Ogólnie muszę przyznać, że nie lubię obyczajówek, ale co jakiś czas robię sobie różne "podejścia" do tego typu literatury.

Akcja powieści jest dość wciągająca, chociaż momentami jest mocno absurdalna i nielogiczna (miałam wrażenie, że autorka między wierszami mówi do czytelnika: "Uwierz mi, że tak właśnie było i już.")

Jeśli chodzi o język to jest całkiem niezły i dostosowany do charakteru treści. Autorka używa wielu epitetów i porównań, co nadaje plastyczności i rozbudza wyobraźnię, natomiast jest to wszystko dawkowane z umiarem, bez męczących i dłużących się opisów.

Natomiast jeśli chodzi o składnię to tutaj czasami były dziwne twory, musiałam czytać jedno zdanie kilka razy, żeby zrozumieć co autorka miała na myśli. Co jeszcze wzbudza moje wątpliwości to niedostosowanie formy wypowiedzi do wieku/grupy społecznej bohatera. Dziewczynka, która ma 9-10 lat ma naprawdę spore pojęcie o świecie i wyraża się zbyt dorosło.

Nie potrafię wytłumaczyć dlaczego, ale uważam, że autopromocja w tej książce jest niesmaczna (główna bohaterka prowadzi bloga fabrykadygresji.pl i poleca swojej koleżance przeczytać "Piromanów" autorstwa Emilii Teofili Nowak). Poza tym narracja jest mocno okraszona zdaniami niczym cytaty ze strony temysli.pl.

To, co osobiście uważam za najmniej udane to kreacja głównej bohaterki. Jest tak niestabilna emocjonalnie, że ciężko zrozumieć jej motywacje i obcowanie z nią było męczące.

Podsumowując, przyznam się, że mimo tych większych i mniejszych wad powieści, chętnie za jakiś czas sięgnę po kontynuację tej historii. Nie jest to ambitna literatura, ale także nie prymitywna, idealna zamiast serialu na netflixie :)

Ogólnie muszę przyznać, że nie lubię obyczajówek, ale co jakiś czas robię sobie różne "podejścia" do tego typu literatury.

Akcja powieści jest dość wciągająca, chociaż momentami jest mocno absurdalna i nielogiczna (miałam wrażenie, że autorka między wierszami mówi do czytelnika: "Uwierz mi, że tak właśnie było i już.")

Jeśli chodzi o język to jest całkiem niezły i...

Lubię czytać bloga Emilii, więc postanowiłam zapoznać się z jej twórczością, którą znalazłam na księgarskiej półce.
„Hotel Aurora”. Z tą powieścią spędziłam kilka miłych wieczorów. To była naprawdę dobra lektura. :)

Antonina po skończeniu studiów wyjeżdża wraz z przyjaciółką w Sudety. W cudownym otoczeniu gór znajduje się tytułowy hotel, który dziewczyny mają pomóc przywrócić mu świetność. Ale na miejscu okazuje się, że to nie jedyny problem, z jakim przyjdzie im się zmierzyć… z rodzinnymi sekretami na czele.
Choć Antonina jest tu główną bohaterką; na jej życiu i emocjach oparta jest oś fabularna; to powieść ma również wiele innych ciekawych historii. Dużo się dzieje. Każdy z pozostałych bohaterów dostał swoją opowieść - niektóre są bardziej rozwinięte, inne się urywają lub szybko kończą. Niektóre w pewnym momencie łączą się ze sobą i trwają do końca. To jest bardzo dobrze napisane i jestem pełna podziwu dla autorki za trzymanie wszystkiego w ryzach. Poza tym wielki plus za poruszanie współczesnych życiowych problemów, tematu toksycznej przyjaźni i nawiązań do popkultury.
Postaci są świetnie napisane, dobrze wykreowane psychologicznie, więc nie brakuje czytelniczych emocji.
Och, jak ja miała ochotę udusić Grażynę, przytulić Deborę czy strzelić w twarz Antoniego. ;)

Na początku można się trochę zgubić z powodu retrospekcji, ale dzięki nim wiemy, co się wydarzyło przed podróżą w góry.
Czasami wstawki fabularne między dialogami były za długie, to powodowało u mnie lekką dekoncentrację. Ale poza tym, czytało się świetnie. A zakończenie jest bardzo niejednoznaczne, pozostawia w czytelniku sporo domysłów. Także nie pozostaje nic innego, jak sięgnąć po kolejną część. ;)

Lubię czytać bloga Emilii, więc postanowiłam zapoznać się z jej twórczością, którą znalazłam na księgarskiej półce.
„Hotel Aurora”. Z tą powieścią spędziłam kilka miłych wieczorów. To była naprawdę dobra lektura. :)

Antonina po skończeniu studiów wyjeżdża wraz z przyjaciółką w Sudety. W cudownym otoczeniu gór znajduje się tytułowy hotel, który dziewczyny mają pomóc...

#HotelAurora @EmiliaTeofiliaNowak #współpracarecenzencka z @szaragodzina
Często mówi się,że każdy szuka swojego miejsca na ziemi.Ale czy łatwo je znaleźć?Skąd wogóle wiemy,że to właśnie jest "to" miejsce?
Takie poszukiwania rozpoczyna także Antonina,młoda dziewczyna,ze złamanym sercem,świeżo porzucona przez ukochanego.Wyjeżdża z przyjaciółką Grażyną w Sudety by wspólnie wskrzesić zadłużony i będący u schyłku upadłości hotel Aurora,ktorego właścicielem jest Marian Ebeling-ojciec Grażyny.Po drodze,na stacji benzynowej spotyka nieznajomego mężczyznę i ...i już nie umie o nim zapomnieć.Na miejscu okazuje się,że przyjaciółki czeka ogrom pracy,właściciel średnio wierzy w"reanimację"Aurory" a długi są naprawdę duuuże.Pojawia się też nieznajomy ze stacji i jak się okazuje,wcale nie przypadkiem..I co?I serce i wyobraźnia Tośki rusza z kopyta.Zakochuje się tak po prostu. Okazuje się też,że Bożena jakoś dziwnie traktuje wieloletnią już przyjaźń i Antonina zaczyna czuć się jak na smyczy.Pełna wątpliwości wszelakich w wolnych chwilach wspomina swoją nieżyjącą Babkę Marynę,która jest jej drogowskazem i...siłą.Antoninie dane jest zmierzyć się z wieloma trudnościami i obawami.I choć liczyła że wkońcu w jej życiu coś się odmieni to wcale nie jest to takie pewne. Czy "Aurora" da się wskrzesić?Czy przyjaciółki odniosą sukces? Kto pokaże swoje prawdziwe oblicze?Czy można się zakochać mając złamane serce?Czy każdy facet to drań?😉Toksyczna przyjaźń,trudne relacje rodzinne,traumy i lęki to "chleb powszedni" niektorych bohaterów.Powieść zawiera parę ciekawych i nieoczywistych od razu wątków oraz kilku bohaterów którzy tylko na początku wyglądają tak jak wyglądają.Z każdym dniem wszystko się zmienia a wszyscy po kolei zrzucają maski i...zaczyna się dziać.A miłość która choć tak piękna i pożądana oprócz "ochów i achów" przynosi też łzy...dużo łez.I ludzie też doprowadzają do łez,nawet ci najbliżsi.A dlaczego? O tym przekonajcie się sami wybierając się w Sudety z wizytą w Aurorze.A na zachętę powiem Wam że....to jeszcze nie koniec...sama jestem ciekawa co wydarzy się w drugiej części.😉😉😉Czy Antonina znajdzie wkońcu "TO" swoje miejsce?...
#czytajjaklubisz #czytamidobrzemiztym 💙

#HotelAurora @EmiliaTeofiliaNowak #współpracarecenzencka z @szaragodzina
Często mówi się,że każdy szuka swojego miejsca na ziemi.Ale czy łatwo je znaleźć?Skąd wogóle wiemy,że to właśnie jest "to" miejsce?
Takie poszukiwania rozpoczyna także Antonina,młoda dziewczyna,ze złamanym sercem,świeżo porzucona przez ukochanego.Wyjeżdża z przyjaciółką Grażyną w Sudety by wspólnie...

Jest to historia Antoniny, która po nieudanym rozstaniu leczy rany i wyrusza z przyjaciółką w Sudety, aby podreperować upadający hotel... i może złamane serce?

Bardzo rzadko zdarza mi się sięgać po powieści obyczajowe i romanse, jednak ta książka pozytywnie mnie zaskoczyła - szczególnie wielowątkowością i sporym skupieniem na rozwoju postaci. Wiele jest tu historii rodzinnych, wiele nostalgii i rzewności, a także silnych emocji - zarówno w chwilach uniesień, jak i napięć czy kłótni. Poznawanie bliżej osobowości i często zaskakujących zdarzeń z życia bohaterów, to był niewątpliwy atut.

Umieszczenie całości w malowniczym krajobrazie Sudet było miłym relaksem dla wyobraźni, podobały mi się opisy przestrzeni, mogłoby być ich więcej :)

Autorka również sporo nawiązuje do współczesnej popkultury, fani nowoczesnej muzyki, znanych filmów czy książek na pewno odnajdą coś dla siebie. Jako mieszkanka Poznania również dostrzegłam kilka oczek puszczonych w stronę czytelnika :)

Czytało mi ją naprawdę przyjemnie i może nie jest to książka skierowana idealnie dla mnie, ale dla fanów gatunku na pewno będzie bardzo orzeźwiającą przygodą :)

Jest to historia Antoniny, która po nieudanym rozstaniu leczy rany i wyrusza z przyjaciółką w Sudety, aby podreperować upadający hotel... i może złamane serce?

Bardzo rzadko zdarza mi się sięgać po powieści obyczajowe i romanse, jednak ta książka pozytywnie mnie zaskoczyła - szczególnie wielowątkowością i sporym skupieniem na rozwoju postaci. Wiele jest tu historii...

Książkę szybko się czyta i to jest jej największy plus. Napisana jest prostym językiem, natomiast fabuła jest banalna i infantylna, a momentami traktująca czytelnika jak idiotę. Nie polecam, chyba że w ramach ciekawostki.

Książkę szybko się czyta i to jest jej największy plus. Napisana jest prostym językiem, natomiast fabuła jest banalna i infantylna, a momentami traktująca czytelnika jak idiotę. Nie polecam, chyba że w ramach ciekawostki.

Rzadko trafiam na tak fatalne książki. Skuszona piękną, kolorową okładką sięgnęłam po "Hotel Aurora" licząc na lekką, przyjemnie napisaną książkę. Tymczasem zaserwowano mi splątane w chaosie wątki, płytkich bohaterów, nagromadzenie nielogicznych sytuacji, grubo przejaskrawione problemy i sieczkę, która chyba miała udowodnić wysoką jakość warsztatu autorki, a tymczasem w moich oczach solidnie ją pogrążyła. Podejrzewam, że nawet korekta nie była zainteresowana treścią tego "dzieła", co sugerują błędy takie jak mylenie imion bohaterów czy spory kawałek wyciętego wątku, gdy nagle ze strony na stronę mamy kontynuowany temat, którego wcześniej nie poruszono... "Hotel Aurora" ma dwa plusy: okładkę, która dobrze wygląda na zdjęciach oraz daje nadzieję, że w tym kraju wydać może książkę naprawdę każdy...
Cieszy mnie niezmiernie, że autorka świetnie się bawiła podczas redakcji autorskiej. Chociaż ona jedna...

Rzadko trafiam na tak fatalne książki. Skuszona piękną, kolorową okładką sięgnęłam po "Hotel Aurora" licząc na lekką, przyjemnie napisaną książkę. Tymczasem zaserwowano mi splątane w chaosie wątki, płytkich bohaterów, nagromadzenie nielogicznych sytuacji, grubo przejaskrawione problemy i sieczkę, która chyba miała udowodnić wysoką jakość warsztatu autorki, a tymczasem w...

Antonina -w miarę spokojna i opanowana ,singiekla, kocha swoją rodzinę a oni ją i Grażyna - nie da sobie w kaszę dmuchać, ma cięty język ia jej rodzina się rozpadła , 2 przyjaciółki które studiuja w Poznaniu.
Ojciec Grażyny posiada hotel Aurorę , który doprowadził do ruiny i jest bliski bankructwa. Dziewczyny jadą w góry aby pomóc go przywrócić do normalnego funkcjonowania.
Grażyna na stacji paliw spotyka pewnego mężczyznę o którym nie potrafi przestać myśleć...czy to miłość od pierwszego wejrzenia...nie zdaje sobie sprawy kim on jest i ze ich drogi jeszcze się zejdą.
Hotel po wielu trudach Antka i Grazyny zostaje przywrócony do życia po raz drugi. Mężczyzna którego poznala na stacji okazuje się bratem Grażyny ale czy będą mogli być razem??? Antonina doświadcza wielu przykrych i cudownych sytuacji ze strony osób w hotelu , musi sobie jakoś poradzić, wiele przemyśleć a także musi podjąć decyzję jak dalej ma wyglądać jej życie...
Książka potrafiła rozbawić mnie do łez, dała wiele do myślenia, nie sposób się oderwać od niej , dlatego polecam wszystkim... przeczytajcie bo to 1 z 3 książek pisarki i jedyna w swoim rodzaju.

Antonina -w miarę spokojna i opanowana ,singiekla, kocha swoją rodzinę a oni ją i Grażyna - nie da sobie w kaszę dmuchać, ma cięty język ia jej rodzina się rozpadła , 2 przyjaciółki które studiuja w Poznaniu.
Ojciec Grażyny posiada hotel Aurorę , który doprowadził do ruiny i jest bliski bankructwa. Dziewczyny jadą w góry aby pomóc go przywrócić do normalnego...

Bardzo spodobała mi się ta książka. Uważam, że autorka włożyła w nią ogrom pracy. Relacje, jak i barwność bohaterów zostały tutaj świetnie wyeksponowane. Zachwycił mnie ujawniający się często feminizm i taka prawdziwość pokazanych postaci. Książka pełna humoru, niespodziewanych zdarzeń, chociaż bywały też momenty dziwne, nieuzasadnione (i wcale nie mam tu na myśli snów Pani Walczak). Zaskoczyła mnie ilość opisów i bez dialogowej narracji, ale w żadnym stopniu nie stanowi to wady, ponieważ jakościowo warsztat autorki jest bardzo imponujący. Mimo, że długo, bo tekstu jest dużo, świetnie mi się czytała tę historię i czekam na kolejną część. Dziękuję autorce za życiową opowieść o relacjach toksycznych, które mogą kryć się pod słowem "przyjaźń".

Bardzo spodobała mi się ta książka. Uważam, że autorka włożyła w nią ogrom pracy. Relacje, jak i barwność bohaterów zostały tutaj świetnie wyeksponowane. Zachwycił mnie ujawniający się często feminizm i taka prawdziwość pokazanych postaci. Książka pełna humoru, niespodziewanych zdarzeń, chociaż bywały też momenty dziwne, nieuzasadnione (i wcale nie mam tu na myśli snów Pani...

Tragikomiczna opowieść - w pięknych okolicznościach przyrody karkonoskich Jakuszyc - o niszczycielskiej sile toksycznych związków i prawdziwej miłości, która zawsze zwycięża.

Tragikomiczna opowieść - w pięknych okolicznościach przyrody karkonoskich Jakuszyc - o niszczycielskiej sile toksycznych związków i prawdziwej miłości, która zawsze zwycięża.

Autorka świetnie się posługuje językiem, zdania są bezbłędne i przyjemne w odbiorze. Niestety często narracja jest przegadana do tego stopnia, że zapominam o czym bohaterki rozmawiały, bo wstawki między dialogami są tak obszerne. Poza tym konwencja tragikomiczna nie przypadła mi do gustu, jednak to moje indywidualne upodobania. Widzę jednak w autorce duży potencjał. Na pewno przeczytam kontynuację przygód Antoniny.

Autorka świetnie się posługuje językiem, zdania są bezbłędne i przyjemne w odbiorze. Niestety często narracja jest przegadana do tego stopnia, że zapominam o czym bohaterki rozmawiały, bo wstawki między dialogami są tak obszerne. Poza tym konwencja tragikomiczna nie przypadła mi do gustu, jednak to moje indywidualne upodobania. Widzę jednak w autorce duży potencjał. Na...