W ciszy
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Moc Media
- Data wydania:
- 2022-10-04
- Data 1. wyd. pol.:
- 2022-10-04
- Liczba stron:
- 216
- Czas czytania
- 3 godz. 36 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788367133265
Rozdrażniona życiem piętnastoletnia Adéla pragnie decydować o sobie tu i teraz, dlatego często ucieka do nocnego baru Cisza. Opuszcza szkołę i dom, a jedynym stałym elementem jest dla niej ten bar. Świat dziewczyny z czasem się zmienia, podobnie jak jej ambicje i aspiracje. Idziemy za bohaterką, przyglądając się jej, gdzie jeden rozdział to jeden rok. Mijając trzydzieste urodziny Adéli, widzimy, jak wyimaginowany krąg się zamyka. Mocna, kipiąca od emocji powieść Alžběty Bublanovej obnaża naturę koła życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić. Każdy, podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością. Jola Bugała-Urbańska z @Czytanie.na.platanie Alžbeta Bublanová uświadamia, że jeśli czujemy w sobie pustkę, to staramy się ją zapełnić w przeróżny sposób. Otchłań wciąga Adélę i chce przejąć kontrolę nad jej życiem, wywołując w dziewczynie chęć ucieczki, rozczarowanie codziennością i trudne emocje. Refleksje nad sensem życia mogą przytłaczać bez względu na wiek. Barbara Pawliczek, autorka "Punktu wspólnego" Wypijam pierwszy kieliszek. - Czuję nienawiść - szepczę. - Do kogo? - Do rodziny. Ale też do siebie. Nie wiem, co to jest. Jakaś potrzeba, aby coś osiągnąć. Już teraz. Nie czekać, aż będę miała trzydzieści lat. Boję się, że potem już się nie da. Albo coś zrobię teraz, albo już nigdy. Potem będę już zbyt leniwa. Zacznę rodzić dzieci. Znajdę pracę, w której będę miała spokój. Rano do pracy, z pracy do domu do męża, po drodze wstąpić do sklepu, zrobić zakupy, ugotować obiad. I do tego dzieci. Każdy dom jest taki sam. I czekanie na urlop. A potem na śmierć. Nikt nie ma nic innego. Ja tak nie chcę. Barmanka mi dolewa. - Życie cię uspokoi. Alžběta Bublanová w 2012 r. zdobyła nagrodę Máchova růže od Akademii Czeskiej Literatury za zbiór opowiadań "Čtyři stěny". Opublikowała powieści "V Tichu" (W ciszy),"Barák" (Kamienica),"Ti, kterým se narodíš" (Im przeznaczone) oraz opowiadania "Odraz ode dna". Jest współautorką poradnika dla pisarzy "Cvičebnice tvůrčího psaní: I Shakespeare nějak začal" (Ćwiczenia kreatywnego pisania. I Szekspir jakoś zaczynał). Urodzona w Brnie, ukończyła Akademię Literacką im. Josefa Škvoreckiego w Pradze. Od ponad czterech lat uczy kreatywnego pisania i wydaje lokalny magazyn o jednej z praskich dzielnic.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 32
- 13
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Adela, bohaterka powieści A. Bublanovej "W ciszy" buntuje się i sprzeciwia zastanej rzeczywistości. Nic to dziwnego biorąc pod uwagę, że dziewczyna ma piętnaście lat, wszak nastolatki lubią być kontra, i najczęściej trwają w opozycji do wszystkiego, a najmocniej protestują przeciwko własnym rodzicom. Tak więc Adela stawia weto, rzuca szkołę, wyprowadza się od matki i próbuje "być dorosła".
Mijają lata, a dziewczyna tkwi wciąż w fazie oporu i prób, zdobyte po drodze doświadczenia, porażki i sukcesy, nie pozwalają jej tak naprawdę żyć pełną piersią i cieszyć się chwilą obecną. Dlaczego? Bublanova nie daje jednoznacznych odpowiedzi. Możliwe, że Adela nie wie, czego tak naprawdę chce, odcina się od świata, który zna, odrzuca go, by po chwili robić wszystko, aby się dopasować. W tym celu sporządza nawet notatki z poważnymi wskazówkami typu: "Wielokrotnie powtarzane hasła odnoszą sukces"...
Adela to postać, którą trudno polubić, zresztą ona też nikogo nie darzy cieplejszymi uczuciami. Dziewczyna czuje, że czegoś jej brak i próbuje tą pustkę zapełnić. Wymyśla przeróżne scenariusze, ale wszystkie po chwili porzuca..
Najbliżej siebie Adela jest chyba w lokalu "Cisza", do którego ucieka, by zebrać swoje myśli, bądź też na chwilę wyłączyć się z codzienności, która niezmiennie ją rozczarowywuje.
Życie Adeli, jej matki, macochy, koleżanek, ale również ojca i kolejnych partnerów bohaterki to swoisty portret zbiorowy społeczności przegranej, smutnej, pełnej rozterek i niedoskonałości. W czym tkwi sedno ich problemu, dlaczego nie są w stanie cieszyć się życiem?
Bublanova wskazuje kilka przyczyn, ostateczną diagnozę pozostawia jednak czytelnikowi. Pułapką może być ciągła pogoń za niedoścignionym, apetyt na więcej (na zbyt dużo),ale również bierna zgoda na zwyczajność, trwanie w utartych schematach.. Adela wyrywa się, próbuje sięgać wyżej, ostatecznie jednak jej los zatacza krąg.
"W ciszy" to dosyć gorzka historia o zawiedzionych oczekiwaniach, o tym, że tak trudno odnaleźć pełnię "tu i teraz", bo ciągle pragniemy czegoś lepszego, wciąż coś udajemy, za czymś pędzimy.
Specyficzna, surowa proza, która skłania do rozmyślań. Trzeba to lubić. Dla chętnych!
Adela, bohaterka powieści A. Bublanovej "W ciszy" buntuje się i sprzeciwia zastanej rzeczywistości. Nic to dziwnego biorąc pod uwagę, że dziewczyna ma piętnaście lat, wszak nastolatki lubią być kontra, i najczęściej trwają w opozycji do wszystkiego, a najmocniej protestują przeciwko własnym rodzicom. Tak więc Adela stawia weto, rzuca szkołę, wyprowadza się od matki i...
więcej Pokaż mimo toKiedy chcemy zyc inaczej a konczy sie jak zwykle... Slodko-gorzka lektura o dorastaniu.
Kiedy chcemy zyc inaczej a konczy sie jak zwykle... Slodko-gorzka lektura o dorastaniu.
Pokaż mimo to„Spokój jest ostatnią rzeczą, jakiej pragnę. Spokój, który zmieni się w czekanie na… na co? Na to, kiedy będzie wieczór, kiedy będzie wypłata albo kiedy trafię na jakąś wyprzedaż, czekanie na męża, na dzieci, na wnuki, na przejście na emeryturę, na śmierć” [1].
Adéla ma piętnaście lat i przechodzi okres buntu. Kolejne eksperymenty z używkami wyznaczają jej rytm dni, a szkoła jest niechcianym i odrzucanym obowiązkiem. Ciasne mieszkanie dzielone z matką i wizyty u ojca i jego partnerki doprowadzają nastolatkę do coraz dalej idących aktów sprzeciwu. Adéla nabiera doświadczeń – z mężczyznami, alkoholem i podejmując coraz bardziej ryzykowne doświadczenia. W końcu porzuca edukację, wyprowadza się z domu i zaczyna dorabiać jako niewykwalifikowany personel.
„W ciszy” to opowieść o ciemniejszej stronie życia, o pragnieniu bycia lepszym, ładniejszym, bogatszym i ważniejszym. O tym jaką cenę płaci się za niezgodę na zwyczajność i za ucieczki od rutyny. Alžběta Bublanova kreśląc losy zwykłej dziewczyny opowiada o pułapce codzienności, przeciętności i losie powtórzonym – przez kolejne pokolenia. Adéla buntuje się przeciwko temu, co ją czeka – latami nauki, pięciem się po szczeblach kariery i pogoni za miłością, po to, aby założyć rodzinę. Spogląda na otaczających ją ludzi i widzi obecne na ich twarzach rozczarowanie. „Może kiedyś była piękna na buzi, ale odcisnął na niej swoje piętno codzienny męczący, wyniszczający bieg życia, widzę na jej twarzy nagromadzony gniew z powodu wszystkiego, przez co przeszła, przez co przechodzi i przez co przejdzie, widzę tam rozpadające się marzenia, a raczej marzenia dawno już się rozpadły” [2].
Adéla nie akceptuje siebie, ani rzeczywistości w której żyje. „Wcale nie czuję się ładna. I taka brzydka będę aż do śmierci. Albo będę brać udział w wyścigu na ciągłe upiększanie się, dopóki i tak go nie przegram” [3]. Jednocześnie desperacko usiłuje dostosować się do świata z którym nie czuje wspólnoty. Początkowo pragnie być zauważona i doceniona, z czasem dorastając chce być taka jak wszyscy, układa kolejne listy i plany dnia, aby wpasować się w ramy społeczeństwa. A jednak jej próby są z góry skazane na niepowodzenie, bo wciąż oczekuje od życia czegoś więcej. Bez nadziei biegnie w życiowym wyścigu, który nazywa kołowrotkiem. Każdy jej dzień zdaje się być taki sam i przynosi te same emocje i uczucia.
Alžběta Bublanova posługuje się prostym, ale bardzo trafnym stylem. Idealnie trafia w sedno problemów, ukazuje ludzi takimi jakimi są – w wiarygodny i prawdopodobny sposób. Obserwuje społeczeństwo i tworzy jego zbiorowy portret. Zagląda w dusze swoich bohaterów i nie boi się wyciągać na światło dzienne ich wad, słabości i rozterek. Jednocześnie jest dla nich wyrozumiała i nie ocenia niczyich wyborów. „W ciszy” napisane jest ładnym językiem, często potocznym, ale potrafiącym zachwycić celnymi uwagami i porównaniami. Pozostawia czytelnika po lekturze właśnie w ciszy, w natłoku myśli i refleksji.
W końcu „wszyscy żyjemy tak samo. Wszyscy układamy takie same życiowe puzzle. Rano wstajemy, chodzimy do pracy, gdzie pracujemy jak szaleni, w południe wszyscy znikamy na chwilę w najbliższych barach, po południu pijemy kawę, a wieczorem idziemy do domu, gdzie śpimy, jemy albo się kochamy” [4].
[Recenzja została opublikowana na innych portalach czytelniczych]
[1] Alžběta Bublanova, „W ciszy" , przeł. Justyna Pokorska, wyd. Moc Media, 2022, str. 50.
[2] Tamże, str. 49.
[3] Tamże, str. 108.
[4] Tamże, str. 109.
„Spokój jest ostatnią rzeczą, jakiej pragnę. Spokój, który zmieni się w czekanie na… na co? Na to, kiedy będzie wieczór, kiedy będzie wypłata albo kiedy trafię na jakąś wyprzedaż, czekanie na męża, na dzieci, na wnuki, na przejście na emeryturę, na śmierć” [1].
więcej Pokaż mimo toAdéla ma piętnaście lat i przechodzi okres buntu. Kolejne eksperymenty z używkami wyznaczają jej rytm dni, a...
"W ciszy" to opowieść o nastolatce, która nie chce być jak dorośli z jej otoczenia. Nie chce być pozbawioną ambicji, samotną matką, przeciętną kobietą. Marzy o innym życiu, o karierze, podziwie i szacunku. Ma 15 lat i bardzo szybko wkracza w dorosłość, wdaje się w burzliwe związki z dorosłymi mężczyznami, rzuca szkołę, podejmuje pracę w barze "Cisza". Bohaterka Bublanovej jest postacią antypatyczną, momentami odpychającą, a zarazem przeraźliwie samotną. Egoizm miesza się w niej z potrzebą poczucia akceptacji, chęć bycia samodzielną z potrzebą bezpieczeństwa a euforia ze stanami depresyjnymi. Śledzimy kolejne 15 lat jej życia, które jest pasmem wzlotów i upadków. Za wszelką cenę chce być najlepsza. A gdy jej się to nie udaje i niebezpiecznie zbliża się do "normalności" ucieka w zachowania autodestrukcyjne. Ucieczki szuka w alkoholu, w barze, w którym pracowała, wśród życiowych wykolejeńców. Ta ciągla gonitwa w końcu ją zmęczy, nigdzie dłużej nie zagrzeje miejsca. W pewnym momencie zmuszona zostanie do zweryfikowania swoich oczekiwań. A w finale...ktoś inny oceni jej wybory, jej decyzje, życie, które stało się jej udziałem.
Bublanová nie tworzy pięknych historii, nie daje złudzeń, jej opowieści to ciągła walka o poczucie sensu i samoakceptacji, utrzymanie się na powierzchni.
To dobra proza. Autentyczna, mocna, skupiająca się na istotnych problemach. Bez lukru, bez fajerwerków i raczej bez happy endów.
"W ciszy" to opowieść o nastolatce, która nie chce być jak dorośli z jej otoczenia. Nie chce być pozbawioną ambicji, samotną matką, przeciętną kobietą. Marzy o innym życiu, o karierze, podziwie i szacunku. Ma 15 lat i bardzo szybko wkracza w dorosłość, wdaje się w burzliwe związki z dorosłymi mężczyznami, rzuca szkołę, podejmuje pracę w barze "Cisza". Bohaterka Bublanovej...
więcej Pokaż mimo to"Przesiaduję w Ciszy kilka razy w miesiącu i pozwalam, aby sączył się do mnie ten dziwny styl życia, który tak dobrze znam. Wszyscy ukrywamy się tutaj przed światem. Przeżywamy w Ciszy nasze życie bez puzzli."
"W ciszy" Alžbêty Bublanovej to lektura dość nieoczywista. Myślę, że można odbierać ją różnorako, ale najważniejsze przesłanie chyba każdy zrozumie. Jedni z życia czerpią garściami, potrafią iść jak burza, a małe czy większe porażki przeobrażają w coś dobrego, a przynajmniej próbują. Są też tacy, którzy zatracają się w życiu z którego nie są zadowoleni. Taplają się w nim jak w kałuży, która siłą rzeczy nas moczy, a my nie potrafimy z niej wyjść, by zażyć nieco komfortu.
Jednak najwyraźniejszy motyw tej książki to pogoń nastolatków za dorosłością, która wcale nie jest taka przyjemna, jak może się wydawać. Każdy etap życia wiąże się z dobrymi stronami, ale też takimi, w których problemy się nawarstwiają, głowa siwieje, samopoczucie jest coraz gorsze i nurkuje w tym marazmie głębiej i głębiej. Założę się, że każdy choć raz powiedział lub chociaż pomyślał, będąc nastolatkiem, że chciałby być już dorosły. Chcę mieszkać sam - rodzice/rodzeństwo mnie wkurzają. Chcę pracować, zarabiać dobre pieniądze - po co mi szkoła, rzucę ją i pójdę do pracy. Sfera partnerska - różnie z nią bywa, ale tu akurat każdy przypadek jest inny, więc długo by nad tym dywagować.
Główna bohaterka Adela jest niezadowolona ze swojego życia. Poznajemy ją w wieku piętnastu lat i przez kolejne piętnaście jej towarzyszymy. Jesteśmy świadkami jej wyborów, nieraz tych dobrych, ale też takich, których sami byśmy się nie podjęli mając więcej rozumu w głowie. Oczywiście na postępowanie nastolatki wpływa na pewno sytuacja rodzinna, finansowa i szuka miejsca, gdzie będzie się czuła dobrze, bezpiecznie. Tylko czy wybory, których dokonuje, są właściwe?
"W ciszy" ma w sobie pewną moc. To historia, która trochę przytłacza czytelnika codziennością bohaterki, jej przemyśleniami, ale dzięki temu skłania do refleksji, by pochylić się nad swoim życiem. "Cisza" to azyl Adeli, gdzie ucieka, gdy jest jej źle. "Cisza" to bar, gdzie czuje się bezpiecznie. Może to brzmi nieco niedorzecznie, ale jeśli każdy z nas ma swój azyl i czuje się w nim dobrze, i gdy jest to dobre dla nas samych, to jaki by on nie był, ratuje przed totalną katastrofą.
Każdy rozdział dotyczy danego roku życia Adeli. Historię poznajemy z jej perspektywy, więc nie trzeba się domyslać, co bohaterka ma na myśli w różnych kwestiach. Alžbêta Bublanová poruszyła bardzo ważny temat, dzięki czemu po lekturze Wasza głowa będzie pękała od refleksji. Jest to lektura niełatwa, ale warta polecenia, jeśli ktoś lubi zgłębiać temat sfery ludzkiego życia.
"Przesiaduję w Ciszy kilka razy w miesiącu i pozwalam, aby sączył się do mnie ten dziwny styl życia, który tak dobrze znam. Wszyscy ukrywamy się tutaj przed światem. Przeżywamy w Ciszy nasze życie bez puzzli."
więcej Pokaż mimo to"W ciszy" Alžbêty Bublanovej to lektura dość nieoczywista. Myślę, że można odbierać ją różnorako, ale najważniejsze przesłanie chyba każdy zrozumie. Jedni z życia...
,,W ciszy" to bardzo gorzka i refleksyjna lektura, która wywołuję lawinę przemyśleń. Posiada ona bardzo ciekawą formę, gdzie jeden rozdział, to rok z życia głównej bohaterki Adeli. Adela to młoda dziewczyna, która żyje w rozbitej rodzinie. Jej mama wciąż goni za pieniędzmi na utrzymanie, by jakoś wiązać koniec z końcem.Ojciec żyjący z inną kobietą również wywołuje jej pogardę żyjąc w nieogrzewanym mieszkaniu i utrzymując się z zasiłków.W życiu Adeli panuje pustka. Pustka, której nie jest w stanie wypełnić i która pcha ją w labirynt życia. Tytułowa cisza to bar, gdzie dziewczyna szuka sensu życia. Jest on niemym świadkiem zdarzeń z jej życia i poszukiwań sensu życia. Mimo filozoficznej formy, powieść ta zakrawa o dramat. Młode dziewczę wypełnia swe życie alkoholem, dymem papierosowym, używkami i niezobowiązującymi związkami. Wydaje się być bezwzględna, gdy mnie obchodzi ją stan cywilny partnera ani uczucia innych. Wszyscy wydają jej się gnić za życia. Czytelnik przygląda się jak z każdym rozdziałem dziewczyna dorasta, a jej życie się zmienia. Autorka idealnie podsumowała ową historią wieczne niezadowolenie z życia oraz pogoń za czymś i dowiodła, że posiada wyczulony zmysł obserwacji.W niewielkim gabarycie książki kryje się sporo życiowych prawd!
Bardzo polecam ten tytuł. Jest to świetna, refleksyjna pozycja. Aż dotąd nie zastanawiałam się, czy dzieci są odbiciem swych rodziców?
Czapki z głów! Przeczytajcie to koniecznie!
,,W ciszy" to bardzo gorzka i refleksyjna lektura, która wywołuję lawinę przemyśleń. Posiada ona bardzo ciekawą formę, gdzie jeden rozdział, to rok z życia głównej bohaterki Adeli. Adela to młoda dziewczyna, która żyje w rozbitej rodzinie. Jej mama wciąż goni za pieniędzmi na utrzymanie, by jakoś wiązać koniec z końcem.Ojciec żyjący z inną kobietą również wywołuje jej...
więcej Pokaż mimo toW najnowszej powieści Alžběty Bublanovej „W ciszy” uczestniczymy w kolejnych latach życia piętnastoletniej Adeli, która mając za wzór wiecznie zapracowaną, smutną matkę chce za wszelką cenę uniknąć jej losu. Losu zgorzkniałej, samotnej kobiety bez marzeń i oczekiwań poświęconej wychowaniu córki. Podejście ojca, całe życie żerującego na innych, również budzi jej sprzeciw. "Najważniejsze, żeby nie skończyć jak oni".
Każdy rozdział pokrywający się z kolejnym rokiem życia dziewczyny ukazuje przejmujący obraz pogoni za dorosłością. Chęć osiągnięcia czegoś już teraz, natychmiast pociąga za sobą decyzje odważne, ale też nieprzemyślane. Jej sukcesy i porażki prowadzą do nieprzyjemnej konkluzji, że „rzeczywistość ostro oddziela się od marzeń” i poczucia, że sama wpada w ten „codzienny męczący, wyniszczający bieg życia”.
To wszystko, co początkowo wydaje się idealne i ekscytujące już po chwili staje się kolejnym trybikiem w kołowrocie codzienności. W chwilach trudnych, w momentach zwątpienia Adela szuka schronienia w barze Cisza, który jest jej stałym, bezpiecznym miejscem. To tu ucieka, gdy nie ma nic i gdy wydaje się, że ma już wszystko. Bo czy sama wie czego tak naprawdę szuka? Czego pragnie? I czy uda jej się to odnaleźć?
Autorka bardzo wnikliwie obnaża dążenie człowieka do czegoś innego, szukanie czegoś lepszego i ciągłe niezadowolenie z tego co tu i teraz. Zawiedzione oczekiwania budzą gniew lub zniechęcenie, chęć ucieczki, zamknięcia się w nierealnej bańce, która uchroni nas od codziennej szarości.
Ta mocna, kipiąca od emocji powieść czeskiej pisarki obnaża naturę koła życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić. Każdy podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością.
Ponownie pod niepozorną objętościowo książką autorce udało się zawrzeć olbrzymi ładunek emocji i wiele powodów do przemyśleń. I choć czasem wynikające z nich wnioski mogą uwierać swą trudną prawdą, warto o nich pamiętać szczególnie będąc nastolatkiem, lub jego rodzicem.
W najnowszej powieści Alžběty Bublanovej „W ciszy” uczestniczymy w kolejnych latach życia piętnastoletniej Adeli, która mając za wzór wiecznie zapracowaną, smutną matkę chce za wszelką cenę uniknąć jej losu. Losu zgorzkniałej, samotnej kobiety bez marzeń i oczekiwań poświęconej wychowaniu córki. Podejście ojca, całe życie żerującego na innych, również budzi jej sprzeciw....
więcej Pokaż mimo to