Nie przekonała mnie ta książka, być może dlatego, że od samego początku wiemy, kim jest sprawca i śledzimy, jak główni bohaterowie usiłują się dowiedzieć gdzie mieszka i dlaczego zrobił to, co zrobił. Jednak mam wrażenie, że wszystko w tej fabule było dosyć płytkie. Łatwo było domyślić się, kim jest sprawca oraz wytropić, gdzie mieszka, mimo iż teoretycznie od wielu lat żył nie niepokojony przez nikogo. Podobnie niektóre zachowania głównych bohaterów były przewidywalne. Przeczytałam jednak w całości, ponieważ Deaver ma dar opowiadania i mimo wszystko chciałam dowiedzieć się, jak się to zakończy.

Nie przekonała mnie ta książka, być może dlatego, że od samego początku wiemy, kim jest sprawca i śledzimy, jak główni bohaterowie usiłują się dowiedzieć gdzie mieszka i dlaczego zrobił to, co zrobił. Jednak mam wrażenie, że wszystko w tej fabule było dosyć płytkie. Łatwo było domyślić się, kim jest sprawca oraz wytropić, gdzie mieszka, mimo iż teoretycznie od wielu lat żył...

Tate kontra Aaron - dwóch złotoustych. Zwycięzca debat i negocjacji kontra charyzmatyczny mistrz z darem języków. Wyrachowani, znający potęgę słów, potrafiący zdobyć umysły innych i w miarę potrzeby zniszczyć ich strachem. Co okaże się skuteczniejsze: duchowość, przyziemne argumenty, czy może zwykły ludzki spryt? Jakże interesująco poprowadzona jest akcja tej książki przepełnionej inteligentnymi, niebanalnymi bohaterami. Czyta się ją dosłownie słysząc szum krwi w uszach. Mnogość podkreślonych zdań świadczy, że nie tylko ja jestem pod wrażeniem. Ktoś również bardzo wnikliwie analizował jej treść. Bo warto.

Tate kontra Aaron - dwóch złotoustych. Zwycięzca debat i negocjacji kontra charyzmatyczny mistrz z darem języków. Wyrachowani, znający potęgę słów, potrafiący zdobyć umysły innych i w miarę potrzeby zniszczyć ich strachem. Co okaże się skuteczniejsze: duchowość, przyziemne argumenty, czy może zwykły ludzki spryt? Jakże interesująco poprowadzona jest akcja tej książki...

Początkowo dość skutecznie odrzucała mnie okładka tej książki, ale nadszedł i na nią czas. I tutaj pojawiło się moje pierwsze zdziwienie- zapowiadało się na mocno wciągającą lekturę. Lekturę, której już pierwszy rozdział mnie pozytywnie zaskoczył swoim mrocznym i intrygującym charakterem. Od tej pory wiedziałam, że czekają mnie nie lada emocje. Później było już tylko lepiej. Akcja tego thrilleru rozkwitała wraz z każdą kolejną stroną. Stawała się coraz bardziej nieprzewidywalna, brutalna i niebezpieczna.

Doskonały wątek kryminalny, z nieszablonowym "czarnym charakterem", ekscytował, napawał lękiem, niekiedy wręcz całkowicie dezorientował czytelnika. Niebanalna fabuła, podparta frapującym wątkiem społeczno-obyczajowym, to gwarancja niezapomnianych doznań, nurtujących myśli i poczucia oszołomienia. Oszołomienia, które wynikało z szokujących wydarzeń, niesprawiedliwości, zabójczej obsesji i częściowej ludzkiej niemocy.

Podsumowując, "Dar języków" Jeffery'a Deaver'a to nietuzinkowy thriller, który zawładnął moim sercem. Ma on w sobie wszystko to, co powinna mieć idealna lektura tego gatunku- mroczną fabułę, wyrafinowane intrygi, zawiłe zwroty akcji, całą masę tajemnic oraz nieobliczalnego negatywnego bohatera, który nie zna żadnych granic. Tak skonstruowana powieść zapewnia silne emocje i nie daje o sobie zapomnieć. Przyznam szczerze, że dawno nie czytałam tak dobrego thrillera, który zapadłby mi głęboko w pamięć.

Początkowo dość skutecznie odrzucała mnie okładka tej książki, ale nadszedł i na nią czas. I tutaj pojawiło się moje pierwsze zdziwienie- zapowiadało się na mocno wciągającą lekturę. Lekturę, której już pierwszy rozdział mnie pozytywnie zaskoczył swoim mrocznym i intrygującym charakterem. Od tej pory wiedziałam, że czekają mnie nie lada emocje. Później było już tylko...

Ciekawa ,wciagająca ...

Ciekawa ,wciagająca ...

Kompozycja - Domu w głębi lasu i Wszyscy mamy tajemnice - która panu Deaverowi wyszła rewelacyjnie. Akcja wyborna i chociaż od początku znamy tożsamość sprawcy to jest parę takich zwrotów akcji że historia, no i ta manipulacja człowiekiem i jego słabościami - prawdziwa gratka, temat mógł też wymyślić pisarz tylko tej klasy.
Jak już pisałem perełka wśród thrillerów kryminalnych z dodatkiem dreszczyku.

Kompozycja - Domu w głębi lasu i Wszyscy mamy tajemnice - która panu Deaverowi wyszła rewelacyjnie. Akcja wyborna i chociaż od początku znamy tożsamość sprawcy to jest parę takich zwrotów akcji że historia, no i ta manipulacja człowiekiem i jego słabościami - prawdziwa gratka, temat mógł też wymyślić pisarz tylko tej klasy.
Jak już pisałem perełka wśród thrillerów...

Książka napisana na bardzo wysokim poziomie, porównywalnym z cyklem Sachs i Rhyme. Myślałem że Deaver niczym mnie już nie zaskoczy, a tu miła niespodzianka.
Plusy:
- ciekawa fabuła, poruszająca kwestię fanatyzmu religijnego, niezmąconej wiary w swoje ideologie;
- dążenie fanatycznego doktora Aarona Matthewsa do celu po trupach, z rodziną włącznie;
- świetny opis wpływu na innych, ludzi posiadających „dar” przekonywania, doprowadzenie człowieka do sięgnięcia w siebie jeszcze głębiej niż to do tej pory było możliwe, wywołania poczucia winy i wymierzenia sobie kary z okaleczeniem i samobójstwem włącznie;
- brak typowego śledztwa, wielu różnych ludzi prowadzi poszukiwania na własną rękę (bardzo ciekawe rozwiązanie);
- rzadko spotykana sytuacja, że od początku zna się tożsamość psychopaty;
- heroiczna walka osaczonej nastoletniej Megan o przetrwanie.
Minus:
- zakończenie mało zaskakujące, opis finałowej sceny w jaskini jakiś taki jak na autora tandetny.
Ogólnie jedna z lepszych książek Deavera, warta przeczytania.

Książka napisana na bardzo wysokim poziomie, porównywalnym z cyklem Sachs i Rhyme. Myślałem że Deaver niczym mnie już nie zaskoczy, a tu miła niespodzianka.
Plusy:
- ciekawa fabuła, poruszająca kwestię fanatyzmu religijnego, niezmąconej wiary w swoje ideologie;
- dążenie fanatycznego doktora Aarona Matthewsa do celu po trupach, z rodziną włącznie;
- świetny opis wpływu na...

Niebezpiecznie wciągający thriller. Akcja rusza z kopyta już od pierwszych stron i nie zwalnia aż do samego końca. Autor w ciekawy sposób poprowadził religijny wątek, który nie był motywem przewodnim powieści, ale w interesujący sposób uzupełnił całość. Zmagania bohaterów śledziłam z zapartym tchem, nawet po odłożeniu książki nie mogłam przestać myśleć jak rozwiąże się sprawa z porwaniem Megan i czy jej rodzice wygrają walkę z czasem oraz przeciwnościami bombardującymi ich ze wszystkich stron. Podobało mi się także to, że każda z postaci była autentyczna i dopracowana w każdym szczególe i wraz z rozwojem wydarzeń w głównych bohaterach także dokonywała się pewna zmiana. W książce nie zabrakło brutalnych momentów. Zakończenie świetne, chociaż moja mroczna strona liczyła na mniej szczęśliwe rozwiązanie tej historii. Deaver kolejny raz niesamowicie zaskoczył mnie swoją powieścią i rekompensuje mi niezbyt udany początek z jego twórczością.

Niebezpiecznie wciągający thriller. Akcja rusza z kopyta już od pierwszych stron i nie zwalnia aż do samego końca. Autor w ciekawy sposób poprowadził religijny wątek, który nie był motywem przewodnim powieści, ale w interesujący sposób uzupełnił całość. Zmagania bohaterów śledziłam z zapartym tchem, nawet po odłożeniu książki nie mogłam przestać myśleć jak rozwiąże się...

Przyniosłam 'Dar języków' z biblioteki w zeszłym roku mając zamiar zapoznać się z inną niż cykl o Rhymie twórczością pana Deavera. Opis nie zachwycał. Bardzo typowe porwanie, psychopata, ofiarą młoda kobieta, słowem: nudy. Rozpoczęłam z przekonaniem, że ta pozycja nie wciągnie mnie tak samo jak książki z duetem Sachs&Rhyme. Początkowo, wszystko to potwierdzalo: porwanie dziewczyny niedbajacym o nią rodzicom, religijne teorie psychopaty, stare, w zamierzeniu przerażające, ukryte domostwo, trudne dzieciństwo bohatera, które ma usprawiedliwić wszystko, co się dzieje. Im dalej czytałam jednak, tym bardziej lektura mnie wciagala. Pojawiało się mnóstwo ciekawych zabiegów, zwrotów akcji, niespodzianek. Bohaterowie okazali się ciekawi i wyraziści, wyszły na jaw tajemnice z przeszłości. Kolejne ofiary, bezradność wobec sprytu i inteligencji psychopaty sprawiały, że czytelnik zastanawiał się jak uda się odnaleźć dziewczynę, wydawało się to doprawdy niemożliwe. Nie ma tu typowego śledztwa, a każdy kto podejmuje się poszukiwań - umiera lub znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Walka Megan była naprawdę w dobrym klimacie. Starzec, który okazuje się być kimś zupełnie innym, trupy, drogi bez wyjścia - te fragmenty naprawdę dobrze się czytało. Z rozdziału na rozdział napięcie rosło. Final w jaskini trochę naciagany, ale i to nie zepsuło odbioru całości. Bardzo dobry thriller, polecam gorąco.

Przyniosłam 'Dar języków' z biblioteki w zeszłym roku mając zamiar zapoznać się z inną niż cykl o Rhymie twórczością pana Deavera. Opis nie zachwycał. Bardzo typowe porwanie, psychopata, ofiarą młoda kobieta, słowem: nudy. Rozpoczęłam z przekonaniem, że ta pozycja nie wciągnie mnie tak samo jak książki z duetem Sachs&Rhyme. Początkowo, wszystko to potwierdzalo: porwanie...

Dla ludzi o mocnych nerwach. Niema tam zadnego owijania w bawelne duzo akcji , konkrety ktore wprawiaja czytelnika w zaklopotanie. Czytalam w wersji ang. moze nawet lepiej oddaje caly mroczny charakter ksiaki. Bardzo wciagajacy triller o psychopacie ktory szuka zemsty po smierci syna. Megan zostaje przez niego uprowadzona w opuszonym szpitalu dla oblakanych lecz odnajdujde w sobie sile zeby wytrwac do konca anie bylo to latwe zadanie. Bardzo polecam.

Dla ludzi o mocnych nerwach. Niema tam zadnego owijania w bawelne duzo akcji , konkrety ktore wprawiaja czytelnika w zaklopotanie. Czytalam w wersji ang. moze nawet lepiej oddaje caly mroczny charakter ksiaki. Bardzo wciagajacy triller o psychopacie ktory szuka zemsty po smierci syna. Megan zostaje przez niego uprowadzona w opuszonym szpitalu dla oblakanych lecz odnajdujde...

jak zawsze Swietna,nic dodać nic ująć

jak zawsze Swietna,nic dodać nic ująć