Rzadko zdaża mi się czytać obyczajówki i dlatego postanowiłem zaryzykować z nieznanym mi dotąd autorem i sprawdzić jak w tych tematach "czuje" się mężczyzna.

Jakby jutra nie było nie jest może wybitnym utworem, ale w moim przekonaniu książka spełniła moje oczekiwania. Pomimo trudnego tematu, dała mi dobrą rozrywkę, przyznam też, że nawet wzruszenie.

Chętnie poznam inne utwory Tomasza Kieresa.

Rzadko zdaża mi się czytać obyczajówki i dlatego postanowiłem zaryzykować z nieznanym mi dotąd autorem i sprawdzić jak w tych tematach "czuje" się mężczyzna.

Jakby jutra nie było nie jest może wybitnym utworem, ale w moim przekonaniu książka spełniła moje oczekiwania. Pomimo trudnego tematu, dała mi dobrą rozrywkę, przyznam też, że nawet wzruszenie.

Chętnie poznam inne...

Wzruszająca, słodko-gorzka podróż w poszukiwaniu swego miejsca na ziemi .Autor uczy nas jak czerpać radość i siłę z małych, cudownych chwil .

Wzruszająca, słodko-gorzka podróż w poszukiwaniu swego miejsca na ziemi .Autor uczy nas jak czerpać radość i siłę z małych, cudownych chwil .

Czy wieku pięćdziesięciu lat wypada robić szalone rzeczy ? W przypadku głównego bohatera Sebastiana okazuje się, że można. Kiedy rozpada się jego małżeństwo postanawia przejrzeć swoje pamiątki oraz stare rzeczy i zrobić w nich porządek. Przypadkowo znajduje łańcuszek , który lata temu dostał w Amsterdamie od dziewczyny. Postanawia ją odnaleźć i pod wpływem chwili pakuje się i wyrusza w podróż .

Kiedy przybywa do Amsterdamu uświadamia sobie, że to szukanie igły w stogu siana. Rezerwując pokój w hotelu poznaje Anuk, z którą nawiązuje się nić sympatii. Kiedy dziewczyna poznaje cel i historię podróży Sebastiana postanawia mu pomóc w jego poszukiwaniach.

Ich wspólna podróż zmieni ich życie na zawsze.

Czy wieku pięćdziesięciu lat wypada robić szalone rzeczy ? W przypadku głównego bohatera Sebastiana okazuje się, że można. Kiedy rozpada się jego małżeństwo postanawia przejrzeć swoje pamiątki oraz stare rzeczy i zrobić w nich porządek. Przypadkowo znajduje łańcuszek , który lata temu dostał w Amsterdamie od dziewczyny. Postanawia ją odnaleźć i pod wpływem chwili pakuje...

Książka bardzo wzruszająca, ale to jak większość tego autora. Cała fabuła w fajny sposób buduje napięcie żeby w finalnych częściach rozłożyć człowieka na kawałki. Zdecydowanie polecam, a dla wrażliwych polecam mieć przy sobie chusteczki. :)

Książka bardzo wzruszająca, ale to jak większość tego autora. Cała fabuła w fajny sposób buduje napięcie żeby w finalnych częściach rozłożyć człowieka na kawałki. Zdecydowanie polecam, a dla wrażliwych polecam mieć przy sobie chusteczki. :)

Typowo nietypowa książka. Troszkę się wzruszyłam, troszkę zdenerwowałam (dziwnie oczywiste zakończenie-niby już od połowy książki wiadomo, potem człowiek jest pewien a na koniec i tak jest zaskoczony),troszkę zostałam zmuszona do refleksji. W powieści autor pięknie pisze o przemijaniu, kolejnych etapach związku i miłości.

Typowo nietypowa książka. Troszkę się wzruszyłam, troszkę zdenerwowałam (dziwnie oczywiste zakończenie-niby już od połowy książki wiadomo, potem człowiek jest pewien a na koniec i tak jest zaskoczony),troszkę zostałam zmuszona do refleksji. W powieści autor pięknie pisze o przemijaniu, kolejnych etapach związku i miłości.

Mężczyzna po nieudanym małżeństwie, które zakończyło się rozwodem, znajduje w swoich spakowanych rzeczach pamiątkę z dzieciństwa. Jest to łańcuszek, który podarowała mu bardzo dawno temu dziewczynka, podczas jego pobytu w Holandii. Sebastian postanawia wyruszyć w podróż, by spotkać znajomą sprzed lat. Na miejscu poznaje pracownicę hotelu, w którym się zatrzymał, a ta zainteresowana historią sprzed lat postanawia pomóc mu w poszukiwaniach. Co wyniknie ze wspólnych poszukiwań? Jak bardzo przeszłość będzie rzutowała na przyszłość?
Moja książkowa podróż z Tomaszem Kieresem zaczęła się w 2019 roku, powieścią Nie pozwól mu odejść. Choć sama nie jestem fanką porównań, to zwróciłam uwagę na twórczość autora ze względu na zestawienie jej z powieściami Sparksa. Wspomniałam o porównaniach, bo okazuje się po latach, że jestem hipokrytką w tej sferze, ponieważ gdybym miała komuś polecić, Jakby jutra nie było, powiedziałabym, że jest to historia pachnąca Sparksem. I to jest komplement.
Twórczość autora wyróżnia prawda, naturalność i wrażliwość. Te pierwsze trzy rzeczy, które przychodzą mi na myśl, powodują, że czytanie jego książek jest czystą przyjemnością. Ode mnie 8/10.

Mężczyzna po nieudanym małżeństwie, które zakończyło się rozwodem, znajduje w swoich spakowanych rzeczach pamiątkę z dzieciństwa. Jest to łańcuszek, który podarowała mu bardzo dawno temu dziewczynka, podczas jego pobytu w Holandii. Sebastian postanawia wyruszyć w podróż, by spotkać znajomą sprzed lat. Na miejscu poznaje pracownicę hotelu, w którym się zatrzymał, a ta...

To moje kolejne spotkanie z twórczością autora, czytałam kilka książek Pana Tomka i każda mi się bardzo podobała, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok jego powieści - "Jakby jutra nie było", która zainteresowała mnie swoim opisem i zachwyciła okładką. Jest to powieść z gatunku literatury obyczajowej. Stylistyka i język jakim posługuje się autor jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się wręcz ekspresowo. Ja tą historię pochłonęłam w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie poznałam jej zakończenia. Z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów o byłam szalenie ciekawa jak autor poprowadzi ich relację, jakie tajemnice zostaną odkryte i jak one wpłyną na życie głównych postaci. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i dobrze poprowadzona. Jeśli chodzi o bohaterów to zostali oni naprawdę ciekawie i autentycznie wykreowani. To postaci, które tak jak my popełniają błędy, borykają się z problemami dnia codziennego, postępują pod wpływem emocji dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Myślę, że z powodzeniem moglibyśmy ich spotkać w rzeczywistości. Na kartach powieści poznałam Sebastiana - jego myśli, odczucia, troski, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jego postępowanie oraz decyzję. Cieszę się, że autor postanowił zaprezentować tutaj męski punkt widzenia, to bardzo rzadko spotykane w literaturze obyczajowej, a czasami jakże potrzebne. Na drodze Sebastiana niespodziewane staje Anouk i owe spotkanie znacząco wpływa na życie obojga postaci. Muszę przyznać, że zagłębiając się w tą historię, poznając dogłębniej losy bohaterów chłonęłam wszystkie towarzyszące im emocje - ból, cierpienie, nadzieję, ale także miłość czy radość. Wspierałam ich, kibicowałam im i wielokrotnie miałam ochotę wejść do tej powieści i przytulić Sebastiana i Anouk, zapewniając, że wszystko będzie dobrze. Autor na przykładzie bohaterów pokazuje, że najważniejsze jest to co tu i teraz, najważniejsza jest obecna chwila i trzeba żyć jakby jutra miało nie być. Miło spędziłam czas z tą książką i oczywiście chętnie sięgnę po kolejne powieści spod pióra autora. Polecam!

To moje kolejne spotkanie z twórczością autora, czytałam kilka książek Pana Tomka i każda mi się bardzo podobała, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok jego powieści - "Jakby jutra nie było", która zainteresowała mnie swoim opisem i zachwyciła okładką. Jest to powieść z gatunku literatury obyczajowej. Stylistyka i język jakim posługuje się autor jest bardzo lekki,...

Bardzo smutna, emocjonalna dająca sporo do myślenia pozycja ale w sumie większość pozycji od autora takich jest....miłość pokona wszystko....ale czy na pewno?

Bardzo smutna, emocjonalna dająca sporo do myślenia pozycja ale w sumie większość pozycji od autora takich jest....miłość pokona wszystko....ale czy na pewno?

Nie wiem co napisać o tej książce, niby fajna ale coś jej brakowało, może to styl autora który mi przeszkadzał gdyby nie to byłoby lepiej .Jakoś przebrnęłam ,bo ciekawiło mnie zakończenie.

Nie wiem co napisać o tej książce, niby fajna ale coś jej brakowało, może to styl autora który mi przeszkadzał gdyby nie to byłoby lepiej .Jakoś przebrnęłam ,bo ciekawiło mnie zakończenie.

Historia mogła być ciekawa, ale psuje ją poziom językowy powieści. Nie udało mi się dobrnąć do końca, za bardzo irytował mnie styl autora.

Historia mogła być ciekawa, ale psuje ją poziom językowy powieści. Nie udało mi się dobrnąć do końca, za bardzo irytował mnie styl autora.