Nie spodziewałam się tego, że ta historia zawładnie moimi myślami na kilka dni i nie pozwoli, by przejść po niej do rutyny codzienności i sięgnięcia po kolejną książkę. Nie przypuszczałam, że na stu stronach można zamknąć tyle emocji, które rozrywają serce czytelnika już od pierwszych stron, ponieważ "Przemilczane" to trudna i niezwykle bolesna historia.
Autorka opowiada nam o losach dwójki młodych ludzi, którzy stoją dopiero u progu dorosłości gdy w ich codzienność wdziera się wojna, strach i niepewność co do następnego dnia. Akcja całości toczy się w małej wsi na opolskim Górnym Śląsku.
Główne postacie to Paul, zwany Fyrtacką, syn jednego z gospodarzy i Annemarie – młoda dziewczyna, którą władze III Rzeszy przysłały wraz z grupą innych dziewcząt do pomocy rolnikom w tej wsi, gdy mężczyźni wyruszą na front. Odkryjemy również pewną rodzinną tajemnicę, dzięki której zrozumiemy postępowanie matki Paula i jej zbytnią niechęć do dziewczyny...
Zostaniemy także obserwatorami niezwykle dramatycznych zdarzeń, które rzucają się cieniem na miejscowych, ale z czasem zostają wyparte z ich świadomości, bo zaczyna do nich docierać, co się wtedy wydarzyło- czy poniosą oni odpowiedzialność za swoje czyny? Tego już Wam nie zdradzę...
Autorka wplotła w tę niezwykle trudną historię przepiękne opisy polskiej wsi, cudownie oddała emocje i opisała miłość oraz oddanie swej ziemi. Z drugiej strony jednak obserwujemy, jak bardzo dawna wieś była zamknięta w swoim własnym "sosie", wszystko, co nowe było złe i nie warto było przełamywać stereotypów, gdzie "obcy" zawsze był "obcym" i nie warto było się na niego otwierać.
Autorka genialnie oddaje ludzkie emocje, pokazuje, jakie panowały nastroje polityczne i społeczne, utrzymuje poziom adrenaliny na wysokim poziomie i nie pozwala by opadła ona, choć na chwilę. Bohaterowie są wspaniale wykreowani, obdarzeni zarówno wadami jak i zaletami, przez co nie ma problemu, by się z nimi utożsamić, zrozumieć emocje, które nimi władają i motywy, którymi się kierują. Akcja nie goni może na złamanie karku, ale, na pewno nie pozwala na nudę. Kilka nagłych zwrotów, naprawdę zaskakuje. Niesamowicie wciąga.

Dla mnie jako Ślązaczki zrozumienie gwary śląskiej nie było problemem, jednak muszę w tym momencie zaznaczyć, że jest jej sporo i może ona być dla wielu czytelników zbyt kłopotliwa. Dla mnie takim kłopotem był język niemiecki. Na szczęście autorka zadbała o to, że każdy zwrot czy to ten po śląsku, czy po niemiecku jest dokładnie przetłumaczony. Może to jednak wywoływać na początku pewne poczucie chaosu- szczególnie u osób czytających e-book.

Ogólnie książkę czyta się szybko, przedstawiona historia zmusza czytelnika do rozmyślań i zostawia go z pytaniami, ile w naszej historii zostało przemilczanych takich zdarzeń. Zmusza do refleksji i wyciągnięcia wielu wniosków. Ja jestem zachwycona.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak! Książka jest dość trudna, ale warta każdej poświęconej sobie minuty.

POLECAM...

Nie spodziewałam się tego, że ta historia zawładnie moimi myślami na kilka dni i nie pozwoli, by przejść po niej do rutyny codzienności i sięgnięcia po kolejną książkę. Nie przypuszczałam, że na stu stronach można zamknąć tyle emocji, które rozrywają serce czytelnika już od pierwszych stron, ponieważ "Przemilczane" to trudna i niezwykle bolesna historia.
Autorka opowiada...

,, Zza łąk nadchodziła mgła, biała zasłona, która spowijała co noc tą wioskę i wszystkie jej tajemnice, ale (...) Zabiło je na nowo uporczywe milczenie, jakby ich nigdy nie było, jakby jej tutaj nigdy nie było. Ale ona była jedną z nich."-fragment książki

Ile jeszcze jest na świecie przemilczanych historii osób, które były skrzywdzone przez innych ludzi, wojny, czy czasy, w którym przyszło im żyć?
Ile krzywd zadanych słowem, czy czynem widziały ludzkie oczy?
Ilu ludzi zostało skrzywdzonych tym, że ich historie zostały przemilczane?

,,Przemilczane" to przepiękna, ale i trudna historia, która łapie za serducho, ale i łamie je z każdą kolejną przerzuconą stroną.
Dwoje młodych, beztroskich ludzi, stojących u progu dorosłości, którzy musieli zbyt szybko, zbyt drastycznie dorosnąć. Poza losami Annemarie, młodej dziewczyny, która przybyła z głębi Rzeszy na Opolską wieś, by pełnić służbę w gospodarstwie Stanoschów, poznajemy zarówno tę rodzinę, jak i Paula-ich syna, który oczekiwał na wezwanie do Wehrmachtu. Są młodzi i łączy ich to, że oboje znaleźli się pośród czasów, w których lepiej nic nie widzieć, nic nie słyszeć...
Autorka wplotła w całą historię sporo pięknych opisów krajobrazu polskiej wsi, poprzez co zarówno one, jak i cała opowieść sprawiały, że czułam iż czytam prawdziwą historię bliskiej osoby. Czułam każdą emocję, która otulała bohaterów, ich strach, niepewność, ale także radość z dobrych plonów, uśmiech wywołany śpiewem ptaka, czy szum drzew otoczonych łąkami.
Zapewne dla podkreślenia fabuły i miejsca, w którym dzieją się jej wydarzenia, książka zawiera bardzo dużo słów gwary Śląskiej, które są sporą częścią dialogów oraz wtrąceniami we fragmentach narracji. Na szczęście one, jak i dialogi w języku niemieckim są przetłumaczone, ale przez to ciężko było mi ją czytać, gdyż musiałam ciągle "przeskakiwać" oczami po stronie- łączyć te tłumaczone dialogi z narracją i opisami. Dlatego moimi ulubionymi częściami stały się piękne opisy oraz sama historia bohaterów, która ma swoją zdumiewającą kulminację na końcu książki.
We współpracy z @silesiaprogress

,, Zza łąk nadchodziła mgła, biała zasłona, która spowijała co noc tą wioskę i wszystkie jej tajemnice, ale (...) Zabiło je na nowo uporczywe milczenie, jakby ich nigdy nie było, jakby jej tutaj nigdy nie było. Ale ona była jedną z nich."-fragment książki

Ile jeszcze jest na świecie przemilczanych historii osób, które były skrzywdzone przez innych ludzi, wojny, czy czasy,...

"Nadzieja jest zabawnym tworem. Utrzymuje człowieka na duchu, sprawia, że wierzy w dobre rozwiązanie, chociaż jest to najmniej prawdopodobne ze wszystkich wyjście z sytuacji. Podsycana dość długo, otula w błogie poczucie bezpieczeństwa, tak cudowne, a jednak tak bardzo złudne."

Tę książkę, jako jedną z niewielu, czytałam w formie ebooka. Przyznam szczerze, że chwilę zajęło mi przyzwyczajenie się do korzystania z aplikacji, jednak koniec końców okazało się, że to całkiem wygodna opcja.
Początkowe rozdzialy "Przemilczane" nieco mi się dłużyły, w zasadzie sama nie wiem dlaczego. Czytanie i rozumienie tekstu zdecydowanie ułatwiały przypisy. Nie jestem na "ty" ani z niemieckim, ani też z gwarą śląską, dlatego tym bardziej były bardzo pomocne.
Monika Neumann naprawdę dobrze opisywała zarówno wydarzenia w tej powieści, jak i odczucia czy emocje bohaterów. Też zdecydowanie na plus można uznać oryginalne imiona i przezwiska (nie wiem jak Wy, ale ja jeszcze nie słyszałam, by mówiono na kogoś Fyrtacka). Autorka stosuje też wiele porównań, które naprawdę przypadły mi do gustu.
Cała historia opowiada o Paulu i Annemarie. Kobieta przyjeżdża, by pracować w jego rodzinnym domu, on natomiast oczarowany jest jej urodą. Dalsze wydarzenia opisują ich rozterki i problemy. Oczywiście są też inni bohaterowie, którzy także zostali wspomnieni na stronach książki.
Jedynym chyba, czego mi brakuje, są zwroty akcji. Nie jest to rzecz, która zdecydowanie skreśla tę książkę, natomiast odbiera jej możliwość na lepszą ocenę (przynajmniej moją, gdyż jestem ich zwolenniczką).
Najbardziej ze wszystkiego, co związane z "Przemilczane", podoba mi się okładka (dziwię się sama sobie, że nie wspomniałam o tym na początku). Niby jest prosto wykonana, a jednak w jakiś sposób - może nieco dziwny - mnie zachwyciła.
Jeśli chcielibyście przeczytać tę nietypową powieść, koniecznie zerknijcie na stronę Wydawnictwa Silesia, gdzie dostać możecie ją również w wersji papierowej. Mam nadzieję, że Wasze odczucia będą choć trochę zbliżone do moich!

"Nadzieja jest zabawnym tworem. Utrzymuje człowieka na duchu, sprawia, że wierzy w dobre rozwiązanie, chociaż jest to najmniej prawdopodobne ze wszystkich wyjście z sytuacji. Podsycana dość długo, otula w błogie poczucie bezpieczeństwa, tak cudowne, a jednak tak bardzo złudne."

Tę książkę, jako jedną z niewielu, czytałam w formie ebooka. Przyznam szczerze, że chwilę zajęło...

"Przemilczane" to mocna i poruszająca powieść, której nie da się wyprzeć z pamięci. Akcja toczy się w małej wsi na opolskim Górnym Śląsku. Trwa wojna, Trzecia Rzesza upomina się o każdego młodzieńca w odpowiednim wieku. Fyrtacka (a tak naprawdę Paul) dostaje wezwanie do wojska, a jego miejsce w rodzinnym domu ma zająć Annemarie, która w ramach Reichsarbeitsdienst (RAD) ma pomagać w gospodarstwie. Płomiennoruda dziewczyna budzi w chłopaku głębokie uczucia i równie intensywną niechęć jego matki.

Rodząca się miłość pomiędzy młodymi ludźmi i przemilczana tragedia radykalnie zmieniają sposób postrzegania rzeczywistości przez mieszkańców wsi.

Ta książka nie jest lekka w odbiorze. Zmusza Czytelnika do myślenia, stawia mu wymagania, a potem zostawia w wielkim poruszeniu. Mimo niewielkiej objętości (156 stron) przeczytanie jej zajęło mi dość dużo czasu i energii. Sprostanie wyzwaniom językowym (dialogi pisane po niemiecku i w gwarze śląskiej*) było nie lada wyzwaniem.

Lektura sroga w odbiorze, jednak warto poświęcić jej uwagę. Dla mnie perełka.

*książka zawiera przypisy z tłumaczeniem

"Przemilczane" to mocna i poruszająca powieść, której nie da się wyprzeć z pamięci. Akcja toczy się w małej wsi na opolskim Górnym Śląsku. Trwa wojna, Trzecia Rzesza upomina się o każdego młodzieńca w odpowiednim wieku. Fyrtacka (a tak naprawdę Paul) dostaje wezwanie do wojska, a jego miejsce w rodzinnym domu ma zająć Annemarie, która w ramach Reichsarbeitsdienst (RAD) ma...

,, Przemilczane" to powieść w której fabuła toczy się w latach wojennych na Śląsku. Annemarie przybywa z małej wioski koło Monachium, by pomóc rodzinie Paula zwanego Fyrtacką. Jest to opowieść o najcięższych latach ubiegłego stulecia.
Ta historia mogła zdarzyć się w rzeczywistości, wojenna codzienność nie pozostawiała złudzeń.
Powieść ta wyróżnia się na tle innych książek o takiej tematyce. Opowieść przeplatają dialogi śląskie i niemieckie. Jest to dla mnie ewenement, który szczerze mówiąc przypadł mi do gustu.
Gatunkowo jest to dramat, przewijają się tam jednak wątki romansu, przeplatają go też tajemnice rodzinne. Czytelnik ma okazję uraczyć się także odrobiną folkloru przedwojennej wsi.
Nie znajdziesz tam drogi czytelniku martyrologicznego wydźwięku. W tej powieści zło nie ma narodowości. Historia jest warta przeczytania.
Obiecałam zdradzić, dlaczego zainteresowała mnie ta książka. W przedwojennych czasach, na kawałku śląskiej ziemi, przyszła na świat moja babcia. Z nią i rodziną z tej gałęzi genealogicznej kojarzy mi się śląska gwara, a książka z takimi dialogami to dla mnie rarytas! Jest to prawdziwy wehikuł czasu, autorka świetnie oddała klimat tamtych czasów. Pozycja zdecydowanie warta polecenia, więc polecam!

,, Przemilczane" to powieść w której fabuła toczy się w latach wojennych na Śląsku. Annemarie przybywa z małej wioski koło Monachium, by pomóc rodzinie Paula zwanego Fyrtacką. Jest to opowieść o najcięższych latach ubiegłego stulecia.
Ta historia mogła zdarzyć się w rzeczywistości, wojenna codzienność nie pozostawiała złudzeń.
Powieść ta wyróżnia się na tle innych książek o...

Opis wydawnictwa👇
Annemarie, która przybywa z głębi Rzeszy na opolską wieś, by w ramach Reichsarbeitsdienst pełnić służbę w gospodarstwie Stanoschów i Paul, który, oczekując na wezwanie do Wehrmachtu, zmaga się z rodzinnymi problemami przerastającymi jego młodzieńczy umysł. Oboje są młodzi, oboje są świadkami takich wydarzeń i oboje woleliby nie wiedzieć i nie widzieć.



Fabula książki bardzo ciekawa i wciągająca. Książka ogólnie jest bardzo krótka ma lekko ponad 150 stron. Zdecydowanie prościej byłoby mi czytać gdybym lepiej znała Niemiecki 😅 ale nie ma co się zniechęcać mamy na dole każdej strony podane tłumaczenie co na początku trochę mnie dekoncentrowało ale przynajmniej wiedziałam o co tu biega 😉 z czasem już do tego przywyklam i nie zwracałam na to większej uwagi...
Podoba mi się styl pisania autorki która pisze bardzo płynnie i zrozumiale.
Bohaterowie książki wykreowani są w świetny sposób co nadaje książce oryginalności.
Książka zdecydowanie inna od tych które czytam na codzień mimo to całkiem fajnie spędziłam przy niej czas. Czasem fajnie wyjść że swojej strefy ze tak powiem komfortu i sięgnąć po coś zupełnie innego nawet po to by oczyścić głowę...
Autorka bardzo realistycznie opisuje nam wydarzenia co bardzo mi sie podobało. Nie koloryzowała nam I nie wciaka głupot w które ciężko uwierzyć.
Koniec końców liczyłam na takie zakończenie i nie było to dla mnie jakimś zaskoczeniem.

Ogólnie jeśli lubicie książki tego typu to z pewnością Wam się spodoba.

Opis wydawnictwa👇
Annemarie, która przybywa z głębi Rzeszy na opolską wieś, by w ramach Reichsarbeitsdienst pełnić służbę w gospodarstwie Stanoschów i Paul, który, oczekując na wezwanie do Wehrmachtu, zmaga się z rodzinnymi problemami przerastającymi jego młodzieńczy umysł. Oboje są młodzi, oboje są świadkami takich wydarzeń i oboje woleliby nie wiedzieć i nie...

Książka "Przemilczane" Moniki Neumann nawiązuje do czasów drugiej wojny światowej.
Autorka zaskoczyła mnie tą historią. Nie przypuszczałam, że opowieść okaże się tak mocna i poruszająca. To tylko 150 krótkich stron, które wzbudziły we mnie różne emocje. Począwszy od nadziei przez niedowierzanie, zaskoczenie a na końcu przerażenie i współczucie. Książka pani Moniki niby jest prosta, ale dialogi w języku niemieckim oraz w śląskiej gwarze mogą być dla niektórych utrudnieniem. Mnie jednak spodobał się ten zabieg, ponieważ nadał książce niepowtarzalny klimat i charakter. Dzięki temu bez trudu można wyobrazić sobie tamtejszą ludność oraz jej otoczenie.

Akcja tej historii rozgrywa się w małej wsi położonej gdzieś na Śląsku, gdzie młodzi chłopcy i ich rodziny z obawą i strachem w oczach oczekują na wezwanie dorastających mężczyzn do walki w niemieckiej armii. W miejsce chłopców III Rzesza przesyła młodziutkie dziewczyny, które mają swoją pracą pomagać na roli oraz w gospodarstwie.
Głównymi bohaterami opowieści są młody Fyrtacka oraz Annamarie przysłana do pomocy rodzinie Fyrtacki. Oboje są młodzi i nieświadomi niektórych rzeczy, jednak już niebawem przyjdzie im zderzyć się z przykrą rzeczywistością. Niestety żyli w ciężkich czasach, gdzie wojna, strach, ból i rozgoryczenie potrafią w ludziach rozbudzić najgorsze emocje, a plotki i domysły okazują się bolesne i często tragiczne w skutkach.
To bowiem co wydarzyło się na tej wsi, było czymś naprawdę niewyobrażalnym i niestety strasznym.

Ostatnio trafiam na niesamowite książki, których akcja dzieje się podczas II wojny światowej. Tak też było w tym przypadku, dlatego bez zastanowienia mogę polecić "Przemilczane" Moniki Neumann. Ta pozycja z pewnością zaskoczy wam zakończeniem i emocjami.

Dziękuję wydawnictwu Silesia Progress za otrzymany egzemplarz.

Książka "Przemilczane" Moniki Neumann nawiązuje do czasów drugiej wojny światowej.
Autorka zaskoczyła mnie tą historią. Nie przypuszczałam, że opowieść okaże się tak mocna i poruszająca. To tylko 150 krótkich stron, które wzbudziły we mnie różne emocje. Począwszy od nadziei przez niedowierzanie, zaskoczenie a na końcu przerażenie i współczucie. Książka pani Moniki niby...

"Przemilczane" Moniki Neumann to książka, która przenosi nas do wsi na Górnym Śląsku. Akcja dzieje się w okresie wojny,kiedy to młodzi chłopcy zostali wysyłani do walki o ojczyznę, a ich bliscy drżeli o ich życie... Rzeczywistość nie była kolorowa, we wsi ciągle było widać żołnierzy, zostały zesłane młode kobiety by pomóc rolnikom...
Tajemnice, milczenie, romans dwojga młodych ludzi - Paula, którego nazywają Fartycką oraz Annemarie, która była jedną z kobiet przysłaną przez władze trzeciej Rzeszy do pomocy rolnikom... Wszystko to sprawia, że zostaje zburzone dotychczasowe życie mieszkańców wsi... Sprawy, które się wydarzyły, na zawsze pozostaną w ich pamięci, jednak nikt nie chce mówić na głos o tym co się dzieje...

Książka ma niecałe 200 stron, jednak jej czytanie zajęło mi sporo czasu. Jak dla mnie była bardzo trudna, ciężko było mi przebrnąć przez dialogi pisane po Śląsku z połączeniem niemieckiego. Oczywiście były objaśnienia niemieckich zwrotów, jednak przebrnięcie przez przypisy zajmowało mi sporo czasu i energii. Historia sama w sobie dość ciekawa, więc jeśli jesteście otwarci na inne języki niż tylko Polski, serdecznie polecam. Myślę, że warto poznać tę pozycję, dlatego polecam, jednak zwracam uwagę na wstawki językowe, które mi osobiście trochę przeszkadzały, ale były zrozumiałe z racji miejsca i czasu akcji.

"Przemilczane" Moniki Neumann to książka, która przenosi nas do wsi na Górnym Śląsku. Akcja dzieje się w okresie wojny,kiedy to młodzi chłopcy zostali wysyłani do walki o ojczyznę, a ich bliscy drżeli o ich życie... Rzeczywistość nie była kolorowa, we wsi ciągle było widać żołnierzy, zostały zesłane młode kobiety by pomóc rolnikom...
Tajemnice, milczenie, romans dwojga...

Wspaniala powjeść, której tak jeszcze nie bylo

Wspaniala powjeść, której tak jeszcze nie bylo

Akcja dzieje się w trakcie II WŚ w nienazwanej miejscowości obok Kluczborka (chociaż mieszkańcy Bogacicy chyba trafnie odnaleźli w niej swoją wioskę).
Wątki historyczne (w okolicy Kluczborka istniał obóz Reicharbeitsdienstu) mieszają się z fikcją literacką (m.in. młodzieńcza fascynacja Annemarie i Fyrtacki). Czego nie chcieli widzieć mieszkańcy wsi, co było przemilczane i doprowadziło do tragedii? Tego dowiecie się już z książki.
Autorka pozwala bohaterom mówić śląsko-niemiecką mieszanką, co dodaje realizmu tamtego czasu, ale też wszystkie niemieckie wtrącenia posiadają przipisy.

Akcja dzieje się w trakcie II WŚ w nienazwanej miejscowości obok Kluczborka (chociaż mieszkańcy Bogacicy chyba trafnie odnaleźli w niej swoją wioskę).
Wątki historyczne (w okolicy Kluczborka istniał obóz Reicharbeitsdienstu) mieszają się z fikcją literacką (m.in. młodzieńcza fascynacja Annemarie i Fyrtacki). Czego nie chcieli widzieć mieszkańcy wsi, co było przemilczane i...