Mistrzowski w światotwórstwie i narracji, a przy tym potrafi przekonująco mówić o ważnych rzeczach.

Mistrzowski w światotwórstwie i narracji, a przy tym potrafi przekonująco mówić o ważnych rzeczach.

Rysunki niesamowite i pomysł na świat również. Wykorzystanie potencjału, jaki daje komiks do tworzenia dialogów czy przejść - wow, ale może to przez to, że nie czytam dużo komiksów. Jednak historia, a szczególnie zakończenie na mnie nie zrobiły dużego wrażenia.

Rysunki niesamowite i pomysł na świat również. Wykorzystanie potencjału, jaki daje komiks do tworzenia dialogów czy przejść - wow, ale może to przez to, że nie czytam dużo komiksów. Jednak historia, a szczególnie zakończenie na mnie nie zrobiły dużego wrażenia.

Nie polubiłem bohaterów, przez co nie obchodziły mnie ich losy i w połowie lektury byłem mocno znużony, a na koniec dobił mnie morał mówiący, że "OBSESJA JEST ZŁA". Dzięki! Nie wiedziałem!
Muszę jednak pochwalić rysunki, są ciekawe i szczegółowe, ale co z tego skoro reszta komiksu jest mierna.

Nie polubiłem bohaterów, przez co nie obchodziły mnie ich losy i w połowie lektury byłem mocno znużony, a na koniec dobił mnie morał mówiący, że "OBSESJA JEST ZŁA". Dzięki! Nie wiedziałem!
Muszę jednak pochwalić rysunki, są ciekawe i szczegółowe, ale co z tego skoro reszta komiksu jest mierna.

Psychodeliczna, szalona, metaforyczna opowieść o morderczej ambicji, miłości i stracie. Każdy ma swoją alfę i swój ostatni honor. Bardzo szalony i jednocześnie jeden z bardziej oryginalnych komiksów, jakie czytałem.

Psychodeliczna, szalona, metaforyczna opowieść o morderczej ambicji, miłości i stracie. Każdy ma swoją alfę i swój ostatni honor. Bardzo szalony i jednocześnie jeden z bardziej oryginalnych komiksów, jakie czytałem.

“Zasada Trójek” to nie tylko szalone ilustracje, ale pełna smutku i głębokich problemów historia osadzona w świecie, w którym kiedyś istniała nieskończoność. Istniała do pewnego momentu, kiedy to Drugie Bóstwo uznało, że idea skończoności jest świetna i przekonało pozostałe dwa Bóstwa, aby tego spróbować. Domyślcie się co się wydarzyło. Otóż PUFF! się wydarzyło.

W komiksie otrzymujemy cały bukiet przeróżnych postaci, bohaterzy są wyjątkowi, mają swoje pasje, ambicje, pragnienia i problemy. Pojawi się tutaj głęboka depresja, miłość, zapomniana przyjaźń i chorobliwe dążenie do upragnionego celu. Niektóre stworzenia posiadają specyficzne moce, a także mordercze zapędy. Nie obędzie się bez brutalnych i krwawych scen walk, a także wspaniale narysowanego świata.

“Zasada Trójek” ma 189 stron i jest naprawdę potężnym komiksem. Wydany został w dużym formacie i miękkiej okładce. Jestem pod wrażeniem fantastycznego świata, który jest naprawdę magiczny i jedyny w swoim rodzaju. Nie jest to jednak komiks dla każdego, mnie bardzo się spodobał, a im dziwniej tym ciekawiej! Brawo!

“Zasada Trójek” to nie tylko szalone ilustracje, ale pełna smutku i głębokich problemów historia osadzona w świecie, w którym kiedyś istniała nieskończoność. Istniała do pewnego momentu, kiedy to Drugie Bóstwo uznało, że idea skończoności jest świetna i przekonało pozostałe dwa Bóstwa, aby tego spróbować. Domyślcie się co się wydarzyło. Otóż PUFF! się wydarzyło.

W...

Wyobraźnia Tomasza Spella wbiła mnie w fotel. Każda kolejna strona przynosiła nowe zaskoczenia i zachwyty, a historia Rubina, Honora i Alfy wciąga niczym wir.

Fantastyczny świat zwany Zasadą Trójek jest domem dla stworów, czasem bardziej humanoidalnych, a czasem mniej. Moim faworytem jest wielki dywan, który prowadzi przytulną knajpkę.

Nasi bohaterowie są ofiarami żarłocznej ambicji, której personifikacją jest Głód. Czy Głód da się pokonać? Co jest ważne w życiu? Warto wskoczyć do świata Zasady Trójek i dać się porwać przygodzie. Jedno jest pewne, czegoś takiego jeszcze nie czytaliście.

Wyobraźnia Tomasza Spella wbiła mnie w fotel. Każda kolejna strona przynosiła nowe zaskoczenia i zachwyty, a historia Rubina, Honora i Alfy wciąga niczym wir.

Fantastyczny świat zwany Zasadą Trójek jest domem dla stworów, czasem bardziej humanoidalnych, a czasem mniej. Moim faworytem jest wielki dywan, który prowadzi przytulną knajpkę.

Nasi bohaterowie są ofiarami...

Komiks napisany przez Tomasza Spella jest z pewnością jednym z lepszych, jakie kiedykolwiek czytałam.
Książka porusza wiele ważnych wątków, takich jak depresja, brak wiary w siebie i własne możliwości, zaniedbanie bliskich, czy chorobliwa ambicja niszcząca relację. Świetnie czyta się go we dwójkę na głos, pozwala to na chwilę refleksji. Wszystko to dopełnia wspaniała i bardzo pomysłowa oprawa graficzna. Podczas lektury musiałam robić dłuższe przerwy by przeanalizować i przyjrzeć się dokładnie wszystkim ilustracją! Naprawdę są warte tego, by się nad nimi pochylić ;)

Komiks napisany przez Tomasza Spella jest z pewnością jednym z lepszych, jakie kiedykolwiek czytałam.
Książka porusza wiele ważnych wątków, takich jak depresja, brak wiary w siebie i własne możliwości, zaniedbanie bliskich, czy chorobliwa ambicja niszcząca relację. Świetnie czyta się go we dwójkę na głos, pozwala to na chwilę refleksji. Wszystko to dopełnia wspaniała i...

To czysta przyjemność obcować z utworem, który działa dobrze na wielu płaszczyznach.

Widać wyraźnie, że w „Zasadzie trójek” Tomasza Spella jest ładnie, nie ma co rozwodzić się nad rzeczami oczywistymi. Na parę słów uznania zasługuje natomiast ogromna wyobraźnia autora, która znalazła swoje ujście na kartach tego albumu. Każde, nawet przypadkowe przekartkowanie komiksu pozwala odkryć nowe, zaskakujące szczegóły stworzonego przez Spella świata. A trzeba przyznać, że to świat, w którym bardzo przyjemnie się przebywa, choć już rozgrywające się w nim wydarzenia niekoniecznie nastrajają pozytywnie.

„Zasadę trójek” można czytać jako przekonująco zbudowaną opowieść obyczajową i śledzić rozterki głównych bohaterów, którzy wikłają się w szereg skomplikowanych relacji, by potem jakoś sobie z nimi radzić, raz z lepszym, raz z gorszym skutkiem. Można też odebrać przedstawioną tam historię jako studium psychologiczne i z przejęciem obserwować, jak wyniszczające potrafią być chorobliwa ambicja oraz brak empatii. Albo, obserwując problem z drugiej strony – jak bezcelowe bywa poświęcanie się jednostce, która karmi się wyłącznie cudzym zainteresowaniem, przeważnie niewiele oferując w zamian. A jak kto woli, to może uzbroić się w filozoficzne eseje Byung-Chul Hana, by w utworze Spella dostrzec portret współczesnego społeczeństwa, które coraz mocniej ugina się pod ciężarem rojeń o niewyczerpanych źródłach możliwości i płaci za to najwyższą możliwą cenę. Można też po prostu wyluzować i dać się porwać przygodzie, bo akcja w „Zasadzie trójek” nigdy nie ustaje i trzyma w napięciu od początku do samego końca.

I nie mam wątpliwości, że każda z tych opcji będzie oferować równie satysfakcjonujące doświadczenia w czasie lektury.

To czysta przyjemność obcować z utworem, który działa dobrze na wielu płaszczyznach.

Widać wyraźnie, że w „Zasadzie trójek” Tomasza Spella jest ładnie, nie ma co rozwodzić się nad rzeczami oczywistymi. Na parę słów uznania zasługuje natomiast ogromna wyobraźnia autora, która znalazła swoje ujście na kartach tego albumu. Każde, nawet przypadkowe przekartkowanie komiksu...

Niestety potwierdziły się moje obawy co do tego komiksu. Ma na naszym rodzimym podwórku zawyżoną ocenę, bo ludzie patrzą na niego przez okulary patriotyzmu. Kreska i kolory są jak najbardziej na plus, ale fabuła i postacie są mocno średnie. Bardzo dużo tutaj stron bez tekstu lub z jego minimalną ilością. Daje to pole do popisu rysownikowi i koloryście, ale nie przysłuża się do rozwoju historii czy bohaterów (dużo tu kadrów ogólnych, przedstawiających świat, albo scen walki ciągnących się przez klika stron). Tak naprawdę historii jest tutaj na może 50 stron. Warstwa graficzna, tak jak pisałem jest niezła i może robić momentami wrażenie, ale też nie dajmy się zwariować. Jeżeli ktoś widział Adventure Time/Rick i Morty to nie znajdzie tu niewiadomo jakiego zaskoczenia. Ot takie czytadełko na jedno popołudnie, o którym zapomnimy po dniu.

Niestety potwierdziły się moje obawy co do tego komiksu. Ma na naszym rodzimym podwórku zawyżoną ocenę, bo ludzie patrzą na niego przez okulary patriotyzmu. Kreska i kolory są jak najbardziej na plus, ale fabuła i postacie są mocno średnie. Bardzo dużo tutaj stron bez tekstu lub z jego minimalną ilością. Daje to pole do popisu rysownikowi i koloryście, ale nie przysłuża się...

Bardzo fajny pomysłowo zrobiony komiks

Bardzo fajny pomysłowo zrobiony komiks