💻

„Solitaire”, debiutancka powieść mojej ukochanej pisarki Alice Oseman, obchodzi w tym roku dziesięć lat. Mimo upływu czasu zachowuje nadal wyjątkową świeżość i aktualność. Główna bohaterka książki, to Tori Spring - młoda dziewczyna, która jest miłośniczką spania, blogowania i picia dietetycznej lemoniady. Jest także siostrą Charliego z serii „Heartstopper”. Na jej drodze pojawia się Michael Holden, który wywołuje w dziewczynie uczucia, o które nigdy by siebie nie podejrzewała. Główny wątek książki, to próba odkrycia tożsamości tajemniczego „Solitaire”. Powieść porusza szeroki wachlarz tematów, od przyjaźni i samotności po problemy psychiczne młodzieży, ukazując ich znaczenie i wpływ na życie bohaterów. W miarę jak akcja rozwija się, czytelnik zostaje wciągnięty w wir emocji, towarzysząc Tori w jej poszukiwaniach. „Solitaire”, to nie tylko powieść do przeczytania. To książka do przeżycia, do odczuwania każdej strony, do zanurzenia się w świat bohaterów i odnalezienia w nim cząstki siebie.

Moja ocena:
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

- b00kishbrains

💻

„Solitaire”, debiutancka powieść mojej ukochanej pisarki Alice Oseman, obchodzi w tym roku dziesięć lat. Mimo upływu czasu zachowuje nadal wyjątkową świeżość i aktualność. Główna bohaterka książki, to Tori Spring - młoda dziewczyna, która jest miłośniczką spania, blogowania i picia dietetycznej lemoniady. Jest także siostrą Charliego z serii „Heartstopper”. Na jej drodze...

Jako fan heartstoppera w życiu nie spodziewałem się po tej książce takiego "mroku" jaki prezentuje. Życie Tori Spring zdecydowanie nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać i Solitaire doskonale to pokazuje. Alice Oseman ponownie udowodniła że umie napisać książkę poruszającą trudne trudne tematy w przystępny i wciągający czytelnika sposób.

Jako fan heartstoppera w życiu nie spodziewałem się po tej książce takiego "mroku" jaki prezentuje. Życie Tori Spring zdecydowanie nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać i Solitaire doskonale to pokazuje. Alice Oseman ponownie udowodniła że umie napisać książkę poruszającą trudne trudne tematy w przystępny i wciągający czytelnika sposób.

Nastoletnia ja bardzo by się z Tori identyfikowała. Dorosła też mocno rezonowała z jej psychiką i problemami, jednak pod koniec czuła się już nimi trochę zmęczona. Co jest normalne, gdyż nie jestem głównym targetem powieści.

Wciąż jest to jednak bardzo dobra historia, dobrze napisana. O wiele bardziej podobały mi jednak się momenty sam na sam z bohaterką i jej przemyśleniami - momenty, gdy poznawaliśmy jej świat - niż sam moment kulminacyjny. Samo rozwiązanie problemu do pewnego stopnia było przewidywalne, jednak zastosowano je nieco w myśl zasady "deus ex machina". Czasami też postaci pojawiają się w nieco niezrozumiały sposób w różnych miejscach. Jak na debiut literacki jest to jednak bardzo mocna pozycja, z wieloma bardzo trafnymi cytatami, które zapadną mi w pamięci.

Nastoletnia ja bardzo by się z Tori identyfikowała. Dorosła też mocno rezonowała z jej psychiką i problemami, jednak pod koniec czuła się już nimi trochę zmęczona. Co jest normalne, gdyż nie jestem głównym targetem powieści.

Wciąż jest to jednak bardzo dobra historia, dobrze napisana. O wiele bardziej podobały mi jednak się momenty sam na sam z bohaterką i jej...

Podczas tej lektury, chyba po raz pierwszy spotkałem się z taką świadomością i troską ze strony osoby autorskiej. Alice Ossmann, we wstępie do swojej pierwszej powieści, ostrzega swoich fanów. Szczerze informuje, że pomimo należenia do uniwersum Heartstoppera, książka „Solitaire” nie jest dla każdego. Pytanie co takiego kryje się w tej książce, że Alice podjęło taką decyzję?
„Solitaire” to wydana w 2012 r. powieść, która dała początek całemu Heartsopperowi. W chronologii wydarzeń komiksu, umieszczona jest w trakcie 4 tomu. Główną bohaterką jest Victoria (Tori) Spring, prywatnie starsza siostra Charliego Springa. Uczęszcza do XIII klasy szkoły dla dziewcząt Harvey Greene (nazywaną Higgs). Uważa się ona za nieznosząca czytać introwertyczną twórczynię bloga. Jest życiową realistką, choć niektórzy uznaliby ją za pesymistkę. Prowadzi do bólu normalne i nieciekawe życie, jednak do czasu. Wszystko zmienia się radykalnie, gdy w jej życie wkraczają Lucas Ryan i Michael Holden oraz tajemnicza grupa Solitaire…
Chyba po raz pierwszy w życiu, cieszę się z faktu opóźnień na rodzimym rynku wydawniczym. Dlaczego? Gdybym przeczytał Solitaire przed zagłębieniem się w świat Heartstoppera, ta powieść miałaby zdecydowanie mniejszą moc. Często na losy trzecioplanowych postaci nie zwraca się większej uwagi. Natomiast, gdy zna się cały kontekst i historię uniwersum, wówczas wszystko nabiera zupełnie innego wymiaru.
Przyznaję, ta powieść wywarła na mnie spore wrażenie. Fabuła jest ciekawa, chociaż miałem lekki niedosyt związany z główną książkową intrygą. Jeśli chodzi o wspomniane we wstępie ostrzeżenie Alice, byłem zdumiony jak bardzo Solitaire potrafi być mroczne. Nie chodzi tu nawet o poruszanie trudnych tematów, bo przecież historia Nicka i Charliego również część z nich zawiera. To bardziej sposób ich prezentacji budził mój niepokój. Doskonałym przykładem jest depresja Tori, którą przedstawiono plastycznie. Widzimy jak główna bohaterka przechodzi przez kolejne stany i jak wpływa to na jej relacje z innymi. Tu muszę zaznaczyć, iż zszokował mnie obraz rodziny Springów, bo diametralnie różni się od tego jak widział ją Charlie.
Książka jest reklamowana jako „Buszujący w zbożu epoki cyfrowej”. Osobiście dostrzegam tu także sporą inspirację „Fight Clubem”. Uważam, że dla każdego fana Heartstoppera jest to pozycja obowiązkowa. Jeśli do takich osób nie należysz, możesz odjąć z oceny 2 punkty. ;)

Podczas tej lektury, chyba po raz pierwszy spotkałem się z taką świadomością i troską ze strony osoby autorskiej. Alice Ossmann, we wstępie do swojej pierwszej powieści, ostrzega swoich fanów. Szczerze informuje, że pomimo należenia do uniwersum Heartstoppera, książka „Solitaire” nie jest dla każdego. Pytanie co takiego kryje się w tej książce, że Alice podjęło taką...

Solitaire jak wszystkie książki Alice Oseman, które przeczytałam w swój sposób dotknęły mnie w środku. Czytając tą książkę zarazem czułam jakby mówiła o mnie, ale z drugiej strony była mi kompletnie obca. Jest ona przyjemna do czytania choć nie mówi o łatwych tematach. Trudno mi o niej cokolwiek powiedzieć, ale ciągle poleciłabym ją każdemu komu podobały się jej inne książki czy komiksy(książka również rozgrywa się w podobnej linii czasowej co 3 tom Heartstopper)

Solitaire jak wszystkie książki Alice Oseman, które przeczytałam w swój sposób dotknęły mnie w środku. Czytając tą książkę zarazem czułam jakby mówiła o mnie, ale z drugiej strony była mi kompletnie obca. Jest ona przyjemna do czytania choć nie mówi o łatwych tematach. Trudno mi o niej cokolwiek powiedzieć, ale ciągle poleciłabym ją każdemu komu podobały się jej inne...

Naprawdę podobała mi się ta książka... aż do końcowych scen. Mam wrażenie, że ich tempo było zbyt duże w stosunku do wcześniejszej fabuły i to zakończenie nieco zbyt spektakularne, wręcz nierealistyczne. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że to literackie początki Alice Oseman, która dopiero w kolejnych książkach rozwija swój pisarski warsztat.

Jeśli chodzi o samą fabułę, to bardzo wczułam się w Tori i jej stan psychiczny - myślę, że zrozumie go każdy, kto kiedykolwiek mierzył się z depresją. Przykre jest to, jak bardzo bliskie osoby ignorowały jej zachowanie i problemy, nie widząc w nich nic poza arogancją i malkontencją. Jedyny bohater poza Tori, którego można tutaj polubić, to Michael. Cieszę się, że powstają powieści, które uwrażliwiają na kwestię zdrowia psychicznego. Generalnie "Solitaire" czyta się lekko i szybko, choć czasami narracja zdaje się rozmywać - nie do końca wiem, co się dzieje naprawdę, a co w głowie Tori, ale myślę, że był to celowy zabieg, który miał lepiej oddać stan bohaterki.

Podsumowując - realistyczna, dobra młodzieżówka, z super odniesieniami do klasyki literatury i filmów - choć z trochę przerysowanym i nieadekwatnym, według mnie, zakończeniem.

Naprawdę podobała mi się ta książka... aż do końcowych scen. Mam wrażenie, że ich tempo było zbyt duże w stosunku do wcześniejszej fabuły i to zakończenie nieco zbyt spektakularne, wręcz nierealistyczne. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że to literackie początki Alice Oseman, która dopiero w kolejnych książkach rozwija swój pisarski warsztat.

Jeśli chodzi o samą fabułę, to...

Książkę przeczytałam już jakiś czas temu (um, ten „jakiś” czas znaczy prawie rok),aaaale nadal pamiętam kilka rzeczy.
Tori była moją ulubioną postacią z Heartstoppera, więc ucieszyłam się, gdy udało mi się dorwać książkę z jej pov w moje łapki.
Powiem tyle: Opowieść ciekawa i wciągająca, a zakończenie naprawdę robi robotę.

Książkę przeczytałam już jakiś czas temu (um, ten „jakiś” czas znaczy prawie rok),aaaale nadal pamiętam kilka rzeczy.
Tori była moją ulubioną postacią z Heartstoppera, więc ucieszyłam się, gdy udało mi się dorwać książkę z jej pov w moje łapki.
Powiem tyle: Opowieść ciekawa i wciągająca, a zakończenie naprawdę robi robotę.

Zdecydowanie książka, która przypadła mi najbardziej do gustu od tej autorki. Jak i w komiksie, innych opowiadaniach i serialu pokochałam Tori. Ta książka jedynie dowiodła tego że jest wyjątkową postacią, która również przeżywa wiele zdarzeń i radzi z różnymi przeciwnościami. Mega!

Zdecydowanie książka, która przypadła mi najbardziej do gustu od tej autorki. Jak i w komiksie, innych opowiadaniach i serialu pokochałam Tori. Ta książka jedynie dowiodła tego że jest wyjątkową postacią, która również przeżywa wiele zdarzeń i radzi z różnymi przeciwnościami. Mega!

Damn, nie wiem co mam napisać! Zdecydowanie kocham wszystkich bohaterów z uniwersum heartstoppera (szczególnie tori, więc idealnie się składa hah),oraz całą fabułę 😭. Przed tą książką od Alice czytałam jedynie heartstopper, jednak to ona przekonała mnie, że chyba jednak wolę książki alice niż komiksy :0. Jest to książka tego typu, że kilka dni po skończeniu jej myślisz o niej i nie możesz uwierzyć, że się skończyło. Cudoo! Polecam każdemu!

Damn, nie wiem co mam napisać! Zdecydowanie kocham wszystkich bohaterów z uniwersum heartstoppera (szczególnie tori, więc idealnie się składa hah),oraz całą fabułę 😭. Przed tą książką od Alice czytałam jedynie heartstopper, jednak to ona przekonała mnie, że chyba jednak wolę książki alice niż komiksy :0. Jest to książka tego typu, że kilka dni po skończeniu jej myślisz o...

Jestem Tori, starsza siostra Charliego którego możecie już znać z popularnych komiksów Heartstopper. Ja tam czasem też występowałam więc możecie mnie kojarzyć a jeśli nie to przeczytajcie Solitaire. Jeśli oczywiście macie ochotę ale ostrzegam dzieją się tam dziwne rzeczy. Pewna osoba zakłada bloga właśnie z tytułową nazwą i po pewnym czasie zauważam że jest to wymierzone we mnie. Wszystkie działania tej osoby prowadzą do mnie, dziwne nie?
Zaskoczyło mnie to jak i nowa znajomość z Michaelem bo jakby to powiedzieć.. poczułam do niego coś więcej niż przyjaźń. To już całkiem jest dziwne bo cenię sobie spokój i najbardziej swoje towarzystwo a nagle pojawia się on i jest... inaczej. 🫣

Problemu Charliego dalej się pojawiają, martwię się o niego bo chce aby czuł się dobrze sam ze sobą i mam nadzieję że powoli wyjdzie z tego dołka a odżywanie nie będzie sprawiać mu problemów.

__________________________________________
Ja uwielbiam bohaterów Heartstopper i dlatego sięgnęłam po tę powieść aby tym razem poznać Tori i oczywiście się nie zawiodłam. Bardzo mi się podobała mimo, że niektóre wydarzenia powinny być bardziej poważniejsze w konsekwencje bo to aż nie możliwe żeby nikt się tym za bardzo nie interesował typu rodzice, nauczyciele czy nawet policja. Mimo wszystko dla fanów komiksów będzie fajna odskocznia w postaci powieści bądź nowelek które również są dostępne z tej serii.

Jestem Tori, starsza siostra Charliego którego możecie już znać z popularnych komiksów Heartstopper. Ja tam czasem też występowałam więc możecie mnie kojarzyć a jeśli nie to przeczytajcie Solitaire. Jeśli oczywiście macie ochotę ale ostrzegam dzieją się tam dziwne rzeczy. Pewna osoba zakłada bloga właśnie z tytułową nazwą i po pewnym czasie zauważam że jest to wymierzone we...