Zdecydowanie najlepsza ze wszystkich (do tej pory) części serii o Bridgerton'ach. Nie przepadam za serialową Eloise dlatego zostałam pozytywnie zaskoczona jej historią.

Zdecydowanie najlepsza ze wszystkich (do tej pory) części serii o Bridgerton'ach. Nie przepadam za serialową Eloise dlatego zostałam pozytywnie zaskoczona jej historią.

Trochę się dłużyło, ale może to przez brak sympatii do głównej bohaterki, natomiast podobnie miła jak poprzednie części.

Trochę się dłużyło, ale może to przez brak sympatii do głównej bohaterki, natomiast podobnie miła jak poprzednie części.

Nudniej niż poprzednich książkach :(

Nudniej niż poprzednich książkach :(

Czegoś innego się spodziewałam, lepiej opisanej Eloise i lepszego dla niej partnera. Jej wybranek to buc jakich mało, wiecznie niezadowolony. Wszystkie swoje winy i żale przelał na Marinę, opisując ją jako wiecznie smutną i nieobecną, a sam nie różnił się od niej praktycznie niczym. Przykro, że postać tak ciekawa i odmienna jak Eloise została zrównana tylko do aspektu seksualnego przez męża. Może w serialu lepiej poprowadzą te dwie postaci, bo książka tragiczna.

Czegoś innego się spodziewałam, lepiej opisanej Eloise i lepszego dla niej partnera. Jej wybranek to buc jakich mało, wiecznie niezadowolony. Wszystkie swoje winy i żale przelał na Marinę, opisując ją jako wiecznie smutną i nieobecną, a sam nie różnił się od niej praktycznie niczym. Przykro, że postać tak ciekawa i odmienna jak Eloise została zrównana tylko do aspektu...

Słuchało się przyjemnie, ale pierwszy raz tak serio żałuję, że najpierw widziałam serial, bo sto razy bardziej wolę serialowych Bridgertonów, zwłaszcza Eloise, która tam jest moją ulubioną postacią. Książkowa Eloie jest jakaś - ma swoje zdanie, swój charakter, ale niestety ciągle jest sprowadzana do roli obiektu seksualnego, co strasznie wkurza. Poza tym w książce jest przedstawiona po prostu jako ta głośna, ta charakterna, ta wygadana i nic poza tym.

Za to ten jej sri Philip... Eloise, nie wiem, co cię zaślepiło, ale koleś jest OKROPNY! Agresywny, ciągle tylko jojczy, że on od ośmiu lat nie dotknął kobiety! (no serio, świat się zawalił),ale przez te osiem lat nie potrafił zainteresować się własnymi dziećmi. Ugh, dobra, bo im dłużej o tym myślę, tym bardziej się wkurzam. Ogólnie to jest seria, która jest spoko... dopóki nie zaczniesz jej analizować.

Słuchało się przyjemnie, ale pierwszy raz tak serio żałuję, że najpierw widziałam serial, bo sto razy bardziej wolę serialowych Bridgertonów, zwłaszcza Eloise, która tam jest moją ulubioną postacią. Książkowa Eloie jest jakaś - ma swoje zdanie, swój charakter, ale niestety ciągle jest sprowadzana do roli obiektu seksualnego, co strasznie wkurza. Poza tym w książce jest...

Ich historia zaczęła się od listu. Zaczęło się niepozornie. Złożenie kondolencji, a potem już tylko ciekawość, kto jest po tej drugiej stronie.
Eloise Bridgerton uwielbiała pisać listy. Z niecierpliwością oczekiwała na odpowiedzi i czytała je z wielką ekscytacją. Tym razem było identycznie, czytając list od Sir Phillipa. Czytając list nie dowierzała — Phillip się jej oświadczył! I to jeszcze przez list! Nie znalazła go tak naprawdę, a mimo to ciekawość zwyciężyła i Eloise wsiadła nocą do powozu, ruszając na spotkanie. Całą drogę myślała kim jest kandydat na męża. Wyobraźnię przeszło sama Eloise Bridgerton.
Ona piękna niczym najrzadszy kwiat z charakterem. On przystojny, szorstki i pełny tajemnic, jak ogród botaniczny.
To ma prawo się udać?

W końcu mogłam przeczytać historię o Eloise Bridgerton. Dziewczyna przewija się w serii od pierwszego tomu, wzbudzając ciekawość. Jest charakterna, silna, porywcza, lubi stawiać na swoim, a przy tym pokazywać, że kobieta nie jest tylko stworzona do roli żony. Bohaterka wyróżnia się nie ma drugiej takiej jak ona. Jest po prostu jedyna w swoim rodzaju. Dla mnie ona jest promyczkiem całego cyklu.

Tutaj również przyniosła ze sobą słońce. Gdyby nie jej upór, determinacja i ciekawość nie odmieniłaby swojego życia oraz Sir Phillipa i jego dzieci. Wniosła do ich codzienności radości i uśmiechu, mimo iż, że ich początki zapoznawcze nie były łatwe.

W tym tomie wszystko jest takie inne i świeże jednocześnie. Autorka oprócz romansu serwuje nam fragment dramatu, który wydarzył się lata wcześniej. Ten wątek sprawił, że historia stała się ciekawsza i czytelnik się nie nudzi.

Ich historia zaczęła się od listu. Zaczęło się niepozornie. Złożenie kondolencji, a potem już tylko ciekawość, kto jest po tej drugiej stronie.
Eloise Bridgerton uwielbiała pisać listy. Z niecierpliwością oczekiwała na odpowiedzi i czytała je z wielką ekscytacją. Tym razem było identycznie, czytając list od Sir Phillipa. Czytając list nie dowierzała — Phillip się jej...

Urzekła i wciągnęła mnie historia Eloise. Podobał mi się kierunek, w którym rozwinęła się postać, pasuje mi to do epoki. Ciężko byłoby mi sobie wyobrazić ją jako starą pannę, kiedy pochodziła z tak dobrego domu. Relacja pomiędzy główną parą powoli rozwijała się, a więź która tworzyła się pomiędzy nimi wydawała się prawdziwa. Podobały mi się również wstawki listów i wprowadzenie braci do tej części. Muszę też przyznać, że w moich oczach wiele zyskała postać matki - Violet. To już kolejna część w której ukazuje wsparcie i serce swoim dzieciom.

Urzekła i wciągnęła mnie historia Eloise. Podobał mi się kierunek, w którym rozwinęła się postać, pasuje mi to do epoki. Ciężko byłoby mi sobie wyobrazić ją jako starą pannę, kiedy pochodziła z tak dobrego domu. Relacja pomiędzy główną parą powoli rozwijała się, a więź która tworzyła się pomiędzy nimi wydawała się prawdziwa. Podobały mi się również wstawki listów i...

Jestem trochę zawiedziona tą częścią. Eloise moim zdaniem została potraktowana mocno średnio, autorka mocno ją spłyciła, przez co historia średnio mi się podobała. Jak do tej pory ta książka najbardziej mnie irytowała jeśli chodzi o całą serię, a szkoda bo właśnie na tą historię najbardziej czekałam.

Jestem trochę zawiedziona tą częścią. Eloise moim zdaniem została potraktowana mocno średnio, autorka mocno ją spłyciła, przez co historia średnio mi się podobała. Jak do tej pory ta książka najbardziej mnie irytowała jeśli chodzi o całą serię, a szkoda bo właśnie na tą historię najbardziej czekałam.

Bardzo się zastanawiam. Mamy tutaj historię Eloise, która dla mnie była wyjątkowo postacią w tej seri, a tutaj cała jej wyjątkowość znikła. To nie jest ta sama osoba co w poprzednich częściach. Jej niektóre zachowania były żenujące patrząc na to jak wykreowana była jej postać wcześniej. Silna niezależna kobieta zmieniła się nie do poznania. Jakby to była historia kogokolwiek innego myślę, że by mi się nawet spodobało. Jednak tutaj mi to po prostu nie pasuje do postaci. Drugi epilog niby wszystko fajne, ale był naprawdę nudny i mało powiązany z głównymi bohaterami przez co nie czułam zaciekawiona nim. Fajna rozrywka, ale się zawiodłam przez postać.

Bardzo się zastanawiam. Mamy tutaj historię Eloise, która dla mnie była wyjątkowo postacią w tej seri, a tutaj cała jej wyjątkowość znikła. To nie jest ta sama osoba co w poprzednich częściach. Jej niektóre zachowania były żenujące patrząc na to jak wykreowana była jej postać wcześniej. Silna niezależna kobieta zmieniła się nie do poznania. Jakby to była historia...

I tak oto już piąty tom serii BRIDGERTONOWIE za mną. OŚWIADCZYNY (choć bardziej odpowiada mi tytuł oryginalny, czyli "To Sir Phillip, With Love"),to jak dotąd najkrótsza część, czyta się ja błyskawicznie i przyjemnie. Choć nie jest to książka wybitna, ma sporo wad, to ma jedną, wielką zaletę, która sprawia, że wady są właściwie nieważne, bo - jest świetną rozrywką! A ta seria ma właśnie być ROZRYWKĄ. Nie pretenduje do miana literatury pięknej, do klasyków gatunku... choć z nich czerpie.
OŚWIADCZYNY, mam wrażenie, że szukają inspiracji w DZIWNYCH LOSACH JANE EYRE Charlotte Bronte i przyznaję, że to bardzo udana inspiracja. Główna bohaterka podoba mi się, podobnie jak główny bohater. Jestem zaskoczona, że Julia Quinn potrafi tak sprytnie tworzyć nowe historie miłosne bez wielkich podobieństw. Bałam się, po przeczytaniu pierwszych dwóch tomów, że seria ta będzie wymuszona, że każdy tom będzie opowiadał tę samą historię, że bohaterowie będą do siebie podobni i choć czasem faktycznie tak bywa, to ogólnie każda książka jest inna. Pisarka umiejętnie lawiruje między wątkami i ładnie je domyka w poszczególnych opowieściach.
BRIDGERTONOWIE, to naprawdę przyjemna rozrywka. Jeśli ktoś szuka lekkiej, niewymagającej historii miłosnej, to to będzie dobry wybór. Co do samych OŚWIADCZYN, to uroczy tom, może nie najlepszy, ale i nie najgorszy (niezmiennie najsłabsza do tej pory była PROPOZYCJA DŻENTELMENA).
Sama się sobie dziwę, że wkręciłam się w tę serię. Romanse, to naprawdę nie moja bajka, ale widać chyba teraz tego potrzebowałam, bo bawię się dobrze. Nigdy nie będą to moje ukochane książki, ale jakiś sentyment do nich pozostanie. Fajne, potrafią być zabawne i pociągające - w mojej ocenie dobrze napisane. Rozrywka jest !

z wyrazami miłości
BRIDGERTONOWIE
tom 5
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

I tak oto już piąty tom serii BRIDGERTONOWIE za mną. OŚWIADCZYNY (choć bardziej odpowiada mi tytuł oryginalny, czyli "To Sir Phillip, With Love"),to jak dotąd najkrótsza część, czyta się ja błyskawicznie i przyjemnie. Choć nie jest to książka wybitna, ma sporo wad, to ma jedną, wielką zaletę, która sprawia, że wady są właściwie nieważne, bo - jest świetną rozrywką! A ta...