Książki z serii "Wierzenia i zwyczaje" zazwyczaj podobają mi się na tyle, że jestem skłonny polecić każdą bez wyjątku. W przypadku tego tytułu mam jednak ambiwalentne odczucia, bowiem nadal jest to źródło ciekawej i pasjonującej wiedzy, lecz pojawiły się lekkie mankamenty, które nie pozwoliły mi cieszyć się w pełni z tej pozycji.

Zaczynając jednak od początku, publikacja ta stanowi przekrój wierzeń, rytuałów oraz zwyczajów świątecznych, które od dawien dawna rozpowszechniły swe panownie na terenie naszego kraju, mamy więc sławne topienie Marzanny, genezę Bożego Narodzenia, Wielkanocy czy na przykład dożynki. Ogólnie rzecz biorąc dużo spisanej tu wiedzy przyswoiłem już szybciej, i wiedziałem o starosłowiańskich zwyczajach, które wchłonął kościół katolicki walcząc z tak zwanym pogaństwem, ale mimo to fajnie było przypomnieć sobie wiele istotnych kwestii z nimi związanych. Autor niniejszej pracy pieczołowicie przygotował się do tematu, dzięki czemu można spojrzeć na zmiany jakie w zwyczajach ludowych, szlacheckich, a także mieszczańskich nastąpiły w przestrzeni wielu lat aż do lat osiemdziesiątych XX wieku.

I w tym momencie pojawiają się schody, bo o ile środkowa część książki posiada najprzyjemniejszą treść w odbiorze, to początek i koniec zdaje się być laurką dla socjalistycznego ustroju, który niekoniecznie był taki sympatyczny. Oczywiście publikacja ta powstała w czasach PRL-u, lecz raziły niekiedy liczne wtrącenia dotyczące idei ludu pracującego czy wyczuwalnego popierania władzy ludowej, co świadczy o udanej indoktrynacji. Nie dziwi mnie fakt, iż autor przez liczne grono uważany jest za kontrowersyjną postać. Jednakże, jeśli wziąć pod uwagę samą wiedzę, to na tym polu książka zdecydowanie udanie przytacza sporo ciekawostek, dzięki którym można z bliska przyjrzeć się własnym korzeniom, a poza tym poznać historię tego, co do dzisiaj tak chętnie świętujemy i kontynuujemy.

Książki z serii "Wierzenia i zwyczaje" zazwyczaj podobają mi się na tyle, że jestem skłonny polecić każdą bez wyjątku. W przypadku tego tytułu mam jednak ambiwalentne odczucia, bowiem nadal jest to źródło ciekawej i pasjonującej wiedzy, lecz pojawiły się lekkie mankamenty, które nie pozwoliły mi cieszyć się w pełni z tej pozycji.

Zaczynając jednak od początku, publikacja...

Nie doczytałam do końca tytułu i zdziwiło mnie ostatnich 20 stron, gdzie opisane są zwyczaje lat 80-90. Tak to polecam z całego serca. Trochę ciężko się czyta, ale skarbnica wiedzy i na niektóre rzeczy otwiera oczy.

Nie doczytałam do końca tytułu i zdziwiło mnie ostatnich 20 stron, gdzie opisane są zwyczaje lat 80-90. Tak to polecam z całego serca. Trochę ciężko się czyta, ale skarbnica wiedzy i na niektóre rzeczy otwiera oczy.

W jaki sposób obchodzi się święta w Twojej rodzinie? Macie jakieś obrzędy, bądź rytuały, które pielęgnujecie?

Sprawdźcie razem ze mną jak to wyglądało przed wiekami!

Pewne obrzędy i rytuały zdają się towarzyszyć człowiekowi od początku- zwłaszcza te, które dotyczą narodzin i śmierci. Ich forma i przebieg może się mocno różnić, choćby w zależności od miejsca zamieszkania. Słowiańskie święta na przestrzeni lat również nieco zmieniły oprawę.

Jednak część z tych zwyczajów została do naszych czasów.

Przy dziecięcych wózkach i kołyskach często możemy zobaczyć przewiązaną czerwoną wstążkę. Ma ona chronić małego człowieka przed zauroczeniem.

Zwyczaj lania się wodą w śmingusa - dyngusa kiedyś wyglądał nieco intensywniej. Całymi wiadrami polewało się panny, które później obdarowywały młodzieńców pieniążkiem, buziakiem albo jakimś smakołykiem. A wieczorem w gospodzie długo trwały tańce.

W nowym wydaniu książki "Rytuały, obrzędy, święta od czasów słowiańskich po wiek XX" Leonard J. Pełka zabierze nas w niesamowicie interesującą podróż. Zaczniemy od zgłębienia podstawowych terminów, rozdzielimy święta na konkretne kategorie i prześledzimy ich formy na przestrzeni lat.

Mimo że dla mnie nie było tu zbyt wielu nowych informacji to dobrze się bawiłam podczas czytania. Tak jak w poprzednich książkach Autor pisze zrozumiałym i prostym językiem, co zdecydowanie pomaga przy poszerzaniu wiedzy.

W jaki sposób obchodzi się święta w Twojej rodzinie? Macie jakieś obrzędy, bądź rytuały, które pielęgnujecie?

Sprawdźcie razem ze mną jak to wyglądało przed wiekami!

Pewne obrzędy i rytuały zdają się towarzyszyć człowiekowi od początku- zwłaszcza te, które dotyczą narodzin i śmierci. Ich forma i przebieg może się mocno różnić, choćby w zależności od miejsca zamieszkania....

Z początku dostajemy masę teorii na temat czym różnią się i czym są obrzędy i rytuały. Przypomniały mi się czasy studiów i wykłady z historii kultury ;) Jakbym ta książkę miała w tedy pewnie łyknęłabym ją trochę łatwiej ze względu na temat do nauki na egzamin podany w przyjemnym tomiku, jednak teraz trochę mnie to wynudziło.

W drugim rozdziale nareszcie przeczytam już o konkretnych zrachowaniach ludzi jakie towarzyszyły im podczas różnych świąt od dawnych czasów do dzisiaj. Dla mnie osobiście fajną ciekawostką było to, że dowiedziałam się o kolejnych rzeczach jakie kościół katolicki "wziął" sobie z dawnych wierzeń.

Książeczka nie jest gruba, język mocno akademicki, momentami trochę opornie brnęło się przez treść. Nie było źle ale tez spodziewałam się chyba trochę więcej ciekawej treści :)

Z początku dostajemy masę teorii na temat czym różnią się i czym są obrzędy i rytuały. Przypomniały mi się czasy studiów i wykłady z historii kultury ;) Jakbym ta książkę miała w tedy pewnie łyknęłabym ją trochę łatwiej ze względu na temat do nauki na egzamin podany w przyjemnym tomiku, jednak teraz trochę mnie to wynudziło.

W drugim rozdziale nareszcie przeczytam już o...

Z książki dla siebie zabieram drugi rozdział. Pierwszy jest dla mnie zbyt naukowy, ostatni gloryfikuje radzieckie obyczaje, które już aktualne nie są. To oczywiście naturalne, ponieważ pierwsze wydanie przypada na czasy PRL. Ja jednak liczyłam na zagłębienie się w starosłowiańskich praktykach. Dla takiego zamiaru polecam drugi rozdział.

Z książki dla siebie zabieram drugi rozdział. Pierwszy jest dla mnie zbyt naukowy, ostatni gloryfikuje radzieckie obyczaje, które już aktualne nie są. To oczywiście naturalne, ponieważ pierwsze wydanie przypada na czasy PRL. Ja jednak liczyłam na zagłębienie się w starosłowiańskich praktykach. Dla takiego zamiaru polecam drugi rozdział.

Książka "Rytuały, obrzędy, święta. Od czasów słowiańskich po wiek XX" autorstwa Leonarda Pełki zaskoczyła mnie całkowicie, chociaż miałem pewne oczekiwania, ponieważ czytałem wcześniej jego "Polską Demonologię Ludową", "U stóp Słowiańskiego Parnasu" i "Śladami pierwotnych wierzeń". Jednakże, przy tej książce nie byłem już w stanie przełknąć komunistycznej narracji autora, która moim zdaniem jest pomnikiem dla poprzedniego ustroju wydanym w momencie, w którym ten upadał.

Jeżeli ktoś spodziewa się ciekawych opisów i klasyfikacji najrozmaitszych obrzędów jakie miały u nas miejsce przez ostatnie tysiąc lat to będzie rozczarowany, ponieważ to stanowi tylko 1/4 całej książki. Połowa z niej to wprowadzenie będące definicjami i niezbyt trafnymi wnioskami autora, a pozostała część to fascynacja socjalizmem. Autor sugeruje, że jeśli dany obrzęd należy do kanonu chrześcijańskiego, to nawet jeśli swój rodowód czerpie z czasów Słowiańskich, to jest to teatrzyk dla plebsu i małomiasteczkowego motłochu stworzony po to, by móc nim manipulować. Jeżeli jest to zaś święto komunistyczne o rzekomo Słowiańskich korzeniach, to jest ono wspaniałym tworem zapewniającym poprawną budowę relacji międzyludzkich oraz potrzebną w społeczeństwie "afirmację społeczną".

Mimo ciekawych opisów obrzędów i symboli wielkanocnych, które zostały dokładnie przedstawione, ta książka jest bardzo ciężka do przeczytania, a logiczne wnioski autora są mocno dyskusyjne. Po lekturze ciężko oprzeć się wrażeniu zmarnowanego czasu, chociaż na szczęście nie potrzeba go zbyt wiele, aby ją przeczytać.

Niestety, nie mogę polecić tej pozycji. Jest ona dobitnym potwierdzeniem powiedzenia, że książki nie poznaje się po okładce. Ta praca nie jest nawet w połowie tak dobra jak jej okładka, a mało tego - prawie w ogóle do niej nie nawiązuje.

Książka "Rytuały, obrzędy, święta. Od czasów słowiańskich po wiek XX" autorstwa Leonarda Pełki zaskoczyła mnie całkowicie, chociaż miałem pewne oczekiwania, ponieważ czytałem wcześniej jego "Polską Demonologię Ludową", "U stóp Słowiańskiego Parnasu" i "Śladami pierwotnych wierzeń". Jednakże, przy tej książce nie byłem już w stanie przełknąć komunistycznej narracji autora,...

Sięgnąłem po tę książkę jako po współczesny materiał, dlatego bardzo zdziwiło mnie, że autor pisze o "współczesnej literaturze radzieckiej", o obchodach Dni Leninowskich czy Dnia Czynu Partyjnego oraz o tym, jak święta wpływają na umocnienie więzi socjalistycznych... Okazało się, że książka została napisana w czasach PRL-u i opisuje temat z perspektywy tamtych czasów.

Wszystko by było ok - jak sięgam po Galla Anonima, to nie szukam u niego historii współczesnej. Tylko niestety wydawca zapomniał dodać wstęp zawierający informację, że nie jest to współczesny stan wiedzy na dany temat, a tylko wierny przedruk książki z poprzedniej epoki...

Sięgnąłem po tę książkę jako po współczesny materiał, dlatego bardzo zdziwiło mnie, że autor pisze o "współczesnej literaturze radzieckiej", o obchodach Dni Leninowskich czy Dnia Czynu Partyjnego oraz o tym, jak święta wpływają na umocnienie więzi socjalistycznych... Okazało się, że książka została napisana w czasach PRL-u i opisuje temat z perspektywy tamtych czasów....

Nasza dawna starosłowiańska kultura była bardzo piękna i niesamowicie ciekawa. Obyczaje i zwyczaje zbliżały do siebie ludzi i były czymś wyjątkowym, uczyły serdeczności, szacunku, wywoływały uśmiech i radość wśród ludności. Wierzenia i zwyczaje starosłowiańskie owiane były magią i tajemnicą.. po prostu były ŻYWE. Książka bardzo mi się podobała, troszkę mało rozwinięta, za mało słowiańszczyzny za dużo współczesności i niepotrzebnie poświęcony cały rozdział definicji obyczajów-zwyczajów, niemal 70 stron. Ale co się dziwić, jak na przestrzeni wieków klechostwo doszczętnie zniszczyło naszą Polską kulturę tak, że praktycznie ślad po niej nie został. Książka wywołała we mnie okropną tęsknotę i nieznaną mi dotąd melancholię. Na pewno sięgnę po inne tomy z tej serii.

Nasza dawna starosłowiańska kultura była bardzo piękna i niesamowicie ciekawa. Obyczaje i zwyczaje zbliżały do siebie ludzi i były czymś wyjątkowym, uczyły serdeczności, szacunku, wywoływały uśmiech i radość wśród ludności. Wierzenia i zwyczaje starosłowiańskie owiane były magią i tajemnicą.. po prostu były ŻYWE. Książka bardzo mi się podobała, troszkę mało rozwinięta,...

Liczyłam na nieco więcej słowiańskości, tymczasem została potraktowana trochę po macoszemu.

Liczyłam na nieco więcej słowiańskości, tymczasem została potraktowana trochę po macoszemu.

Po książkę należy sięgać że świadomością, że jest to pozycja czasów PRL-owskich i takową filozofię sobą reprezentuje. Z trzech rozdziałów podobnej długości tylko drugi tematyką podpada pod tytuł całego dzieła, pozostałe dwa to definicje obrzędu, zwyczaju, rytuału itp. oraz historia tworzenia świąt państwowych w komunistycznej Polsce.
Ogólnie pozycja nie jest zła, aczkolwiek jeśli ktoś szuka "słowiańskości" to musi sobie przygotować w głowie sito do przesiewania ugrzecznionej propagandy od faktów historycznych. Wiedza potrzebna, żeby odróżniać jedno od drugiego też by się przydała. Osobiście nie wzgardziłabym jakimś wprowadzeniem czy komentarzem na początku zarysowującym perspektywę historyczną.

Po książkę należy sięgać że świadomością, że jest to pozycja czasów PRL-owskich i takową filozofię sobą reprezentuje. Z trzech rozdziałów podobnej długości tylko drugi tematyką podpada pod tytuł całego dzieła, pozostałe dwa to definicje obrzędu, zwyczaju, rytuału itp. oraz historia tworzenia świąt państwowych w komunistycznej Polsce.
Ogólnie pozycja nie jest zła,...