Trzynaście księżyców

Pisarz przenosi czytelnika w odległe miejsce i czas. To na poły western, romans, powieść obyczajowa, a na pewno kawał historii Stanów Zjednoczonych. Ukazuje Indian już nie jak wojowniczy lud, ale rolników nie stroniących od alkoholu. Dla polskiego czytelnika historia USA to raczej egzotyka, polecam tym, którzy lubią takie klimaty.

Pisarz przenosi czytelnika w odległe miejsce i czas. To na poły western, romans, powieść obyczajowa, a na pewno kawał historii Stanów Zjednoczonych. Ukazuje Indian już nie jak wojowniczy lud, ale rolników nie stroniących od alkoholu. Dla polskiego czytelnika historia USA to raczej egzotyka, polecam tym, którzy lubią takie klimaty.

W porównaniu z Zimną górą lub Szeptami lasu to po prostu katastrofa. Początek tego nie zapowiada ale im dalej tym nudniej. Dobrnąłem mniej więcej do połowy i nie daje rady.

W porównaniu z Zimną górą lub Szeptami lasu to po prostu katastrofa. Początek tego nie zapowiada ale im dalej tym nudniej. Dobrnąłem mniej więcej do połowy i nie daje rady.

Doskonała, ludzka, o tęsknocie, o potrzebie przynależności, o przemijaniu.... Piękna.

Doskonała, ludzka, o tęsknocie, o potrzebie przynależności, o przemijaniu.... Piękna.

Zupełnie nie mogłam się skupić na tej książce. Nuda!

Zupełnie nie mogłam się skupić na tej książce. Nuda!

Ciekawa książka, przeczytana z ciekawością niemal do końca :)

Ciekawa książka, przeczytana z ciekawością niemal do końca :)

Przepięknie napisana książka. Autor zna się na rzeczy. Barwnie i opisowo przedstawia nam świat Dzikiego Zachodu i jego mieszkańców. Cała historia się klei. Minus za wolne tempo, które powodowało, że momentami przysypiałem. Dodatkowo książka ta to niemal półplagiat ,,Mały wielki człowiek'' Thomasa Bergera. Niesamowicie wiele wątków je łączy.

Przepięknie napisana książka. Autor zna się na rzeczy. Barwnie i opisowo przedstawia nam świat Dzikiego Zachodu i jego mieszkańców. Cała historia się klei. Minus za wolne tempo, które powodowało, że momentami przysypiałem. Dodatkowo książka ta to niemal półplagiat ,,Mały wielki człowiek'' Thomasa Bergera. Niesamowicie wiele wątków je łączy.

Rozumiem, że powieść mogła się nie spodobać niektórym czytelnikom, ale nie bardzo rozumiem, dlaczego się nie spodobała :-) Choć z drugiej strony miłośnicy książek o Indianach, kowbojach, pościgach, strzelaninach et cetera mogą czuć się rozczarowani - powieść należy raczej do nurtu slow. Spokojna, powolna narracja bez dramatycznych zwrotów akcji, sporo opisów przyrody, bo rzecz głównie dzieje się w górach, opisy codziennego życia w XIX-wiecznej Ameryce, potyczek prawnych z rządem, młodzieńcza miłość, samotne podróże, życie wśród Indian (ale nie tych malowniczych, z piórami we włosach, ale wśród Indian biednych, oszukanych, zaszczutych i - dla kontrastu, również takich, którzy od białych nie różnią się w zasadzie niczym prócz małej domieszki indiańskiej krwi, posiadają wielkie majątki i niewolników)- ot, taka pełna nostalgii opowieść starego człowieka. Dobrze się to czyta. A powieść skłania do przemyśleń typu "cośmy uczynili temu światu". Bo narrator "Trzynastu księżyców" to właśnie świadek odchodzącego, ginącego świata - nie tylko świata zwierząt, z którego odeszły bizony, jelenie i wapiti, ale i świata rdzennych mieszkańców Ameryki. Jednocześnie jest też świadkiem i prekursorem nowych czasów - czasów prawników, posiadaczy ziemskich, parowozów, telefonów, samochodów. I ciągle jest samotny.

Rozumiem, że powieść mogła się nie spodobać niektórym czytelnikom, ale nie bardzo rozumiem, dlaczego się nie spodobała :-) Choć z drugiej strony miłośnicy książek o Indianach, kowbojach, pościgach, strzelaninach et cetera mogą czuć się rozczarowani - powieść należy raczej do nurtu slow. Spokojna, powolna narracja bez dramatycznych zwrotów akcji, sporo opisów przyrody, bo...

Ja niestety bardzo się zawiodłam, początek bardzo ciekawy i byłam przekonana, że książka do końca będzie tak wciągająca, niestety bardzo się męczyłam,żeby ją ukończyć.

Ja niestety bardzo się zawiodłam, początek bardzo ciekawy i byłam przekonana, że książka do końca będzie tak wciągająca, niestety bardzo się męczyłam,żeby ją ukończyć.

"Trzynaście księżyców" to moje pierwsze spotkanie z autorem, który chyba najbardziej jest znany z niedawno wydanej książki "Szepty lasu", i muszę przyznać, że bardzo udane.

Willa Coopera poznajemy w chwili, kiedy jest już bardzo starym człowiekiem. Jak większość osób w podeszłym wieku, Will żyje wspomnieniami. I właśnie nimi dzieli się z nami w tej książce.

Historia Willa jest historią barwną, smutną i pouczającą. Akcja książki rozgrywa się pod koniec XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Will stracił rodziców jako małe dziecko. Był wychowywany przez rodzinę stryja do czasu, gdy w wieku dwunastu lat został sprzedany do pracy w składzie handlowym położonym na pograniczu Terytorium Czirokezów. Dostał konia, wskazówki odnośnie trasy i kilka drobniaków na drogę. Od tej pory musiał radzić sobie sam. I dał radę. Od tej pory, przez długi czas skład handlowy stał się jego domem, a zamieszkujący w pobliżu Czirokezi stali się jego rodziną. Will dorasta, zakochuje się w Indiance, przeżywa radości i smutki. W między czasie rozszerza swą działalność, zajmuje się prawem, dochodzi do coraz wyższej pozycji. Jednak zawsze jest lojalny wobec swego przybranego ojca Niedźwiedzi i jego plemienia.

Historia snuta przez autora nie jest książką historyczną, o czym dość łatwo można zapomnieć zagłębiając się w jej treść, która jest bardzo wiarygodna. Jak sam autor pisze w posłowiu, niektóre wydarzenia i postaci są zbliżone do rzeczywistych, jednak cała historia jest fikcją literacką. Ale jaką!

Pan Frazier ma niesamowity dar snucia historii. Opisy w książce są bardzo plastyczne, dosłownie przenoszą czytelnika do wioski indiańskiej i każą nam oglądać ich obrzędy. Opisy przyrody, uczuć, wydarzeń są realne i pozwalają przez parę godzin zanurzyć się w tym jakże odległym w czasie świecie. Jest to opowieść o miłości, oddaniu, lojalności i przyjaźni. Opowieść Willa okraszoną dużą dawką życiowych mądrości czyta się z wielkim zainteresowaniem i przyjemnością. Szczerze mówiąc nie przepadam za książkami, które zawierają ogromne ilości opisów, i kartkując książkę przed rozpoczęciem lektury zastanawiałam się, czy przez nią przebrnę. Przebrnęłam z wielkim zainteresowaniem a opisy w ogóle mi nie przeszkadzały, są bowiem kwintesencją tej książki.
Polecam osobom lubiącym mądre, powolne opowieści o dawnych czasach.

"Trzynaście księżyców" to moje pierwsze spotkanie z autorem, który chyba najbardziej jest znany z niedawno wydanej książki "Szepty lasu", i muszę przyznać, że bardzo udane.

Willa Coopera poznajemy w chwili, kiedy jest już bardzo starym człowiekiem. Jak większość osób w podeszłym wieku, Will żyje wspomnieniami. I właśnie nimi dzieli się z nami w tej książce.

Historia Willa...

Rozczarowała mnie powieść. Być może dlatego, iż spodziewałam się akcji i przygód, które wyniosłam z książek Karla Maya bądź Jamesa Curwooda. Po tylu latach zapragnęłam poczuć jeszcze raz w sobie to uwielbienie do Indian, do prerii, dzikich zwierząt itp. i niestety nie znalazłam. Wniosek z tego, iż klasyki żaden nowy autor nie przebije.

Rozczarowała mnie powieść. Być może dlatego, iż spodziewałam się akcji i przygód, które wyniosłam z książek Karla Maya bądź Jamesa Curwooda. Po tylu latach zapragnęłam poczuć jeszcze raz w sobie to uwielbienie do Indian, do prerii, dzikich zwierząt itp. i niestety nie znalazłam. Wniosek z tego, iż klasyki żaden nowy autor nie przebije.