RZECZY, KTÓRYCH NIE DOKOŃCZYLIŚMY" - REBECCA YARROS
Jedna z piękniejszych historii miłosnych jakie czytalam.
Bardzo podobało mi się przeplatanie, co chwilę teraźniejszości i przeszłości. Nie było chwili przestoju.
Muszę przyznać że ta książka co chwilę łamała mi serce, żeby następnie wywoływać uśmiech na twarzy z możliwości przypatrywanie się pięknej miłości Scarlett i Jamesona.

Historia nie jest taka prosta i oczywista jakby się mogło wydawać. Kilka rzeczy się domyśliłam, ale jest to cudowna historia pięknej miłości.
9/10⭐

RZECZY, KTÓRYCH NIE DOKOŃCZYLIŚMY" - REBECCA YARROS
Jedna z piękniejszych historii miłosnych jakie czytalam.
Bardzo podobało mi się przeplatanie, co chwilę teraźniejszości i przeszłości. Nie było chwili przestoju.
Muszę przyznać że ta książka co chwilę łamała mi serce, żeby następnie wywoływać uśmiech na twarzy z możliwości przypatrywanie się pięknej miłości Scarlett i...

Nie jestem fanką dwóch linii czasowych w książkach, a tutaj jeszcze jedna z nich dzieje się w czasach wojennych, czego też nie lubię. Dlatego długo zbierałam się za przeczytanie tej książki. Teraz jedynie żałuję, że wzięłam się za nią tak późno!

Ależ to była piękna i wzruszająca historia 🥺 W książce mamy poniekąd dwie odrębne historie, ale wszystko to tworzy naprawdę świetną całość. To był wspaniale spędzony czas i właśnie na takie dobre książki uwielbiam trafiać.

Nie jestem fanką dwóch linii czasowych w książkach, a tutaj jeszcze jedna z nich dzieje się w czasach wojennych, czego też nie lubię. Dlatego długo zbierałam się za przeczytanie tej książki. Teraz jedynie żałuję, że wzięłam się za nią tak późno!

Ależ to była piękna i wzruszająca historia 🥺 W książce mamy poniekąd dwie odrębne historie, ale wszystko to tworzy naprawdę...

3,5/5 ⭐
3/5 🌶️

“Łatwo przegrać walkę, gdy nie ma się pojęcia, że trzeba do niej stanąć.”

Rebecca Yarros to jedna z tych autorek, po których książki sięgam bez większego zastanowienia. Tym razem padło na “Rzeczy, których nie dokończyliśmy”, po przeczytaniu którego miałam zbierać swoje rozbite na kawałeczki serce i wypłakiwać sobie oczy. Czy tak się stało?

Motyw książek w książce bądź samych pisarzy w powieści bardzo lubię, choć rzadko sięgam po takie lektury. Część retrospekcyjna została napisana na bardzo wysokim poziomie i właśnie tę fragmenty wywoływały we mnie najwięcej emocji i sprawiały, że miałam ochotę czytać dalej. Historia Georgii i Noah niestety nie była udana; główni bohaterowie zostali słabo nakreśleni przez autorkę, a uczucia, które do siebie żywili opierały się głównie na pociągu fizycznym. Dodatkowo Yarros opisała ich jako ludzi bez wad, przez co ciężko było mi faktycznie spojrzeć na nich jako bohaterów, którzy mogliby być prawdziwie. Co za tym idzie, ich problemy również nie wywoływały we mnie głębszych emocji.

Za to historia miłosna wcześniejszego pokolenia, która miała miejsce podczas II Wojny Światowej sprawiła, że nie mogłam przestać czytać i nawet jeśli podejrzewałam, co mogło wydarzyć się na końcu, to nie odebrało mi to radości z poznawania Scarlett i Jamesona. Z wielką chęcią przeczytałabym książkę tylko o tej dwójce, ale bardziej rozbudowaną niż tę fragmenty, które otrzymaliśmy.

Sam język jest bardzo prosty i przyjemny w czytaniu, ale poszczególne wątki niepotrzebnie tylko przedłużyły powieść, przez co odrobinę się na niej wynudziłam, ale za to autorka nie rozwinęła w żaden sposób talentu Georgii, który sam w sobie był bardzo ciekawy. Wiem, że jeszcze będę sięgać po książki Yarros, ale liczę, że będą mniej przewidywalne i oczywiste niż “Rzeczy, których nie dokończyliśmy”. Mimo wszystko to było przyjemne kilka godzin, które spędziłam podczas czytania.

3,5/5 ⭐
3/5 🌶️

“Łatwo przegrać walkę, gdy nie ma się pojęcia, że trzeba do niej stanąć.”

Rebecca Yarros to jedna z tych autorek, po których książki sięgam bez większego zastanowienia. Tym razem padło na “Rzeczy, których nie dokończyliśmy”, po przeczytaniu którego miałam zbierać swoje rozbite na kawałeczki serce i wypłakiwać sobie oczy. Czy tak się stało?

Motyw książek w...

Dodaję jedną gwiazdkę za zakończenie, które nieco uratowało całą książkę. Cała reszta - mega słaba i nie jestem w stanie pojąć, skąd tyle tak entuzjastycznych recenzji. Cała historia jest po prostu nudna, przewidywalna, przesłodzona. Bohaterowie w zasadzie bez charakteru, nic o nich nie wiemy poza tym, że są w sobie na zabój zakochani (a dlaczego są zakochani? Chyba tylko dlatego, że ona piękna, a on przystojny, bo nic więcej w zasadzie nie wiadomo),na każdej stronie wyznają sobie miłość, a co kilka stron uprawiają namiętny seks. No i te dialogi - do bólu sztuczne, nikt tak kwieciście nie rozmawia w realnym życiu. Strata czasu, nie polecam.

Dodaję jedną gwiazdkę za zakończenie, które nieco uratowało całą książkę. Cała reszta - mega słaba i nie jestem w stanie pojąć, skąd tyle tak entuzjastycznych recenzji. Cała historia jest po prostu nudna, przewidywalna, przesłodzona. Bohaterowie w zasadzie bez charakteru, nic o nich nie wiemy poza tym, że są w sobie na zabój zakochani (a dlaczego są zakochani? Chyba tylko...

Romantyczna. Rozczulająca. Emocjonalna.
Historia, która wciąga, przy której można się wzruszyć i poznać opowieść o wielkim uczuciu.
Przeszkadzało mi jedynie, jak wyidealizowana została tu miłosna relacja oraz charaktery bohaterów, którzy wydawali się postaciami bez wad. Gdyby nie to, moja ocena tej książki byłaby wyższa.
Niemniej myślę, że jest to tytuł, który może przypaść do gustu miłośnikom romansów.

Romantyczna. Rozczulająca. Emocjonalna.
Historia, która wciąga, przy której można się wzruszyć i poznać opowieść o wielkim uczuciu.
Przeszkadzało mi jedynie, jak wyidealizowana została tu miłosna relacja oraz charaktery bohaterów, którzy wydawali się postaciami bez wad. Gdyby nie to, moja ocena tej książki byłaby wyższa.
Niemniej myślę, że jest to tytuł, który może przypaść...

Genialna, jedna z tych książek której ekranizacja wyciska wiele łez. Porownalabym trochę do Notebook'a.
Zdecydowanie polecam.

Genialna, jedna z tych książek której ekranizacja wyciska wiele łez. Porownalabym trochę do Notebook'a.
Zdecydowanie polecam.

Super romantyczna i ciekawy zwrot akcji. Wow. No i bez przesadnych opisów seksu jak w jej innych książkach.

Super romantyczna i ciekawy zwrot akcji. Wow. No i bez przesadnych opisów seksu jak w jej innych książkach.

„Rzeczy, których nie dokończyliśmy” to historia dwóch pokoleń. Poznajemy w niej losy Scarlett i Jamesona, którzy poznali się podczas II Wojny Światowej, oraz ich ukochanej prawnuczki Georgii, która po śmierci babuni musi podjąć wiele wyborów związanych z ostatnią, niedokończoną książką Scarlett. Wszystko jednak prowadzi ją do spotkania z Noah – pisarzem, który chce podjąć się dokończenia dzieła babuni.

Zacznę jednak od historii Scarlett i Jamesona. Ich miłość nie była taką miłością, jaką jest nam teraz dobrze znana. Niestety, boją się o swoją przyszłość, ponieważ nie mogą nawet określić, co wydarzy się jutro. Relacja ta tworzy się bardzo szybko, jednak jest na tyle mocna, że może przetrwać wszystkie rzucane im pod nogi kłody.

Jedyne, co łączy ich podczas długich okresów rozłąki, to listy, które osobiście zrobiły na mnie największe wrażenie. Można by powiedzieć, że zawierane w kilku zdaniach uczucie było esencją tego, co kryje się w ich sercach. Wielokrotnie czytałam je z niedowierzaniem, a jednak podziwem dla tej dwójki. Mimo wielu przeszkód, związanych nie tylko z walką o kraj, ale też ze stosunkami rodzinnymi, są w stanie poświęcić dla siebie wszystko.

Książka zamiennie przeplata się z czasami obecnymi, gdzie poznajemy losy Georgii i Noah. Dwójka nie od razu przypadła sobie do gustu. Ich zdania na temat szczęśliwego zakończenia ostatniej książki Scarlett są skrajne. Z czasem jednak okazuje się, że para jest sobie pisana. W tym przypadku mamy do czynienia z bliższą naszym czasom miłością. Pewne zachowania czy gest są dla nas bardziej zrozumiałe. Niemniej jednak, ich losy były da mnie równie interesujące i grały rolę miłej odskoczni od ciężkich momentów. Kiedy przenosiliśmy się do teraźniejszości, z perspektywy czasu wszystkie otaczające ich problemy wydawały w dobrym tego słowa znaczeniu trywialne.

Cała historia opiera się na miłości w różnych czasach. Jednak dużą rolę odgrywały w niej również relacje rodzinne, zarówno babuni, jak i wnuczki. Tak jak wspomniałam wcześniej, interesujące było dla mnie porównanie tego z jakimi problemami musiały zmagać się poszczególne pokolenia, i jak istotne faktycznie mogą wydawać się po latach.

Myślę, że warto sięgnąć po tę historię. Jeżeli nie ze względu na miłość, to właśnie po to, aby dostrzec te kontrastujące ze sobą problemy różnych pokoleń.

„Rzeczy, których nie dokończyliśmy” to historia dwóch pokoleń. Poznajemy w niej losy Scarlett i Jamesona, którzy poznali się podczas II Wojny Światowej, oraz ich ukochanej prawnuczki Georgii, która po śmierci babuni musi podjąć wiele wyborów związanych z ostatnią, niedokończoną książką Scarlett. Wszystko jednak prowadzi ją do spotkania z Noah – pisarzem, który chce podjąć...

DNF
wynudziła mnie i bardzo się przedłużała, nie do końca moje klimaty

DNF
wynudziła mnie i bardzo się przedłużała, nie do końca moje klimaty

Ciekawa książka o nieoczywistym wyjaśnieniu wszystkich wątków przez co wyróżnia się na tyle żeby zapamiętać ją pośród innych romansów.

Ciekawa książka o nieoczywistym wyjaśnieniu wszystkich wątków przez co wyróżnia się na tyle żeby zapamiętać ją pośród innych romansów.