Książka jest dosyć spokojna i przyjemna w odbiorze. Nie posiada szybko rozwijającej się fabuły, zwrotów akcji, jest po prostu historią, opowieścią o opowieści, która tworzy się na naszych oczach. Największym jej atutem jest główny bohater, pisarz, o którym większość słyszała. "Lalka Kafki" przedstawia nam jego obraz, pokazuje jaki był, przez co możemy poznać go lepiej i bliżej niż z samych biografii. Książka pokazuje kontrast między ówczesnym światem – Niemiec w czasie kryzysu – a światem fikcji i wyobraźni.
Książka jest zdecydowanie dla fanów literatury Kafki, którzy w tej krótkiej opowieści znajdą nawiązania do jego utworów.

Książka jest dosyć spokojna i przyjemna w odbiorze. Nie posiada szybko rozwijającej się fabuły, zwrotów akcji, jest po prostu historią, opowieścią o opowieści, która tworzy się na naszych oczach. Największym jej atutem jest główny bohater, pisarz, o którym większość słyszała. "Lalka Kafki" przedstawia nam jego obraz, pokazuje jaki był, przez co możemy poznać go lepiej i...

Jak wiele można dowiedzieć się o Franzu Kafce z tak niewielkiej książeczki. Człowiek niezwykle wrażliwy, dobry, nieśmiały o łagodnej osobowości. Gerd Schneider umiejętnie połączył fikcje z rzeczywistością wykorzystując zachowaną korespondencje oraz fragmenty utworów pisarza. Stworzył historię niezwykłej przyjaźni artysty u schyłku życia z małą dziewczynką. Przyjaźń, którą zapoczątkowała zagubiona w parku lalka dziewczynki i współczucie, które ogarnęło serce mężczyzny. "Dziecko nie potrafi czekać, musi być w nieustannym ruchu, nie ma przeszłości ani przyszłości, zna tylko teraźniejszość". Tak to się zaczęło....
Książka o tęsknocie, pragnieniu miłości, wewnętrznych rozterkach, lękach, ale przede wszystkim o tym jak jeden niewielki gest może zmienić czyjeś życie i wlać w serce nadzieje.

Jak wiele można dowiedzieć się o Franzu Kafce z tak niewielkiej książeczki. Człowiek niezwykle wrażliwy, dobry, nieśmiały o łagodnej osobowości. Gerd Schneider umiejętnie połączył fikcje z rzeczywistością wykorzystując zachowaną korespondencje oraz fragmenty utworów pisarza. Stworzył historię niezwykłej przyjaźni artysty u schyłku życia z małą dziewczynką. Przyjaźń, którą...

"urocza", chociaż nie jestem przekonana czy to dobre słowo.

"urocza", chociaż nie jestem przekonana czy to dobre słowo.

Niestety, nieco ckliwa historia ukryta za fasadą nieznanego epizodu z życia Kafki. Podobało mi sie zakończenie - złamało dosyć nudną i przewidywalną fabułę. Książka "na jeden wieczór".

Niestety, nieco ckliwa historia ukryta za fasadą nieznanego epizodu z życia Kafki. Podobało mi sie zakończenie - złamało dosyć nudną i przewidywalną fabułę. Książka "na jeden wieczór".

Ciekawa historia opowiedziana w niezwykły sposób. Z pojedynczego incydentu, poznania przez Kafkę w Berlinie małej dziewczynki Leny i jej rozpaczy za zaginioną lalką Gerd Schneider tworzy zapis niezwykłej przyjaźni. Kafka ma prawie czterdzieści lat, w celach leczniczych zmienił duszny klimat Pragi i osiadł w Berlinie z polską uciekinierką, zakochaną w nim Dorą. Franz, ujęty urokiem dziewczynki, rozpoczyna mistyfikację- jako zaginiona lalka kieruje do niej listy. Lena to sierota, czeka na jakąś rodzinę by ją adoptowała, ma tylko jedna bliską przyjaciółkę, Kristinę, której zwierza się ze swojego sekretu. Te fikcyjne listy wzbogacone są o pewne elementy z prawdziwej korespondencji, z urywków twórczości Kafki, oddają niepokojący oniryczny charakter jego dzieł. Na początku lalka ucieka przed psem, wpada w łapy jakiegoś kota, zły człowiek chcę ja uwięzić w swoim lalczynym teatrzyku, a potem pisarz wzoruje jej przygody na znanych sobie bajkach i opowieściach. Szukając wieży ciśnień, lalka trafia do cyrku, potem na łódkę jak ołowiany żołnierzyk Andersena. fantazja Franza pozwala jej spotkać po drodze Don Kichota i Sancho Pansę. Dostaje też imię Mira. Na drugim planie mamy wizyty u lekarzy, pogarszający się stan zdrowia Kafki, odmowy wydawców, więź Kafki z siostrą Ottlą, wzloty i upadki w relacji Franz-Dora. Schneider przedstawia też mroczną stronę Berlina, ludzi Hitlera, którzy nękają Kafkę. Lalka postanawia zostać artystką cyrkową, tancerką na linie a tęsknota Leny za Mirą sprawia że w dorosłym życiu obierze taką drogę. Autor roztacza wizję przyszłości Leny i siostry Kafki, która zginie w obozie koncentracyjnym. Naprawdę magiczna wciągająca historia.

Ciekawa historia opowiedziana w niezwykły sposób. Z pojedynczego incydentu, poznania przez Kafkę w Berlinie małej dziewczynki Leny i jej rozpaczy za zaginioną lalką Gerd Schneider tworzy zapis niezwykłej przyjaźni. Kafka ma prawie czterdzieści lat, w celach leczniczych zmienił duszny klimat Pragi i osiadł w Berlinie z polską uciekinierką, zakochaną w nim Dorą. Franz, ujęty...

Cudowna opowieść przedstawiona oczami lalki. Ponoć historia ta wydarzyła się naprawdę jako jeden z życiowych epizodów Franza Kafki. Historia na granicy snu i jawy- dokładnie.

Cudowna opowieść przedstawiona oczami lalki. Ponoć historia ta wydarzyła się naprawdę jako jeden z życiowych epizodów Franza Kafki. Historia na granicy snu i jawy- dokładnie.

Nie jest to może arcydzieło, ale przeczytac warto.

Nie jest to może arcydzieło, ale przeczytac warto.

Berlin 1923r. Franz Kafka mieszka ze swoją Dorą w ciasnym pokoju, choroba się rozwija, zbliża się zima, która może przynieść tragiczne skutki, gdyż brak środków materialnych uniemożliwi zakup odpowiedniej ilości opału. Kafka być może przeczuwa, że ta zima będzie jego ostatnią, gdyż coraz częściej stawia sobie pytania o sens i cel swojego pisarstwa, pragnie spotkania ze swoją siostrą i wspomina dotychczasowe życie, przede wszystkim swoje dzieciństwo i toksyczne relacje z ojcem.

To, ile w tej powieści jest prawdy, a ile zmyślenia wydaje się nie być tu takie istotne. Jest to bowiem opowieść o człowieku, artyście u schyłku życia, który być może zdawał sobie sprawę, że nie zostało mu wiele czasu. Spotykał się z małą dziewczynką, Leną (mieszkanką domu dziecka),by czytać jej (pisane przez siebie) listy od jej zaginionej lalki. Właśnie to tak wielkie zaangażowanie (chodził do parku mimo choroby, mimo deszczowej pogody, która mogła być zagrożeniem w jego stanie) Kafki w relacje z kilkulatką traktowane może być jako jego autoterapia. Pisarz często wspomina swoje nieszczęśliwe dzieciństwo, a zdania typu: "Dorosłym nie wolno łamać obietnic!" zdają się nie być frazami, które myśli dorosły Kafka, a silną obietnicą z dzieciństwa, która nie raz go zawiodła, którą mały Franz wypowiada przez zaciśnięte zęby, ze łzami w oczach. Mam wrażenie, że jego przyjaźń z dziewczynką powodowana jest pobudkami raczej egoistycznymi niż na przykład wrażliwością Kafki, która wg mnie objawia się w relacjach z Dorą i siostrą.

"Lalka Kafki" to także powieść o artyście, któremu za życia nie dane było osiągnąć pełni satysfakcji ze swojej twórczości, stąd nawiedzające pisarza wątpliwości, próby zniszczenia swoich dzieł. Co więcej, jest to artysta, który żyje niemal w nędzy, by być docenionym dopiero po wielu latach od swojego zgonu. To też portret człowieka zmagającego się z duchami przeszłości, przeżywającego wciąż od nowa dawne tragedie.

Powieść Schneidera to również Berlin lat międzywojennych, biedny, ponury, bez perspektyw. Znalazł się tu również aspekt społeczny, dzięki postaci Leny - problem samotnych dzieci, na co dzień żyjących w domach lub zakładach dla sierot. Mała bohaterka jest tu jak gdyby symbolem wszystkich nieszczęśliwych dzieci, pragnących miłości i akceptacji, żyjącej nadzieją, podsycaną wyobraźnią:

"Lena nie potrafi sobie wyobrazić, że ktoś mógłby kłamać. Jeśli coś zdaje się nielogiczne, niemożliwe, wtedy Lena naprawdę zaczyna w to wierzyć."

Głęboka opowieść o człowieku, jego rozterkach, uczuciach, zmaganiach z teraźniejszością, przeszłością i lękiem przed przyszłością, okraszona fragmentami tekstów Kafki, faktami z życia pisarza - staje się lekturą bardzo przyjemną.


http://dajprzeczytac.blogspot.com/

Berlin 1923r. Franz Kafka mieszka ze swoją Dorą w ciasnym pokoju, choroba się rozwija, zbliża się zima, która może przynieść tragiczne skutki, gdyż brak środków materialnych uniemożliwi zakup odpowiedniej ilości opału. Kafka być może przeczuwa, że ta zima będzie jego ostatnią, gdyż coraz częściej stawia sobie pytania o sens i cel swojego pisarstwa, pragnie spotkania ze...

Właściwie to ckliwa opowiastka. A może to ja nie przepadam za opowiastkami o uszczęśliwianiu dzieci? Jednocześnie jest w niej magia Berlina z początków ubiegłego stulecia, magia Kafki - człowieka, którego nie da się nie lubić. Teraz spojrzę na niego inaczej i choćby dlatego warto uznać tę książkę za bardzo dobrą.

Właściwie to ckliwa opowiastka. A może to ja nie przepadam za opowiastkami o uszczęśliwianiu dzieci? Jednocześnie jest w niej magia Berlina z początków ubiegłego stulecia, magia Kafki - człowieka, którego nie da się nie lubić. Teraz spojrzę na niego inaczej i choćby dlatego warto uznać tę książkę za bardzo dobrą.

Znalazłam tą książkę przez przypadek, przyciągnęło mnie nazwisko "Kafka",kupiłam ją, bo była tania i okazała się rewelacyjna! Oddziałuje na wyobraźnię. Bardzo. Polecam. (Nawet jak nie lubisz Kafki!)

Znalazłam tą książkę przez przypadek, przyciągnęło mnie nazwisko "Kafka",kupiłam ją, bo była tania i okazała się rewelacyjna! Oddziałuje na wyobraźnię. Bardzo. Polecam. (Nawet jak nie lubisz Kafki!)