Choroby serca i naczyń, jak również schorzenia onkologiczne to najczęstsze przyczyny zgonów w Polsce i na świecie. To dwie grupy schorzeń, które bardzo często ze sobą współistnieją.
Związane jest to z faktem, że podobne czynniki prowadzą do wystąpienia obu tych grup schorzeń. I tak, klasyczne czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, takie jak palenie tytoniu, otyłość, zaburzenia metabolizmu glukozy, lipidów czy nadciśnienie tętnicze, to jednocześnie czynniki ryzyka chorób nowotworowych. Oczywiste wydaje się zatem, że wspólne działanie onkologa i kardiologa powinno się rozpoczynać już na poziomie profilaktyki.
Obecność choroby nowotworowej istotnie modyfikuje rokowanie pacjentów kardiologicznych, a schorzenia kardiologiczne znamiennie wpływają na rokowanie chorych na nowotwory.
U chorych na nowotwory klasyczna diagnostyka i leczenie chorób kardiologicznych wielokrotnie wymaga modyfikacji zależnie od choroby nowotworowej. Co więcej, zarówno sama choroba nowotworowa, jak i stosowane terapie onkologiczne często wykazują działanie kardiotoksyczne, co negatywnie wpływa na serce i naczynia.
Konieczne jest zatem wzajemne współdziałanie kardiologów i onkologów również w trakcie diagnostyki, kwalifikacji i dalszego leczenia pacjentów ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego cierpiących na choroby nowotworowe.
Oddajemy do rąk Czytelników publikację interdyscyplinarną, w której eksperci z dziedziny kardiologii i onkologii, na co dzień współpracujący w procesie terapii tej grupy chorych, przedstawili w sposób praktyczny wspólnie wypracowane zasady postępowania profilaktycznego, diagnostycznego oraz leczniczego.