Po raz pierwszy i po raz ostatni sięgnąłem po książkę pana Jacka Ostrowskiego. Fakt, że nie był to I tom serii, ale zaciekawił mnie opis książki.
I tak naprawdę na tym można skończyć książkę. Nudni, irytujący bohaterowie, którzy nie potrafią prowadzić dialogów bez przekleństw.
I chociaż autor przestrzegł przed ciętym językiem głównej bohaterki, nie sądziłem że co drugie słowo będzie na k.
Płytka fabuła, w której Stan wojenny jest tylko z nazwy. A to wszystko zakończone zgniłą wisienką na torcie w postaci marnego wątku z księdzem i grupką zbirów, tylko dla przedłużenia „akcji”.
Dawno nie spotkałem się z tak beznadziejną powieścią. Nie polecam, stracicie tylko czas.

Po raz pierwszy i po raz ostatni sięgnąłem po książkę pana Jacka Ostrowskiego. Fakt, że nie był to I tom serii, ale zaciekawił mnie opis książki.
I tak naprawdę na tym można skończyć książkę. Nudni, irytujący bohaterowie, którzy nie potrafią prowadzić dialogów bez przekleństw.
I chociaż autor przestrzegł przed ciętym językiem głównej bohaterki, nie sądziłem że co drugie...

W siódmy tomie Zuzie Lewandowskiej przypada w udziale chyba najciekawsza sprawa w całej karierze. Tajemicze morderstwa bibliotekarek, zaginiony znaczek pocztowy, pomocna aplikantka i zaskakujący Mariański. Naprawdę świetna historia.

W siódmy tomie Zuzie Lewandowskiej przypada w udziale chyba najciekawsza sprawa w całej karierze. Tajemicze morderstwa bibliotekarek, zaginiony znaczek pocztowy, pomocna aplikantka i zaskakujący Mariański. Naprawdę świetna historia.

Super książka. Zawiera trochę niedopowiedzeń z przeszłości, z poprzednich części, co jednak nie przeszkadza w czytaniu.

Super książka. Zawiera trochę niedopowiedzeń z przeszłości, z poprzednich części, co jednak nie przeszkadza w czytaniu.

Bardzo polubiłam cykl o Zuzannie Lewandowskiej Jacka Ostrowskiego. Zaczytuję się w kolejnych tomach, choć są takie chwile, w których szkoda, że autor nie rozwinął jakiegoś wątku albo o nim zapomniał ( stryjenka Zuzanny, która mieszkała z nią, a w kolejnych tomach nic, jakby w ogóle nie było tego wątku- trochę rozczarowuje taka niekonsekwencja).
Książki czyta się szybko, ten rodzaj humoru mi odpowiada, choć chwilami poprowadzone wątki wydają się być absurdalne- ale czy nie wydają się być absurdalne czasy, w których przypadło moje dzieciństwo a teraz czytam o nich w kryminałach pana Ostrowskiego...
Polecam wszystkim, którzy pamiętają PRL z własnego życia a nie tylko z kart książek historycznych, ale i dla humoru, a nade wszystko dla niezwyczajnej mecenas Lewandowskiej.

Bardzo polubiłam cykl o Zuzannie Lewandowskiej Jacka Ostrowskiego. Zaczytuję się w kolejnych tomach, choć są takie chwile, w których szkoda, że autor nie rozwinął jakiegoś wątku albo o nim zapomniał ( stryjenka Zuzanny, która mieszkała z nią, a w kolejnych tomach nic, jakby w ogóle nie było tego wątku- trochę rozczarowuje taka niekonsekwencja).
Książki czyta się szybko,...

Nazwisko ,tego z długim nosem przekazującego tetetkę Piosikowi-boskie !!!! Oraz przedstawiony przez Zuzę czarny scenariusz osób u władzy (za 40 lat) -genialne!!!!

Nazwisko ,tego z długim nosem przekazującego tetetkę Piosikowi-boskie !!!! Oraz przedstawiony przez Zuzę czarny scenariusz osób u władzy (za 40 lat) -genialne!!!!

Tajemnicze morderstwa płockich bibliotekarek,zaginiony cenny znaczek i temperamentna pani mecenas Zuza ze zwariowanymi zwierzakami ;papugą Zgagą i psem Borysem usiłuje rozwikłać te sprawę.
Autor świetnie ukazuje realia PRLu a notatki służbowe kapitana Mariańskiego przyprawiają o atak śmiechu.

Tajemnicze morderstwa płockich bibliotekarek,zaginiony cenny znaczek i temperamentna pani mecenas Zuza ze zwariowanymi zwierzakami ;papugą Zgagą i psem Borysem usiłuje rozwikłać te sprawę.
Autor świetnie ukazuje realia PRLu a notatki służbowe kapitana Mariańskiego przyprawiają o atak śmiechu.

Zuza Lewandowska mnie wciągnęła. Akcja toczy się w czasie stanu wojennego. Zwierzaki plączą się pod nogami, a Zuza trwa. Wszędzie trzeba mieć układy, wszystko się załatwia. I jak zwykle ciągle alkohol i extra mocne.

Zuza Lewandowska mnie wciągnęła. Akcja toczy się w czasie stanu wojennego. Zwierzaki plączą się pod nogami, a Zuza trwa. Wszędzie trzeba mieć układy, wszystko się załatwia. I jak zwykle ciągle alkohol i extra mocne.

Siódmy tom serii o Zuzannie Lewandowskiej nosi tytuł "Bibliotekarka". Z racji wykonywanego zawodu sięgam po książki traktujące o tej profesji, więc tutaj nie mogło być inaczej.

Pani mecenas rozpoczyna skomplikowane śledztwo dotyczące śmierci trzech bibliotekarek. Musi cofnąć się o dwadzieścia lat, co nie będzie wcale proste. Z czasem okazuje się, że zbrodnia na bibliotekarce w jakiś sposób wiąże się ze śmiercią pewnego filatelisty i najbardziej pożądanego znaczka pocztowego na świecie. W trakcie śledztwa robi się niebezpiecznie. Ktoś próbuje zabić Zuzę, a jej asystentka zostaje porwana.

Siódmy tom to już sporo książek. Zastanawiam się, czy gdybym czytała, też by mi się podobała, czy to raczej lektorka trzyma mnie jeszcze przy tym cyklu. Zuza wciąż pije na umór i kopci jak smok, a PRL jest pełen absurdów. Ewa Abart czyta świetnie, Zgaga przeklina jak stu marynarzy, a Borys nałogowo lata na panienki. Można posłuchać podczas gotowania lub sprzątania ;-)

Siódmy tom serii o Zuzannie Lewandowskiej nosi tytuł "Bibliotekarka". Z racji wykonywanego zawodu sięgam po książki traktujące o tej profesji, więc tutaj nie mogło być inaczej.

Pani mecenas rozpoczyna skomplikowane śledztwo dotyczące śmierci trzech bibliotekarek. Musi cofnąć się o dwadzieścia lat, co nie będzie wcale proste. Z czasem okazuje się, że zbrodnia na...

I po co tyle wulgaryzmów? Bez tego też by się dało.

I po co tyle wulgaryzmów? Bez tego też by się dało.

Usmialam się. Polecam cala serię.

Usmialam się. Polecam cala serię.