rozwińzwiń

Proszę państwa do gazu i inne opowiadania

Okładka książki Proszę państwa do gazu i inne opowiadania Tadeusz Borowski
Okładka książki Proszę państwa do gazu i inne opowiadania
Tadeusz Borowski Wydawnictwo: Marginesy reportaż
380 str. 6 godz. 20 min.
Kategoria:
reportaż
Wydawnictwo:
Marginesy
Data wydania:
2022-04-20
Data 1. wyd. pol.:
2008-01-01
Liczba stron:
380
Czas czytania
6 godz. 20 min.
Język:
polski
ISBN:
9788367157742
Tagi:
historia Polski
Średnia ocen

7,3 7,3 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,3 / 10
3898 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
803
496

Na półkach: ,

Wciąż widać tylko kamienny świat. Tuż po, kiedy mury i cegły zostały roztrzaskane, a życia uleciały wprost do nieba, świat nadal pozostał ranny. Dzień jest odbiciem tego, co widziały oczy, nocą zaś odwiedzają mnie sylwetki, których końcem drogi był dym. Nic nie czuję, bo od dawna wyrwano ze mnie istotę człowieczą. Nawet łzy nie smakują jak dawniej.

Doprawdy ciężko jest pisać o przeżyciach, tym bardziej, gdy wiążą się one z obozem zagłady stworzonym przez Niemców na terenie naszego kraju. Sięgając po opowiadania Tadeusza Borowskiego miałem w głowie już wcześniej namalowany portret, a to za sprawą powieści "Bal u Kata", gdzie postać poety i prozaika urosła do tej najbardziej tragicznej, stłamszonej nie tylko przez swoje przeżycia, ale też przez nowy ustrój. Dopiero jednak czytając jego własne słowa mogłem w pełni zrozumieć dlaczego przybrał taką, a nie inną postawę.

Chłodny, pozbawiony emocji styl pochłonął mnie zupełnie, a oszczędność środków przekazu tym mocniej podziałała, im bardziej zbliżałem się do sedna wspomnień i fragmentów, które po ludzku przerażały. Borowski nie oszczędził również czytelnikowi opisu człowieka usilnie walczącego o przetrwanie do takiego stopnia, że sam stawał się biernym uczestnikiem zbrodni.

Opowiadania te mają chwilę, kiedy tkwią w pozornej poetyce zdań, by lada moment wgryźć się w moralne odruchy szukające miejsca dla przyjęcia dość sporej dawki emocji. Treść nie stoi tu brutalnością ani epatowaniem tego, co wyprawiali na przykład esesmani, ale samym tłem i zachowaniami, którym ciężko byłoby przypisać czasem coś ludzkiego. Borowski nieco kontrowersyjnie dla współczesnych, ale szczerze i do bólu prawdziwe pokazał do czego doprowadził totalitaryzm i ślepe podążanie za chorą ideą. Jak potworna zbrodnia sprowadziła człowieka do roli zwykłej rzeczy.

Lektura to wstrząsająca, ale przez to również ogromnie smutna. Smutek zaś ten szczególnie widać w zdaniach autora, który czasem wybiera się w teksty pozaobozowe szukając czegoś dla odpoczynku swej duszy, lecz i tam nie dane mu będzie dostąpić ostatecznego wytchnienia.

Wciąż widać tylko kamienny świat. Tuż po, kiedy mury i cegły zostały roztrzaskane, a życia uleciały wprost do nieba, świat nadal pozostał ranny. Dzień jest odbiciem tego, co widziały oczy, nocą zaś odwiedzają mnie sylwetki, których końcem drogi był dym. Nic nie czuję, bo od dawna wyrwano ze mnie istotę człowieczą. Nawet łzy nie smakują jak dawniej.

Doprawdy ciężko jest...

więcej Pokaż mimo to

avatar
78
56

Na półkach:

Literatura obozowa nie może być łatwa, ale jeśli nie miało się z nią nigdy do czynienia to raz w życiu warto przeczytać.

Literatura obozowa nie może być łatwa, ale jeśli nie miało się z nią nigdy do czynienia to raz w życiu warto przeczytać.

Pokaż mimo to

avatar
195
180

Na półkach:

Przykro mi mówić w podobny sposób o autorze, którego spotkało tyle cierpień, a ukończyła je śmierć samobójcza - nie widzę tutaj talentu prozatorskiego. Podobną opinię odnalazłem o działalności lirycznej, choć to wiele ciężej odnaleźć się w opowiadaniach, które zdają się być napisane niekiedy chaotycznie przez co nawet znającemu kontekst i dobę historyczną może łeb ukręcić.
Dobry reportaż, przerażający obraz. Wartościowymi czyni je sam subject matter.

Przykro mi mówić w podobny sposób o autorze, którego spotkało tyle cierpień, a ukończyła je śmierć samobójcza - nie widzę tutaj talentu prozatorskiego. Podobną opinię odnalazłem o działalności lirycznej, choć to wiele ciężej odnaleźć się w opowiadaniach, które zdają się być napisane niekiedy chaotycznie przez co nawet znającemu kontekst i dobę historyczną może łeb ukręcić....

więcej Pokaż mimo to

avatar
118
118

Na półkach:

Nie urzekło mnie.

Nie urzekło mnie.

Pokaż mimo to

avatar
101
19

Na półkach:

przeczytane: "proszę państwa do gazu", "ludzie którzy szli". "u nas w Auschwitzu"

przeczytane: "proszę państwa do gazu", "ludzie którzy szli". "u nas w Auschwitzu"

Pokaż mimo to

avatar
242
151

Na półkach:

Ciężko coś napisać na temat tej książki. Ogrom tragedii ludzkiej niejednokrotnie mnie przerastał.

Ciężko coś napisać na temat tej książki. Ogrom tragedii ludzkiej niejednokrotnie mnie przerastał.

Pokaż mimo to

avatar
202
63

Na półkach:

Nigdy wcześniej nie miałam styczności z podobną literaturą, nie licząc “Chłopca w pasiastej piżamie”. II wojna światowa zawsze była dla mnie tematem, który “kiedyś poznam”. Cóż, właśnie nastał ten czas.

Tadeusz Borowski ma na swym koncie kilka opowiadań, a trzy tomiki zostały złączone w jedną książkę przez wydawnictwo Marginesy i to właśnie po tę pozycję sięgnęłam w ramach lektury szkolnej. Skupię się tu jednak na opowiadaniach ze zbioru “Pożegnanie z Marią”. Pozostałe są, choć również ważne, to niestety mniej ciekawe i trudniej jest coś o nich napisać.

Opowiadania Borowskiego mają jedną, szczególną cechę, która wyróżnia go od innych autorów, których poznałam: historie są pozbawione emocji. Nie mamy wglądu do uczuć głównego bohatera. Wiemy jedynie o głodzie, pragnieniu, takich zwyczajnych, fizjologicznych rzeczach. Jednak czy to sprawia, że i we mnie te opowiadania nie wywołały żadnych emocji? Otóż wręcz przeciwnie.

Borowski bardzo umiejętnie posługuje się słowem. Potrafi uśpić czujność czytelnika zwykłymi, spokojnymi opisami, aby chwilę później uderzyć w twarz nawet jednym zdaniem. Ukazuje życie w obozach tak, jak je widział, w całej swej brutalności i tragedii. Nie bawi się w poetyckie opisy śmierci, nie robi z więźniów jedynie ofiar, nie gloryfikuje ich nieszczęścia. Wszystko to sprawia, że przy tej książce nie da się zrelaksować.

Styl autora jednak nie należy do najprzyjemniejszych, długie opisy otoczenia często mnie męczyły. Najgorzej jednak wspominam "Bitwę pod Grunwaldem", które, wybacz Borowski za mój kiepski humor, nazwałam sobie prześmiewczo "Cycki pod Grunwaldem". A dlaczego? Ano dlatego, że o Dziewczynie, która miała tam większą rolę, wiedziałam tyle, że miała “wydatny biust”. Imię? Nah, po co! Ważne, że miała duże cycki.

Opowiadania Tadeusza Borowskiego to na pewno dobra pozycja dla tych, którzy chcą poznać te wydarzenia z perspektywy kogoś, kto był ich uczestnikiem, a nie korzystał tylko z materiałów źródłowych, jak to bywa w przypadku dzisiejszej "mody na Auschwitz".

Nigdy wcześniej nie miałam styczności z podobną literaturą, nie licząc “Chłopca w pasiastej piżamie”. II wojna światowa zawsze była dla mnie tematem, który “kiedyś poznam”. Cóż, właśnie nastał ten czas.

Tadeusz Borowski ma na swym koncie kilka opowiadań, a trzy tomiki zostały złączone w jedną książkę przez wydawnictwo Marginesy i to właśnie po tę pozycję sięgnęłam w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
329
107

Na półkach: , , , , ,

Bardzo mocne i piękne opowiadania napisane wprost wspaniałym językiem.

Bardzo mocne i piękne opowiadania napisane wprost wspaniałym językiem.

Pokaż mimo to

avatar
211
198

Na półkach: , ,

Opowieści z obozu, które każdy powinien przeczytać. Autor opowiadań był pisarzem i poetą. W książce znajdziemy jego wspomnienia z Auschwitz oraz czasów powojennych. Ten zbiór opowiadań ma ogromną wartość źródłową i chociażby ze względu na to każdy powinien się z nim zapoznać.

Opowieści z obozu, które każdy powinien przeczytać. Autor opowiadań był pisarzem i poetą. W książce znajdziemy jego wspomnienia z Auschwitz oraz czasów powojennych. Ten zbiór opowiadań ma ogromną wartość źródłową i chociażby ze względu na to każdy powinien się z nim zapoznać.

Pokaż mimo to

avatar
96
47

Na półkach:

Pozycja obowiązkowa do przeczytania

Pozycja obowiązkowa do przeczytania

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    6 858
  • Chcę przeczytać
    1 930
  • Lektury
    277
  • Posiadam
    171
  • Lektury szkolne
    68
  • Ulubione
    48
  • Literatura polska
    47
  • Teraz czytam
    30
  • Z biblioteki
    23
  • Chcę w prezencie
    23

Cytaty

Więcej
Tadeusz Borowski Proszę państwa do gazu i inne opowiadania Zobacz więcej
Tadeusz Borowski Proszę państwa do gazu i inne opowiadania Zobacz więcej
Tadeusz Borowski Proszę państwa do gazu Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także