13 spotkań grona znajomych wśród których jest panna Marple. Każdy po kolei opowiada zagadkę kryminalną , no i jak myślicie, kto na koniec podaje prawidłowe rozwiązanie ?
Opowiadania z racji niewielkiej długości , nie są zbyt skomplikowane , ale sympatyczne , a niektóre z nich są zaskakujace.
Zdziwił mnie trochę opis wyglądu panny Marple : " czarną suknię z brokatu zdobiły belgijskie koronki spływające spod szyi. Na suknię miała narzuconą czarną , koronkową mantylkę i takim sam czepek przykrywał jej włosy". Wygląda wypisz , wymaluj jak babuleńka , z którejś baśni Andersena. Mam wrażenie , że w późniejszych książkach i filmach , ubierała się jednak bardziej współcześnie.
Jeszcze bardziej niż wygląd , zaskoczyło mnie to , że autorka kazała pannie Marple zostać zdecydowaną zwolenniczką kary śmierci .Wprawdzie bohaterka miała dobry powód , bo zdemaskowała bezwzględnego mordercę , ale i tak kłóci mi się to z charakterem cichej , spokojnej panny Marple.
Z weselszych elementów- coś co zawsze podobało mi się u Agathy Christie- towarzystwo , które się spotyka jest bardzo mieszane. To ludzie , w różnym wieku i różnych zawodów, częściowo pochodzący z różnych środowisk-mimo to spędzają wspólnie czas i chyba są z tego zadowoleni. Mam wrażenie , że teraz spotkań towarzyskich jest o wiele mniej niż np. za czasów PRL . Wtedy spotykaliśmy się bardzo często , ale było to towarzystwo raczej "homogeniczne" - ludzie w zbliżonym wieku , znający się z pracy lub szkoły. Nie wiem jak to wyglądało w rzeczywistości w Angli , ale ta różnorodność znajomych jest sympatyczna.
Z taką samą sympatią patrzę na tę książkę.

13 spotkań grona znajomych wśród których jest panna Marple. Każdy po kolei opowiada zagadkę kryminalną , no i jak myślicie, kto na koniec podaje prawidłowe rozwiązanie ?
Opowiadania z racji niewielkiej długości , nie są zbyt skomplikowane , ale sympatyczne , a niektóre z nich są zaskakujace.
Zdziwił mnie trochę opis wyglądu panny Marple : " czarną suknię z brokatu...

Zdecydowanie wolę całe powieści, ale panny Marple nigdy za wiele :)))

Zdecydowanie wolę całe powieści, ale panny Marple nigdy za wiele :)))

Bardzo przyjemne opowieści. Takie do herbaty i ciasteczka. Mile spędzony czas.

Bardzo przyjemne opowieści. Takie do herbaty i ciasteczka. Mile spędzony czas.

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Agatha Christie - jak zwykle napisane wybitnie.

Krótkie opowiadania, idealne na krótką podróż. Przyjemna, nic więcej.

Krótkie opowiadania, idealne na krótką podróż. Przyjemna, nic więcej.

Spokojne, przyjemne do czytania. Chociaż są to opowiadania, widać w nich ciągłą fabułę i faktycznie pozwalają pracować głowie, w przeciwieństwie do innych antologii Christie.

Spokojne, przyjemne do czytania. Chociaż są to opowiadania, widać w nich ciągłą fabułę i faktycznie pozwalają pracować głowie, w przeciwieństwie do innych antologii Christie.

Trzynaście zagadek kryminalnych, które opowiada sobie nawzajem zebrane towarzystwo. Są to sprawy tajemnicze, morderstwa, wypadki, zaginięcia, które się wydarzyły i nie zostały rozwiązane. Jedna osoba opowiada o takiej sprawie, a inne starają się zgadnąć rozwiązanie zagadki. Jedną z tych osób jest panna Marple i to ona oczywiście bryluje wśród towarzystwa.
Poziom tych opowiadań jest różny, a ja nie przepadam za krótkimi formami, więc nie będzie to moja ulubiona książka Agaty Christie. Całkiem dobra rozrywka i tyle. Dla fanów autorki pozycja obowiązkowa, a dla reszty niekoniecznie.

Trzynaście zagadek kryminalnych, które opowiada sobie nawzajem zebrane towarzystwo. Są to sprawy tajemnicze, morderstwa, wypadki, zaginięcia, które się wydarzyły i nie zostały rozwiązane. Jedna osoba opowiada o takiej sprawie, a inne starają się zgadnąć rozwiązanie zagadki. Jedną z tych osób jest panna Marple i to ona oczywiście bryluje wśród towarzystwa.
Poziom tych...

'Trzynaście zagadek' to zbiór kryminalnych opowiadań, które scala postać panny Marple - bezbłędnie odgadującej sekrety zbrodni, mimo iż jest 'tylko' starszą panią dziergającą na drutach.

No cóż, nieszczególnie lubię krótkometrażowe historie pióra A. Christie.
Mając za sobą już kilka przeczytanych tego typu książek autorki śmiem twierdzić, że nie wykorzystuje ona potencjału historii, które pisze. Zawsze 'coś' jest nie tak: albo zbyt długie wprowadzenie w akcję, albo zbyt zdawkowe wytłumaczenie zbrodni, albo niezbyt wyraziste postacie… w zasadzie, nie przeczytałam jeszcze ani jednego zbioru opowiadań, żebym nie miała się do czego przyczepić. Zdecydowanie preferuję A. Christie w długometrażowych książkach, gdzie ma przestrzeń do rozbudowania akcji, scharakteryzowania postaci i wykreowania świetnej zbrodni.

Mimo to, uważam iż 'Trzynaście zagadek' to książka bardzo w porządku.
Sięgając pamięcią do tych wszystkich przeczytanych tytułów krótkometrażówek, tylko 'Dwanaście prac Herkulesa' wypadło lepiej - i w tym przypadku A. Christie dała radę.
Być może jest to kwestia tego, że choć historie się zmieniają, to główni aktorzy na scenie zmieniają się dosłownie raz (w połowie książki).

Każdy rozdział to opowieść innej 'postaci dramatu' opisująca jakąś historię kryminalną. Reszta osób musi odgadnąć rozstrzygnięcie zagadki. I to rozwiązanie kreowania powieści jest zdecydowanie lepsze niż zmienianie wszystkich bohaterów z każdym rozdziałem - czytelnik przynajmniej wie, czego może oczekiwać od postaci bawiących się w detektywów. Dzięki temu płaskość i miałkość zmienianych bohaterów nie jest aż tak rażąca. I choć, panna Marple nie jest moją ulubioną panią detektyw, to w tej książce jest znośna.

Całość wypada dobrze, przynajmniej na tle większości zbiorów opowiadań.
Mimo to, ciężko tę pozycję polecić czytelnikom lubiącym rozbudowaną akcję - mogą się rozczarować.

'Trzynaście zagadek' to zbiór kryminalnych opowiadań, które scala postać panny Marple - bezbłędnie odgadującej sekrety zbrodni, mimo iż jest 'tylko' starszą panią dziergającą na drutach.

No cóż, nieszczególnie lubię krótkometrażowe historie pióra A. Christie.
Mając za sobą już kilka przeczytanych tego typu książek autorki śmiem twierdzić, że nie wykorzystuje ona...

Sam pomysł może i dobry, ale niektóre opowieści napisane są jakby... niedbale? pobieżnie?
Według mnie to najsłabsza z książek Christie, które do tej pory przeczytałam

Sam pomysł może i dobry, ale niektóre opowieści napisane są jakby... niedbale? pobieżnie?
Według mnie to najsłabsza z książek Christie, które do tej pory przeczytałam

Ciekawe zagadki, ale tak jak zawsze w opowieściach Agathy Christie- zanim na dobre się rozkręcą to już czyta się rozwiązanie. Zdecydowanie wolę dłuższe formaty, ale te historie również były interesujące.

Ciekawe zagadki, ale tak jak zawsze w opowieściach Agathy Christie- zanim na dobre się rozkręcą to już czyta się rozwiązanie. Zdecydowanie wolę dłuższe formaty, ale te historie również były interesujące.