rozwińzwiń

Wyznania

Okładka książki Wyznania św. Augustyn z Hippony
Okładka książki Wyznania
św. Augustyn z Hippony Wydawnictwo: Unia Wydawnicza C&S Seria: Bibliotheca Mundi religia
294 str. 4 godz. 54 min.
Kategoria:
religia
Seria:
Bibliotheca Mundi
Tytuł oryginału:
Confessiones
Wydawnictwo:
Unia Wydawnicza C&S
Data wydania:
1993-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1993-01-01
Liczba stron:
294
Czas czytania
4 godz. 54 min.
Język:
polski
Tagi:
Zygmunt Kubiak filozofia religia teologia augustynizm
Średnia ocen

0,0 0,0 / 10
Ta książka nie została jeszcze oceniona NIE MA JESZCZE DYSKUSJI

Bądź pierwszy - oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
0,0 / 10
0 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
378
138

Na półkach: , ,

Słynne „Wyznania” świętego Augustyna są dziełem, które w wielu miejscach zaskakuje swoją niezwykłą aktualnością. Są też fragmenty trudne w odbiorze, głownie zawierające rozważania filozoficzne. W pierwszych księgach (w sumie jest ich 13) święty Augustyn przedstawia swoją drogę do nawrócenia. Opisuje w jakich grzechach był pogrążony, ile zawdzięcza swojej matce, która nieustannie modliła się za niego, przedstawia swoje duchowe rozterki. Pisze o przewrotności ludzkiej natury o tym, że ludzie przywiązują dużo większą wagę do spraw naprawdę nieważnych. Poniżej kilka cytatów.
„Lecz biada tym, którzy nie głoszą Twej chwały, ponieważ są niemi, mimo że tyle mówią (I,4)”
„Spójrz, Boże mój, jak pilnie rodzaj ludzki przestrzega przejętych od dawnych mówców zasad wymowy głosek i sylab, a jak lekceważy przejęte od Ciebie przykazania konieczne od wiecznego zbawienia (I, 18)”
„Opowiadają o stworzeniach wiele rzeczy prawdziwych, lecz Prawdy, Mistrza stworzenia nie szukają nabożnie i dlatego jej nie znajdują albo jeśli znajdują, to poznawszy Boga, nie czczą Go jak Boga i nie składają Mu dziękczynienia, lecz zatracają się w swoich rozmyślaniach „mówią że są mędrcami (Rz 1,22),przyznając sobie to, co jest Twoją własnością (VIII, 4)”
„Dlaczego prawda rodzi nienawiść (…)? Z pewnością dlatego, że (ludzie) tak kochają prawdę, iż ci, którzy kochają coś innego , chcieliby, aby to, co kochają, było prawdą (…) Nienawidzą więc prawdy z powodu tej rzeczy, którą kochają zamiast prawdy. (X,23)”

I jeszcze kilka fragmentów związanych już z samym nawróceniem.
„Słyszę z sąsiedniego domu głos chłopca czy dziewczyny, śpiewnie powtarzający „podnieś i czytaj, podnieś i czytaj” Natychmiast zmienił się wyraz mojej twarzy (…) Stłumiwszy łzy, podniosłem się, tłumacząc sobie, że z pewnością Bóg mi to nakazał, aby otworzył książkę i przeczytał pierwszy rozdział (…) Chwyciłem ją prędko i przeczytałem w milczeniu rozdział (…)
„Nie w ucztach i w pijatykach, nie w rozpuście i w bezwstydzie, nie w sporach i w zawiściach, ale przyobleczcie się w naszego Pana, Jezusa Chrystusa, a starania o ciało nie objawiajcie w pożądliwościach” (Rz 13,13-14) (…) gdy dokończyłem to zdanie, jakby światło ufności wlało się w moje serce i rozproszyły się wszelkie ciemności zwątpienia (VIII,12)”
Późno Cię pokochałem, Piękności tak dawna, a tak nowa (…)Dotknęłaś mnie i zapłonąłem pragnieniem twojego pokoju (X, 26)

Dalsza część „Wyznań” poświęcona jest różnym zagadnieniom egzystencjalnym. Święty Augustyn rozważa istotę Boga, czasu, materii. Całość „Wyznań” przepełniona jest duchem wdzięczności i podziwu za dzieło stworzenia.
Nie jest łatwo przebrnąć przez całość, ale warto.

Słynne „Wyznania” świętego Augustyna są dziełem, które w wielu miejscach zaskakuje swoją niezwykłą aktualnością. Są też fragmenty trudne w odbiorze, głownie zawierające rozważania filozoficzne. W pierwszych księgach (w sumie jest ich 13) święty Augustyn przedstawia swoją drogę do nawrócenia. Opisuje w jakich grzechach był pogrążony, ile zawdzięcza swojej matce, która...

więcej Pokaż mimo to

avatar
522
121

Na półkach: ,

Niezwykła książka, która daje poczucie obcowania z wybitnym umysłem.

Niezwykła książka, która daje poczucie obcowania z wybitnym umysłem.

Pokaż mimo to

avatar
80
48

Na półkach: , , ,

Bardzo ciekawa lektura: świadectwo, trochę rozważań filozoficzno-moralnych i trochę teologii.

Bardzo ciekawa lektura: świadectwo, trochę rozważań filozoficzno-moralnych i trochę teologii.

Pokaż mimo to

avatar
69
50

Na półkach:

Chciałem mu wierzyć. Augustyn przekonał mnie, że wiara daje szczęście, pewność w zmiennym świecie, nadzieję. Ale nie przekonał mnie, że stara się dowieść prawdy samej w sobie.
Jego wywody sprowadzają się do połączenia dogmatu i logiki związanej ze strukturą języka, gramatyki. Do tego dialektyka, retoryka którą przecież się zajmował.
Ale czy spójne argumentacyjne wywody, naukowe metody, rzetelność metody są więcej warte od miłości Boga i bliźniego, nagrodzonych przyszłym życiem wiecznym? Odpowiedź zależy od tego, czy szukamy istoty rzeczy czy ujęcia życia w sposób dla nas miły.
I tak na koniec dnia sprowadza się to też do wiary, taki obraz tego rozdroża między kazaniem księdza a filozofią.
Kolejna rzecz, można by oczekiwać że Augustyn będzie miał szerokie horyzonty. Gdyż przed nawróceniem miał okres manichejski, potem sceptyczny, również niezgodne z christianizmem doświadczenia życiowe. Jednak do całego tego okresu odnosi się tylko z pogardą i w kategorii błędu, co trochę rozczarowuje. Trzyma się roli dogmatyka. Również "zezwala" na wielość poglądów tak długo, jak będą to różne interpretacje Biblii. Krytykuje dociekliwych, eksperymentatorów.
Znajdziemy tu najpierw tezę a potem argumentację, co na plus autor nie ukrywa tego. Fajna jest również możliwość prześledzenia życia Augustyna, które jak na 1600 lat temu wiele łączy z naszymi życiami. Starał się żyć dobrze. Styl też nastraja do książki pozytywnie, i ładne wydanie.

Chciałem mu wierzyć. Augustyn przekonał mnie, że wiara daje szczęście, pewność w zmiennym świecie, nadzieję. Ale nie przekonał mnie, że stara się dowieść prawdy samej w sobie.
Jego wywody sprowadzają się do połączenia dogmatu i logiki związanej ze strukturą języka, gramatyki. Do tego dialektyka, retoryka którą przecież się zajmował.
Ale czy spójne argumentacyjne wywody,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
58
9

Na półkach: , , , ,

Arcydzieło literatury duchowej! Augustyn mistrzowsko prowadzi nas przez swoje życie nie uciekając od swoich trudów, błędów a nawet grzechów, wręcz spowiadając się z nich przed Bogiem i czytelnikiem.

Arcydzieło literatury duchowej! Augustyn mistrzowsko prowadzi nas przez swoje życie nie uciekając od swoich trudów, błędów a nawet grzechów, wręcz spowiadając się z nich przed Bogiem i czytelnikiem.

Pokaż mimo to

avatar
72
36

Na półkach:

Jak to możliwe, że rozważania napisane 1500 lat temu tak dobrze rymują się z moimi? Nieliczni współcześni mają w sobie porównywalną świeżość.

Jak to możliwe, że rozważania napisane 1500 lat temu tak dobrze rymują się z moimi? Nieliczni współcześni mają w sobie porównywalną świeżość.

Pokaż mimo to

avatar
741
695

Na półkach: ,

Jako nauczyciel retoryki św. Augustyn z Hippony w młodości sprzedawał słowa. Zajmował się tym dopóki sam nie posiadł wiedzy o potężniejszym Słowie, kiedy to oblókłszy się w pokorę próbował w chwilach zrozumienia dosięgnąć myślą największej tajemnicy. To właśnie owym chwilom zawdzięczamy przemierzanie przez św. Augustyna rozległych obszarów jego pamięci w poszukiwaniu Boga. Całe jego życie jest więc próbą pojęcia tego wymarzonego i ukochanego Słowa. Jednak od zauważenia do wysłowienia pozostaje jeszcze daleka droga. Ten, komu się to uda, wykuwa na zawrotnych wysokościach rozumu i wiary pomnik, należący nie tylko do światowej klasyki literatury duchowej ale też jednocześnie toczy sam ze sobą niezwykły bój, którego stawką się staje ukojenie własnych zmysłów. Zamknąć oczy, wywikłać się ze spraw tego świata i w bólu rodzącego się nowego życia doznać wewnętrznej przemiany. Jest więc o co się starać.

Wzgardziwszy ziemskim szczęściem i wykorzystując oratorskie umiejętności, biskup Hippony opowiedział swoją historię nawrócenia przez pryzmat ciągłego poszukiwania prawdy. Przeszedłszy przez bezdroża manicheizmu i stanąwszy naprzeciwko trapiących go zagadnień, porównał ten rozdział swego życia do drogi od choroby do zdrowia. Najważniejszy w tym wszystkim pozostawał stan jego duszy i to tej kwestii pozostał wierny aż do końca "Wyznań". Jakież to kręte ścieżki doprowadziły go do potrzeby uzyskania zbawienia i do poświęcenia w poszukiwaniu zupełnie innego szczęścia, obcego współczesnym mu ludziom? Zapewne jednym z powodów mogła być umiejętność wyczuwania pulsu świata i wychwytywania okazji do przekuwania krzywdy w pojednanie. Pragnienie cudownej sytości i oczekiwanie wiecznej nieskazitelności również miało wpływ na dostrzeżenie stworzonego przez Boga piękna. To tylko niektóre elementy filozofii tego wielkiego myśliciela, zawsze wyrażone głębokim i bogatym słowem.

Barwa jego stylu przykuwa uwagę, nawet jeśli się nie znalazło odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Stojąc jeszcze wciąż na progu chrześcijańskiego świata, św. Augustyn próbował odziać rodzącą się wiarę w jakiekolwiek słowa, które by niosły pociechę wszystkim wątpiącym w cel życia człowieka. Jednocześnie on sam nie musiał się chronić przed napierającym zewsząd światem. Przeżywając charakterystyczne dla zwątpienia innych ludzi rozterki, powoli pozbawiał się poniżającego go wewnętrznie i zewnętrznie strachu. Zawierzył Bogu i w Nim szukał wzniosłości oraz prawdy. Chociaż czasami można było wyczuć, że jego wołanie o pomoc pochodzi z głębokich przepaści, to zawsze wygrywała nadzieja. Z dna zwątpienia można się podnieść, potrzeba do tego samozaparcia i ukojenia pragnień.

"Wyznania" są spowiedzią człowieka mocno stąpającego w strumieniu przemijania wszelkich rzeczy. Bez tej twardości rozmyślania nad naturą umysłu lub rolą czasu i jego stosunkiem do wieczności byłyby bezcelowe. W ciągłym poszukiwaniu Boga i jednoczesnym badaniu siebie samego potrzeba nie lada wytrwałości w wierze, aby w konfrontacji spraw ducha i ciała nie ulec pokusie wybrania łatwiejszej drogi. Dlatego też chociażby w przedstawionym przez św. Augustyna sporze o początek aktu stworzenia dostrzegam akceptację częściowo zakrytych przed człowiekiem rzeczy i wiarę w rozproszenie ciemności niewiedzy. Przywiązanym do spraw śmiertelnych ludziom będzie bardzo ciężko rozpoznać miejsce nieukojonych pragnień ich życia i kierować się ku nawróceniu, jednak takie dzieła jak "Wyznania" chociaż trochę pomogą w zastanowieniu się nad swoimi słabościami i być może ześlą chęć przekucia ich w silną wolę.

Jako nauczyciel retoryki św. Augustyn z Hippony w młodości sprzedawał słowa. Zajmował się tym dopóki sam nie posiadł wiedzy o potężniejszym Słowie, kiedy to oblókłszy się w pokorę próbował w chwilach zrozumienia dosięgnąć myślą największej tajemnicy. To właśnie owym chwilom zawdzięczamy przemierzanie przez św. Augustyna rozległych obszarów jego pamięci w poszukiwaniu Boga....

więcej Pokaż mimo to

avatar
580
517

Na półkach: , , ,

Niesamowite dzieło! Autobiografia duchowa.
Wyznania napisane przez zdeklarowanego grzesznika katolickiego. Świętego, uważanego za jedną z najważniejszych postaci w rozwoju chrześcijaństwa.
Czytanie tych Wyznań przypomina spowiedź przed Bogiem.
To wędrówka filozoficzna Augustyna przez świat rzeczy dobrych i złych. Droga jaką przeszedł od grzesznika do nawrócenia.
Wyznania były jego próbą zmierzenia się z grzechami przeszłości.
Augustyn jest także cudownym pisarzem, szczerym i dociekliwym. Jest żarliwym poszukiwaczem prawdy, którą odnalazł zaglądając do swojego wnętrza.
Historia jego duchowej przemiany jest inspirująca i piękna. Jest fascynującym spojrzeniem na życie jednego z najwybitniejszych myślicieli chrześcijańskich.
To nie tylko pamiętnik, to także filozoficzne badanie natury naszego istnienia.
Augustyn nie tylko rozmawia z Bogiem, ale także z nami.
To niezwykła książka. Do wielokrotnego czytania.
Powoli. W zamyśleniu.

Niesamowite dzieło! Autobiografia duchowa.
Wyznania napisane przez zdeklarowanego grzesznika katolickiego. Świętego, uważanego za jedną z najważniejszych postaci w rozwoju chrześcijaństwa.
Czytanie tych Wyznań przypomina spowiedź przed Bogiem.
To wędrówka filozoficzna Augustyna przez świat rzeczy dobrych i złych. Droga jaką przeszedł od grzesznika do nawrócenia.
Wyznania...

więcej Pokaż mimo to

avatar
132
132

Na półkach: , , ,

Augustyn z Hippony – Wyznania (między 397 a 400) (8.9)

Augustyn z Hippony – Wyznania (między 397 a 400) (8.9)

Pokaż mimo to

avatar
240
191

Na półkach: , , ,

Książka jest dla mnie prawdziwym arcydziełem. Autor urodził się w 354 r. i jego wyznania życiowe są nadal żywe i prawdziwe dla ludzi współczesnych.

Mamy tu dużo o:
-jego drodze od manicheizmu do chrześcijaństwa,
-jego dążeniu do Prawdy przez rozumne podejście np. do astrologii, czy modnemu dziś materializmowi vs minimalizmowi
-walki i tego, co mu pomogło w walce o czystość cielesną, ugaszeszenie zdrad i związków niesakramentalnych,
-jego marzeniach (przed nawróceniem: o sukcesie zawodowym, osobistym i prywatnym, jak i po nawróceniu: o życie wieczne); o chęci studiowania, rozwoju, zarabiania, randkowania...
-jego emocjach w doświadczeniach, takich jak: śmierć bliskich, radość życia i przyjacielskie spotkania, pójście za głosem przyjaciół i uczestniczenie w krwawych Igrzyskach w Koloseum Rzymskim ku uciesze ich (co pokazuje ludzką, ciekawską, żądną mocnych wrażeń twarz św. Augustyna)...

Książka jest swego rodzaju wotum wdzięczności autora do Miłosierdzia Bożego.

Polecam i z doświadczenia dodam, że warto pominąć dosyć ciężki w odbiorze Wstęp, a zacząć czytanie jej od Księgi Pierwszej! Tym co ułatwiło mi jej przeczytanie było obejrzenie wcześniej filmu o św. Augustynie.

Ona naprawdę przenosi w czasie!

Książka jest dla mnie prawdziwym arcydziełem. Autor urodził się w 354 r. i jego wyznania życiowe są nadal żywe i prawdziwe dla ludzi współczesnych.

Mamy tu dużo o:
-jego drodze od manicheizmu do chrześcijaństwa,
-jego dążeniu do Prawdy przez rozumne podejście np. do astrologii, czy modnemu dziś materializmowi vs minimalizmowi
-walki i tego, co mu pomogło w walce o...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    1 296
  • Chcę przeczytać
    1 170
  • Posiadam
    397
  • Teraz czytam
    126
  • Ulubione
    56
  • Filozofia
    43
  • Religia
    29
  • Chcę w prezencie
    22
  • Chrześcijaństwo
    10
  • Studia
    8

Cytaty

Więcej
św. Augustyn z Hippony Wyznania Zobacz więcej
św. Augustyn z Hippony Wyznania Zobacz więcej
św. Augustyn z Hippony Wyznania Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także