Nie mam nawet słów, żeby opisać jak bardzo się zawiodłam. Gdyby nie to, że książka była taka krótka, to pewnie nawet bym nie chciała jej dokończyć.

Główna bohaterka powinna dostać nagrodę najbardziej denerwującej postaci roku. Nie dość, że z jej narracji wielu rzeczy nie dało się wywnioskować, to jeszcze wszędzie były wstawki z jej, doprawdy, głupimi przemyśleniami. Samo jej zachowanie też pozostawia wiele do życzenia.

Zakończenie mogę opisać mianem pośpieszonego i nawet trochę niesmacznego. Opis zbliżenia bohaterów był po prostu napisany żenującym językiem, co nie wiem czy było winą tłumaczenia, czy samej autorki.

Nie mam nawet słów, żeby opisać jak bardzo się zawiodłam. Gdyby nie to, że książka była taka krótka, to pewnie nawet bym nie chciała jej dokończyć.

Główna bohaterka powinna dostać nagrodę najbardziej denerwującej postaci roku. Nie dość, że z jej narracji wielu rzeczy nie dało się wywnioskować, to jeszcze wszędzie były wstawki z jej, doprawdy, głupimi przemyśleniami. Samo...

Jestem w wielkim szoku, jak szybko skończyła się ta książka. Można by stwierdzić na spokojnie, ze jest do przeczytania na raz. Gdyby autorka dodała jeszcze z 100 stron, zdecydowanie lepiej mogła by zakończyć ta historie

Jestem w wielkim szoku, jak szybko skończyła się ta książka. Można by stwierdzić na spokojnie, ze jest do przeczytania na raz. Gdyby autorka dodała jeszcze z 100 stron, zdecydowanie lepiej mogła by zakończyć ta historie

Trochę rozczarowujące. Ali Hazelwood dała mi się poznać z o wiele lepszej strony. Zdaje mi się, że ta nowelka o wiele lepiej wybrzmiałaby w pełnowymiarowej formie, gdyby miała ponad 100 stron więcej. W tak krótkiej formie akcja toczy się za szybko, nie da się poczuć tego przeskoku między nienawiścią a miłością między bohaterami. Do tego ta końcówka, która właściwie nie mówi nic o dalszej relacji między głównymi bohaterami.

Trochę rozczarowujące. Ali Hazelwood dała mi się poznać z o wiele lepszej strony. Zdaje mi się, że ta nowelka o wiele lepiej wybrzmiałaby w pełnowymiarowej formie, gdyby miała ponad 100 stron więcej. W tak krótkiej formie akcja toczy się za szybko, nie da się poczuć tego przeskoku między nienawiścią a miłością między bohaterami. Do tego ta końcówka, która właściwie nie mówi...

Niska jak na moje standardy ocena najprawdopodobniej wynika z formy jaką jest nowelka, ale niestety - jak dla mnie za mało tu było miejsca, żeby przejść od tak dużej niechęci dwojga bohaterów do siebie, aż do takiego finału, który nam zaserwowano na końcu. Samo opowiadanie napisane zgrabnie i interesująco, ale ja potrzebuję jednak trochę więcej "miejsca i sytuacji" na to, żeby uwierzyć w uczcie pomiędzy bohaterami - tutaj mi tego zabrakło.

Niska jak na moje standardy ocena najprawdopodobniej wynika z formy jaką jest nowelka, ale niestety - jak dla mnie za mało tu było miejsca, żeby przejść od tak dużej niechęci dwojga bohaterów do siebie, aż do takiego finału, który nam zaserwowano na końcu. Samo opowiadanie napisane zgrabnie i interesująco, ale ja potrzebuję jednak trochę więcej "miejsca i sytuacji" na...

Ali Hazelwood swego czasu wydała trzy nowelki, w których opisała historię trzech przyjaciółek, każde opowiadanie dotyczy innej dziewczyny. Mara, Hannah i Saidie to nie tylko najlepsze przyjaciółki, ale i naukowczynie, prowadzące badania w różnych dziedzinach, a życie rzuca je w różne części kraju.

🩷 "Pod jednym dachem" to opowieść o Marze, inzynierce środowiska, która przeprowadza się do odziedziczonego w spadku domu. Przeżywa szok, gdy okazuje się, że druga połowa jej nowego lokum należy do wrednego i gburowatego prawnika Liama.

💚 "Skazani na siebie" dotyczy Saidie, pracującej jako inżynier budownictwa. Dziewczyna wdała się w romans z kolegą po fachu - Erykiem, który niestety zakończył się źle, a jej złamane serce uparcie nie chce się odbudować. Pewnego wieczoru, wracając do domu wsiada do windy, która się zatrzymuje. Nie byłby w tym nic strasznego, gdyby nie fakt, że Saidie utknęła w niej z Erykiem. A mężczyzna uparcie dąży do rozmowy...

💙 "Poniżej zera" to z kolei historia Hannah. Kobieta pracuje dla NASA, a praca nad jej najnowszym projektem powoduje, że wyjeżdża, by prowadzić swoje badania na Antarktydzie. Niestety w trakcie badań ulega wypadkowi i czeka na ratunek że skręconą kostką w lodowej szczelinie. Misję ratunkowa przeprowadza Ian - czarny charakter, który zawetował jej projekt i uparcie odmawiał przekazania nań grantu...

Wszystkie opowiadania były świetne. Bardzo dobrze mi się je czytało, historie kobiet były wciągające, zabawne, pozytywne. Styl Ali Hazelwood jest lekki, pełen humoru, a czytając jej książki ma się wrażenie, że otulają czytelnika niczym ciepły kocyk. Opowiadania są świetne, ale jedno z nich muszę wyróżnić ciut bardziej. Moje serce skradło "Skazani na siebie". Chemia między bohaterami, emocje i Eryk tworzą mieszankę wybuchową.

Po przeczytaniu The STEMinist Novellas utwierdziłam się w przekonaniu, że wszystko co napisze Ali Hazelwood mogę czytać w ciemno. ❤️

Ali Hazelwood swego czasu wydała trzy nowelki, w których opisała historię trzech przyjaciółek, każde opowiadanie dotyczy innej dziewczyny. Mara, Hannah i Saidie to nie tylko najlepsze przyjaciółki, ale i naukowczynie, prowadzące badania w różnych dziedzinach, a życie rzuca je w różne części kraju.

🩷 "Pod jednym dachem" to opowieść o Marze, inzynierce środowiska, która...

Dla mnie bardzo słaba.

Dla mnie bardzo słaba.

Nie wiem, co było pierwsze - to czy "The love hypothesis", ale obie książki są identyczne. Tacy sami bohaterowie, taki sam wątek, takie samo prowadzenie akcji. "TLH" mi się całkiem spodobała, ale nie lubię czytać dwa razy identycznej historii! Dobrze, że to tylko nowelka, nie powieść, bo bym nie wytrzymała. Chciałam sięgnąć po inne tytuły tej autorki, ale jeśli wątek roztrzepana intelektualistka + seksowny, wielki "drań" + love to hate relationship to wszystko, na co ją stać, to chyba sobie podaruję.

Nie wiem, co było pierwsze - to czy "The love hypothesis", ale obie książki są identyczne. Tacy sami bohaterowie, taki sam wątek, takie samo prowadzenie akcji. "TLH" mi się całkiem spodobała, ale nie lubię czytać dwa razy identycznej historii! Dobrze, że to tylko nowelka, nie powieść, bo bym nie wytrzymała. Chciałam sięgnąć po inne tytuły tej autorki, ale jeśli wątek...

Przyjemna i lekka lektura na jeden wieczór. Klimat podobny do "Theo Love hypothesis". Dwoje ludzi, którzy z pozoru nie mogliby różnić się od siebie bardziej jest skazanych na mieszkanie w tym samym domu. Z czasem przestają sobie dogryzać, a napięcie między nimi rośnie.

Przyjemna i lekka lektura na jeden wieczór. Klimat podobny do "Theo Love hypothesis". Dwoje ludzi, którzy z pozoru nie mogliby różnić się od siebie bardziej jest skazanych na mieszkanie w tym samym domu. Z czasem przestają sobie dogryzać, a napięcie między nimi rośnie.

O autorce "Pod jednym dachem" wiedziałam tyle, że napisała "The Love Hypothesis", która jest hitem zarówno na polskim jak i zagranicznym bookstagramie. Pewnego dnia chciałam przeczytać coś lekkiego i krótkiego, a wiedziałam że jakiś czas temu wydano w ebooku nowelki tej właśnie autorki. I faktycznie, nowelka ta była lekka i niewymagająca.
.
Czytało mi się świetnie. W ogóle nie musiałam się mocno skupiać, a jedynie relaksować. I dobrze, nie wszystko musi być ambitne i podnosić ważne tematy. Tu najzwyczajniej mamy prostą historię enemies to lovers. Dziewczyna dziedziczy pół domu po swojej zmarłej przyjaciółce, która zawsze była jej jak matka. Idąc za ciosem i tym co zawsze tamta jej mówiła postanawia walczyć o swoje i się rozwijać. Wprowadza się więc do domu, który będzie blisko jej nowej pracy. Jedynym problemem jest kuzyn zmarłej, współwłaściciel domu. Niczego nie ułatwia, a większość dni jest walką. I mimo że dziewczyna mogłaby się zgodzić i odsprzedać mężczyźnie swoją połowę to nie chce stracić czegoś co łączyłoby ją z przyjaciółką. A chyba każda książkara wie jak kończy się zamieszkanie pod jednym dachem bohaterów, którzy się nienawidzą.
.
Co ja mogę powiedzieć o tej historii? Mi się podobała. Gdybym szukała czegoś ambitnego to bym sobie znalazła co innego, a tak dostałam lekką nowelkę której potrzebowałam. Ja polecam serdecznie.

O autorce "Pod jednym dachem" wiedziałam tyle, że napisała "The Love Hypothesis", która jest hitem zarówno na polskim jak i zagranicznym bookstagramie. Pewnego dnia chciałam przeczytać coś lekkiego i krótkiego, a wiedziałam że jakiś czas temu wydano w ebooku nowelki tej właśnie autorki. I faktycznie, nowelka ta była lekka i niewymagająca.
.
Czytało mi się świetnie. W ogóle...

Cudowna, pełna humoru, pikantna. Jak każda ksiazka autorki i ta jest przepełniona rywalizacja między bohaterami.
Głowni bohaterowie dzielą że sobą dom, żadne nie jest zadowolone z faktu dzielenia się nieruchomością. Przepychanki i złośliwość są na porządku dziennym. Ale im dłużej że sobą przebywają tym bardziej dochodzą do wniosku że ich do siebie ciagnie.

Cudowna, pełna humoru, pikantna. Jak każda ksiazka autorki i ta jest przepełniona rywalizacja między bohaterami.
Głowni bohaterowie dzielą że sobą dom, żadne nie jest zadowolone z faktu dzielenia się nieruchomością. Przepychanki i złośliwość są na porządku dziennym. Ale im dłużej że sobą przebywają tym bardziej dochodzą do wniosku że ich do siebie ciagnie.