Jak poprzednie tomy marne, tak w 3 w końcu faktycznie coś zaczęło się dziać, od razu z samego początku książki zostajemy rzuceni w wir akcji, który kończy się dość długim jak na książkę opisem bitwy pancernej, które nie każdemu mogą przypaść do gustu, mi wyjątkowo ciekawie jej losy się czytało. Na koniec musze przyznać, śmierdzi na kilometr propagandą Clancego, szczerze nawet chyba w filmach aż tak wielkiej nie widziałem co u tego autora :D ma chyba jakiś uraz do Anglii, bo ich kraj nawet w książce się nie pojawia, ledwie 1 zdaniem coś tam burknęli bohaterowie o nim.

Jak poprzednie tomy marne, tak w 3 w końcu faktycznie coś zaczęło się dziać, od razu z samego początku książki zostajemy rzuceni w wir akcji, który kończy się dość długim jak na książkę opisem bitwy pancernej, które nie każdemu mogą przypaść do gustu, mi wyjątkowo ciekawie jej losy się czytało. Na koniec musze przyznać, śmierdzi na kilometr propagandą Clancego, szczerze...

Ciąg dalszy politycznych gierek, akcji brak... dopiero na koniec trochę się ciekawiej robi, ale tylko więcej wątków się pojawiło i trzeba sięgać po 3 tom z nadzieją że, w końcu na ciekawe zakończenie tej cegły.

Ciąg dalszy politycznych gierek, akcji brak... dopiero na koniec trochę się ciekawiej robi, ale tylko więcej wątków się pojawiło i trzeba sięgać po 3 tom z nadzieją że, w końcu na ciekawe zakończenie tej cegły.

Clancy ma ogromny talent pisarski. Potrafi tworzyć wielkie i złożone konstrukty fabularne. Co ciekawe jego książki są logiczne o bardzo wciągającej fabule. Także ta część, jest bardzo dobra i mocno rozbudowana. Jest wiele pisarzy tworzących ciekawe fabuły, lecz Clancy tworzy nie tylko ciekawe ale wybitnie złożone z wielu elementów. Takie mozaiki życia, gdzie faktycznie występuje wiele różnych zdarzeń łączących się i występujących jednocześnie. Bardzo dobra książka i zdecydowanie godna polecenia.

Clancy ma ogromny talent pisarski. Potrafi tworzyć wielkie i złożone konstrukty fabularne. Co ciekawe jego książki są logiczne o bardzo wciągającej fabule. Także ta część, jest bardzo dobra i mocno rozbudowana. Jest wiele pisarzy tworzących ciekawe fabuły, lecz Clancy tworzy nie tylko ciekawe ale wybitnie złożone z wielu elementów. Takie mozaiki życia, gdzie faktycznie...

1 Tom Dekretu dość nudny, ma parę ciekawych zwrotów akcji, ale głównie to polityka przez 400 stron... Przez co strasznie wolno się czyta.

1 Tom Dekretu dość nudny, ma parę ciekawych zwrotów akcji, ale głównie to polityka przez 400 stron... Przez co strasznie wolno się czyta.

Niby w całym cyklu to samo, a jednak trudno się oderwać od czytania.

Niby w całym cyklu to samo, a jednak trudno się oderwać od czytania.

Clancy jaki jest każdy wie, a jak nie wie, to w sumie powinien się dowiedzieć, bo biorąc poprawkę na jego amerykańskie skrzywienie, to są całkiem nieźle skonstruowane książki. Czytam gdzieś niżej że trzeba nie mieć pojęcia o bliskim wschodzie, żeby uwierzyć w jakiś sojusz iranu i iraku. Tak się składa że o bliskim wschodzie wiem niewiele, ale wydaje mi się, i będę obstawał przy tym że mam rację, że autor sam o tym nie raz w książce wspomina i pokazuje jakie jest to małżeństwo z rozsądku.
Dekret jest inny niż wcześniejsze tomy cyklu, więcej tu real politik, mniej strzelania, a sam Ryan jest postawiony w nowej roli. Mi się ten kierunek podoba, bo zazwyczaj podczas scen batalistycznych w książkach nudzę się jak mops, nawet nie próbując wyobrażać sobie tych wszystkich manewrów. Książka ma też elementy gore, opisy postępującego zarażenia ebolą są bardzo obrazowe, lojalnie ostrzegam.

Clancy jaki jest każdy wie, a jak nie wie, to w sumie powinien się dowiedzieć, bo biorąc poprawkę na jego amerykańskie skrzywienie, to są całkiem nieźle skonstruowane książki. Czytam gdzieś niżej że trzeba nie mieć pojęcia o bliskim wschodzie, żeby uwierzyć w jakiś sojusz iranu i iraku. Tak się składa że o bliskim wschodzie wiem niewiele, ale wydaje mi się, i będę obstawał...

kolejna propogandowa laurka na cześć USA, musze odpoczać od clancyegona dłuższą chwile

kolejna propogandowa laurka na cześć USA, musze odpoczać od clancyegona dłuższą chwile

Po dwutomowej powieści "Dług honorowy" (9 część cyklu o Jacku Ryanie) Tom Clancy nabrał takiej werwy do pisania, że kolejną powieść (10. część cyklu) "Dekret" rozciągnął aż na trzy tomy, I ich przeczytanie, czy przebrnięcie, wymagało nie tylko sporo czasu i wysiłku, lecz także pewnego samozaparcia.

Do bezkrytycznej apoteozy wszystkiego, co made in USA, a zwłaszcza armii amerykańskiej, Tom Clancy nas przyzwyczaił, więc z tej, miejscami komicznej w skutkach, słabości pisarza już zarzutu nie czynię. Chociaż trzeba zupełnie nie mieć pojęcia o wojskowości, aby uwierzyć, że batalion wojsk samoobrony USA (tym jest przecież Gwardia Narodowa) rozbija w pył i proch dywizję pancerną koalicji iracko-irańskiej. Swoją drogą, pisanie o możliwości połączenia Iraku (państwa arabskiego) z Iranem czyli Persją świadczy o totalnym braku specjalistycznej wiedzy autora na temat Bliskiego Wschodu. A jego rozważania o sojuszu amerykańsko-rosyjskim po prostu śmieszą, zwłaszcza dzisiaj.

W "Dekrecie" Tom Clancy opisuje, jak USA walczą z zarazą eboli (!) czyli z atakiem biologicznym ekstremistów religijnych z Iranu na USA. I to jest ciekawy wątek.

Następnie, jako konsekwencja ataku Iranu, jest odpowiedź USA czyli opis triumfu oręża amerykańskiego. Fajne, chociaż trochę męczące z powodu obfitości detali technicznych.

Całość jest w sumie męcząca. Jednakże fabuła skonstruowana na tyle zajmująco, że perypetie Jacka Ryana, prezydenta USA, mogą nas wciągnąć.

Po dwutomowej powieści "Dług honorowy" (9 część cyklu o Jacku Ryanie) Tom Clancy nabrał takiej werwy do pisania, że kolejną powieść (10. część cyklu) "Dekret" rozciągnął aż na trzy tomy, I ich przeczytanie, czy przebrnięcie, wymagało nie tylko sporo czasu i wysiłku, lecz także pewnego samozaparcia.

Do bezkrytycznej apoteozy wszystkiego, co made in USA, a zwłaszcza armii...

Oj ale rozwlekła ta pozycja.
Chociaż przyzwyczajony jestem do takiego stylu pisania Toma Clancego, to tutaj dał popis. Niby jest akcja, cały czas coś się dzieje, ale ta wspomniana rozwlekłość niesamowicie ją spowalnia.
W zasadzie książkę można podzielić na dwa etapy:
1 bardzo przeciętne pierwsze dwa tomy
2 rewelacyjny tom trzeci gdzie wreszcie wszystko nabiera tempa
Pełno tutaj brudnych gierek politycznych oraz militarnych, i jakże znajomy obraz kraju w obliczu pandemii, kapitalny obraz walk pancernych.
Ogólnie dobra ale tylko dobra

Oj ale rozwlekła ta pozycja.
Chociaż przyzwyczajony jestem do takiego stylu pisania Toma Clancego, to tutaj dał popis. Niby jest akcja, cały czas coś się dzieje, ale ta wspomniana rozwlekłość niesamowicie ją spowalnia.
W zasadzie książkę można podzielić na dwa etapy:
1 bardzo przeciętne pierwsze dwa tomy
2 rewelacyjny tom trzeci gdzie wreszcie wszystko nabiera tempa
Pełno...

Wielowątkowa, trzymająca w napięciu, zawiera jeden z możliwych współcześnie scenariuszy.

Wielowątkowa, trzymająca w napięciu, zawiera jeden z możliwych współcześnie scenariuszy.