"Mój tata, mój świat" to przepiękny obraz relacji ojca i syna. Narratorem jest chłopiec, dla którego tata jest... całym światem. Zawsze jest blisko, w porę chwyta za rękę i pomaga wstać. Jest bezpieczną skałą górująca ponad światem. Pokazuje, że życie jest pełne małych radości, uczy samodzielności, otwiera w synu okna na cały piękny świat. A kiedy smutek przysłania wszystko, tata jest zawsze obok i można skryć się w jego ramionach i razem uronić łzę, bo łzy nie są obce prawdziwemu mężczyźnie. Tata zawsze wierzy w swoje dziecko i wie, że marzenia mają wielką moc, z nimi można sięgać gwiazd i być kimkolwiek się zechce. Każdy byłby dumny z takiego Taty.

Treść przepiękna, a zachwycające ilustracje są bardzo symboliczne i idealnie oddają klimat rodzicielstwa bliskości.

"Mój tata, mój świat" to przepiękny obraz relacji ojca i syna. Narratorem jest chłopiec, dla którego tata jest... całym światem. Zawsze jest blisko, w porę chwyta za rękę i pomaga wstać. Jest bezpieczną skałą górująca ponad światem. Pokazuje, że życie jest pełne małych radości, uczy samodzielności, otwiera w synu okna na cały piękny świat. A kiedy smutek przysłania...

Czytając tę książkę miałam wątpliwości komu w rzeczywistości była dedykowana: dzieciom czy może jednak ich tatusiom?

Na każdej stronie w przepiękny sposób mamy pokazane niezwykle relacje łączące ojca i jego dziecko. Nie ma wątpliwości, że dla naszego małego bohatera tata jest centrum jego własnego wszechświata. Działa to również w drugą stronę- co rusz widać jaką troską i miłością darzy chłopca jego tata.

Jednak pod osłoną pięknych ilustracji, a także treści kryje się ważne przesłanie do tatusiów. W naszych czasach wielu z nich nie doświadczyło ojcowskiej miłości kiedy sami byli jeszcze dziećmi. Z tego powodu w rodzicielstwie czują się nieco jak dzieci błądzące we mgle. W końcu nikt im nie pokazał jak należy być ojcem.

Ale czy to sprawia, że nie sprawdzą się w swojej roli? Ależ oczywiście, że nie.

Tata naszego bohatera nie został wychowany przez własnego ojca, ale dla swojego synka jest najwspanialszym bohaterem. Wykonuje swoją "pracę" bardzo dobrze i będąc wspaniałym tatą zostanie równie cudownym dziadkiem.

To przepiękna, wzruszająca pozycja, która idealnie nada się na prezent dla każdego taty ❤️

Czytając tę książkę miałam wątpliwości komu w rzeczywistości była dedykowana: dzieciom czy może jednak ich tatusiom?

Na każdej stronie w przepiękny sposób mamy pokazane niezwykle relacje łączące ojca i jego dziecko. Nie ma wątpliwości, że dla naszego małego bohatera tata jest centrum jego własnego wszechświata. Działa to również w drugą stronę- co rusz widać jaką troską i...

Książka była bardzo zachwalana w opiniach, ale mi tak średnio przypadła do gustu. Spodziewałam się trochę więcej głębszego tekstu, ale z drugiej strony wiem, że osobą mówiąca jest dziecko, więc opisy są z jego punktu widzenia.

Książka nie jest zła, aczkolwiek troszeczkę mnie rozczarowała.

Książka była bardzo zachwalana w opiniach, ale mi tak średnio przypadła do gustu. Spodziewałam się trochę więcej głębszego tekstu, ale z drugiej strony wiem, że osobą mówiąca jest dziecko, więc opisy są z jego punktu widzenia.

Książka nie jest zła, aczkolwiek troszeczkę mnie rozczarowała.

Tacierzyństwo to coś niesamowitego.
Relacja, która przekracza czasem wyobrażenia.
W końcu wciąż jeszcze żyjemy w świecie, w którym świadomie czy też nie, tata spychany jest na margines wychowania dzieci.

Może dlatego, że nie musi?
A może dlatego, że nie chce?

Dziś przychodzę do Was z najpiękniejszą książka jaką w ostatnim czasie czytałam.💛
Nie dlatego, że posiada wspaniałe wydanie czy wysmakowane ilustracje, ale dlatego, że jest kwintesencja rodzicielskiej troski.

"Mój Tata, Mój Świat " to książka autorstwa Victora D.O. Santi wydana przez @wydawnictwo_slowne_mlode . Przestawia spojrzenie na świat z perspektywy dziecka.🤗

A jak powszechnie wiadomo oczy dziecka są bardziej wyczulone na emocje, zmiany i otoczenie, wiec jest to propozycja wydawnicza pełna prostoty i bezpośredniego języka.

Tata pokazany jest jako opiekun i czuły towarzysz.
Jako ten, który kocha, podąża i pozwala na samodzielne odkrywanie świata.
I ten, który mimo braku przykładu stara się jak potrafi najmocniej aby budować wartości i cechy potrzebne w dorosłości.

Bazując na obrazie obserwujemy trwanie, wychowanie i przemijanie czasu.
Widzimy jak dziecko staje się dorosłym mężczyzną, pełnym empatii i zrozumienia.

Ta książka zachęca do autoanalizy nas, jako rodziców przy jednoczesnym wskazywaniu na potrzebne do tego cechy.

Jest pełną bliskosci, czułości i wsparcia.
W końcu są to cechu prawdziwego rodzica.

Tacierzyństwo to coś niesamowitego.
Relacja, która przekracza czasem wyobrażenia.
W końcu wciąż jeszcze żyjemy w świecie, w którym świadomie czy też nie, tata spychany jest na margines wychowania dzieci.

Może dlatego, że nie musi?
A może dlatego, że nie chce?

Dziś przychodzę do Was z najpiękniejszą książka jaką w ostatnim czasie czytałam.💛
Nie dlatego, że posiada...

Jakie są społecznie oczekiwane cechy prawdziwego mężczyzny? Jakie cechy świadczą o męskości? Siła, odwaga, twardość, może nieustępliwość i waleczność?

A jakie cechy powinien mieć prawdziwy ojciec? Czułość, opiekuńczość, delikatność, wyrozumiałość…

Społeczny obraz mężczyzny i ojca zdają się wzajemnie wykluczać. Czy w związku z tym bycie jednocześnie poważanym mężczyzną i dobrym ojcem skutkuje rozdwojeniem jaźni? Na szczęście nie! Społeczne postrzeganie mężczyzn się zmienia pozostawiając im przestrzeń na wrażliwość i możliwość korzystania z pełnej palety emocji.

Ciepłe, uważne i empatyczne ojcostwo to coraz popularniejszy temat w literaturze dziecięcej. W nurcie tym odnajduje się również „Mój tata, mój świat” Victora D.O. Santosa, który we wzruszającym picturebooku podkreśla jak niezwykłym człowiekiem w oczach syna jest ojciec. Jego supermocami jest obecność, otwartość na potrzeby dziecka, wsparcie – po prostu bezgraniczna miłość.

Tata jest niezwykły, bo jest zawsze obok, gdy jest potrzebny, zawsze wie co zrobić, co powiedzieć, a kiedy nie mówić nic i dać emocjom trwać w ciszy. Nie wstydzi się uczuć i okazywania czułości. Jest opiekunem, ochroniarzem, nauczycielem, towarzyszem, klownem, lektorem, kucharzem… Wiele ról skupionych w jednej osobie, a jednak on z radością je wypełnia i nie czuje się nimi przytłoczony, bo robi to z serca.

Wiele w tej książce czułości i bliskości wpisanych w codzienność i wspólne poznawanie świata. Jest przepełniona piękną magią zwyczajności. Może być wsparciem dla ojców, którzy borykają się z rozdźwiękiem pomiędzy tym, czego potrzebuje i co chcą dawać swojemu dzieckiem, a tym czego oczekuje od nich świat.

Jej ogromnym atutem są klimatyczne ilustracje Anny Forlati – poprowadzone pewną ręką ołówkowe kontury wypełnione kredkami w wielu kolorach dodają jej dziecięcego uroku i doskonale splatają się z tekstem pełnym dziecięcego spojrzenia na świat z jego prostymi, autentycznymi porównaniami.

Jestem pewna, że wielu ojców przy tej lekturze uroni łezkę, zwłaszcza, że przecież płacz też jest męski.

Jakie są społecznie oczekiwane cechy prawdziwego mężczyzny? Jakie cechy świadczą o męskości? Siła, odwaga, twardość, może nieustępliwość i waleczność?

A jakie cechy powinien mieć prawdziwy ojciec? Czułość, opiekuńczość, delikatność, wyrozumiałość…

Społeczny obraz mężczyzny i ojca zdają się wzajemnie wykluczać. Czy w związku z tym bycie jednocześnie poważanym mężczyzną i...

"Dziecko bez książek jest jak dom bez okien"
Piękna.

"Dziecko bez książek jest jak dom bez okien"
Piękna.