Może zbyt długo zbierałam się aby przeczytać trzecią część cyklu, bo musiałam wrócić do poprzednich gdyż zapomniałam o co w tym chodziło.
Potwierdza się, że czasem pamięć potrafi zawodzić i ulatuje z głowy akurat to, co chciałabym zapamiętać na dłużej.
Jednak przyznam, że bardzo intrygujące jest czekanie na dalszy ciąg opowieści.
W trzeciej części dzieje się coraz więcej i mamy możliwość poznać siostrę Witka - Marię. Nie do końca jednak poznamy jej zamiary, ale wiemy już jak i dlaczego zaginęła. Co stanie się z jej przyszłością? Jak poradziła sobie po ucieczce a także co spotka jej prześladowcę.
Filip jak zwykle ma wielkie plany, ciągle coś wymyśla i kombinuje jakby tu wszystkich oszukać i wyjść bez szwanku z niefortunnie uknutego planu.
Coraz więcej możemy się dowiedzieć o Annie, co ją spotkało w przeszłości oraz co chciałaby zrobić dla swojej córki. Czy zaakceptuje wybór Matyldy?

"Miała wielką nadzieję, że uda jej się jeszcze przekonać
córkę do zmiany zdania. Liczyła, że ta pożegnalna kolacja, nie
będzie jednak ich ostatnią. Że córka zmieni zdanie i zostanie.
Wiedziała, że będzie to trudne, bo przy stoliku nie będą same.
Będzie jeszcze Filip, który miał wpływ na córkę jak przywódca sekty."
Kornelia coraz bardziej jest zaabsorbowana życiem Filipa, chciałaby, żeby on żył według jej wskazówek, lecz nie wszystko układa się po jej myśli.
Matylda jest bardzo zakochana w Filipie i nie bierze nawet pod uwagę myśli, że mogliby się rozstać...
Policjanci coraz bardziej są przekonani, że aresztowana zabójczyni Grzegorza jest niewinna, że ktoś uknuł intrygę aby ja obwinić za to, czego nie zrobiła.

Historia coraz bardziej się rozwija, wątki z poprzednich części mają coraz szerszy zasięg, otrzymujemy nowe informacje i powoli rozjaśnia się w głowach.
I ponownie autorka zostawia nas w niepewności na jakiś czas, co będzie dalej? Jak potoczą się losy wszystkich bohaterów? Czy policja odnajdzie prawdziwego mordercę Grzegorza? Czy Filipowi uda się zrealizować swoje plany? Jak na to zareaguje Matylda? A jak się z tym pogodzi Kornelia?

Na końcu opowiadania jest jak zawsze ankieta, która ma pomóc autorce w tworzeniu następnej części. Ja czekam już z niecierpliwością.
Na koniec dodam, że okładka jest bardzo przykuwająca uwagę, chyba najlepsza z tych trzech części.

Może zbyt długo zbierałam się aby przeczytać trzecią część cyklu, bo musiałam wrócić do poprzednich gdyż zapomniałam o co w tym chodziło.
Potwierdza się, że czasem pamięć potrafi zawodzić i ulatuje z głowy akurat to, co chciałabym zapamiętać na dłużej.
Jednak przyznam, że bardzo intrygujące jest czekanie na dalszy ciąg opowieści.
W trzeciej części dzieje się coraz więcej i...

Agnieszka Peszek nie daje za wygraną i właśnie spod jej ręki wyszła kolejna część kryminalnego opowiadania. Po pewnej stagnacji, która zagościła w II fragmencie, miałam nadzieję na większą frajdę z czytania. Na szczęście się nie pomyliłam. Jest jeden warunek – przypomnieć sobie poprzednie części, bo jak wiadomo, pamięć jest ulotna.

Odcinek III obfituje w zaskakujące zwroty akcji, wątki ciekawie się rozwinęły, a przede wszystkim wróciła tak lubiana przeze mnie Dorota Czerwińska. Od tej części nie mogłam się oderwać. Tradycyjnie pod koniec opowiadania można znaleźć ankietę i spróbować Autorce podpowiedzieć, jak ma to wszystko dalej się potoczyć.

Agnieszka Peszek nie daje za wygraną i właśnie spod jej ręki wyszła kolejna część kryminalnego opowiadania. Po pewnej stagnacji, która zagościła w II fragmencie, miałam nadzieję na większą frajdę z czytania. Na szczęście się nie pomyliłam. Jest jeden warunek – przypomnieć sobie poprzednie części, bo jak wiadomo, pamięć jest ulotna.

Odcinek III obfituje w zaskakujące...

Pierwsza część dość ciekawa, w drugiej niewiele się działo. W trzeciej do połowy nie mogłam sobie przypomnieć co było w poprzednich, co znacznie utrudniło mi wdrożenie się w fabułę. Historia po raz kolejny z niewielką ilością wydarzeń, ze słabą dynamiką, bez zwrotów akcji. Wyglądało to bardziej jak rozwinięcie części drugiej.
Genialna okładka.

Pierwsza część dość ciekawa, w drugiej niewiele się działo. W trzeciej do połowy nie mogłam sobie przypomnieć co było w poprzednich, co znacznie utrudniło mi wdrożenie się w fabułę. Historia po raz kolejny z niewielką ilością wydarzeń, ze słabą dynamiką, bez zwrotów akcji. Wyglądało to bardziej jak rozwinięcie części drugiej.
Genialna okładka.

Dzięki autorce Agnieszce Peszek mogłam przeczytać trzecią część kryminału „I co dalej?”. Autorka wpadła na genialny pomysł: po przeczytaniu jej dzieła znajdziecie ankietę, dzięki której autorka stworzy kolejną część. Jak dla mnie bomba. Mamy realny wpływ na przebieg wydarzeń w czwartej części.
W trzeciej części:
- poznacie losy Marii. Czy po tylu latach postanowi się ujawnić? Czy spotka swojego oprawcę, przez którego musiała zniknąć?
- u Filipa spore zmiany. Czy nadal jest taki sprytny jak myśli? Czy policja wpadnie na jego trop?
- dowiecie się jakie przygody spotkały Annę. Czy zaakceptuje wybory swojej jedynej córki?
- rozpacz Korneli po zniknięciu syna. Jak odnajdzie się w nowej rzeczywistości?
- Matylda jest po uszy zakochana w swoim przyrodnim bracie. Pytanie tylko czy ze wzajemnością?
- czy poznamy prawdziwego mordercę Grzegorza?
Koniec jest bardzo zaskakujący. Wciągnęłam się w całą historię. Z niecierpliwością czekam na kolejną część. Jestem ciekawa jak to wszystko się potoczy. Czy naiwna Matylda osiągnie swój cel? Czy sprytny Filip oszuka przeznaczenie? Najbardziej żal mi Anny. Dlaczego? – poczytajcie.
Uwielbiam dzieła spod pióra tej autorki. Stworzyła ciekawy kryminał. Podoba mi się jego fabuła, bohaterowie oraz niezwykłe zwroty akcji.
Jeżeli jeszcze nie znacie najnowszego dzieła „I co dalej? Część III” oraz pozostałych dwóch części to radzę wam szybciutko to nadrobić.
Polecam - #mommy_and_books

Dzięki autorce Agnieszce Peszek mogłam przeczytać trzecią część kryminału „I co dalej?”. Autorka wpadła na genialny pomysł: po przeczytaniu jej dzieła znajdziecie ankietę, dzięki której autorka stworzy kolejną część. Jak dla mnie bomba. Mamy realny wpływ na przebieg wydarzeń w czwartej części.
W trzeciej części:
- poznacie losy Marii. Czy po tylu latach postanowi się...