Idealny sposób na zakończenie serii.

Idealny sposób na zakończenie serii.

Najlepsze podsumowanie i zakończenie całej serii 🩷

Najlepsze podsumowanie i zakończenie całej serii 🩷

Miło wrócić do tych bohaterów, dowiedzieć się co spotkało ich w dalszym życiu.
Dobrze, że to nie była słodka i wyidealizowana przyszłość, pary miała swoje problemy, trudności, które próbowali rozwiązać.

Miło wrócić do tych bohaterów, dowiedzieć się co spotkało ich w dalszym życiu.
Dobrze, że to nie była słodka i wyidealizowana przyszłość, pary miała swoje problemy, trudności, które próbowali rozwiązać.

Zupełnie niepotrzebna część. Dwa pierwsze opowiadania były jeszcze nawet w porządku, chociaż i tak nijak się miały do wcześniejszych książek. Ale dwa kolejne były po prostu męczące. Postaci, które polubiłam, tu są jakieś takie miałkie i zlewają się w jedno. Czy te opowiadania coś spinają? Moim zdaniem opisują raczej kolejne etapy związku i pokazują nowe wyzwania. A ta "straszna" lalka była strasznie słabym pomysłem.

Zupełnie niepotrzebna część. Dwa pierwsze opowiadania były jeszcze nawet w porządku, chociaż i tak nijak się miały do wcześniejszych książek. Ale dwa kolejne były po prostu męczące. Postaci, które polubiłam, tu są jakieś takie miałkie i zlewają się w jedno. Czy te opowiadania coś spinają? Moim zdaniem opisują raczej kolejne etapy związku i pokazują nowe wyzwania. A ta...

polecam

polecam

Bardzo fajne zakończenie serii Off-Campus. Cztery opowiadania o czterech znanych nam już parach. Każde zabarwione humorem i małą przygodą. Dobrze było wrócić do starych przyjaciół.

Bardzo fajne zakończenie serii Off-Campus. Cztery opowiadania o czterech znanych nam już parach. Każde zabarwione humorem i małą przygodą. Dobrze było wrócić do starych przyjaciół.

Lekko i przyjemnie spina wszystkie 4 główne historie.

Lekko i przyjemnie spina wszystkie 4 główne historie.

Dołączam do grona niezadowolonych z "Dziedzictwa" - zbioru nowelek/opowiadań o bohaterach serii "Off-Campus". Zazwyczaj takie nowelki są urocze, lekkie i wesołe, mają być taką krótką historyjką typu "i żyli długo i szczęśliwie" (idealnym przykładem są nowelki z cyklu o Bridgertonach, wszystkie są przyjemne i przepełnione komizmem).

Elle Kennedy postanowiła iść jednak zupełnie inną drogą - "Dziedzictwo" jest kolejnym zbiorem traum doświadczanych przez bohaterów, którzy i tak się już nacierpieli w swoich własnych książkach. Żadnego zatem śmiania się z bohaterami czy cieszenia się z ich radości, tylko kolejne frustracje, bo mimo x lat razem pary wciąż ze sobą nie rozmawiają (ktoś pomyślałby, że nauczyli się tego w międzyczasie).

To dałoby się jeszcze ścierpieć, gdyby historie miały sens. Tymczasem choć faktycznie są w miarę zamkniętymi fabułami (dopowiadanymi przez kolejne nowelki),to za wiele wspólnego ze swoimi bohaterami nie mają. Prawie żadna para nie zachowuje się zgodnie z ich charakterami nakreślonymi w swoich powieściach. Nie wiem, czy Elle Kennedy zapomniała, kogo pisze, czy po prostu nie za bardzo się tym przejmuje, ale jeśli ktoś jest na bieżąco z serią, to może się nieco zdziwić.

Na plus - świetnym łącznikiem wszystkich nowelek jest historia lalki Alexandra (jedyny element komiczny, który faktycznie Kennedy wyszedł),fajnie także wyszła relacja Logana z Grahama (gdzie czuć, że obaj się lubią i przyjaźnią). Cała reszta - do zapomnienia.

Dołączam do grona niezadowolonych z "Dziedzictwa" - zbioru nowelek/opowiadań o bohaterach serii "Off-Campus". Zazwyczaj takie nowelki są urocze, lekkie i wesołe, mają być taką krótką historyjką typu "i żyli długo i szczęśliwie" (idealnym przykładem są nowelki z cyklu o Bridgertonach, wszystkie są przyjemne i przepełnione komizmem).

Elle Kennedy postanowiła iść jednak...

6,5/10

6,5/10

Ile to już lat minęło, kiedy po raz ostatni odłożyłam książkę Elle Kennedy na półkę? 5 lat, ponieważ Cel przeczytałam jeszcze przedpremierowo w październiku 2017 roku (hej! nawet napisałam kilka słów na skrzydełko!). Seria Off-Campus dosłownie stała się moją perełką, a do pojedynczych powieści powracałam często i chętnie. Naturalnie pożyczałam książki dalej, przez co w chwili, gdy doszły mnie słuchy o zamknięciu tej serii czterema opowiadaniami, dosłownie nie mogłam się doczekać, kiedy ją przeczytam. Bez przymknięcia oka się nie obeszło, ale Dziedzictwo zamówione w księgarni Tania Książka wciąż kryje w sobie pewien urok. Zapewne nazywany sentymentem.

O fabule powiem krótko, ponieważ Dziedzictwo składa się z czterech krótkich historii (mniej więcej po 70 stron każda),opowiadających o czterech parach Off-Campus. Jest zabawnie, jest romantycznie, jest naiwnie (bo hej, prawdziwych problemów dorosłych ludzi tam nie doświadczycie). Jedna para w zabawny sposób się zaręcza, druga para bierze ślub w sposób jak najbardziej zaskakujący, trzecia para wyjeżdża na pełen wrażeń miesiąc miodowy, no a czwarta para spodziewa się niespodziewanego dziecka.

Tę książkę czyta się na raz, ponieważ nie wymaga od czytelnika niczego innego niż uśmiechu. A tego możecie się spodziewać niespodziewanie. Bardzo szybko przypomniało mi się, dlaczego tak bardzo lubiłam powieści Elle Kennedy. Za styl i poczucie humoru. Tym opowieściom daleko było od realizmu, ale humor jak najbardziej trafiał w mój gust i nawet teraz kilka razy parsknęłam śmiechem (to rzadkość w literaturze - serio). Te powieści to takie bajki Disneya dla starszego odbiorcy - z góry wiadomo, że wszystko dobrze się skończy a miłość zwycięży, ale mimo to i tak chcesz pragniesz wejść w ten świat.

Podsumowując! Każdy, kto osiągnął wiek 18+, powinien dać szansę całej serii Off Campus Elle Kennedy, bo WARTO! Nie czytajcie Dziedzictwo, jeśli nie czytaliście wcześniejszych powieści, ponieważ to po prostu mija się z celem. Jeżeli nastawicie się na lekką, niezobowiązującą lekturę (taki trochę seansik komedii romantycznej),jestem pewna, że nie pożałujecie czasu poświęconej Układowi, Błędowi, Podbojowi, Celowi oraz Dziedzictwie, które zamyka wszystkie historie.

Ile to już lat minęło, kiedy po raz ostatni odłożyłam książkę Elle Kennedy na półkę? 5 lat, ponieważ Cel przeczytałam jeszcze przedpremierowo w październiku 2017 roku (hej! nawet napisałam kilka słów na skrzydełko!). Seria Off-Campus dosłownie stała się moją perełką, a do pojedynczych powieści powracałam często i chętnie. Naturalnie pożyczałam książki dalej, przez co w...