Nadrabiając niektóre pozycje noblistki zastanawiam się dlaczego nie przeczytałam tego wcześniej. Też tak macie? "Prawiek i inne czasy" to snuta przez kilka pokoleń magiczna historia ludzi mieszkających w Prawieku i okolicznych wsiach. Po za tymi granicami świat może istnieje, a może droga na Kielce jest tylko ułudą.
Czas w Prawieku należy do wszystkich - Kłoski, Michała, Topielca Pluszcza, Pawła Boskiego, a nawet grzybni, lip, czy samego Boga.
Każdy szuka w życiu czegoś innego - szczęścia, spokojnego życia, dobrobytu, nieba. Ale jak to w życiu nie wszystko układa się jak trzeba, bo przychodzi wojna, gwałt, choroba i starość... Pod przykrywką magicznego realizmu, pięknego stylu i wzniosłych słów Tokarczuk przedstawia nam zwyczajne historie o przemijaniu i ja to lubię.

Nadrabiając niektóre pozycje noblistki zastanawiam się dlaczego nie przeczytałam tego wcześniej. Też tak macie? "Prawiek i inne czasy" to snuta przez kilka pokoleń magiczna historia ludzi mieszkających w Prawieku i okolicznych wsiach. Po za tymi granicami świat może istnieje, a może droga na Kielce jest tylko ułudą.
Czas w Prawieku należy do wszystkich - Kłoski, Michała,...

Wysłuchałem w dobrym wykonaniu Mai Ostaszewskiej (8 godz. 39 min.) następnej książki naszej noblistki i niestety ze smutkiem stwierdzam, że dalej nie dorosłem do jej pióra.

Krótkie nowele o prostych ludziach. Rozumiem, że takie osoby często wierzą w różne gusła i rzeczy nadprzyrodzone, więc nie dziwią mnie opisane tu duchowe, metafizyczne i religijne wizje autorki, ale mnie to nie kręci. Częste opisy zwykłych sytuacji, czy rzeczy; jak choćby wygląd i zasady działania młynka do kawy na korbę, mogą być dla kogoś urocze, dla mnie są po prostu nudne.

Jakbym miał w jednym słowie określić styl pisarski Tokarczuk, to użyłbym słowa staromodny. Ale myślę, że cały czas dojrzewam i się rozwijam, więc za jakiś czas pewnie spróbuję ponownie się ... "podelektować".

Wysłuchałem w dobrym wykonaniu Mai Ostaszewskiej (8 godz. 39 min.) następnej książki naszej noblistki i niestety ze smutkiem stwierdzam, że dalej nie dorosłem do jej pióra.

Krótkie nowele o prostych ludziach. Rozumiem, że takie osoby często wierzą w różne gusła i rzeczy nadprzyrodzone, więc nie dziwią mnie opisane tu duchowe, metafizyczne i religijne wizje autorki, ale...

Książka naprawdę dobra. Klimat snu na granicy jawy. Czuć niechęć autorki do wiary katolickiej. Nie podzielam skrajnie lewicowych poglądów autorki ale polecam pozycję dla fanów literatury pięknej. Mówię sprawdzam i na pewno sięgnę po inną pozycję autorki.

Książka naprawdę dobra. Klimat snu na granicy jawy. Czuć niechęć autorki do wiary katolickiej. Nie podzielam skrajnie lewicowych poglądów autorki ale polecam pozycję dla fanów literatury pięknej. Mówię sprawdzam i na pewno sięgnę po inną pozycję autorki.

Jedna z tych książek, które chce się przeczytać jeszcze raz. Jedna wieś, w której doświadczenia mieszkańców są lustrem doświadczeń całego narodu, historia bohaterów przekłada się na historię państwa, zmian okupanta, podziałami klasowymi, chłopską mentalnością... Dla mnie jedna z najlepszych książek Tokarczuk.

Jedna z tych książek, które chce się przeczytać jeszcze raz. Jedna wieś, w której doświadczenia mieszkańców są lustrem doświadczeń całego narodu, historia bohaterów przekłada się na historię państwa, zmian okupanta, podziałami klasowymi, chłopską mentalnością... Dla mnie jedna z najlepszych książek Tokarczuk.

Wróciłam na Lubimy czytać po dłuższej przerwie. Zgodnie z obietnicą kupiłam więcej książek Olgi Tokarczuk by przekonać się co czuję sięgając po jej pióro.

Prawiek i Inne czasy, to niezwykle doskonała powieść. Autorka przedstawia losy mieszkańców Polskiej wsi i ich pokoleń, a co za tym idzie-zmian.
„ Założyciel naszego zakonu, udowodnił, że gdyby Bóg był niezmienny, gdyby znieruchomiał, świat przestałby istnieć” - uwielbiam ten fragment, za jego bliskość z moim sercem. Wszystko jest zmianą, a zmian my ludzie boimy się najbardziej.

Książka w niezwykle epicki i wciągający sposób przedstawia zwykłe życie . Takim jakie jest. Z wojnami, miłością, wyobraźnią, kłótniami, alkoholem, dziećmi, manipulacjami, wspomnieniami i radością.

Jestem świeżo po przeczytaniu tej książki, czuję jakby była tatuażem mojej Duszy. A tego tatuażu nie da się usunąć- bo nie chcę.
Jestem bardzo wierzącą osobą (nie czuję się związana z żadną religią,),po przeczytaniu tutaj paru recenzji bałam się, że nie dam rady. Absurd. Jedyne co się wydarzyło to większe zrozumienie życia, tego tu i teraz.

Każda sekunda z tą książką była tego warta.

Wróciłam na Lubimy czytać po dłuższej przerwie. Zgodnie z obietnicą kupiłam więcej książek Olgi Tokarczuk by przekonać się co czuję sięgając po jej pióro.

Prawiek i Inne czasy, to niezwykle doskonała powieść. Autorka przedstawia losy mieszkańców Polskiej wsi i ich pokoleń, a co za tym idzie-zmian.
„ Założyciel naszego zakonu, udowodnił, że gdyby Bóg był niezmienny,...

Mozaika składające się na XX-wieczne losy ludzi i naszej ziemi. Fragmentaryczna, a składająca się w przepiękną całość.

Mozaika składające się na XX-wieczne losy ludzi i naszej ziemi. Fragmentaryczna, a składająca się w przepiękną całość.

"Prawiek i inne czasy" to powieść napisana pięknym, choć prostym językiem. Autorka dotyka w niej bardzo delikatnie, choć bezpośrednio ludzkiego życia, targanego przez okrucieństwo wojny, przeplatane radosnymi wydarzeniami, niosącego pewną tajemnicę i podążające za odwiecznym rytmem przyrody, która nieustannie się odradza. Losy bohaterów przeplatają się ze sobą, co tworzy harmonijną całość. Czytelnik obserwuje ich od narodzin aż po śmierć.
Z pewnością jest to doskonała powieść dla Czytelnika, który rozpoczyna swoją przygodę z literaturą noblistki. Piękny język, harmonijna fabuła i brak moralizatorskiego tonu.
Muszę jednak uczciwie przyznać, że mimo to odczuwam pewien niedosyt.

"Prawiek i inne czasy" to powieść napisana pięknym, choć prostym językiem. Autorka dotyka w niej bardzo delikatnie, choć bezpośrednio ludzkiego życia, targanego przez okrucieństwo wojny, przeplatane radosnymi wydarzeniami, niosącego pewną tajemnicę i podążające za odwiecznym rytmem przyrody, która nieustannie się odradza. Losy bohaterów przeplatają się ze sobą, co tworzy...

Arcydzieło!

Arcydzieło!

Olga Tokarczuk ma rękę do tytułów - i to trzeba jej przyznać. Co zaś tyczy się treści, po przeczytaniu jej świetnego debiutu ("Podróż ludzi Księgi"),nie trafiłem już na żadną książkę tej autorki, która satysfakcjonowałaby mnie na wszystkich płaszczyznach.

"Prawiek i inne czasy" jest napisany trochę naiwnie, z Coelhowskimi myślami i czerstwymi banałami, zamazaną konstrukcją, piórem, które nie różni się od przykładowej Dominiki Słowik i innych autorów pretendujących do tzw. prozy środka.

Miła jest, prawda, pewna oniryczność tej powieści, delikatne rozmazanie przywodzące na myśl realizm magiczny, jakaś bliżej nieokreślona, kobieca delikatność narracji i świata przedstawionego. Całość jednak, a tak należy przecież oceniać książki, nie przekonuje mnie, by dać więcej niż 6 gwiazdek. Z drugiej strony "dobra" (6),to przecież też nie żadna niska ocena.

Olga Tokarczuk ma rękę do tytułów - i to trzeba jej przyznać. Co zaś tyczy się treści, po przeczytaniu jej świetnego debiutu ("Podróż ludzi Księgi"),nie trafiłem już na żadną książkę tej autorki, która satysfakcjonowałaby mnie na wszystkich płaszczyznach.

"Prawiek i inne czasy" jest napisany trochę naiwnie, z Coelhowskimi myślami i czerstwymi banałami, zamazaną...

Schematyczna, powierzchowna książeczka, która przypomina szkielet, plan powieści niż mięsistą, wykończoną powieść. Nie bardzo wiem, co się w niej ludziom podoba. Owszem, są tam dobre pomysły, ale to wszystko jest jakby niedokończone, nierozwinięte, niepogłębione.

Schematyczna, powierzchowna książeczka, która przypomina szkielet, plan powieści niż mięsistą, wykończoną powieść. Nie bardzo wiem, co się w niej ludziom podoba. Owszem, są tam dobre pomysły, ale to wszystko jest jakby niedokończone, nierozwinięte, niepogłębione.