Po pierwszej części, ciężko było się za tą zabrać. Spodziewałam się, że będzie bolało i nie myliłam się. Jednak zdecydowanie było warto.

Po pierwszej części, ciężko było się za tą zabrać. Spodziewałam się, że będzie bolało i nie myliłam się. Jednak zdecydowanie było warto.

Piękna książka. Bolesna, ale pełna emocji, silniej miłości i dojrzałości.

Piękna książka. Bolesna, ale pełna emocji, silniej miłości i dojrzałości.

Nie jest to taki typowy romans. Zwykle pojawia sie historia miłosna, kryzys i happy end, a w tych książka nic nie było oczywiste do samego końca. W tej części mniej jest widoczne ich niezdecydowanie, mają naprawdę konkretne powody żeby ze sobą nie być więc nie razi to w oczy tak jak razilo w pierwszej części. Nie mogłam się doczekać zakończenia tej książki, bo zastanawiałam się jak potoczą się losy bohaterów, bo do prawie końca nie było to takie oczywiste. Polecam te serię, jeszcze czeka mnie trzecia część ale najpierw muszę ją zdobyć.

Nie jest to taki typowy romans. Zwykle pojawia sie historia miłosna, kryzys i happy end, a w tych książka nic nie było oczywiste do samego końca. W tej części mniej jest widoczne ich niezdecydowanie, mają naprawdę konkretne powody żeby ze sobą nie być więc nie razi to w oczy tak jak razilo w pierwszej części. Nie mogłam się doczekać zakończenia tej książki, bo zastanawiałam...

fajne zakonczenie historii. jednak strasznie mnie irytowało to ich ciagle rozstawanie sie i powroty, jakby sie zdecydowac nie potrafili i przez te ciagle niedomowienia i brak komunikacji ciagle byly jakies kwasy miedzy nimi. no ale w sumiento ksiazka o 18-letnich dzieciakach, wiec 🤷‍♀️

fajne zakonczenie historii. jednak strasznie mnie irytowało to ich ciagle rozstawanie sie i powroty, jakby sie zdecydowac nie potrafili i przez te ciagle niedomowienia i brak komunikacji ciagle byly jakies kwasy miedzy nimi. no ale w sumiento ksiazka o 18-letnich dzieciakach, wiec 🤷‍♀️

,,The Boy Who Isn't Hers "
Stacy Marie Brown

Dziękuję autorce za napisanie drugiego tomu, to dalszą historia Jaymerson i Huntera.
Młodzi ludzie którzy nareszcie spełniają swoje marzenia jednak nie razem 😔.


Historia jest mocna, bolesna to co przechodzą w niej bohaterowie aby być razem ohhh...
To co dzieje się w drugiej części to istna karuzela.
Wzajemnie przyciąganie .
Ich reakcje to prawdziwy Rollercoaster .


Gorąco polecam ❤️

,,The Boy Who Isn't Hers "
Stacy Marie Brown

Dziękuję autorce za napisanie drugiego tomu, to dalszą historia Jaymerson i Huntera.
Młodzi ludzie którzy nareszcie spełniają swoje marzenia jednak nie razem 😔.


Historia jest mocna, bolesna to co przechodzą w niej bohaterowie aby być razem ohhh...
To co dzieje się w drugiej części to istna karuzela.
Wzajemnie przyciąganie...

Druga część Blinded Love to istna karuzela uczuć i emocji. Tutaj naprawdę klęska miłosna goni klęskę miłosną, wzruszenie goni śmiech. Nie sposób nawet na moment odpocząć, ponieważ bohaterowie co chwilę serwują nam zwrot sytuacji o trzysta sześćdziesiąt stopni – to szalone! Choć pokochałam ich już w pierwszej części, to w tej całkowicie się od nich uzależniłam. Jaymerson i Hunter to zdecydowanie książkowa mieszanka wybuchowa, przez którą strony niemalże płoną. Nie tylko główne postacie są w stanie skraść serce czytelnika – ich przyjaciele, a nawet wrogowie to barwne i skrajnie różne osobowości, dzięki którym książka jest bardzo ciekawa. Autorka stworzyła kontynuację, przy której na pewno będziecie dobrze się bawić. Pięknie połączyła pojawiające się przeciwności losu, po których wielu nie byłoby w stanie się podnieść, z niesamowitą siłą miłości i uczuć, a także z zabawnym humorem. Uwielbiam takie książki!

Druga część Blinded Love to istna karuzela uczuć i emocji. Tutaj naprawdę klęska miłosna goni klęskę miłosną, wzruszenie goni śmiech. Nie sposób nawet na moment odpocząć, ponieważ bohaterowie co chwilę serwują nam zwrot sytuacji o trzysta sześćdziesiąt stopni – to szalone! Choć pokochałam ich już w pierwszej części, to w tej całkowicie się od nich uzależniłam. Jaymerson i...

„Nie było nic bardziej samotnego, niż stać w barze pełnym ludzi i czuć się kompletnie samotnym, pragnąc zobaczyć w tłumie tylko jedną twarz”.

Od przeczytania pierwszego tomu serii „Blinded love” minęło kilka miesięcy, jednak to jedna z tych historii, która mimo upływu czasu ciągle siedzi w głowie.

Mogło się wydawać, że przed Jaymerson i Hunterem tylko to, co najlepsze. Po wszystkim tym, z czym przyszło im się zmierzyć, pozwalają na to, by uczucia zwyciężyły, a oni na przekór wszystkim będą razem. Rzeczywistość jednak wygląda zupełnie inaczej. Hunter wyjeżdża spełniając marzenia, a Jayme musi poradzić sobie z pogardą i wyzwiskami mieszkańców miasteczka, czekając na zakończenie szkoły.

Wszystkie marzenia o tym, że może w końcu uda im się być szczęśliwymi przekreślają ich własne pragnienia. Hunter musi skupić się na wyścigach supercrossu, jednocześnie poświęcając czas Cody’emu, a Jaymerson pragnie wyjechać do Włoch, by uczyć się sztuki. Coś, co miało być początkiem pięknej młodzieńczej miłości, kończy się szybciej, niż zaczęło, a każde z nich musi poradzić sobie z rozstaniem na swój sposób. Pytanie tylko, czy będą w stanie o sobie zapomnieć? Czy czas, jaki spędzą osobno, pozwoli na ułożenie sobie życia z kimś innym?

***

Powiem szczerze, że zawsze mam obawy przed czytaniem drugiego tomu, gdy pierwszy wywrze na mnie tak dobre wrażenie. Zwyczajnie boję się, że moje odczucia zmienią się pod wpływem dalszego losu bohaterów. W przypadku książki „The Boy Who Isn't Hers”, na szczęście nic takiego nie miało miejsca, a emocje, jakie towarzyszyły mi w trakcie czytania, mogę z łatwością porównać do tych, z pierwszej części, choć dotyczą zupełnie innej części życia bohaterów.

Kolejny raz dałam się bez trudno wciągnąć w opowieść Huntera i Jeymerson. Bardzo ich polubiłam - za ich wady i zalety. Za to, że mimo strachu mieli siłę walczyć o własne szczęście i nie poddali się. Hunter to taki bohater, który robi wszystko by cię od siebie odepchnąć, a ty i tak mu kibicujesz!

Znalazłam w tej książce ciąg dalszy pogodzenia się ze stratą. Zaakceptowania tego, że życie nie jest sprawiedliwe i nie zawsze możemy mieć to, czego pragniemy. Obserwujemy w tej historii cały wachlarz emocji - od namiętności, przez ból, żal, utracone nadzieje, złość i niepewność, aż po wybaczenie i miłość.

Bardzo podobały mi się w tej książce wszystkie relacje międzyludzkie, zwłaszcza te pomiędzy przyjaciółmi. Jestem wielką fanką Steve i już nie mogę się doczekać, aż sięgnę i po jej historię.

Tymczasem jeśli jakimś cudem nie znacie jeszcze historii bohaterów, a lubicie niebanalne, pełne pasji, ale i bólu opowieści młodych ludzi, których życie nie oszczędzało, to zachęcam was do sięgnięcia po tę książkę - pamiętając, że to kontynuacja i najpierw trzeba przeczytam tom pierwszy - „The Boy She Hates”

„Nie było nic bardziej samotnego, niż stać w barze pełnym ludzi i czuć się kompletnie samotnym, pragnąc zobaczyć w tłumie tylko jedną twarz”.

Od przeczytania pierwszego tomu serii „Blinded love” minęło kilka miesięcy, jednak to jedna z tych historii, która mimo upływu czasu ciągle siedzi w głowie.

Mogło się wydawać, że przed Jaymerson i Hunterem tylko to, co najlepsze. Po...

8/10
Pierwszy tom tej serii na zawsze będzie miał specjalne miejsce w moim serduszku. Czy druga część była równie dobra? Zacznę od tego, że pierwsza połowa książki totalnie zniszczyła mnie psychicznie. Czytanie tej części historii sprawiało mi fizyczny ból, co tylko świadczy o tym, jak bardzo zaangażowana byłam w relację Jaymerson i Huntera. Muszę przyznać, że dawno aż tak nie przeżywałam żadnej książki, więc nie będzie to pewnie zaskoczeniem, jak powiem, że pierwsza połowa powieści, była według mnie naprawdę dobra. Niestety druga część książki moim zdaniem jest po prostu niedopracowana. Pod koniec powieści zaczął denerwować mnie fakt, że bohaterowie nie potrafili się dogadać jak dorośli ludzie, przez co ciągle wracali do punktu wyjścia. Mało tego, niby chcieli być razem, jednak żadne z nich nie było gotowe na żadne ustępstwa, a każdy patrzył jedynie na własną wygodę. Tak nie wygląda związek dorosłych ludzi :( Mimo wszystko ze względu na to, jak bardzo byłam zaangażowana emocjonalnie w historię tej dwójki, moja ocena to 4/5⭐️. Muszę przyznać, że po fenomenalnej pierwszej części liczyłam na powtórkę z emocji i kolejną mocną 5, dlatego też nie ukrywam, że jestem ociupinkę zawiedzioną. Mimo wszystko nie można powiedzieć, że książka nie jest wciągająca, bo jest i to jak, dlatego też z czystym sumieniem, mogę ją polecić.


[współpraca reklamowa]

8/10
Pierwszy tom tej serii na zawsze będzie miał specjalne miejsce w moim serduszku. Czy druga część była równie dobra? Zacznę od tego, że pierwsza połowa książki totalnie zniszczyła mnie psychicznie. Czytanie tej części historii sprawiało mi fizyczny ból, co tylko świadczy o tym, jak bardzo zaangażowana byłam w relację Jaymerson i Huntera. Muszę przyznać, że dawno aż tak...

Banalna, ale nie mogłam jej odłożyć, bo ciekawiło mnie jakie pożal się Boże trudności głównym bohaterom autorka zaserwuje w fabule. Nie była tragiczna, ale zapomnę ją po tygodniu. Naciągana na maksa, ale mimo wszystko czytali mi się ją całkiem nieźle.

Banalna, ale nie mogłam jej odłożyć, bo ciekawiło mnie jakie pożal się Boże trudności głównym bohaterom autorka zaserwuje w fabule. Nie była tragiczna, ale zapomnę ją po tygodniu. Naciągana na maksa, ale mimo wszystko czytali mi się ją całkiem nieźle.

Bardzo mi się podobała.♥️ Oficjalnie jestem fanką JayJay i Huntera.🙂

Bardzo mi się podobała.♥️ Oficjalnie jestem fanką JayJay i Huntera.🙂