Bardzo ciekawiła mnie postać prezydenta Snowa poznanego w trylogii, więc z chęcią sięgnęłam po prequel opowiadający o przeszłości Coriolanusa (tak czy siak bym go przeczytała, ale trudno). I przyznam szczerze, że bardzo tą postać polubiłam. I jeszcze Lucy Gray. To moja nowa faworytka.
Świetny prequel, wyjaśniający zachowanie Snowa w Igrzyskach Śmierci.

Bardzo ciekawiła mnie postać prezydenta Snowa poznanego w trylogii, więc z chęcią sięgnęłam po prequel opowiadający o przeszłości Coriolanusa (tak czy siak bym go przeczytała, ale trudno). I przyznam szczerze, że bardzo tą postać polubiłam. I jeszcze Lucy Gray. To moja nowa faworytka.
Świetny prequel, wyjaśniający zachowanie Snowa w Igrzyskach Śmierci.

Czytałam poprzednie części jako osoba znacznie młodsza i trochę się bałam, że już nie poczuję tego klimatu, ale autorka definitywnie nie zawiedzie czytelnika w żadnym wieku! Od lektury nie mogłam się oderwać a postać Snowa, który z niewinnego uczniaka, staje się nie lada intrygantem by osiągnąć swoje cele, przejmuje do głębi. Wątek z Lucy Gray jest potwierdzeniem, że od miłości do nienawiści jeden krok. Szkoda, że moment rozstania nie został w żaden sposób rozstrzygnięty i nie wiemy co wydarzyło się z Lucy. Piękna opowieść o władzy, ambicjach, ale też nierównościach społecznych i zdradzie, krwawym poświęceniu. Z całego serca polecam!

Czytałam poprzednie części jako osoba znacznie młodsza i trochę się bałam, że już nie poczuję tego klimatu, ale autorka definitywnie nie zawiedzie czytelnika w żadnym wieku! Od lektury nie mogłam się oderwać a postać Snowa, który z niewinnego uczniaka, staje się nie lada intrygantem by osiągnąć swoje cele, przejmuje do głębi. Wątek z Lucy Gray jest potwierdzeniem, że od...

Opowieść o młodym prezydencie Snowie wciągnęła mnie dogłębnie. Podczas czytania czułam się jakbym naprawdę była w świecie wykreowanym przez Suzanne Collins. Postać Lucy Gray Baird okazała się bardzo barwna i tajemnicza. Sprawiała wrażenie kolorowej i wesołej, a zarazem nieco mrocznej i skrytej, co bardzo mi się spodobało. Przemiana Coriolanusa Snowa z młodego, uprzejmego chłopaka zmienił się w dojrzałego, władczego człowieka była opisana ze szczegółami. Sam obraz Głodowych Igrzysk był bardzo ciekawy.

Podsumowując książka bardzo mi się podobała i napewno w najbliższym czasie do niej wrócę 😃.

Opowieść o młodym prezydencie Snowie wciągnęła mnie dogłębnie. Podczas czytania czułam się jakbym naprawdę była w świecie wykreowanym przez Suzanne Collins. Postać Lucy Gray Baird okazała się bardzo barwna i tajemnicza. Sprawiała wrażenie kolorowej i wesołej, a zarazem nieco mrocznej i skrytej, co bardzo mi się spodobało. Przemiana Coriolanusa Snowa z młodego, uprzejmego...

Bardzo lubię Igrzyska Śmierci, więc ciesze się, że uniwersum zostało rozszerzone o prequel.
Poznajemy dzieciństwo i losy Prezydenta Snowa. Rzuca to zupełnie nowe światło na tę negatywną postać i pozwala na zapoznanie się z jego historią i motywami, które go ukształtowały.
Czy Głodowe Igrzyska mają sens? Jak bardzo system może zmienić poglądy i świat młodego człowieka?
Bardzo udany prequel. Czas na film!

Bardzo lubię Igrzyska Śmierci, więc ciesze się, że uniwersum zostało rozszerzone o prequel.
Poznajemy dzieciństwo i losy Prezydenta Snowa. Rzuca to zupełnie nowe światło na tę negatywną postać i pozwala na zapoznanie się z jego historią i motywami, które go ukształtowały.
Czy Głodowe Igrzyska mają sens? Jak bardzo system może zmienić poglądy i świat młodego człowieka?...

Po przyczytaniu mam mieszane uczucia. Książka sama w sobie nie jest zła, ale jakoś nie wciąga tak jak poprzednie części. Bardzo długo się rozkręca, przez to miałam 3 podejsia do jej przeczytania. Żadna z postaci nie budzi większego zaintersowania. Momętami naciągana, można było spokojnie zmiejszyć objętość o 100.

Po przyczytaniu mam mieszane uczucia. Książka sama w sobie nie jest zła, ale jakoś nie wciąga tak jak poprzednie części. Bardzo długo się rozkręca, przez to miałam 3 podejsia do jej przeczytania. Żadna z postaci nie budzi większego zaintersowania. Momętami naciągana, można było spokojnie zmiejszyć objętość o 100.

Tu zaczynają się prawdziwe igrzyska śmierci. Kiedy technologia była nie dostępna, kiedy sponsorzy byli nie dostępni, prawdziwe głodowe igrzyska śmierci właśnie się zaczęły.

Tu zaczynają się prawdziwe igrzyska śmierci. Kiedy technologia była nie dostępna, kiedy sponsorzy byli nie dostępni, prawdziwe głodowe igrzyska śmierci właśnie się zaczęły.

4.5

4.5

Rewelacyjna!
"Igrzyska śmierci" czytałam już bardzo dawno temu, ale z ogromną ciekawością wróciłam na scenę i do bohaterów z Dystryktów.
Coriolanus Snow jest młodym chłopakiem, który dostaje pod swoją opiekę dziewczynę z Dystryktu Dwunastego- Lucy Grey, podczas głodowych igrzysk.
Obserwujemy tu ogromną przemianę Corionalusa. Jego rozdarcie, a późniejsze trudne decyzje odbijają się na jego dalszym życiu.
Kim się stanie? Kim są ludzie, kiedy muszą walczyć w obronie własnej zabijając innych?
Czy człowieka można złamać?
Polecam!

Rewelacyjna!
"Igrzyska śmierci" czytałam już bardzo dawno temu, ale z ogromną ciekawością wróciłam na scenę i do bohaterów z Dystryktów.
Coriolanus Snow jest młodym chłopakiem, który dostaje pod swoją opiekę dziewczynę z Dystryktu Dwunastego- Lucy Grey, podczas głodowych igrzysk.
Obserwujemy tu ogromną przemianę Corionalusa. Jego rozdarcie, a późniejsze trudne decyzje...

Najlepsza książka z całej serii. Fajnie było zobaczyć dlaczego Snow stał się takim człowiekiem jakiego widzieliśmy w poprzednich częściach. Jedyne co mi się nie podobało to zakończenie, bo zostawiło nas z wieloma pytaniami bez odpowiedzi.

Najlepsza książka z całej serii. Fajnie było zobaczyć dlaczego Snow stał się takim człowiekiem jakiego widzieliśmy w poprzednich częściach. Jedyne co mi się nie podobało to zakończenie, bo zostawiło nas z wieloma pytaniami bez odpowiedzi.

Historia potwora stworzonego przez potworny świat. Nie mam dobrego zdania o głównym bohaterze tej książki. Jasne, jakieś strzępki człowieczeństwa czasem się w nim budziły, ale ostatecznie zrobił wszystko żeby je unieszkodliwić. Można powiedzieć, że był taki, jakim ukształtował go świat, w którym się urodził i dorastał, ale czyż wszystko można usprawiedliwić środowiskiem i otoczeniem, w którym się żyje??

Historia potwora stworzonego przez potworny świat. Nie mam dobrego zdania o głównym bohaterze tej książki. Jasne, jakieś strzępki człowieczeństwa czasem się w nim budziły, ale ostatecznie zrobił wszystko żeby je unieszkodliwić. Można powiedzieć, że był taki, jakim ukształtował go świat, w którym się urodził i dorastał, ale czyż wszystko można usprawiedliwić środowiskiem i...