Zapraszam Was na wycieczkę do Torunia. Wybierzecie się tam z Hanią, która w tym mieście rozpocznie nowe życie. Podejmuje nową pracę, a i w jej życiu uczuciowym znowu zacznie dziać się wiele. A na odkrycie czekają jeszcze pewne rodzinne tajemnice. Uwierzcie mi , nie będziecie się tam nudzić, a z tej wycieczki wrócicie pełni wrażeń. I jeszcze nie raz zatęsknicie za Hanią i jej nowymi przyjaciółmi podczas długich, jesiennych wieczorów.

Zapraszam Was na wycieczkę do Torunia. Wybierzecie się tam z Hanią, która w tym mieście rozpocznie nowe życie. Podejmuje nową pracę, a i w jej życiu uczuciowym znowu zacznie dziać się wiele. A na odkrycie czekają jeszcze pewne rodzinne tajemnice. Uwierzcie mi , nie będziecie się tam nudzić, a z tej wycieczki wrócicie pełni wrażeń. I jeszcze nie raz zatęsknicie za Hanią i...

Pełna ciepła i mądrości opowieść o zmaganiach młodej kobiety w poszukiwaniu własnego miejsca i pomysłu na życie. Po pogrzebaniu marzeń o karierze naukowej i związku Hania postanawia zacząć wszystko od nowa. Nie podejrzewa, że praca w toruńskim liceum pozwoli jej odkryć nieznane dotąd strony swojej osobowości, a dwóch mężczyzn, których spotka w nowym mieście, zmusi ją do zweryfikowania poglądów na to, czego szuka w relacjach romantycznych. Zaś zupełnym zaskoczeniem okaże się znajomość z pewną aktorką…
Spodobało mi się bardzo, z jakim zrozumieniem autorka przedstawia wątpliwości i potknięcia swojej bohaterki. Daje jej czas na uczenie się nowych rzeczy i wyciąganie wniosków. Pokazuje, że zmiany potrzebują czasu i nie zawsze przebiegają gładko. Doceniam też to, jak został rozwiązany wątek Łucji – nie chcę zdradzać za dużo, ale wypadło to dojrzale i życiowo.
Pięknie pokazana droga przemiany głównej bohaterki – i w bonusie jesienny nastrój, który bardzo mile mnie zaskoczył.

Pełna ciepła i mądrości opowieść o zmaganiach młodej kobiety w poszukiwaniu własnego miejsca i pomysłu na życie. Po pogrzebaniu marzeń o karierze naukowej i związku Hania postanawia zacząć wszystko od nowa. Nie podejrzewa, że praca w toruńskim liceum pozwoli jej odkryć nieznane dotąd strony swojej osobowości, a dwóch mężczyzn, których spotka w nowym mieście, zmusi ją do...

Chcę się podzielić z wami wrażeniami po przeczytaniu książki "Droga białych kwiatów"
Historia ukazana w książce bardzo mi się podobała, mogła przydarzyć się każdemu. Książka jest bardzo dobra, jak na obyczajówkę akcja jest bardzo wartka. Jest to opowieść o odnalezieniu swojego miejsca, podniesieniu się po porażce ,o miłości i o poznaniu swojej wartości i przeszłości.
Hania to główna bohaterka po niezdanym egzaminie stara się dojść do siebie. Znajduje pracę nauczycielki w Toruniu gdzie otwierają się nowe możliwości. Nowe miejsce, nowe znajomości, nowe życie jak ułoży się Hani.
Hania jest osobą ciepłą życzliwą , oddaje się swojej pracy maksymalnie. Nie omijają jej niepowodzenia ale i są szczęśliwe chwile, musi tylko umieć wybrać co dobre. Wokół niej pojawia się wielu dobrych ludzi jednym z nich jest Leon.
Jak potoczy się historia Hani czy odnajdzie swoje miejsce i czego dowie się o swojej przyszłości dowiecie się czytając książkę. Warto przeczytać, polecam.

Chcę się podzielić z wami wrażeniami po przeczytaniu książki "Droga białych kwiatów"
Historia ukazana w książce bardzo mi się podobała, mogła przydarzyć się każdemu. Książka jest bardzo dobra, jak na obyczajówkę akcja jest bardzo wartka. Jest to opowieść o odnalezieniu swojego miejsca, podniesieniu się po porażce ,o miłości i o poznaniu swojej wartości i przeszłości.
Hania...

Hej, hej .. ta książka jest naprawdę dobra. Obyczajówka a całkiem sporo się tam dzieje.

Główna bohaterka po nie zdanym egzaminie, trafia do Torunia, gdzie zostaje nauczycielką. Nowa praca, nowe życie .. a co za tym idzie ? Nowe możliwości, szanse, przyjaźnie a może nawet i miłość.

Historia Hani pokazuje że nie warto się poddawać mimo porażek a właśnie zawalczyć o siebie.

Sama bohaterka jest ciepła, urocza i taka bardzo życzliwa do ludzi i świata. Potrafi ich sobie zjednać swoją dobrocią i uprzejmością.

Nie zabrakło tam trudnych tematów jak adopcja czy samoakceptacja ale autorka zrobiła to w taki sposób, że nie mamy łzawego melodramatu, co najżywiej ciut wzruszeń.

Książkę czyta się szybko a zakończenie .. cóż .. można się było domyślić .. ale w sumie innego tam bym nie widziała.

Podsumowując .. polecam 💪

Hej, hej .. ta książka jest naprawdę dobra. Obyczajówka a całkiem sporo się tam dzieje.

Główna bohaterka po nie zdanym egzaminie, trafia do Torunia, gdzie zostaje nauczycielką. Nowa praca, nowe życie .. a co za tym idzie ? Nowe możliwości, szanse, przyjaźnie a może nawet i miłość.

Historia Hani pokazuje że nie warto się poddawać mimo porażek a właśnie zawalczyć o siebie....

Hania po studiach nie potrafi znaleźć pracy i rozstaje się z chłopakiem. Jest w lekkim dołku, aż pewnego dnia okazuje się, że ma objąć posadę polonistki w szkole w Toruniu. Niewiele się zastanawiając pakuje swoje rzeczy i rusza w drogę. Oczywiście nie obejdzie się bez pewnych niepowodzeń. Po drodze psuje jej się samochód, ale znikąd zjawia się Leon i oferuje jej swoją pomoc. Hania bardzo przejmuje się czy będzie dobrą nauczycielką, ale jest pomysłowa i kreatywna, a młodzież szybko ją polubiła. Jednak oprócz pracy jest jeszcze życie prywatne. Hania czuje się bardzo samotna w Toruniu, ponieważ nikogo tam nie zna. Czy uda jej się nawiązać przyjaźnie i rozwinąć skrzydła w roli nauczycielki?

Książka to lekka lektura na ciepłe dni. Jej główna bohaterka jest również taką ciepłą osobą. Jednak jak to u mnie z obyczajowkami bywa nie są w stanie mnie zaskoczyć. Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów znałam zakończenie i wcale się nie pomyliłam. Trochę odbiera mi to całą frajdę z czytania. Oczywiście po drodze przeżywamy z Hanią jej problemy i rozterki dotyczące nie tylko pracy, ale również jej przeszłości. Książka jest napisana przyjemnym językiem więc szybko się ją czyta.

Hania po studiach nie potrafi znaleźć pracy i rozstaje się z chłopakiem. Jest w lekkim dołku, aż pewnego dnia okazuje się, że ma objąć posadę polonistki w szkole w Toruniu. Niewiele się zastanawiając pakuje swoje rzeczy i rusza w drogę. Oczywiście nie obejdzie się bez pewnych niepowodzeń. Po drodze psuje jej się samochód, ale znikąd zjawia się Leon i oferuje jej swoją...

Książkę przeczytalam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Czytam dla przyjemności". Główna bohaterka to młoda dziewczyna Hania, która wraca do domu po nieudanym egzaminie na uczelni. W międzyczasie otrzymuje propozycję objęcia stanowiska nauczycielki języka polskiego w jednym z torunskich liceów. Postanawia przyjąć propozycję. Przeprowadzka, nowe wyzwania i zmiana otoczenia nie będą dla Hani łatwe ale dużo ją nauczą. Jak Hania sprawdzi się w roli nauczycielki? Czy spotka mężczyznę, który się nią zainteresuje? Czy zjedna sobie w szkole pozostałą kadrę nauczycielską.? Autorka ma bardzo lekki styl pisania przez co książkę czyta się szybko. Historia Hani wciąga już od pierwszych stron. To opowieść o niespełnionych oczekiwaniach, poszukiwaniach siebie, własnej tożsamości, swojej drogi, swojego celu, próby zrozumienia innych ludzi oraz odcięcia się od przeszłości. Pisarka stworzyła postać Hani takiej jaką mogłaby być każda z nas. Zwyczajna dziewczyna z problemami z którą na każdym kroku można się utozsamiac. Na plus powieści można zaliczyć wątki związane z teatrem. Jest również miłość bez której w życiu jest ciężko. Bardzo polecam tą książkę.

Książkę przeczytalam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Czytam dla przyjemności". Główna bohaterka to młoda dziewczyna Hania, która wraca do domu po nieudanym egzaminie na uczelni. W międzyczasie otrzymuje propozycję objęcia stanowiska nauczycielki języka polskiego w jednym z torunskich liceów. Postanawia przyjąć propozycję. Przeprowadzka, nowe wyzwania i...

Bardzo rzadko piszę o książkach od razu po przeczytaniu. Często czekam, aż emocje opadną, albo najzwyczajniej w świecie - nie mam weny na zdjęcie albo opis.
Nie tym razem.

Czy uważam, że wiosna to dobry moment na tę książkę? Moje skojarzenia tytułu książki z kwitnącymi ostatnio białymi drzewami było słuszne? Owszem.
I mimo, że akcja powieści toczy się jesienią, to wszechobecna wiosna jest dobrym momentem na emocje, jakie się we mnie pojawiły podczas lektury.

Poczułam osobistą więź z Hanią. Odnalazłam w niej część siebie - mam wrażenie, że to moja literacka siostra. Niespełnione marzenie, potknięcia... jakbym czytała o dawnej sobie.

Ta książka mnie otuliła, zamknęła w objęciach i nie chciała wypuścić. Dzięki niej znalazłam wewnętrzny spokój i wyciszenie. Razem z Hanią szłam toruńskimi ulicami, które znam i którymi chodzę w sumie 1/3 swojego życia. Nie sądziłam, że czytanie historii, która rozgrywa się w znajomych miejscach - będzie działało aż tak obrazowo na moją wyobraźnię.

I cieszę się, że przed lekturą nie czytałam jej opisu z tyłu okładki 😉

Marto, dziękuję 💙
Dzięki Tobie odkryłam, że nie samymi kryminałami Niebieska żyje 😊

Bardzo rzadko piszę o książkach od razu po przeczytaniu. Często czekam, aż emocje opadną, albo najzwyczajniej w świecie - nie mam weny na zdjęcie albo opis.
Nie tym razem.

Czy uważam, że wiosna to dobry moment na tę książkę? Moje skojarzenia tytułu książki z kwitnącymi ostatnio białymi drzewami było słuszne? Owszem.
I mimo, że akcja powieści toczy się jesienią, to...

Książkę przeczytałam dzięki Book Tour u Czytam dla Przyjemności.
Droga białych kwiatów to życiową książka, która opisuje sytuację, które mogły się przydarzyć każdemu z nas. Hania miota się, nie wie co ma ze sobą zrobić w życiu, gdyż jeden niezdany egzamin przekreśla jej marzenia o karierze akademickiej. Jednak życie zawsze ma dla nas jakieś wyjście awaryjne. Po burzy zawsze wychodzi słońce. Hania przeprowadza się do Torunia i podejmuje pracę nauczycielki w liceum. Od razu zjednuje sobie młodzież i mocno angażuje się w życie szkoły. Jest pełna pasji, ideałów i wartości, które próbuje przekazać uczniom, a także pomaga gdy jest taka potrzeba. Powoli też nawiązuje nowe znajomości, przyjaźnie. Okazuje się, że może liczyć na bezinteresowną pomoc i wsparcie innych. Zaczyna spotykać się z przystojnym, początkującym aktorem. Jednak po czasie okazuje się, że powiedzenie nie wszystko złoto co się świeci jest jak najbardziej prawdziwe. Jak Hania poradzi sobie z kolejnym zawodem w swoim życiu? I jaką rolę odegra Leon, który od samego początku pomaga Hani? Przeprowadzka do Torunia rozwikła także tajemnice z przeszłości. Czy Hania będzie zadowolona z takiego obrotu spraw? To już musicie sami ocenić czytając tę świetna książkę.

Książkę przeczytałam dzięki Book Tour u Czytam dla Przyjemności.
Droga białych kwiatów to życiową książka, która opisuje sytuację, które mogły się przydarzyć każdemu z nas. Hania miota się, nie wie co ma ze sobą zrobić w życiu, gdyż jeden niezdany egzamin przekreśla jej marzenia o karierze akademickiej. Jednak życie zawsze ma dla nas jakieś wyjście awaryjne. Po burzy...

Powiedzenie „nie ta matka, która urodziła a ta, co wychowała”, w tej powieści sprawdza się na 100%. Hania została przez swoich rodziców adoptowana. Zapewnili jej miłości, bezpieczeństwo i wszystko o czym tylko marzyła. Prawdziwej matki nie poznała i nie czuła takiej potrzeby. Jednak ona był blisko córki.
Niezaliczony egzamin przekreślił marzenia Hani o karierze naukowej. Wróciła do rodzinnego miasteczka do rodziców i pracuje w sklepie z używaną odzieżą. Szuka pracy. Pewnego dnia zostaje przyjęta jako nauczyciel języka polskiego w liceum w Toruniu. Wyjeżdża, wynajmuje mieszkanie razem z ambitną studentką chemii. Od tego momentu jej życie zmienia się z dnia na dzień.
Hania to nauczyciel z powołania, kocha swój zawód i pracę z młodzieżą. Zabiera ich do teatru, zakłada kółko literackie, na którym młodzież przedstawia swoje opowiadania oraz wiersze. Dyskutują na temat spektakli teatralnych na których byli. Kiedy Julia jedna z uczennic ulega wypadkowi samochodowemu, Hania razem z uczniami organizuje loterię i poczęstunek a wszystkie zebrane pieniądze przeznaczone są na jej rehabilitację. Oprócz uczniów w tym olbrzymim przedsięwzięciu pomagają jej Natalia, która jest bibliotekarką w szkole, Milena właścicielka kawiarenki oraz tajemniczy Leon. Na swojej drodze spotyka również Łucję emerytowaną aktorkę.
Powieść o nauczycielu z powołania, jakim jest Hania. Oprócz programu nauczania, który ma zrealizować zaraża swoich uczniów pasją jaką jest teatr. Jednoczy ich w jednym wspólnym celu – pomoc koleżance. Wspiera Natalię, która jest ofiarą przemocy domowej. Nie jest to przemoc fizyczna, która zostawia ślady na ciele, a przemoc psychiczna. Jej mąż starszy od niej nie pozwala Natalii na nic. Nie wolno jej mieć koleżanek, nie może nigdzie wychodzić, spotykać się ze znajomymi. Zaraz po pracy ma wracać do domu. Chociaż i praca bibliotekarki jest mu solą w oku. I jest jeszcze Leon... oj czai się tutaj miłość – trzymam kciuki.
Podobała mi się postawa Hani, mimo że poznała prawdę o sobie, poznała swoją matkę wolała wszystko zostawić tak jak jest, bo kocha swoich adoptowanych rodziców. A przeszłość niech zostanie zamknięta na klucz.
Książkę przeczytałam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.

Powiedzenie „nie ta matka, która urodziła a ta, co wychowała”, w tej powieści sprawdza się na 100%. Hania została przez swoich rodziców adoptowana. Zapewnili jej miłości, bezpieczeństwo i wszystko o czym tylko marzyła. Prawdziwej matki nie poznała i nie czuła takiej potrzeby. Jednak ona był blisko córki.
Niezaliczony egzamin przekreślił marzenia Hani o karierze naukowej....

Dzięki BT Czytam dla przyjemności poznałam książkę Marty Lenkowskiej „Droga białych kwiatów”. To historia początkującej nauczycielki, polonistki – Hani. Tak naprawdę szkoła stanowi tło dla opowieści o młodej kobiecie, która próbuje odnaleźć się w dorosłości, znaleźć swoje miejsce w świecie.
W mojej opinii to również książka o wielkiej sile kobiet, ich determinacji w poszukiwaniu miłości, ale także odwadze podejmowania decyzji, często zmieniających życie o 180 stopni. Bohaterki w książce Marty Lenkowskiej potrafią się mądrze wspierać i rozmawiać ze sobą o wszystkim. „Droga białych kwiatów” to przepiękna opowieść o prawdziwej przyjaźni, takiej, dzięki której człowiek jest w stanie wydobyć z siebie swoje talenty i odważnie zmieniać siebie i świat.
Stworzeni przez Martę Lenkowską bohaterowie, nakreśleni z psychologicznym realizmem, może czasami zbyt wyraźną, uproszczoną kreską, ale na tyle realistycznie, że czytelnik szybko wtapia się w wykreowany świat.
I jeszcze jedno, ale bodajże najważniejsze – Autorka, opowiadając o Hani i jej perypetiach, „przemyca” wiele cennych uwaga na temat wagi słów i rozmów w naszych relacjach międzyludzkich. Myślę, że niejedna czytelniczka i czytelnik, zabierze ze sobą pewne zdania jako złote myśli.
Niby „zwykła” literatura obyczajowa, ale naprawdę warta przeczytania. Polecam

Dzięki BT Czytam dla przyjemności poznałam książkę Marty Lenkowskiej „Droga białych kwiatów”. To historia początkującej nauczycielki, polonistki – Hani. Tak naprawdę szkoła stanowi tło dla opowieści o młodej kobiecie, która próbuje odnaleźć się w dorosłości, znaleźć swoje miejsce w świecie.
W mojej opinii to również książka o wielkiej sile kobiet, ich determinacji w...