Po pierwszym zeszycie oczywistym było dla mnie, że Enola i niezwykłe zwierzęta 2 znajdą się w moich czytelniczych planach. I to bliższych niż dalszych. Pokochałam tą niezwykle empatyczną dziewczynkę i jej kota, który jest moim zdaniem mistrzem drugiego planu. Drugi tom już za mną, czy było warto brać go w ciemno?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/09/enola-i-niezwykle-zwierzeta-tom-2-joris-chamblain/

Po pierwszym zeszycie oczywistym było dla mnie, że Enola i niezwykłe zwierzęta 2 znajdą się w moich czytelniczych planach. I to bliższych niż dalszych. Pokochałam tą niezwykle empatyczną dziewczynkę i jej kota, który jest moim zdaniem mistrzem drugiego planu. Drugi tom już za mną, czy było warto brać go w...

Ta seria jest dla mnie ciekawsza od nie jednej z tych spod szyldu Mój Pierwszy Komiks. Tak naprawdę o wiele lepiej sprawdziłaby się w tym miejscu zamiast Opowieści z Bukowego Lasu czy Dziobaka Toto, który potrafi przerazić niektórymi scenami. W przypadku Enoli i niezwykłych zwierząt mamy mało tekstu, dużo treści, ładny rysunek dzięki czemu całość trafia w gusta przedszkolaków. I w zasadzie do nich oraz może nieco starszych dzieci, bo reszta raczej nie ma za bardzo tutaj czego szukać.

Zaletą polskiego wydania jest fakt, że każdy album to dylogia. Dzięki temu w cenie 40 zł w nasze ręce trafiają dwa tomy przygód Enoli i jej kociego przyjaciela Manekiego. Tym razem spotkają młodego Krakena oraz udadzą się na poszukiwania Yeti. W obu wypadkach natkną się też na nikczemników w postaci łowców pragnących zdobyć trofea mitycznych stworów. Oczywiście zdzierając je z trupów, bo jakżeby inaczej. Nasza para bohaterów staje przeciw oprawcom i stara się najpierw odnaleźć, potem zbadać, a następnie pomóc zwierzakom. Sprawa nie jest prosta, bo nie zawsze pacjenci są skorzy do pomocy.

Seria jest naprawdę przyjemna w odbiorze. To nic szczególnie wybitnego, ale w swej kategorii, czyli komiksów dla dzieci, sprawdza się naprawdę dobrze. Taki solidny, estetycznie wykonany komiks rozrywkowo-edukacyjny. Niby to wszystko już było, ale jednak nie zawodzi i miło się czyta. Problem w tym, ze dla starszych dzieci, powiedzmy 10+ może to już się okazać zdecydowanie za mało. Szczególnie jeśli śledzą obecny rynek komiksowy w Polsce, a ten jest naprawdę spory oraz różnorodny. Wtedy Enola i jej koci asystent muszą się zmierzyć z naprawdę potężną konkurencją, której mogą nie sprostać. Z drugiej strony jeśli nasze dziecko dopiero wchodzi w ten typ literatury, to warto mu pokazać tą serię. Bo kto wie, może dzięki niej nabierze apetytu na więcej.

Ta seria jest dla mnie ciekawsza od nie jednej z tych spod szyldu Mój Pierwszy Komiks. Tak naprawdę o wiele lepiej sprawdziłaby się w tym miejscu zamiast Opowieści z Bukowego Lasu czy Dziobaka Toto, który potrafi przerazić niektórymi scenami. W przypadku Enoli i niezwykłych zwierząt mamy mało tekstu, dużo treści, ładny rysunek dzięki czemu całość trafia w gusta...

Album Enola i niezwykłe zwierzęta #2 zawiera dwie krótkie, ale treściwe historie Polowanie na krakena i Zaginiony yeti. Pierwsza z nich jak sama nazwa wskazuje, skupia się na bestii z morskich głębin. Kraken od pewnego czasu nieustannie atakuje rybackie statki. Ludzie żyjący z połowów zaczynają być mocno zdenerwowani całą sytuacją. Wyznaczają oni nagrodę za pozbycie się „problemu”. Do akcji wkracza więc Enola która, zanim podejmie się stosownego leczenia, musi odkryć, dlaczego bestia zachowuje się w taki sposób. W drugiej historii dziewczyna wyrusza w bardziej mroźne i ośnieżone tereny świata, gdzie od dawien dawna grasuje człowiek śniegu. Potrzebuje on „specjalistycznej” pomocy, której może mu udzielić tylko młoda bohaterka.

Druga część serii nie zmienia swojej struktury w stosunku do początku cyklu. Nadal mamy tu do czynienia z bardzo prostymi historyjkami kierowanymi do dzieci w wieku 5-6 lat. Oba opowiadania to prostota wymieszana z lekkim humorem i próbą pokazania różnorakich nieporozumień pomiędzy światem ludzi i mitycznych bestii. Nie znajdziemy w nich niczego odkrywczego, co nie pojawiłoby się już setki razy w innych komiksach dziecięcych. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że seria w kilku momentach stara się być bardziej „poważna”, robi to niestety bardzo infantylnie.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-enola-i-niezwykle-zwierzeta-tom-2/

Album Enola i niezwykłe zwierzęta #2 zawiera dwie krótkie, ale treściwe historie Polowanie na krakena i Zaginiony yeti. Pierwsza z nich jak sama nazwa wskazuje, skupia się na bestii z morskich głębin. Kraken od pewnego czasu nieustannie atakuje rybackie statki. Ludzie żyjący z połowów zaczynają być mocno zdenerwowani całą sytuacją. Wyznaczają oni nagrodę za pozbycie się...

Drugi tom przygód Enoli, weterynarki niezwykłych zwierząt, przyciąga wzrok interesującą okładką. Czytelnik od razu zaczyna się zastanawiać, co tym razem przygotowali autorzy komiksu. W tym tomie znajdują się dwie opowieści: "Polowanie na krakena" i "Zaginiony yeti".

Enola wyrusza na wybrzeże, gdzie dochodzi ostatnio do dziwnych zdarzeń. Kraken, potwór z głębin morskich, atakuje statki i niszczy ich maszty. Rybacy zaczynają rozważać zabicie stwora, przez którego mają same straty. Enola przybywa w ostatniej chwili, aby znaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Wyrusza wraz ze swoim kocim asystentem na morze, by przed kapitanem Jasnobrodym odnaleźć zwierzę i sprawdzić, dlaczego niszczy maszty statków.

W drugim komiksie nasza bohaterka podejmuje się odkryć, gdzie zniknął pewien yeti. Rzecz jasna musi ścigać się z ludźmi, którzy mają bardzo złe zamiary. Wśród śnieżnych zasp na Enolę i jej kota czeka przykra niespodzianka, jednak kto jak nie weterynarka poradzi sobie w każdej sytuacji?

Dopracowane ilustracje i czytelna czcionka pomagają śledzić przygody bohaterów. Z przyjemnością czekałam na rozwiązanie zagadek z dwóch opowieści, a nawet próbowałam sama je rozwiązać, zanim dotarłam do zakończenia. Duet autorów, którymi są graficzka Lucile Thibaudier oraz scenarzysta Joris Chamblain stworzyli naprawdę sympatyczne postacie, które wysyłają w czasami niebezpieczne miejsca.

Drugi tom przygód Enoli, weterynarki niezwykłych zwierząt, przyciąga wzrok interesującą okładką. Czytelnik od razu zaczyna się zastanawiać, co tym razem przygotowali autorzy komiksu. W tym tomie znajdują się dwie opowieści: "Polowanie na krakena" i "Zaginiony yeti".

Enola wyrusza na wybrzeże, gdzie dochodzi ostatnio do dziwnych zdarzeń. Kraken, potwór z głębin morskich,...

Po przeczytaniu pierwszego tomu komiksu „Enola i niezwykłe zwierzęta” wiedziałyśmy, że sięgniemy po kolejny. Córka bardzo utożsamiła się z tą bohaterką. I nie tylko jej się ten komiks podoba. Jest tak uroczy, że przypada do gustu młodym czytelnikom bez względu na płeć. Wykreowana przez Jorisa Chamblaina i Lucile Thibaudier postać jest przebojowa, posiada ogromną wiedzę i ciągle się uczy, obserwuje niezwykłe zwierzęta. Komik bazuje na legendach, ale też na świadomości, że świat zwierząt bywa bardziej zaskakujący niż możemy sobie to wyobrazić, ponieważ wielu z gatunków ciągle nie poznaliśmy i bardzo wiele nie podejrzewamy o istnienie. Pojawiają się w legendach, obecne są jako rzeźby, które zaczynają nam przeszkadzać dopiero, kiedy wokół nich zaczyna dziać się coś dziwnego. Wtedy uświadamiamy sobie ich istnienie i możemy odkryć prawdziwą naturę. I tak właśnie jest w cyklu komiksów „Enola i niezwykłe zwierzęta”. W polskim wydaniu w każdym tomie znajdziemy dwie opowieści. W pierwszym zawarto opowieść o gargulcu i jednorożcach. Drugi tom zawiera zabiera nas w kolejną przygodę po świecie legend. Tym razem udamy się w głębiny i na najwyższe góry świata, czyli w trzecim poznamy krakena, a w czwartym yeti.
„Niesforny gargulec” to opowieść dziwnym zachowaniu rzeźby i poszukiwaniu przyczyn jego złośliwości. Spotykamy się z gargulcen znajdującym się kościelnym gzymsie przy fasadzie kościoła. To sprawia, że zachowanie gargulca zmieniającego ustawienie staje się kłopotliwe, bo w czasie deszczu wylewa on wodę na ludzi wychodzących z budynku. Kolejna uroczystość kończy się zalaniem osób opuszczających świątynię. Tym razem był to ślub i chyba to przelało czarę goryczy księdza, który postanawia zniszczyć kłopotliwy posąg. Dzwonnik jednak broni rzeźby i obiecuje znaleźć rozwiązanie, znaleźć kogoś, kto dowie się dlaczego gargulec zachowuje się dziwnie. Wie, że zwierzęta (nawet te rzeźbione) mają swoje powody do określonych zachowań. Trzeba znaleźć przyczynę. Wie, że specjalistką od tego jest Enola, weterynarka pracująca w muzeum z profesorem Archibaldem. Dziewczyna zajmuje się pomocą niezwykłym zwierzętom znanym z baśni i legend i obecnym w naszym toczeniu w postaci rzeźb lub skrywać się w niedostępnych dla ludzi miejscach. Wbrew pozorom kamienne prace są bardziej żywe niż przypuszczamy. Do tego mogą chorować, mieć kłopoty emocjonalne, zmagać się z wpływem różnych roślin. Każde dziwne zachowanie niezwykłych zwierząt ma swoją przyczynę.
„Na ratunek jednorożcom” zabiera nas do niezwykłej krainy w której ludzie i jednorożce żyją obok siebie. Każdy na swoim terytorium. Opowieść otwierają beztroskie zabawy dzieci nad wodą. Przekraczające granicę ustaloną między magiczną i zwykłą strefą dzieci są zaatakowane przez jednorożce. Mściwi dorośli chcący chronić swoje pociechy postanawiają zrobić porządek z magicznymi stworzeniami. Aby zapobiec katastrofie wezwano Enolę. Ta jednak zastaje chore młode jednorożce. Do tego drzewa rosnące w okolicy tracą magiczne moce, a to właśnie one zapewniały utrzymanie ludziom tworzącym z nich niezwykłe przedmioty. Co będzie przyczyną niezwykłych zachowań i choroby? Odpowiedź może okazać się bardziej banalna niż moglibyśmy przypuszczać.
Te dwie opowieści oprawiono w solidną, tekturową okładkę i bardzo dobrze zszyto strony, dzięki czemu komiks jest trwały i estetyczny oraz łatwiej ustawić go na półce. Ilustracje są piękne, barwne, delikatne i zdecydowanie przyciągające uwagę czytelników. Proste rysunki Lucili Thibaudier sprawiają, że mamy poczucie magiczności i jednocześnie ciepłego klimatu.
„Polowanie na krakena” otwiera atak zwierzaka na statek. Później przenosimy się do muzeum, w którym Enola pracuje z profesorem. Właśnie trwa sezon migracji smoków, kiedy docierają do nich wieści o dziwnym zachowaniu podwodnego zwierzaka. Dziewczyna podejmuje wyzwanie i płynie, aby zbadać krakena. Nim go znajdzie odkryje, że zezłoszczeni rybacy wynajęli pirata, który za odpowiednią opłatę jest gotowy uśmiercić zwierzę. Nasza bohaterka dysponuje nowoczesnym sprzętem badawczym, ale on niestety nie pokazuje, z jakim problemem boryka się podwodny stwór. Odkryje jednak, że rozwiązanie jest bardziej banalne niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Do czego krakenowi potrzebne były maszty dowiecie się sięgając po komiks.
„Zaginiony yeti” pozwala nam na przeniesienie się w Himalaje. To tam u podnóża znajduje się ważny klasztor, w którym czczony jest ten legendarny stwór. Mnisi nie tylko w niego wierzą. Opiekują się nim, wiedzą gdzie mieszka i otrzymują od niego ochronę. Ostatnio jednak coś się zmieniło. Yeti nie zjada wszystkiego, co dostanie, a tygrysy śnieżne zrobiły się zuchwałe. Enola wędruje do jaskini z młodym mnichem. Po drodze spotykają kłusowników chcących wzbogacić się na schwytaniu człowieka lodu. Ekspedycja ratunkowa młodej weterynarki odkrywa, że skrzywdzenie yeti może być łatwe i muszą wymyślić sposób ma uratowanie go oraz zapewnienie opieki. Zobaczymy tu piękną, międzypokoleniową współpracę.
„Enola i niezwykle zwierzęta” to ciekawy cykl pozwalający poruszyć ważne tematy. Dowiemy się, że czasami czyny niektórych nie są spowodowane ich złośliwością, ale tęsknotą. Atak może być wywołany troską o bezpieczeństwo, a innym razem problemami z higieną. Do tego odkryjemy, że nawet największe bestie mają takie chwile w swoim życiu, że są bezbronne i potrzebują wsparcia otoczenia.
Joris Chamblain, najbardziej znany ze swojej serii „Pamiętniki Wisienki” oraz kontynuacji „Pamiętniki Wisienki i Walentyna” pozwalających wprowadzić dzieci w trudny świat dziecięcych i młodzieżowych wyzwań oraz emocji. Tu mamy podobnie. Magiczny świat to tylko płaszczyk czy też przebranie pozwalające poruszyć wiele ważnych tematów, które z powodzeniach można wykorzystać na lekcjach etyki.
Enola kocha swoje zajęcie i szuka nieszablonowych rozwiązań, potrafi być kreatywna i dobrze obserwuje otoczenie, a do tego potrafi naprawdę szybko działać oraz jest otwarta na podpowiedzi. Nawet te wychodzące z pyszczka kota. O ile w pierwszej opowieści widzimy ją tylko w akcji w miasteczku (odebranie korespondencji to naprawdę za krótki urywek w muzealnym otoczeniu) to w drugiej widzimy ją już pracującą nad fryzurą i uczącą posąg mający rośliny na głowie, że trzeba myć głowę, bo inaczej pojawiają się pasożyty wywołujące swędzenie. W trzecim komiksie zainteresowana jest emocjonalnym podejściem profesora do jego gości, a w czwartym możemy zobaczyć, że potrafi nie tylko pracować, ale także świętować. Widzimy tu ciepłą i wrażliwą na każde cierpienie bohaterkę, która łatwo nawiązuje nowe znajomości.

Po przeczytaniu pierwszego tomu komiksu „Enola i niezwykłe zwierzęta” wiedziałyśmy, że sięgniemy po kolejny. Córka bardzo utożsamiła się z tą bohaterką. I nie tylko jej się ten komiks podoba. Jest tak uroczy, że przypada do gustu młodym czytelnikom bez względu na płeć. Wykreowana przez Jorisa Chamblaina i Lucile Thibaudier postać jest przebojowa, posiada ogromną wiedzę i...

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam