Oceniając z perspektywy gracza RPG systemu Wampir Maskarada - to naprawdę fajna pozycja. Zawiłości relacji między Spokrewnionymi, niekończąca się polityczna rozgrywka z niepewnymi sojuszami, decyzje podejmowane z perspektywy nieludzkiej moralności (albo takiej, która o swoją ludzkość walczy) - wszystko to tworzy barwny świat pełen inspiracji do opowiedzenia swojej własnej historii w Świecie Mroku.
Dodatkowe materiały, które pomagają osadzić bohaterów komiksu w grze są świetnym bonusem dla graczy i Mistrzów Gry, ale jednocześnie opowiadają szczegółowe historie postaci, mocno je ubogacając.
Miałem super frajdę z tej lektury choć, być może, gdybym nie grał w fabularnego Wampira, ta opowieść sprawiłaby mi mniej przyjemności.
Dla tych, którzy nie grali - może to doskonała okazja/ dobry bodziec by spróbować? :)

Oceniając z perspektywy gracza RPG systemu Wampir Maskarada - to naprawdę fajna pozycja. Zawiłości relacji między Spokrewnionymi, niekończąca się polityczna rozgrywka z niepewnymi sojuszami, decyzje podejmowane z perspektywy nieludzkiej moralności (albo takiej, która o swoją ludzkość walczy) - wszystko to tworzy barwny świat pełen inspiracji do opowiedzenia swojej własnej...

Pierwszy album "Wampir: Maskarada - Kły zimy" był przyzwoitym czytadłem, które dopiero wprowadzały czytelnika w skomplikowany świat krwiopijców pełny klanowych zawiłości. Ale dobrze się go czytało, chociaż emocji było tam raczej nie za wiele, dopiero pod koniec można było zauważyć, że intryga nieco się zagęszcza. Drugi album jest trochę podobny do pierwszego - oczywiście mamy tutaj ciąg dalszy historii rozpoczętej w pierwszym tomie i można powiedzieć, że jest tutaj trochę więcej akcji, ale też sporo więcej chaosu. To ostatnio wprowadzają głównie fabularne rozwiązania, a raczej dziwne i niezrozumiałe decyzje podejmowane przez głównych bohaterów. Całość znowu wypada jako przyzwoite czytadło, które kończy się "cliffhangerem", co jest akurat pozytywne, bo zachęca do sięgnięcia po kolejny numer z serii "Wampir: Maskarada". Mam nadzieję, że następny numer będzie bardziej klimatyczny, a jeżeli nie to może chociaż bardziej żwawy pod kątem akcji.
Graficznie jest dobrze, ale bez fajerwerków. Chociaż mam wrażenie, że jest zbyt sterylnie, tym bardziej, że ciągle mam w pamięci bardzo sugestywne grafiki Templesmitha z "30 Dni Nocy", które robiły niesamowity klimat w wampirycznym komiksie, w którym krew lała się strumieniami. Tutaj jest grzeczniej pod każdym względem.

W skrócie: jest porządnie, ale bez szału.

Pierwszy album "Wampir: Maskarada - Kły zimy" był przyzwoitym czytadłem, które dopiero wprowadzały czytelnika w skomplikowany świat krwiopijców pełny klanowych zawiłości. Ale dobrze się go czytało, chociaż emocji było tam raczej nie za wiele, dopiero pod koniec można było zauważyć, że intryga nieco się zagęszcza. Drugi album jest trochę podobny do pierwszego - oczywiście...