Osobliwa pozycja, nieco hermetyczna dla polskiego czytelnika jednak pouczająca. Jedno co się nie zmieniło od czasów Orwella to obecność chaosu informacyjnego i taniej propagandy. Akcent położony na stosunki brytyjsko- indyjskie odkrywczy, Polska nie była centrum świata dla obywatela Imperium. Na mnie osobiście wielkie wrażenie zrobiła tabelka rzezi - w które wierzy prawica i w które wierzy lewica - ponury paradoks- wszystkie miały miejsce

Osobliwa pozycja, nieco hermetyczna dla polskiego czytelnika jednak pouczająca. Jedno co się nie zmieniło od czasów Orwella to obecność chaosu informacyjnego i taniej propagandy. Akcent położony na stosunki brytyjsko- indyjskie odkrywczy, Polska nie była centrum świata dla obywatela Imperium. Na mnie osobiście wielkie wrażenie zrobiła tabelka rzezi - w które wierzy prawica...

Myślałem że kroniki będą bardziej wciągające ale niestety trochę się zawiodłem ,całościowo nie najgorsza pozycja można się dowiedzieć jakie autor miał w danym momencie wojny przemyślenia tego co się w jego otoczeniu działo.

Myślałem że kroniki będą bardziej wciągające ale niestety trochę się zawiodłem ,całościowo nie najgorsza pozycja można się dowiedzieć jakie autor miał w danym momencie wojny przemyślenia tego co się w jego otoczeniu działo.

Miks różnych tekstów Orwella pisanych w czasie II WŚ, przy czym w większości nie jest to publicystyka tylko w różnych celach pisane notatki.

Mniej więcej połowę zajmuje dziennik (a raczej dwa dzienniki) - te są naprawdę ciekawe i to z kilku względów. Raz, że pokazują życie londyńczyków w czasie wojny od strony "nizin". Jak wyglądały schrony, jaka była sytuacja żywnościowa, jakie były nastroje. To jest intrygujące widzieć jak Anglicy, w sumie nie będąc jakimiś zaciekłymi wrogami Niemców, jednak nie zaczęli myśleć o układaniu się a raczej ich to utwardzało. Druga sprawa - pokazuje dość otwarcie jakie były poglądy Orwella, np. w kwestii Żydów ale nie tylko. Jednak mnie najbardziej zaintrygowało, że on, i nie tylko on, spodziewał się, że w Wielkiej Brytanii nastąpi rewolucja społeczna (a to był 1940-1941 rok). Choć w sumie nie jest to takie może zaskakujące bo ta rewolucja, nawet jeśli częściowa i "krocząca", nastąpiła tuż po zakończeniu wojny. Pojawiają się tam również oceny co do przyszłej roli Wielkiej Brytanii na jakie nie było chyba stać ówczesnych polskich polityków - np. to, że wojenne zasługi poszczególnych krajów nie będą miały znaczenia po wojnie a liczyć się będzie jedynie ich twarda siła na zakończenie. Bolesne, ale jakże okazało się prawdziwe, zarówno co do Wielkiej Brytanii jak i co do Polski.

Teksty pogadanek wygłaszanych w sekcji indyjskiej BBC są już dla mnie zupełnym odkryciem, bo niejako w zwierciadle odbijają się tam poglądy mieszkańców Indii. Dopiero teraz poznałem takiego człowieka jak Chandra Bose i zorientowałem się, jak dużym zagrożeniem dla Brytanii (a pewnie i dla Świata) była możliwość, że Hindusi sprzymierzą się z Hitlerem. Wcale nie było to niemożliwe bo jak wiadomo nic tak nie łączy jak wspólny wróg.

Konspekty szkoleniowe przygotowujące do walk miejskich, oparte w dużej mierze na doświadczeniach z Hiszpanii to jest rewelacja!

Na koniec kilka tekstów odnoszących się do Polaków i do Powstania Warszawskiego, które już znałem z innych książek, więc nie były zaskoczeniem ale beznamiętna celność ocen Orwella jest naprawdę urzekająca.

[Audiobook, czyta Bartosz Głogowski, 10 godzin]

Miks różnych tekstów Orwella pisanych w czasie II WŚ, przy czym w większości nie jest to publicystyka tylko w różnych celach pisane notatki.

Mniej więcej połowę zajmuje dziennik (a raczej dwa dzienniki) - te są naprawdę ciekawe i to z kilku względów. Raz, że pokazują życie londyńczyków w czasie wojny od strony "nizin". Jak wyglądały schrony, jaka była sytuacja...

"Moja wojna" George'a Orwella to poruszająca opowieść, która odkrywa przed czytelnikiem głęboko ukryte emocje i doświadczenia autora. Książka, która jest kompilacją jego osobistych wspomnień i refleksji, pozwala nam zanurzyć się w myśli i uczucia Orwella, stając się świadkami jego niezwykłego życia.

Jednym z głównych punktów książki jest niezwykła szczerość Orwella. Nie ukrywa on swoich wątpliwości, obaw i momentów słabości. Dzięki temu czytelnik otrzymuje pełen obraz zarówno bohatera, jak i samej wojny. Jego język jest prosty, ale niezwykle sugestywny, co pozwala nam zanurzyć się w atmosferę tamtych czasów.

Autentyczność i empatia, które towarzyszą relacjom Orwella, zmuszają nas do zastanowienia się nad szaleństwem wojny i jej destrukcyjnym wpływem na ludzką psychikę. Czytając tę książkę, odczuwamy ból, cierpienie i zagubienie, jakie towarzyszyły autorowi podczas jego wojennych przeżyć.

Jednak "Moja wojna" nie jest tylko opowieścią o tragedii wojennej; to również wnikliwa analiza politycznych realiów tamtego czasu. Orwell poddaje krytycznej ocenie różne ideologie, które zderzały się podczas konfliktu w Hiszpanii. Jego spostrzeżenia na temat walki klasowej, totalitaryzmu i manipulacji są nadal aktualne i wciąż pobudzają do refleksji.

"Moja wojna" to wzruszająca książka, która przenosi czytelnika w czasie i przestrzeni. Orwell udowadnia swoje niezwykłe umiejętności jako pisarz, podając historię swojego życia w sposób, który zapada w pamięć. Ta opowieść z pewnością pozostanie w sercu każdego czytelnika na długo po przeczytaniu ostatniej strony.

Współpraca recenzencka.

"Moja wojna" George'a Orwella to poruszająca opowieść, która odkrywa przed czytelnikiem głęboko ukryte emocje i doświadczenia autora. Książka, która jest kompilacją jego osobistych wspomnień i refleksji, pozwala nam zanurzyć się w myśli i uczucia Orwella, stając się świadkami jego niezwykłego życia.

Jednym z głównych punktów książki jest niezwykła szczerość Orwella. Nie...

Ciekawe spojrzenie na wojnę światową z perspektywy brytyjczyka, mieszkańca starego imperium.

Ciekawe spojrzenie na wojnę światową z perspektywy brytyjczyka, mieszkańca starego imperium.