Fajna :) Alice w wyniku upadku traci pamięć, ostatnie co pamięta to wydarzenia, które miały miejsce 10 lat temu.
Mamy więc trochę odkrywania tajemnicy, trochę obyczajówki, trochę historii miłosnej, jest trochę zabawnie a trochę daje do myślenia.
Czyta się bardzo szybko i przyjemnie :)

Fajna :) Alice w wyniku upadku traci pamięć, ostatnie co pamięta to wydarzenia, które miały miejsce 10 lat temu.
Mamy więc trochę odkrywania tajemnicy, trochę obyczajówki, trochę historii miłosnej, jest trochę zabawnie a trochę daje do myślenia.
Czyta się bardzo szybko i przyjemnie :)

Na każde złe wspomnienie przypada też jedno szczęśliwe"
Jak prawdziwy jest ten cytat i wart zapamiętania, ale zacznijmy od początku.

Alice Love mężatka, mama trójki dzieci , aktywna działaczka w szkole, idealnie zorganizowana kobieta.
Odzyskuje przytomność na siłowni, nie wie co się dzieje, gdzie jest.
Wydawałoby się nic dziwnego uderzyła się w głowę, straciła przytomność. Normalne, że jest rozkojarzona i nie potrafi zebrać myśli. Ale to było coś więcej, bo zapomniała o 10 latach swojego życia. Zatrzymała się na danym etapie i nie umiała sobie przypomnieć co takiego mogło się wydarzyć.
Co mogło spowodować, że przez te ostatnie dziesięć lat tak się zmieniła. Dlaczego teraz siebie nie poznaje i nie poznaje zachowania swoich najbliższych.
Dlaczego jej mąż na nią krzyczy, siostra omija odpowiedzi na pytania i zachowuje się jakby w ogóle ze sobą nie rozmawiały. Te nagłe uczucia bólu, cierpienia, które do niej wracają, a ona nie może sobie przypomnieć czego dotyczą.

Historia Alice zmusza nas do myślenia, do zatrzymania się na chwilę i przeanalizowania swojego życia.
Pokazuje jak rutyna, codzienność i brak rozmowy może rozdzielić dwoje kochających się ludzi. Najczęściej nie sygnalizujemy swoich potrzeb. Pragniemy, aby ta druga osoba sama się domyśliła o co może nam chodzić, przecież to takie oczywiste.
Nawet nie dopuszczamy do siebie myśli, że mogło być inaczej.

Podświadomie pragniemy, aby w naszym związku zawsze było tak samo jak na początku. Jednak życie się zmienia, zmieniamy się my. Mamy coraz więcej obowiązków, zmartwień, pojawiają się dzieci i przewracają nasze życie do góry nogami. Gdzieś w tym wszystkim łatwo jest się zagubić. Zapominamy o tym by spojrzeć na wszystko z tej drugiej strony, spróbować zrozumieć tą drugą osobę.
Gdyby Alice nie straciła pamięci, nie spojrzała na swoje życie oczami dawnej siebie. Nie spostrzegła swoich błędów. Czy jej życie potoczyłoby się tak samo?
Pewnie nie, bo w ciągłym pędzie nie mamy czasu na chwilę autorefleksji.

Relacje z naszymi dziećmi nie zawsze zaliczane są do prostych. Kochamy je to jest pewne ale czy .... kiedyś zapytaliśmy się o ich odczucia o ich emocje? Potraktowaliśmy nie jak dzieci, ale jak czujące, myślące istoty?
Ktoś by powiedział to są tylko dzieci.
Jednak przeżywają te same emocje co my, tak samo się złoszczą, denerwują. Tak samo jak nam wiele rzeczy może im się nie podobać, mogą się z nimi nie zgodzić. Chociaż my uważamy, że tak nie powinno być przecież im powiedzieliśmy, że wychodzimy to czego one mogą nie rozumieć ?
One rozumieją tylko normalnie się z tym nie zgadzają dlatego się buntują.

Mogłabym poruszyć wiele tematów, nad którymi się zastanawiałam po przeczytaniu tej książki. Ale jeden najważniejszy, który może być rozwiązaniem w wielu sprawach to szczerość, rozmowa i spojrzenie na sprawy z innej perspektywy. Bo życie to dobre i złe chwile, ale to od nas zależy które na dłużej zostaną zapisane w naszej pamięci.

A na koniec zostawię was z fragmentem, który najbardziej przykuł moją uwagę.

" Początki miłości są ekscytujące, euforyczne. Lekkie i musujące. Każdy potrafi tak kochać. Ale miłość po trójce dzieci; po separacji, która omal nie zakończyła się rozwodem; po tym jak wzajemne zadaliście sobie rany i je wybaczyliscie; jak nuda przeplatała się z zaskoczeniem; kiedy już zobaczyliście się od najlepszej i od najgorsze strony - takiej miłości nie opiszą słowa".

Na każde złe wspomnienie przypada też jedno szczęśliwe"
Jak prawdziwy jest ten cytat i wart zapamiętania, ale zacznijmy od początku.

Alice Love mężatka, mama trójki dzieci , aktywna działaczka w szkole, idealnie zorganizowana kobieta.
Odzyskuje przytomność na siłowni, nie wie co się dzieje, gdzie jest.
Wydawałoby się nic dziwnego uderzyła się w głowę, straciła...

Obyczajowa, lekka, napisana prostym językiem, szybko się czyta. Pomimo prozaicznych sytuacji wciąga, choć zakończenie, nieco banalne, mnie rozczarowało. Podobał mi się koncept utracenia pamięci, ale z dodatkowym zdziwieniem jak przemiana mogła nastąpić w człowieku przez dekadę, co wprawia w zdumienie główną bohaterkę powieści.

Obyczajowa, lekka, napisana prostym językiem, szybko się czyta. Pomimo prozaicznych sytuacji wciąga, choć zakończenie, nieco banalne, mnie rozczarowało. Podobał mi się koncept utracenia pamięci, ale z dodatkowym zdziwieniem jak przemiana mogła nastąpić w człowieku przez dekadę, co wprawia w zdumienie główną bohaterkę powieści.

Przeczytać można, ale nie trzeba. Czyta się lekko - ale mnie rozczarowało zakończenie, które jest lekkie i głupiutkie. Spodziewałam się większych sensacji na końcu. Jeśli chodzi o tą autorkę, zdecydowanie bardziej podszedł mi tytuł „Sekret mojego męża”.

Przeczytać można, ale nie trzeba. Czyta się lekko - ale mnie rozczarowało zakończenie, które jest lekkie i głupiutkie. Spodziewałam się większych sensacji na końcu. Jeśli chodzi o tą autorkę, zdecydowanie bardziej podszedł mi tytuł „Sekret mojego męża”.

Parafrazując klasyka: „(…) ten tylko się dowie, kto cię utracił…” to powieść o spojrzeniu z dystansem na relacje z najbliższymi; taka etiuda refleksji w momencie, kiedy częstotliwość narzekania przekracza przeciętną😉 świetna pozycja przed podejmowaniem noworocznych postanowień😜

Parafrazując klasyka: „(…) ten tylko się dowie, kto cię utracił…” to powieść o spojrzeniu z dystansem na relacje z najbliższymi; taka etiuda refleksji w momencie, kiedy częstotliwość narzekania przekracza przeciętną😉 świetna pozycja przed podejmowaniem noworocznych postanowień😜

Alice, główna bohaterka powieści Liane Moriarty jest tego dobrym przykładem. Po niefortunnym upadku na siłowni traci pamięć i nie jest to typowa, lekka amnezja, lecz.. ba! nie pamięta ona ponad dekady swojego życia. Dodatkowo okazuje się, że w jej małżeństwie naprawdę sporo się zmieniło. Ona również stała się zupełnie inną kobietą. Czy Alice odzyska dawną siebie? Czy jej życie rodzinne pozbiera się po tym wypadku do kupy?

6.75/10⭐️
KILKA DNI Z ŻYCIA ALICE to powieść obyczajowa z lekkim dramatem rodzinnym. Historia refleksyjna, momentami zabawna z tajemniczą zagadką w tle. Autorka stopniowo wprowadza nas do świata głównej bohaterki. Zdecydowanie była to powieść o rodzinie, przyjaźni i drugich szansach. Ciekawa fabuła, choć pozostawiła we mnie mały niedosyt. . .

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Alice, główna bohaterka powieści Liane Moriarty jest tego dobrym przykładem. Po niefortunnym upadku na siłowni traci pamięć i nie jest to typowa, lekka amnezja, lecz.. ba! nie pamięta ona ponad dekady swojego życia. Dodatkowo okazuje się, że w jej małżeństwie naprawdę sporo się zmieniło. Ona również stała się zupełnie inną kobietą. Czy Alice odzyska dawną siebie? Czy jej...

Bardzo ciekawa książka o tym jak żmy, życie i uczucia potrafią sie zmienić w ciągu dziesieciu lat. Spojrzenie na Siebie i wydarzenia z perspektywy naszych młodszych wersji byłoby ciekawym przeżyciem. Autorka jak zwykle śwoetnie opisała przeżycia i zainteresowała fabułą czytelbika do ostatniej strony.

Bardzo ciekawa książka o tym jak żmy, życie i uczucia potrafią sie zmienić w ciągu dziesieciu lat. Spojrzenie na Siebie i wydarzenia z perspektywy naszych młodszych wersji byłoby ciekawym przeżyciem. Autorka jak zwykle śwoetnie opisała przeżycia i zainteresowała fabułą czytelbika do ostatniej strony.

Wspaniała książka. Pochłonęłam na raz. Daje do myślenia, nie można o niej zapomnieć. Przy tym bardzo życiowa i cudownie optymistyczna mimo że przez większość akcji sytuacja głównej bohaterki wydaje się dramatycznie beznadziejna. Naprawdę warto przeczytać.

Wspaniała książka. Pochłonęłam na raz. Daje do myślenia, nie można o niej zapomnieć. Przy tym bardzo życiowa i cudownie optymistyczna mimo że przez większość akcji sytuacja głównej bohaterki wydaje się dramatycznie beznadziejna. Naprawdę warto przeczytać.

Jak każda książka Moriarty, uchyla drzwi do psychiki, podrzuca motywy, próbuje dociec źródeł zachowań. Bardzo lubię jej książki. Polecam. Choć to raczej literatura kobieca.

Jak każda książka Moriarty, uchyla drzwi do psychiki, podrzuca motywy, próbuje dociec źródeł zachowań. Bardzo lubię jej książki. Polecam. Choć to raczej literatura kobieca.

Książka bardzo przeciętna, czyta się lekko, taka lektura na plażę. Intryga przez chwilę wciągająca, potem pewne rzeczy stają się mało prawdopodobne - szczególnie cały proces zaniku pamięci i pomimo tego jakoś bohaterka funkcjonuje. Ale jak ktoś się nudzi w wakacje to dobry wypełniacz czasu.

Książka bardzo przeciętna, czyta się lekko, taka lektura na plażę. Intryga przez chwilę wciągająca, potem pewne rzeczy stają się mało prawdopodobne - szczególnie cały proces zaniku pamięci i pomimo tego jakoś bohaterka funkcjonuje. Ale jak ktoś się nudzi w wakacje to dobry wypełniacz czasu.