Książka ważna, nawet bardzo ważna. Uświadamia, traktuje o tym, co każdy z nas ma: o emocjach. Cieszy mnie że aktorka zdecydowała się na takie rozwiązania jak ćwiczenia dołączone do książki. Pozycja dzięki temu nie jest „sucha”, angażuje. Mój jedyny problem z tą pozycją jest taki, że momentami się wyłączałam, nie docierało do mnie co czytam i pod koniec moja podróż z poradnikiem była już raczej wyczekiwaniem końca.

Książka ważna, nawet bardzo ważna. Uświadamia, traktuje o tym, co każdy z nas ma: o emocjach. Cieszy mnie że aktorka zdecydowała się na takie rozwiązania jak ćwiczenia dołączone do książki. Pozycja dzięki temu nie jest „sucha”, angażuje. Mój jedyny problem z tą pozycją jest taki, że momentami się wyłączałam, nie docierało do mnie co czytam i pod koniec moja podróż z...

Przejrzyście i w uporządkowany sposób opisuje autorka emocje oraz ich znaczenie dla nas, to jak są ważne, co nam mówią o świecie. Na końcu książki kilka ciekawych ćwiczeń, dodatkowe objaśnienia. Wszystko na miejscu i jak trzeba.

Przejrzyście i w uporządkowany sposób opisuje autorka emocje oraz ich znaczenie dla nas, to jak są ważne, co nam mówią o świecie. Na końcu książki kilka ciekawych ćwiczeń, dodatkowe objaśnienia. Wszystko na miejscu i jak trzeba.

Opinia na podstawie audiobooka z BookBeat. Subiektywna opinia i wysoka nota, bo książka "trafiła u mnie na swój czas". Uważam, że może być bardzo przydatnym wsparciem w procesie terapii, bo pozwala trochę bardziej analitycznie spojrzeć na pewne kwestie. Niby nie jest odkrywcza, ale fajnie strukturuje wiedzę. No i parę łez poleciało, gdy sobie człowiek coś uświadomił, więc chyba robi robotę także na poziomie emocji. Prezentowana wiedza jest raczej tą najświeższą, nie ma Freuda, raczej same współczesne trendy, np. mindfulness czy techniki z terapii poznawczo-behawioralnej i dialektyczno-behawioralnej. I anegdoty, które złapie raczej pokolenie Milenialsów i Zetek;)

Opinia na podstawie audiobooka z BookBeat. Subiektywna opinia i wysoka nota, bo książka "trafiła u mnie na swój czas". Uważam, że może być bardzo przydatnym wsparciem w procesie terapii, bo pozwala trochę bardziej analitycznie spojrzeć na pewne kwestie. Niby nie jest odkrywcza, ale fajnie strukturuje wiedzę. No i parę łez poleciało, gdy sobie człowiek coś uświadomił, więc...

Dla mnie nic odkrywczego, jeśli chodzi o emocje i za dużo opisów naukowych, które są trudne do przebrnięcia. Nie do końca czuję, aby była to książka dla każdego, bez względu na stan wiedzy o emocjach. Raczej dla amatorów, jeśli chodzi o temat emocji, chociaż nawet i dla nich te treści nie są w pełni wyczerpane.

Dla mnie nic odkrywczego, jeśli chodzi o emocje i za dużo opisów naukowych, które są trudne do przebrnięcia. Nie do końca czuję, aby była to książka dla każdego, bez względu na stan wiedzy o emocjach. Raczej dla amatorów, jeśli chodzi o temat emocji, chociaż nawet i dla nich te treści nie są w pełni wyczerpane.

Czytałam w trakcie psychoterapii, gdy sama uczyłam się o emocjach i próbowałam je zrozumieć. Może nie wszystko było odkrywcze, ale parę rzeczy wyciągnęłam. Jeśli ktoś obeznany w temacie, już dawno temu otworzył swoją głowę i jest otwarty na zrozumienie i pracę z emocjami, myślę, że wiele mu ta książka nie da. Dla mnie, raczkującej w temacie, było bardzo pomocne.

Czytałam w trakcie psychoterapii, gdy sama uczyłam się o emocjach i próbowałam je zrozumieć. Może nie wszystko było odkrywcze, ale parę rzeczy wyciągnęłam. Jeśli ktoś obeznany w temacie, już dawno temu otworzył swoją głowę i jest otwarty na zrozumienie i pracę z emocjami, myślę, że wiele mu ta książka nie da. Dla mnie, raczkującej w temacie, było bardzo pomocne.

Czy takie książki mogą zostać podręcznikiem do wdż?

Czy takie książki mogą zostać podręcznikiem do wdż?

Towarzyszą nam codziennie, są z nami niemalże od początku życia, nadają znaczenie oraz wpływają na relacje z innymi ludźmi, odczuwa je każdy – mowa o emocjach.
Czym są? Ile ich jest? Skąd się biorą? Jak powstają? Na te pytania do dziś nie ma tak naprawdę jednoznacznej odpowiedzi, a patrząc wstecz, przez setki lat powstało ogrom teorii dotyczących zarówno samych emocji, jak i ich definicji.

„Przewodnik po emocjach. Jak lepiej rozumieć własne uczucia” autorstwa Anny Cyklińskiej pomoże na pewno lepiej zrozumieć ich charakterystykę. Poradnik ten składa się z trzech części. Przy czym pierwsza to „Wstęp do emocji” – sporo tu samej teorii na temat źródła emocji, skąd się one biorą. Druga najbardziej obszerna i najciekawsza, przynajmniej dla mnie, część to „Przewodnik po emocjach” oraz trzecia „Regulacja emocji”, z której dowiemy się, że nie zawsze zmiana myślenia jest wystarczająca, ponieważ bardzo ważną częścią regulacji emocji są techniki, które opierają się na pracy z ciałem, oddziałujące na fizjologię człowieka.

Książka została wydana przez wydawnictwo W.A.B. w pięknej, twardej oprawie, z intrygującą grafiką i to nie tylko na okładce. Wielkim plusem są dla mnie wszystkie inne barwne ilustracje zawarte w środku poradnika oraz ciekawe wykresy, kolorowe diagramy czy tabele.
Książka napisana jest zrozumiałym językiem, zawiera dużo opisanych eksperymentów, bazująca na wiedzy innych naukowców, w tym też psychiatrów. Dodatkowo autorka powołuje się na masę różnych ciekawych porównań, analiz, czy też doświadczeń potwierdzonych przez badania naukowców z całego świata. Nie ukrywam, iż na końcu każdej części poradnika znajdziemy obszerną i różnorodną bibliografię, którą inspirowała się Anna Cyklińska.

Dla wielu książka będzie kojarzyć się z podręcznikiem, z dużą dawką wiedzy teoretycznej i ja podzielam taką opinię i podpisuje się po tym, że poradnik ten jest zbiorem informacji hm…nawet napisałabym streszczeniem wiedzy o emocjach, podsumowaniem ich, ale uważam, że dzięki temu nauczymy się je lepiej rozpoznawać i dowiemy się o nich o wiele więcej, dlatego też nie przeszkadza mi taka forma.

Czytając „Przewodnik po Emocjach. Jak lepiej zrozumieć własne uczucia”, bardzo podobało mi się w nim to, że autorka zwraca się bezpośrednio do czytelnika, często wtrącając swoją myśl w tekście, dzieląc się z nim przykładami ze swojego życia, kiedy to miała do czynienia z danymi emocjami. Opisuje je i odwołuje do danych zdarzeń, na przykład wracając do czasów swojego gimnazjum, biorąc udział w koncercie połączonym z recytacją wiersza, zamarła, gdy przyszła kolej na jej wystąpienie, kiedy to zapomniała dalszego tekstu, wówczas jak sama pisze to, co jej towarzyszyło, było bliskie wstydowi, upokorzeniu czy też zakłopotaniu i to zdarzenie odcisnęło piętno w postaci strachu przed publicznym przemawianiem, które szerzej opisuje w drugiej części poradnika przy emocji zwanej strachem.

Strach, złość, furia, irytacja, uraza, lęk, wstyd, radość, szczęście, zachwyt, ekscytacja, smutek – te i wiele innych opisanych przez autorkę stanów emocjonalnych znajdziemy właśnie w drugiej części książki. Jak już wyżej wspomniałam, był to dla mnie najciekawszy rozdział i chętnie będę do tej części jeszcze wracać.

Dodatkowo po przeczytaniu publikacji Anny Cyklińskiej, stwierdzam, a nawet jestem pewna, iż naprawdę każda z przeżywanych emocji jest nam potrzebna i ważna. Każda z nich to jakiś sygnał, któremu warto się bliżej przyjrzeć i zrozumieć go, a nie uciekać nawet, a może szczególnie, jeśli chodzi o mniej dla nas przyjemne emocje.

Anna Cyklińska stworzyła poradnik, który ma być drogowskazem dla każdego niezależnie od płci, wieku, czy zainteresowania tematem. Chciała przybliżyć wszystkim nam emocje i chciała pokazać, jak „je ugryźć”, by żyło nam się lepiej. Czy jej się to udało? Myślę, że tak. Dzięki temu poradnikowi zgłębicie wiedzę na temat emocji, z którymi stykamy się przez całe nasze życie i lepiej je zrozumiecie.

Towarzyszą nam codziennie, są z nami niemalże od początku życia, nadają znaczenie oraz wpływają na relacje z innymi ludźmi, odczuwa je każdy – mowa o emocjach.
Czym są? Ile ich jest? Skąd się biorą? Jak powstają? Na te pytania do dziś nie ma tak naprawdę jednoznacznej odpowiedzi, a patrząc wstecz, przez setki lat powstało ogrom teorii dotyczących zarówno samych emocji, jak...

Studiuję psychologię, więc nic odkrywczego w tej książce dla siebie nie znalazłam, natomiast mam 3 letnią córkę i chętnie dam jej tą książkę do przeczytania jak będzie trochę starsza. Nie jest napisana jakimś trudnym językiem, a na pewno wniesie wiele i w nastoletnim wieku chciałabym mieć w rękach właśnie taką książkę i podstawową wiedzę na temat emocji. Niestety w szkole takich rzeczy nie uczą.

Studiuję psychologię, więc nic odkrywczego w tej książce dla siebie nie znalazłam, natomiast mam 3 letnią córkę i chętnie dam jej tą książkę do przeczytania jak będzie trochę starsza. Nie jest napisana jakimś trudnym językiem, a na pewno wniesie wiele i w nastoletnim wieku chciałabym mieć w rękach właśnie taką książkę i podstawową wiedzę na temat emocji. Niestety w szkole...

Naprawdę staram się znaleźć jakieś pozytywy płynące z tej książki, ale po prostu nie potrafię. Nie rozumiem dla jakiego przedziału wiekowego została ona wydana, jednak ja jako ponad 20-letnia osoba nie znalazłam w niej nic odkrywczego, poza fragmentami tekstu naukowego.
Wydanie książki mi osobiście również bardzo przeszkadza, bibliografia po każdym rozdziale aż kuje w oczy.
Wiele dodatkowych zdań w nawiasach sprawiało, że moje rozczarowanie tylko się pogłębiało i czułam ,,cringe".
Pomijam brak spójności i hipokryzje w niektórych miejscach. Największy problem stanowi chyba to, że książka jest za krótka. Jedna emocja opisana na 2 strony, inna na 4, a to i tak za mało.
Rozdział ,,spokój" moim zdaniem jest najgorszym ze wszystkich, gdyż w jakiś sposób jest sprzeczny z całą treścią książki. Można sobie pozwalać na wszystkie emocje, ale lepiej być spokojny - taki czytam tu wniosek.
Bardzo chciałabym polecić, jednak uważam, że można znaleźć o wiele lepsze pozycje.

Naprawdę staram się znaleźć jakieś pozytywy płynące z tej książki, ale po prostu nie potrafię. Nie rozumiem dla jakiego przedziału wiekowego została ona wydana, jednak ja jako ponad 20-letnia osoba nie znalazłam w niej nic odkrywczego, poza fragmentami tekstu naukowego.
Wydanie książki mi osobiście również bardzo przeszkadza, bibliografia po każdym rozdziale aż kuje w...

"Przewodnik po emocjach" Anny Cyklińskiej to pionierski na polskim rynku poradnik psychologiczny"
Niczego pionierskiego w tej książce nie ma, no chyba, że chodzi o obrazki? rozczarowująca pozycja, w zasadzie same podstawy. Styl kiepski, brak przenikliwości, refleksji, masło maślane i oczywistości. Do tego nie obyło się bez błędów.
Użyta irytująca forma bezosobowa , czyli np. pracował_.
A uczuć lepiej nie zrozumiałem.

"Przewodnik po emocjach" Anny Cyklińskiej to pionierski na polskim rynku poradnik psychologiczny"
Niczego pionierskiego w tej książce nie ma, no chyba, że chodzi o obrazki? rozczarowująca pozycja, w zasadzie same podstawy. Styl kiepski, brak przenikliwości, refleksji, masło maślane i oczywistości. Do tego nie obyło się bez błędów.
Użyta irytująca forma bezosobowa , czyli...