Dzieło wielkiego mistrza, jednego z założycieli Szkoły Annales. "Królowie Cudotwórcy" nie są pozycją dla wszystkich. Jeśli jesteś osobą, która dopiero zaczyna przygodę z historią, pozycja Blocha szybko cię znudzi i zniechęci do dalszego pogłębiania wiedzy. Jest to bowiem, mimo ciekawej tematyki, pozycja ciężka. Mnogość imion, faktów, dat i wydarzeń może przytłaczać niedoświadczonego czytelnika. Dla mnie, jako historyka, "Królowie cudotwórcy" stanowią niekwestionowane dzieło. Precyzja opisów, prowadzenie narracji, sam dobór materiałów, to wszystko wywiera duże wrażenie. M. Bloch ukazał w swojej książce piękno pracy historyka. Na podstawie licznych, często wcześniej nieznanych źródeł zabiera czytelnika w podróż po pełnej magii i zabobonów średniowiecznej Europie, gdzie słowa "król" i "Bóg" były często synonimami. Poznajemy korzenie rytuału uzdrawiania chorych, który przetrwał we Francji praktycznie do XVII/XVIII w. Dowiadujemy się o leczniczych, angielskich pierścieniach (które notabene stały się inspiracją dla J.R.R. Tolkiena). W końcu wysuwamy wniosek, że moc uzdrawiania posiadali tylko wybrani królowie, a sam święty rytuał stał się narzędziem ówczesnej propagandy, swego rodzaju bronią w batalii o władzę.
Co tu dużo pisać- klasyka dwudziestowiecznej, historycznej literatury. Lektura dla wytrwałych miłośników wieków średnich, którym niestraszne długie opisy i zawiły styl.

Dzieło wielkiego mistrza, jednego z założycieli Szkoły Annales. "Królowie Cudotwórcy" nie są pozycją dla wszystkich. Jeśli jesteś osobą, która dopiero zaczyna przygodę z historią, pozycja Blocha szybko cię znudzi i zniechęci do dalszego pogłębiania wiedzy. Jest to bowiem, mimo ciekawej tematyki, pozycja ciężka. Mnogość imion, faktów, dat i wydarzeń może przytłaczać...