„Babel” Kuang.
Już od początku byłam pozytywnie nastawiona – uwielbiam trylogię Wojen Makowych pochodzące od tej samej autorki, tak więc spodziewałam się czegoś równie dobrego.
Bardzo przypada mi do gustu sam styl pisania. Jest po prostu przyjemny. Umie świetnie przedstawić każdą myśl autorki, nie jest ubogi, a jednocześnie jest zrozumiały. Oddaje emocje, buduje napięcie.
Jeśli chodzi o samych bohaterów i fabułę, świat przedstawiony – jestem tym wszystkim miło oczarowana. Świat różni się od tego przedstawionego w poprzedniej trylogii autorki. Tutaj mamy mniej podniosłości, więcej realizmu, przyziemności. Nie wznosimy się do samych bogów. Klimat jest po prostu inny, lecz równie ciekawy i intrygujący. Elementy fantastyczne, mimo że w pewnym sensie to na nich opiera się cały wątek główny – jest dobrze wbudowany, tak jakby świat przedstawiony mógł naprawdę istnieć, byłabym skłonna w to uwierzyć. Elementy magiczne zostały wykorzystane na dobrą sprawę jako rekwizyt zamienny dla prawdziwych problemów poruszanych w książce. Wszystko jest uwikłane w pewnego rodzaju metaforę, a zabieg ten sprawił, że fabuła staje się bardziej przystępna i nabiera paru znaczeń.
Muszę też zaznaczyć, że osoby odpowiedzialne za przekład książki z języka oryginalnego wykonały naprawdę świetną robotę.
Postacie. Poznajemy czterech przyjaciół, oglądamy jak ich relacje się zacieśniają, a później wszystko popada w chaos. Robin Swift to nie jest jedna z tych bohaterów, którzy są idealizowani, gloryfikowani. Robin nie jest kimś odważnym i choć znajduje się w środku wiru przemocy, ostatecznie wybiera łatwiejsze z niego wyjście. Można mówić w jego przypadku o tchórzostwie w odwadze. Jedno w drugim.
Jesteśmy świadkami zdrady. Kuang gra na naszych emocjach niczym na fortepianie uderzając w każdą nutę. Widzimy ból i niezrozumienie postaci. Jesteśmy świadkami ich beznadziejnych decyzji.
Czwórka naszych bohaterów ma swoje wady i zalety, jak każdy prawdziwy człowiek. Każdy ma swoją przeszłość, która jakoś ich ukształtowała i to widać. Autorka świetnie zgłębiła ich portrety w swoim dziele.
Jeżeli więc szukacie książki o niebanalnej fabule, świetnie zarysowanych postaci, wybijającego się realizmu i okrucieństwa w fabule, czegoś po prostu „prawdziwego” – serdecznie zachęcam do sięgnięcia po „Babel czyli o konieczności przemocy”.

„Babel” Kuang.
Już od początku byłam pozytywnie nastawiona – uwielbiam trylogię Wojen Makowych pochodzące od tej samej autorki, tak więc spodziewałam się czegoś równie dobrego.
Bardzo przypada mi do gustu sam styl pisania. Jest po prostu przyjemny. Umie świetnie przedstawić każdą myśl autorki, nie jest ubogi, a jednocześnie jest zrozumiały. Oddaje emocje, buduje napięcie....

Jak na razie najlepsza książka mojego czytelniczego roku

Jak na razie najlepsza książka mojego czytelniczego roku

Książka mnie nie zachwyciła, rozumiem i podziwiam
zawiłości i trud włożony w językoznawstwo ale sumarycznie więcej było tłumaczenia niż akcji. Niektóre wątki bardzo przeciągnięte bez polotu. Wątek strategii politycznej, konfliktów i podejścia do walki na miarę „Wojny makowej”, za to plusik dla autorki.

Książka mnie nie zachwyciła, rozumiem i podziwiam
zawiłości i trud włożony w językoznawstwo ale sumarycznie więcej było tłumaczenia niż akcji. Niektóre wątki bardzo przeciągnięte bez polotu. Wątek strategii politycznej, konfliktów i podejścia do walki na miarę „Wojny makowej”, za to plusik dla autorki.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki. Od początku widać, że autorka włożyła ogrom pracy w tę pozycję. Postawiła słowo i język na piedestale, podkreślając jego znaczenie. "Babel, czyli o konieczności przemocy" z całą pewnością może być poddawane dyskusji na kierunkach filologicznych.

Jednak nie jestem stuprocentowo przekonana, że to wszystko sprawdza się w formie powieści. Tym bardziej, że do najkrótszych ona nie należy. Przyznaję, że często mi się dłużyła i wielokrotnie miałam ochotę ją porzucić, bo po ludzku się przy niej męczyłam. Część pracy R.F. Kuang bardziej sprawdziłaby się jako artykuł naukowy. Przez znaczną część książki nic spektakularnego się nie dzieje i pod względem akcji nie porywa.

Nie mogłam też nie porównywać tej książki do debiutu autorki, czyli do "Wojny makowej", bo ciągle miałam nakładające się obrazy z początku tej powieści. Wyjątkowy dzieciak innej nacji, który całkowicie poświęca się nauce i szkolnemu życiu.

Z całą pewnością ambitna lektura. Nie tylko pod względem językowym, ale też historycznym, bo autorka wie, jak wykorzystać swoją wiedzę, dając cenną lekcję o kolonializmie. Jednak nie powiedziałabym, żebym czerpała większą przyjemność z czytania, bo lektura była dość przytłaczająca, a zabrakło czegoś, co by ją bardziej napędziło.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki. Od początku widać, że autorka włożyła ogrom pracy w tę pozycję. Postawiła słowo i język na piedestale, podkreślając jego znaczenie. "Babel, czyli o konieczności przemocy" z całą pewnością może być poddawane dyskusji na kierunkach filologicznych.

Jednak nie jestem stuprocentowo przekonana, że to wszystko sprawdza się w formie...

Mimo takich małych niedopracowanych szczegółów muszę przyznać, że ta pozycja jest zachwycająca. Wybitnie ciekawa, dobrze przetłumaczona, ma dużo momentów, które każą się zatrzymać i pomyśleć. Pierwsza połowa jest dużo spokojniejsza, opowiada historię, druga to już bardzo wartka akcja. Czytało mi się to wspaniale, poleciłam kilku osobom, naprawdę warto. Element magiczny dodaje tu dużo smaczku, a czyta się jakby była realną opowieścią dziejącą się w 19 wieku.

Mimo takich małych niedopracowanych szczegółów muszę przyznać, że ta pozycja jest zachwycająca. Wybitnie ciekawa, dobrze przetłumaczona, ma dużo momentów, które każą się zatrzymać i pomyśleć. Pierwsza połowa jest dużo spokojniejsza, opowiada historię, druga to już bardzo wartka akcja. Czytało mi się to wspaniale, poleciłam kilku osobom, naprawdę warto. Element magiczny...

Bardzo ciezko ocenic te pozycje. Akcja toczy sie w czasach, kiedy to Anglia a nie Chiny miala stac sie potęga swiata.
Glownym motywem jest wieza Babel, jedna z czesci Oksfordu, w ktorej studiuje sie jezyki obce w praktyce. Oprocz znajomosci podstaw jezyka trzeba tez w nim myslec. Wszystko po to, by znajdywac pary aktywne slow-w danym języku plus angielskim. Slowa te graweruje sie na sztabkach srebra i maja one moc sprawcza.
Dzieki pracy tych studentow pociagi sie nie wykolejaja, kurierzy bez problemu dostarczaja paczki gdyz ich masa jest duzo mniejsza, ogrody pieknie kwitna a w domach nie brakuje elektryczności.
Swiat idealny, ale jednak dochodzi czesto do wyzysku innych narodowosci.
Jedna z glownych bohaterek jest czarnoskora- sa opisy sytuacji, ktorym na co dzien musi stawiac czola- do niektórych sklepow weszlaby jedynie jako sluzaca, z bibliotek moze korzystać tylko w przebraniu za chlopca itp.
Bardzo ciekawy pomysl na opowiesc, zglebienie czasow historycznych, bohaterowie których sie lubi. Wg mnie jednak za duzo bylo opisow epokowych, po pewnym czasie zwyczajnie mnie nudzily.
Dokladne opisy podrozy-w pewnym momencie mialam wrazenie ze byly pisane na sile, byleby ksiazka byla dłuższa...

Bardzo ciezko ocenic te pozycje. Akcja toczy sie w czasach, kiedy to Anglia a nie Chiny miala stac sie potęga swiata.
Glownym motywem jest wieza Babel, jedna z czesci Oksfordu, w ktorej studiuje sie jezyki obce w praktyce. Oprocz znajomosci podstaw jezyka trzeba tez w nim myslec. Wszystko po to, by znajdywac pary aktywne slow-w danym języku plus angielskim. Slowa te...

Książka jest długa. Przez pierwsze 200 stron musiałam przebrnąć. Natomiast to co dzieje się później jest tak dopracowane, że aż brak mi słów.
Mamy tu wątki: przyjaźni, cudzoziemców, tłumaczeń oraz wątpliwości moralnych. A TO NIE WSZYSTKO. Zdumiewa mnie sposób, w jaki autorka nie pominęła żadnego rozpoczętego wątku, nie leciała ,,po łebkach". Wręcz przeciwnie każdy szczegół jest dopracowany.
Szczególnie polecam osobom, które są zainteresowane tłumaczeniami, innych książka może zwyczajnie znudzić.

Książka jest długa. Przez pierwsze 200 stron musiałam przebrnąć. Natomiast to co dzieje się później jest tak dopracowane, że aż brak mi słów.
Mamy tu wątki: przyjaźni, cudzoziemców, tłumaczeń oraz wątpliwości moralnych. A TO NIE WSZYSTKO. Zdumiewa mnie sposób, w jaki autorka nie pominęła żadnego rozpoczętego wątku, nie leciała ,,po łebkach". Wręcz przeciwnie każdy szczegół...

Książka która się skończyła i nawet zapomniałem o tym, że już ja przeczytałem. Mega niewykorzystany potencjał.

Książka która się skończyła i nawet zapomniałem o tym, że już ja przeczytałem. Mega niewykorzystany potencjał.

Naprawdę trudno pisać opinię o tej książce nie omawiając zakończenia. Postaram się jak mogę, aby nikomu nie psuć zabawy.

Zamysł na element fantastyczny jest genialny. Wykorzystanie zmaterializowanych niedokładności tłumaczenia - to jest naprawdę super pomysł, który otwiera wiele możliwości. Autorka je wykorzystuje. Duża część tekstu to są rozkminy na temat tłumaczenia i różnicy znaczeń poszczególnych słów. I przez mniej więcej dwie trzecie tej książki akcja dzieje się głównie na uczelni, i tak naprawdę nic się nie dzieje oprócz codziennej nauki i życia studentów. Ta część bardzo mi się podobała.

Niestety w pewnym momencie narracja przybiera zupełnie inne tempo. Tutaj następuje punkt kulminacyjny, i nagle okazuje się że kreacje bohaterów nie są wystarczająco zdefiniowane, i nawet pojedyncze rozdziały ze zmienioną perspektywą nie są wystarczające. Dodatkowo nie podobało mi się tempo ostatnich rozdziałów.

Generalnie jest to książka dobra, i na pewno polecam ją przeczytać. Jest to od początku do końca krytyka kolonializmu. Przekaz antykolonialny jest tutaj mocny, i bardzo dobrze, brakuje jednak trochę większego zniuansowania (problem ten omawiała Katarzyna Czajka-Kominiarczuk w podcaście czytu-czytu, polecam).

Naprawdę trudno pisać opinię o tej książce nie omawiając zakończenia. Postaram się jak mogę, aby nikomu nie psuć zabawy.

Zamysł na element fantastyczny jest genialny. Wykorzystanie zmaterializowanych niedokładności tłumaczenia - to jest naprawdę super pomysł, który otwiera wiele możliwości. Autorka je wykorzystuje. Duża część tekstu to są rozkminy na temat tłumaczenia i...

Przyjemna książka, poruszająca ważne kwestie przy okazji historii dotyczącej zjawisk fantastycznych. Pozostawiła mi lekki niedosyt jeśli chodzi o historię i wykorzystywanie magii słów. Historia zawiera kilka ciekawych zwrotów akcji, mimo to dość przewidywalne zakończenie. Zakończenie trwało dłużej niż bym oczekiwał.

Przyjemna książka, poruszająca ważne kwestie przy okazji historii dotyczącej zjawisk fantastycznych. Pozostawiła mi lekki niedosyt jeśli chodzi o historię i wykorzystywanie magii słów. Historia zawiera kilka ciekawych zwrotów akcji, mimo to dość przewidywalne zakończenie. Zakończenie trwało dłużej niż bym oczekiwał.