bardzo słaby koniec serii

bardzo słaby koniec serii

W 15 tomie magazynu "Star Wars Komiks" otrzymujemy aż 6 różnych historii. Oczywiście ta najważniejsza czyli "Łotry i rebelianci" jest zakończeniem opowieści ciągnącej się przez kilka ostatni wydań magazynu. A zwieńczenie to dość mało satysfakcjonujące, ale za to inne historie są ciekawe i przyjemne w odbiorze. Mamy coś o rodzicach Poe Damerona, o DJu znanym z "Ostatniego Jedi", doktor Aphrze i szkoleniu szturmowców śmierci. Tom to nierówny i wygląda na to, że na jakiś #czas pożegnamy się z tą formą wydań komiksów, gdyż, jak zapowiedział wydawca, jest on ostatnim. Przynajmniej na jakiś czas bo na przestrzeni lat "Star Wars Komiks" powracał na rynek.

W 15 tomie magazynu "Star Wars Komiks" otrzymujemy aż 6 różnych historii. Oczywiście ta najważniejsza czyli "Łotry i rebelianci" jest zakończeniem opowieści ciągnącej się przez kilka ostatni wydań magazynu. A zwieńczenie to dość mało satysfakcjonujące, ale za to inne historie są ciekawe i przyjemne w odbiorze. Mamy coś o rodzicach Poe Damerona, o DJu znanym z "Ostatniego...

Scenariusze "Rebeliantów i łotrów" oraz zwłaszcza "Łotrów i rebeliantów" (tytuły tak błyskotliwe i kreatywne jak same historie) są wtórne i pozbawione polotu. Przesadnie eksploatują znanych bohaterów, dając nam jednocześnie kompletnie nijakie nowe postaci. Próbują kłaść nacisk na akcję, co samo w sobie nie jest niczym złym, tutaj jednak jest ona jednak kompletnie nieangażująca, przesadzona i nieprzemyślana.

Sam cykl "Star Wars", który wydawano przez dobrych kilka lat, był w większej części solidny i zdecydowanie zasłużył na lepsze zwieńczenie niż to, które dał nam Greg Pak - chyba najgorszy scenarzysta, jaki przytrafił się komiksom tej franczyzy w epoce nowego kanonu. Abstrahując przecież od potknięcia tutaj, jest on też odpowiedzialny za nową, nieukończoną jeszcze, serię o Vaderze, a ta również w swoich najlepszych momentach jest najwyżej poprawna, z reguły jednak po prostu słaba. Oby tym razem Marvel wyciągnął wnioski.

Relatywnie wysoka ocena (5/10) jest wypadkową wszystkich historii w tym numerze. Pozostałe cztery shorty oraz one-shot o DJu są całkiem niezłe i ciągną za uszy jakość ostatniego zeszytu SWK.

Scenariusze "Rebeliantów i łotrów" oraz zwłaszcza "Łotrów i rebeliantów" (tytuły tak błyskotliwe i kreatywne jak same historie) są wtórne i pozbawione polotu. Przesadnie eksploatują znanych bohaterów, dając nam jednocześnie kompletnie nijakie nowe postaci. Próbują kłaść nacisk na akcję, co samo w sobie nie jest niczym złym, tutaj jednak jest ona jednak kompletnie...

Wiecie co, mam nieodparte wrażenie, że autorzy komiksowi pracujący dla Disneya są leniwi lub muszą pisać pod dyktando. No nie ma innej opcji, bo poziom głupoty jaki ostatnimi czasy potrafi zawitać do uniwersum Star Wars potrafi porazić. Pominąwszy już lenistwo w przypadku tytułów ostatnich dwóch tomów, czyli "Rebelianci i Łowcy" a teraz "Łowcy i Rebelianci", to fabuła jest tak absurdalna, że już ten zielony królik z Legend był lepiej napisany. W poprzednim tomie marudziłem, ale tym razem, w finale tej opowieści musiałem się napić wódki, bo to co się odwala na kartach tego komiksu zwyczajnie boli.

Pominąwszy już w kółko i kółko wałkowane te same oklepane motywy z całej serii, bo ciężko jest wymyślić coś zupełnie nowego, cały absurd polega na planie Rebelii, aby dowalić Imperium. Zatem planują uderzyć w trzech miejscach, co ma sens, zatem wysyłają tam swoich głównych i najbardziej rozpoznawalnych ludzi, co już zakrawa na głupotę, a następnie wszystko komplikują w imię... no właśnie czego? Bo na pewno nie zdrowego rozsądku. Oczywiście wszystko bierze w łeb zatem wpadają na pomysł, aby wszystko spiknąć w jednym miejscu, do tego niestabilnym i tam liczyć na farta.

Ten oczywiście następuje, bo wiemy, że nasi "dobrzy" muszą pokonać tych "złych". Wszystko jest tutaj zero-jedynkowe, pozbawione odcieni szarości czy jakichkolwiek sensownych zwrotów akcji. To burdel na kółkach, nie mający za grosz pomysłu na siebie i tego, jak przyciągnąć publikę. Po prostu odcina kolejne kupony od znanej marki rozwalając jej wizerunek. W albumie jest drugi komiks, dziejący się po Epizodzie VII i dotyczący przemytników. Krótka, zamknięta jednotomowa przygoda, mająca więcej rozumu niż całą obecna Rebelia razem wzięta. Tak naprawdę tylko dla niego warto sięgnąć po ten zeszyt. Mam nadzieję, że chociaż serie z Wielką Republiką, Doktor Aphrą czy łowcami nagród utrzymają poziom, bo czyta się je o wiele lepiej. Natomiast tutaj mamy równię pochyłą i poza nielicznymi wyjątkami z Vaderem reszta konfliktu wypada zwyczajnie wtórnie i nudno.

Wiecie co, mam nieodparte wrażenie, że autorzy komiksowi pracujący dla Disneya są leniwi lub muszą pisać pod dyktando. No nie ma innej opcji, bo poziom głupoty jaki ostatnimi czasy potrafi zawitać do uniwersum Star Wars potrafi porazić. Pominąwszy już lenistwo w przypadku tytułów ostatnich dwóch tomów, czyli "Rebelianci i Łowcy" a teraz "Łowcy i Rebelianci", to fabuła jest...

Przykre, że zakończenie najdłuższej (jak dotąd) serii komiksowej w nowym kanonie zostaje zepsute tak kiepską historią. Jedyne co w niej trzyma poziom to postać Dara Championa, który jako jedyny jest chyba czymkolwiek pozytywnym w osatnim arku hostorycznym tej serii.

Reszta historii wydanych zaś w tym tomie jest albo przeciętna, albo dobra, więc koniec końców naprawdę nie jest źle.

Zachęcam też do zajrzenia do video-opinii poniżej, w której trochę dłużej rozwodzę się nad ostatnim SWK.

Przykre, że zakończenie najdłuższej (jak dotąd) serii komiksowej w nowym kanonie zostaje zepsute tak kiepską historią. Jedyne co w niej trzyma poziom to postać Dara Championa, który jako jedyny jest chyba czymkolwiek pozytywnym w osatnim arku hostorycznym tej serii.

Reszta historii wydanych zaś w tym tomie jest albo przeciętna, albo dobra, więc koniec końców naprawdę nie...

Komiks „Łotry i rebelianci” jest szczególny. Nie dość, że kończy główną serię Star Wars (2015),która składała się aż z 75 zeszytów i kilku annuali, to jeszcze jest ostatnim na ten moment wydaniem Star Wars Komiks. Egmont co prawda nie kończy z komiksami, bo przechodzi całkiem na wydania skrzydełkowe, ale nadal zamyka się pewna era.


Star Wars Komiks było pierwszą serią komiksową, którą zaczęłam świadomie zbierać i czytać kilka lat temu. Do tej pory pamiętam te polowania na pierwsze numery z drugiej ręki i czytanie na początku losowych tomów, które udało mi się dorwać. Star Wars Kom
iks to trzydzieści pięć numerów wspomnień. To kilka genialnych serii komiksowych i równie tyle słabych zeszytów. To dość ważny dla mnie rozdział mojego fanostwa. Ale wszystko ma kiedyś kres. Żałuję tylko, że niestety nie doczekamy się dokończenia serii Doctor Aphra (2016).






Jak więc wypada ten historyczny numer? Na pewno jest dość bogaty w zawartość. Mamy tutaj tytułowe „Łotry i rebelianci”, czyli zeszyty 73-75 serii Star Wars (2015),„Empire Ascendanty”, czyli zbiór czterech opowiadań będących jednocześnie epilogami i wstępami do nowych serii po epizodzie piątym oraz one-shot czyli „DJ - poszukiwany”.



„Łotry i rebelianci”

Opis od wydawcy:

Najwięksi bohaterowie Sojuszu Rebeliantów wyruszyli z trzema śmiałymi misjami, chcąc odnieść zwycięstwo nad wrogim Imperium Galaktycznym.

Na planecie K34 C-3PO i Chewbacca niespodziewanie natknęli się na rozumne życie... oraz Dartha Vadera, co pokrzyżowało im plany destabilizacji jądra planety w celu zniszczenia imperialnych okrętów.

Na Sergii Luke stara się ukryć istnienie tajnego rebelianckiego obozowiska, ale jego zadanie skomplikowała złodziejka Warba Callip, która ukradła mu miecz świetlny.

Z kolei na Lonz Carpo Leia i Han chcieli wrobić Imperium i przestępczego kacyka Bossa Carpo w walkę ze sobą nawzajem, lecz w realizacji tego planu przeszkodził były chłopak Lei, Dar Champion. Dar stoi obecnie po ich stronie, ale Han został porwany przez zbirów Bossa Carpo...



Za scenariusz do ostatnich numerów serii Star Wars (2015) odpowiadał Greg Pak, którego w Polsce możemy znać z serii Darth Vader (2020),która obecnie u nas wychodzi w wydaniach ze skrzydełkami. Złośliwi by pewnie powiedzieli, że to widać. Nie nazwałabym tego dobrym zakończeniem serii. Widać, że jest robione na szybko, chaotycznie i byle tylko mieć z głowy. Nasi bohaterowie dość prędko znowu znajdują się razem, a każdy z wątków kończy się przewidywalnie. Na dobicie jeszcze dostajemy wielkiego potwora skałę w kosmosie i siłowanie się Vadera z Chewbaccą. Myślę, że nie trzeba tego bardziej komentować.



Z plusów nadal podobały mi się rysunki Phila Noto. Są na pewno dość specyficzne, ale mi akurat przypadły do gustu. Dużo bardziej mi się podobają niż na przykład przeklejane na siłę twarze z filmów, żeby uzyskać hiperrealistyczny styl. Co prawda żadne kadry nie zapadły mi jakoś bardzo w pamięci, ale to jednocześnie plus i minus. Zwykle pamiętam te koszmarne.



„Echo zwycięstwa”

Za scenariusz do „Echa zwycięstwa” odpowiada Charles Soule. Jest to pierwsza z dziesięciostronicowych historii. Ta opowiada o rodzicach Poe Damerona podczas budowy bazy na Hoth i jest po części wstępem do ich występu w serii Star Wars (2020). Podczas drążenia tuneli w lodzie wszystko się zawala, a Shara i Kes zostają uwięzieni, wydaje się, bez możliwości ratunku. Całość robi się mocno melodramatyczna, kiedy próbują nagrać wiadomość do swojego małego synka i niestety nie trzyma w napięciu, bo doskonale wiemy, że nasi bohaterowie zostaną uratowani. Tak samo zmiana zdania Kesa w końcówce jest trochę „znikąd”. Po Soule'u spodziewałam się odrobinę więcej.




Za rysunki do tego komiksu odpowiadał Luke Ross, a za kolory Guru-eFX. Są one w miarę w porządku, ale niektóre wyrazy twarzy bohaterów i przedstawienie małego Poe trochę mnie przerażają.



„W służbie Imperium”

„W służbie Imperium” za scenariusz ponownie odpowiada Greg Pak. Jest to wstęp do serii Darth Vader (2020) i opowiada historię powstania szturmowców śmierci, którzy potem w serii się przewijają. Z jednej strony odetchnęłam, że w tej historii mamy Vadera jak na lekarstwo, ale z drugiej od początku jest dość przewidywalna i wiemy, jak się skończy.



Za rysunki odpowiadał Roland Boschi, a za kolory Rachelle Rosenberg. Nie są one jakoś wybitne, a twarze wręcz przerysowane, ale też nie można nazwać ich złymi. Plasują się gdzieś pośrodku.



„Każdy atak ma dwa końce”

Ta krótka historia jest wstępem do przygód Valance w serii Łowcy Nagród, a za scenariusz odpowiada Ethan Sacks. Jeśli kojarzycie Valance, to wiecie, w jakim stylu będzie to historia. Z jednej strony mamy niby tylko proste zlecenie, ale z drugiej pod koniec widzimy większy kontekst „moralny” i zastanawiamy się, kto tutaj właściwie jest tym dobrym. Zdecydowanie jedna z lepszych historii w tym tomie.





Rysunki autorstwa Paolo Villanelliego są mocno dynamiczne. Idealnie nadają się do komiksu z dużą ilością akcji albo krótkiego, bo myślę, że na dłuższą metę by mnie męczyły jak w serii Łowcy Nagród. Za kolory natomiast odpowiadał Arif Prianto.



„Epilog”

Jak sama nazwa wskazuje, „Epilog” według scenariusza Simon Spurriera jest epilogiem do serii Doktor Aphra (2016) i wstępem do serii Doktor Aphra (2020). Nie czuję się więc w stanie ocenić tej historii, bo serii, którą podsumowuje, nie dostaliśmy w Polsce. Całkiem nie kojarzę występujących tam postaci i nie da się ukryć, że wydanie tego opowiadania jest dość dziwnym krokiem przy pominięciu prawie całej serii.


Za rysunki odpowiada Caspar Wijngaard, a kolory Lee Loughridge. Powiedziałabym, że ich stylistyka przywodzi na myśl jakąś animację, ale są nawet w porządku, choć bez wielkiego szału.



„DJ – poszukiwany”

Ostatnia historia to one-shot o postaci występującej w ósmym epizodzie, czyli tytułowym DJ. Za scenariusz odpowiadają Ben Acker i Ben Blacker. Obok „Każdy atak ma dwa końce” uważam ją za zdecydowanie najlepszą historię w tym zbiorze. Całkiem odświeżająco jest czytać o postaci, która nie jest ani dobra, ani zła, a stoi tylko po swojej stronie. Nie dostajemy tutaj wielkiej rozbudowy DJ, ale dowiadujemy się, w jaki sposób znalazł się w tym miejscu, w którym spotykamy go w filmie. Na pewno też komiks daje wgląd, czemu ostatecznie postąpił tak, a nie inaczej. Zakończenie było dla mnie ciekawym zaskoczeniem i zdecydowanie podobały mi się ostatnie strony.



Rysunki Kevina Walkera są w porządku, choć momentami twarze rysowane są trochę dziwnie i zdarza się, że jakaś postać wygląda na nich jak dziecko. Całościowo jednak oceniam je na plus.



Podsumowując, ostatni tom Star Wars Komiks wypada dość blado, jeśli chodzi o zawartość. Żeby cieszyć się z lektury, na pewno powinniście przeczytać poprzedni tom, a dodatkowe historie też nie są niezależne – raczej współgrają z wydanymi lub wydawanymi już seriami. Albo taką, której wydania nie doczekamy się wcale. Mimo wszystko nie da się ukryć, że na pewno jest to historyczny numer.

Komiks „Łotry i rebelianci” jest szczególny. Nie dość, że kończy główną serię Star Wars (2015),która składała się aż z 75 zeszytów i kilku annuali, to jeszcze jest ostatnim na ten moment wydaniem Star Wars Komiks. Egmont co prawda nie kończy z komiksami, bo przechodzi całkiem na wydania skrzydełkowe, ale nadal zamyka się pewna era.


Star Wars Komiks było pierwszą...

Początkowo nie byłem przekonany, ale ostatecznie jestem zadowolony. To bardzo prosta przygodówka, która dostarcza dokładnie tego co ma dostarczać, czystej zabawy w uniwersum SW ze znajomymi bohaterami w roli głównej. Te poboczne historyjki też naprawdę pomysłowe.

Początkowo nie byłem przekonany, ale ostatecznie jestem zadowolony. To bardzo prosta przygodówka, która dostarcza dokładnie tego co ma dostarczać, czystej zabawy w uniwersum SW ze znajomymi bohaterami w roli głównej. Te poboczne historyjki też naprawdę pomysłowe.

Komiks kupiłem pod wpływem impulsu. Ot po prostu mi się zachciało. Przeczytałem go szybko i jestem zadowolony. Parę fajny przygód w świecie gwiezdnych wojen. Jedyny minus to to, że czasem nie wiem, kto jest, kim, ale to zapewne przez brak znajomości komiksów z innych serii star wars komiks.

Komiks kupiłem pod wpływem impulsu. Ot po prostu mi się zachciało. Przeczytałem go szybko i jestem zadowolony. Parę fajny przygód w świecie gwiezdnych wojen. Jedyny minus to to, że czasem nie wiem, kto jest, kim, ale to zapewne przez brak znajomości komiksów z innych serii star wars komiks.