Do najbardziej znamiennych wyczynów wojsk rosyjskich na Kaukazie należą bez wątpienia działania wojenne 1839 roku w Dagestanie: w części południowej pod komendą dowódcy korpusu generała piechoty Gołowina i w części północnej pod dowództwem generała adiutanta Grabbe. O ile pierwsze z nich są godne uwagi ze względu na ich ważne rezultaty, osiągnięte przy bardzo niewielkich ofiarach, o tyle drugie zasługują na szczególną uwagę: miały miejsce w tych częściach regionu, do których wojska rosyjskie wcześniej nie przenikały. Napotkały one na ogromne trudności i tak duży opór ze strony wroga, jakiego wcześniej nie widziano, dlatego też sukcesy armii rosyjskich nigdy wcześniej nie były warte tak wielu ofiar.
Tym większe uznanie należy się wojskom, które przez ponad cztery miesiące z prawdziwą odwagą i niezachwianą stanowczością znosiły wszystkie trudy i cierpienia tego uciążliwego marszu przez skaliste i bezpłodne góry. Żołnierze na każdym kroku pokonywali napotkane trudności i wszędzie tam, gdzie wróg odważył się stawić opór, dzielnie walczyli. Ani duża liczba górali, ani ich wojowniczość podsycana fanatyzmem religijnym, ani niedostępność umocnionych pozycji – nic nie było w stanie powstrzymać sukcesu oddziału rosyjskiego na wyznaczonej drodze. Pozytywnie można ocenić fakt, że nigdy podczas jednej kampanii te same oddziały nie przeprowadziły tak wielu udanych szturmów na silne pozycje wroga. Dla wojsk kaukaskich wszystko było możliwe!...

Niniejsza książka prezentuje opis rosyjskiej kampanii wojennej w północnym Dagestanie w 1839 roku wraz ze szczegółowym opisem oblężenia twierdzy Achulgo, bronionej przez imama Szamila.

Dmitrij Milutin (1816–1912),był jednym z ostatnich wybitnych dowódców wojskowych Imperium Rosyjskiego, który wniósł znaczący wkład w teorię i historię wojskowości. Milutin dosłużył się stopnia feldmarszałka i przez dwa dziesięciolecia kierował Ministerstwem Wojny, będąc jednym z ideologów reform wojskowych cesarza Aleksandra II. Jako porucznik Milutin brał bezpośredni udział w kampanii wojsk rosyjskich przeciwko imamowi Szamilowi w 1839 roku, podczas której został ranny.

Spis treści:
Wstęp
I Szkic lewej flanki Linii Kaukaskiej i Dagestanu. Początek zamieszek w tym regionie od czasów rozwoju muridyzmu. Wzmocnienie Szamila i stan rzeczy do 1839 roku
II Projekty i plany operacji wojskowych na rok 1839. Skład osobowy oddziałów. Przygotowania. Incydenty na początku roku
III Ruch do Aukh. Nagły atak na twierdzę Taszaw-Hadżi. Sprawa pod Achmet-Tala. Wejście do Iczkerii. Zdobycie Sajasanu. Powrót do twierdzy Wniezapnaja (od 10 do 15 maja)
IV Ruch przez Salatau. Starcie w Terengul lub Burtanai. Wejście do Gumbet. Szturm na Arguan
V Ruch w kierunku Chirkat. Przekroczenie przez Andyjskie Kojsu. Oblężenie Achulgo
VI Nagły atak wroga. Jego klęska pod Aszyltą i przy moście sagritlochskim. Pierwszy generalny szturm na Achulgo
VII Blokada Achulgo z lewej strony rzeki Kojsu. Negocjacje z Szamilem. Drugi szturm i zdobycie Achulgo
VIII Wymarsz spod Achulgo. Działania końcowe i rezultaty
Załączniki
Spis map