawdę wydarzyło się tego dnia? 🤔

Książka w dużej mierze oparta jest na dialogach, zdecydowanie mniej odnajdziemy w niej opisów. Czytając towarzyszymy oficerom MO w odkryciu sprawcy zabójstwa kobiety, jesteśmy świadkami licznych przesłuchań, domysłów, szukania sprawców - a podejrzanych jest kilku. Mamy intrygi, tajemnice, zmowę milczenia i ukryte motywy działania.

Historię czyta się szybko, ze wzgledu na sposób w jaki została napisana. Akcja jest dość spokojna, powoli - krok po kroku, przesłuchanie po przesłuchaniu, odkrywamy prawdę. Zakończenie mnie nie zaskoczyło, dość szybko domyśliłam się, co tak naprawdę się wydarzyło. Nie jest to pozycja mocno wciągająca, ale też nie najgorsza. Odnaleźć w niej można górski klimat Zakopanego i okolic, a także klimat minionych już czasów PRL.

Grupa znajomych, w tym bogatych szwedzkich przedsiębiorców, spędza urlop w Zakopanem. Za dnia chętnie korzystają z uroków gór, wieczory zaś spędzają w lolalnym hotelu. Podczas jednego z takich wieczorów jedna z przyjezdnych kobiet zostaje znaleziona martwa. Śledztwo prowadzą oficerowie MO, podejrzewając morderstwo na tler abunkowym.
Co tak naprawdę wydarzyło się tego dnia?...

Rozwiązanie oczywiste, ale super się czyta

Rozwiązanie oczywiste, ale super się czyta

Zakopane i zbrodnia - nie zbrodnia...


Powieść milicyjna stała się jedna z odmian powieści kryminalnej XX wieku, publikowana w latach 1955–1991 w krajach komunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Dochodzenie prowadzone przez milicjanta / adwokata / sędziego w sprawie przestępstwa kryminalnego / zbrodni, by ukazać jego schemat / działanie , przyczyny i okoliczności.
Reżim komunistyczny, ideologia, koloryt socrealizmu, propaganda, walka z kapitalizmem, inicjatywą prywatną , przedstawicielami średniego aparatu państwowego.
Powieść milicyjna była odpowiedzią na światowe klasyki kryminalne i kapitalistyczne twórczości Agaty Christie, Edgara Wallace’a.
Przedstawiciele gatunki i prekursorzy:
1. Tadeusz Kostecki vel Krystyn T. Wand, W. T. Christine
2. Andrzej Piwowarczyk
3. Adam Bahdaj vel Dominik Damian
4. Anna Kłodzińska vel Stanisław Załęski i Mierzański
5. Jerzy Korycki vel Jerzy Edigey
6. Aleksander Minkowski vel Marcin Dor, Alex Hunte
7. Zbigniew Safjan vel Andrzej Zbych
8. Helena Sekuła vel Helena Turbacz
9. Maciej Słomczyński vel Kazimierz Kwaśniewski
10. Krzysztof Teodor Toeplitz vel Krzysztof Deuter
11. Andrzej Wydrzyński vel Artur Morena
12. Zygmunt Zeydler-Zborowski.

Jerzy Edigey vel Jerzy Waldemar Korycki (1913 - 1983)
polski pisarz, adwokat i działacz społeczny pochodzenia tatarskiego.
Pochodzenie z tatarskiej rodziny szlacheckiej (herbu Koryca),osiadłej na Litwie w XVI wieku. Literacki pseudonim „Edigey” przyjął od zawołania „Edigiej-Emirza”, przodka emira Edigeya, który przewodził plemieniu Mangytów i Złotej Ordzie w latach 1400 do 1412.
W życiu zajmował się rożnymi profesjami od dziennikarstwa, prawa czy trenowania wioślarzy z zasługami dla sportu.
W 1962 roku postanowił na debiut literacki, rok poźniej wydano "Czek dla białego gangu", kilka powieści zostało sfilmowanych czy przełożonych na słuchowiska radiowe. Napisał około 50 pozycji, przetłumaczonych na wiele języków

Zakopane i zbrodnia - nie zbrodnia...


Powieść milicyjna stała się jedna z odmian powieści kryminalnej XX wieku, publikowana w latach 1955–1991 w krajach komunistycznych Europy Środkowo-Wschodniej. Dochodzenie prowadzone przez milicjanta / adwokata / sędziego w sprawie przestępstwa kryminalnego / zbrodni, by ukazać jego schemat / działanie , przyczyny i okoliczności.
Reżim...

Kiedy mam ocenić jakąś książkę Edigeya, czuję się, jakby mi ktoś płacił za reklamę. Jak chodzi konkretnie o "wycieczkę ze Sztokholmu", to czytadło oczywiście polecam - dobry kryminał o zbrodni... bez zbrodni.

Kiedy mam ocenić jakąś książkę Edigeya, czuję się, jakby mi ktoś płacił za reklamę. Jak chodzi konkretnie o "wycieczkę ze Sztokholmu", to czytadło oczywiście polecam - dobry kryminał o zbrodni... bez zbrodni.

Cóż, od połowy książki domyslilam się kto był zamieszany w smierć nieboszczyka…. Przeczytałam z ciekawości żeby złapać trochę kurzu z PRL …. Dużo rozważań, dialogów, mało opisów, brak przemyśleń bohaterów. Czyta die trochę jak scenariusz z podziałem na role. Chyba przywykłam do innego rodzaju kryminałów.

Cóż, od połowy książki domyslilam się kto był zamieszany w smierć nieboszczyka…. Przeczytałam z ciekawości żeby złapać trochę kurzu z PRL …. Dużo rozważań, dialogów, mało opisów, brak przemyśleń bohaterów. Czyta die trochę jak scenariusz z podziałem na role. Chyba przywykłam do innego rodzaju kryminałów.

Nie najlepsza, ale i nie najgorsza :)

Nie najlepsza, ale i nie najgorsza :)

Niby kryminał, a naprawdę straszny gniot propagandowy z czasów PRL. Wiedziałem, że na osnowie opowiadań autora nakręcono kilka odcinków serialu „07 zgłoś się”, co zachęciło mnie do sięgnięcia po tę pozycję. I przeżyłem wielkie rozczarowanie.

Akcji w zasadzie nie ma, przez cały czas jest tylko kupa gadania. Żeby chociaż konstruktywnego – ale nawet tego nie da się stwierdzić z czystym sumieniem. Koncepcja wzięta chyba z broszury PZPR. Postaci wręcz karykaturalne. Ci źli wyzyskiwacze ze Szwecji, którzy myślą, że za dolary z wyzysku szwedzkich robotników kupią każdego. A z drugiej strony szlachetni, romantyczni Polacy, którzy brudnego dolara to by w ogóle do ręki nie wzięli! I ta wspaniała Milicja Obywatelska. Łza się w oku kręci, gdy się pomyśli, jak wrażliwi i troskliwi byli jej funkcjonariusze. Oskarżyć nie mając pewności? Ależ nie! Tak nie wolno! Jeszcze obywatel poczułby się skrzywdzony! I ten podpułkownik MO, taki dobry wujaszek, człowiek łagodny jak baranek i wyrozumiały jak kochający ojciec. Tylko aureoli brak.

Żeby chociaż fakty trzymały się kupy, ale wnioski śledczych, wyciągnięte spomiędzy pośladów, mogą wzbudzić jedynie śmiech. Jeśli na takich podstawach formułowano oskarżenia, to się nie dziwię, że milicja, pomimo całej swojej rzekomej troski o dobro obywatela, nie miała wysokich notowań.

Podsumowując - mielonka z rzeźniczych odpadów, doprawiona glutaminianem sodowym i pełna substancji konserwujących. Strata czasu.

Niby kryminał, a naprawdę straszny gniot propagandowy z czasów PRL. Wiedziałem, że na osnowie opowiadań autora nakręcono kilka odcinków serialu „07 zgłoś się”, co zachęciło mnie do sięgnięcia po tę pozycję. I przeżyłem wielkie rozczarowanie.

Akcji w zasadzie nie ma, przez cały czas jest tylko kupa gadania. Żeby chociaż konstruktywnego – ale nawet tego nie da się stwierdzić...

Kto zamordował bogatą Szwedkę w Zakopanem? Miejscowy cinkciarz, przystojny przewodnik tatrzański czy może mąż?
Śledztwo prowadzi, znany z innych książek Edigeya, podpułkownik Kaczanowski.

Kto zamordował bogatą Szwedkę w Zakopanem? Miejscowy cinkciarz, przystojny przewodnik tatrzański czy może mąż?
Śledztwo prowadzi, znany z innych książek Edigeya, podpułkownik Kaczanowski.

D..y nie urywa. Pozycja do poduchy lub podróży.

D..y nie urywa. Pozycja do poduchy lub podróży.

Typowy Edigey z jego wszystkimi zaletami i wadami. Przeczytałem ostatnio kilka pozycji i na razie mam dość :-).

Typowy Edigey z jego wszystkimi zaletami i wadami. Przeczytałem ostatnio kilka pozycji i na razie mam dość :-).