Nie lubię pisać o niezakończonych książkach, ale Radosna nowina trafiła do mnie w ramach #booktourubatorego i coś na jej temat pojawić się musi.

Niestety dla mnie ten tytuł nie był radosny, pomimo fajnego i lekkiego stylu pisania autorki, męczyłam się z każdą stroną. Moim głównym problemem była chyba sama historia. Nie jestem religijna, nie przeszkadzało mi ukazanie bardzo ludzkiego przekazania zdarzeń z Ewangelii oraz swego rodzaju usprawiedliwienie działań Judasza. Niestety nie przepadam za powieściami tego typu, nie czuje się w nich dobrze i staram się ich unikać. Tutaj próbowałam się przekonać, ale nie bardzo mi to wyszło.

Nie uważam, że to zła książka, ona po prostu nie była dla mnie, a wychodzę z założenia, że czytanie ma być przyjemnością. Dlatego mówię pas. ;)

Nie lubię pisać o niezakończonych książkach, ale Radosna nowina trafiła do mnie w ramach #booktourubatorego i coś na jej temat pojawić się musi.

Niestety dla mnie ten tytuł nie był radosny, pomimo fajnego i lekkiego stylu pisania autorki, męczyłam się z każdą stroną. Moim głównym problemem była chyba sama historia. Nie jestem religijna, nie przeszkadzało mi ukazanie bardzo...

O czym jest ta książka? Takie pytanie nasuwa się po wzięciu książki do ręki ,nie trzeba się zastanawiać bo już Wam piszę. To emocjonalna opowieść o Jezusie widziana oczami Marii Magdaleny. Kobiety i mężczyzny . Muszę się przyznać iż myślałam początkowo -ja i taka lektura,taki temat! Co można pisać o Jezusie- oprócz tego co zawiera Biblia i jej przekłady. Czy to mnie zaciekawi? Odpowiedź brzmi TAK! Dlaczego? Dlatego iż autorka przedstawiła mi postacie Marii i Jezusa- poprzez emocje,zazdrosc ,miłość ,zdrada-z cechami przyziemnymi,ludzkimi ,nie "czarując " i ubierając w boskość,stawiając Ich życie na równi z innymi. Inna perspektywa spojrzenia na Jego życie stawia wiele pytań ,ale spokojnie na te pytania będzie w stanie sobie odpowiedzieć ,wyciągając własne wnioski . Miłość w trzech postaciach: ludzka,kobieca,religijna,która ukazuje "Radosna nowina" to bardzo ciekawa lektura ,która jednak pozostaje w umyśle. Podjęcie takiego tematu przez autorkę zasługuje na uznanie.
Teraz to od Was zależy ,czy chcecie poznać Jezusa z tej innej ludzkiej strony ,w myśl zasady wszystko co ludzkie,nie jest mi obce...

O czym jest ta książka? Takie pytanie nasuwa się po wzięciu książki do ręki ,nie trzeba się zastanawiać bo już Wam piszę. To emocjonalna opowieść o Jezusie widziana oczami Marii Magdaleny. Kobiety i mężczyzny . Muszę się przyznać iż myślałam początkowo -ja i taka lektura,taki temat! Co można pisać o Jezusie- oprócz tego co zawiera Biblia i jej przekłady. Czy to mnie...

Książka o Bogu, który był człowiekiem i (prawie) nic co ludzkie nie było mu obce. Opowieść o kobiecie, która pokochała Boga miłością ludzką ale czystą i bezinteresowną.
Książka Agaty Kasiak to życie Jezusa przedstawione od Jego "ludzkiej" strony. Poznajemy Jego radości i smutki, relacje z Apostołami i szczególną więź, która połączyła Go z Marią z Magdali. Cała historia jest tak skonstruowana, że z każdą przeczytaną stroną wydaje się co raz bardziej prawdopodobna, jednak nie jest to książka dla osób, które nie są otwarte na ludzką stronę życia Jezusa, bo to w jaki sposób autorka przedstawia życie Jezusa - człowiek w kontekście jego relacji z Marią Magdaleną nie każdemu może się spodobać. Podobnie wątek Judasza i jego walki z samym sobą to w pewien sposób próba usprawiedliwienia jego działań ale czyż nie jest to możliwy scenariusz ? Anioły, diabły, Piłat, Herod i wiele innych znanych nam postaci zostały przedstawione w trochę innym świetle a to czy cała historia wyda Wam się prawdopodobna czy też odbierzecie ją jako ciekawe lub beznadziejne bajanie autorki to już zależy tylko od Was.
Książka trafiła do mnie dzięki Book Tour organizowanemu przez bloga Czytam dla przyjemności.

Książka o Bogu, który był człowiekiem i (prawie) nic co ludzkie nie było mu obce. Opowieść o kobiecie, która pokochała Boga miłością ludzką ale czystą i bezinteresowną.
Książka Agaty Kasiak to życie Jezusa przedstawione od Jego "ludzkiej" strony. Poznajemy Jego radości i smutki, relacje z Apostołami i szczególną więź, która połączyła Go z Marią z Magdali. Cała historia...

Religia odgrywa w ludzkim społeczeństwie ważną rolę. Pozwala wierzyć w coś więcej niż tylko w byty materialne, to, co nas otacza. Skupia się na duchowości, przynajmniej w swoich założeniach. Są religie m.in. politeistyczne, monoteistyczne. Pojawiają się również tacy, którzy wątpią, szukają lub całkowicie odżegnują się od tego tematu. Ile osób, tyle dróg i wyborów. Każdy ma prawo iść tam, gdzie niesie go serce. Dziś mamy wybór, a jak było kiedyś? Czy równie łatwo można było odciąć się od reszty i podążać za swoją intuicją? Nie do końca. Warto zwrócić uwagę chociażby na czasy imperium rzymskiego. Przez większość jego trwania panowała tolerancja. Podbite ludy bez problemu mogły dalej czcić swoich bogów, o ile wywiązywały się z obowiązków wobec Rzymu. Jednak od momentu, gdy na arenę międzynarodową wypłynęło chrześcijaństwo, zaczęły się prześladowania pogan, z czasem przechodzące w coraz okrutniejsze formy, od wypraw krzyżowych po inkwizycję, siłowe nawracania za pomocą miecza i groźby. Czy naprawdę tak to miało wyglądać wg założyciela tej religii? Czemu historia tak się potoczyła? Jaki był sam początek?
Najbardziej poczytnym źródłem na temat początków chrześcijaństwa jest bezsprzecznie Biblia. W naszym kręgu kulturowym bywa szczegółowo omawiana nie tylko na lekcjach religii w szkole, ale również na języku polskim, gdzie dokonuje się analiz, interpretacji, wyjaśniania jakie jej elementy przeniknęły do współczesnej kultury, języka i jak wpłynęła na rozwój naszego rejonu. Ciągle się o niej słyszy, czyta. Nie da się od tego uciec. Wciąż inspiruje. Dla chrześcijan to norma. Uważają ją za słowo natchnione, dowód na istnienie Boga, podstawę kościoła. W osobie znającej historię, zwłaszcza jeśli chodzi o Nowy Testament, rodzi się pytanie, że skoro tak chlubnie wyglądają początki kościoła, czyste i pełne miłości nauki Jezusa, to dlaczego ta organizacja poszła w takim, a nie innym kierunku, co stało się tego powodem?
Literatura przychodzi z pomocą. Pozwala czerpać nie tylko ze źródeł pisanych i niepisanych, ale również wykorzystywać fantazję, znajomość ludzkiej psychiki i uzupełniać tym luki, których sporo w okresie biblijnym. Jedną z powieści opowiadającej o samych początkach chrześcijaństwa, a zarazem o Jezusie z Nazaretu, jest "Radosna Nowina" Agaty Kasiak. Dotyczy ona okresu, gdy Chrystus nauczał, a jednocześnie przygotowywał się do zawarcia Nowej Paschy w imię Jahwe. Ma jasno określone ramy czasowe, a akcja rozgrywa się na terenie Izraela, główną bohaterką czyniąc Marię Magdalenę, kobietę współcześnie kontrowersyjnie postrzeganą. Jedni widzą w niej kogoś wyjątkowego i silnego, inni - obiekt do snucia teorii spiskowych, historii alternatywnych. Jaka mogła być? Czym się charakteryzowała? Jak przedstawiła ją Agata Kasiak?
Maria Magdalena w tej powieści to dziewczę opętane przez demony, smutno snujące się po domu i jego okolicach w oczekiwaniu na kolejny atak. Stwory uwielbiają pojawiać się niespodziewanie, przejmując dowodzenie nad całą sytuację. Wtedy niszczą co się da, co tylko wpadnie im w łapy. Skutkiem czego dom bohaterki zmienia się stopniowo w ruinę, podkopując fundamenty więzi rodzinnych. Demony rodziców przechodzą na dziecko, obierając je na ofiarę. Trudne dzieciństwo może tłumaczyć jej niepewność siebie, zagubienie. Sąsiedzi nie są ludźmi życzliwymi. Unikają jej. Boją się. Postępuje tak nawet rabin, osoba, która powinna być wsparciem. Z jednej strony coś tłumaczy, ale potajemnie wkłada nóż w plecy, obmawiając i wytykając palcami. Odrzucenie w rodzinie, odrzucenie pośród lokalnej społeczności. Co taka osoba może uczynić? Zamknąć się jeszcze bardziej w sobie. Świat ludzi jest Marii nieprzyjazny, zatem ucieka tam, gdzie znajduje pocieszenie i ciepło, do zwierząt. Sytuacja zmienia się, gdy na jej drodze pojawia się nie kto inny jak sam Jezus. Tak jak wiemy z Biblii, wypędza z niej demony i uwalnia jej ducha, dając posmakować wolności i radości życia. W tym miejscu zaczyna się właściwa akcja powieści.
Autorka pokazuje przemianę jaka dokonuje się w kobiecie. Z zalęknionej i samotnej przeistacza się w radosną, kipiącą energią, pełną miłości osobę, która wierzy i ufa swemu Nauczycielowi. Jest szczera, uczciwa, mówi co myśli i czuje. Cechuje ją prostota. Nie jest skomplikowana, nie trzeba się domyślać, o co jej chodzi. Zawsze komunikuje, co się z nią dzieje. Bywa spontaniczna. Wobec bliskich bardzo troskliwa. Swoim zachowaniem potrafi jednocześnie zażenować i rozweselić. To duże dziecko, które nadrabia braki rodzicielskiej miłości, samej mając jej w sobie aż po brzegi.
Pięknie Agata Kasiak przedstawia relację między Chrystusem, a Marią Magdaleną, biorąc pod uwagę jej przemianę. Ich znajomość jest specyficzna. Łączy ich miłość, ale bardziej czysta, platoniczna, pełna zaufania i szacunku. Niezwykła. Zgodnie z wizją autorki obydwoje są sobie potrzebni, jedno podpiera drugie, utwierdzając w tym, że taka forma miłości jest możliwa. Ona jest zawsze obok, wyczuwa jego nastroje, bicie serca. Wie, kiedy jest potrzebna. Jest kobietą, patrzy ludzkim okiem, ale stara się doskonalić, rozumiejąc, że ma do czynienia z kimś wyjątkowym. Stara się dla niego, dla jego nauki. Tym samym staje się świadectwem jego posłania. Kieruje się miłością.
Kobieca postać gra tu pierwsze skrzypce, ale co z samym Jezusem? Poznając Marię Magdalenę, czytelnik ma okazję do zaprzyjaźnienia się również z nim. Widzi go w różnych sytuacjach, od tych dobrych, po te bardziej bolesne. Mimo boskiego pochodzenia, ma w sobie wiele z człowieka. Zdaje sobie sprawę ze swoich słabości, kierując się w tych momentach do swego ojca. Naucza o miłości, miłosierdziu, niesieniu dobra i pomocy słabszym i taki jest. Całym sobą pokazuje to, o czym mówi. Za słowami idą czyny. Garną się do niego tłumy. Część chce cudów i je dostaje, ale zrozumieć naukę udaje się niewielu, tylko tym najbardziej wytrwałym. Z "Radosnej Nowiny" wyziera do nas obraz mężczyzny ciepłego, charyzmatycznego, pewnego swoich racji i przekonań, magnetycznego, który potrafi przyciągnąć do siebie, a jednocześnie zapewnić poczucie bezpieczeństwa i wewnętrznego spokoju. Jest kimś u czyjego boku schronienie odnajdą zagubieni, samotni, na rozstaju dróg, którym potrzeba zainteresowania, zrozumienia i dobrego słowa.
Poza MM i Chrystusem przewija się tu sporo postaci. Z apostołów warto zwrócić uwagę na Jana i Judasza. Jan przypomina nieco rozbrykaną główną bohaterkę. Młody, ale zakochany w swoim rabbim, pełen zapału i chęci do nauki oraz szerzenia jego słowa. Jest ufny, wesoły, radosny. Wnosi do swojej grupy powiew świeżości, młodości i tej pierwotnej energii, uśmiechu z życia. Bardzo sympatyczny chłopak. Świetny materiał na przyjaciela. Za to Judasz to chodząca zagadka. Z Nowego Testamentu wiemy, że zdradził, za ile i jak do tego doszło, ale jakie miał motywacje, co nim kierowało? Powieść wiele wyjaśnia w tym zakresie. Czytelnik może wejść głębiej w jego psychikę, poznając jego wewnętrzne demony, słabości, ukłucia zazdrości i zawiedzone złudzenia, które pchają go w stronę ciemności. Myślę, że to jedna z lepiej wykreowanych postaci. Nie jest doskonały, jest najzwyczajniej w świecie ludzki, pełen sprzeczności i wątpliwości. Błądzi, ale ponosi tego konsekwencje.
Jak jest Jezus, to musi być i diabeł. W tle roi się od nich, ale ten jeden, co nimi rządzi, w powieści zadziwia swoją postawą. Szczerze? Jestem zdumiona jego przedstawieniem, ale chyba właśnie taka interpretacja byłaby najbliższa temu, co rozumie się przez upadłego anioła. Lucyfer sam o sobie mówi, że jest złem. Jednak dla kogo? Czy tak samo postrzega ludzi jak i Boga, od którego się odwrócił? Agata Kasiak udowadnia, że nie. Jego nastawienie do naszego rodzaju, nie wyklucza innego postrzegania stwórcy. Bardzo dobrze widać to w momencie kaźni Chrystusa, poczynając od Getsemani po ukrzyżowanie. Wymowna jest również scena w piekle. Podpowiem, że warto również zwrócić uwagę na zachowanie Szatana wobec Marii Magdaleny. Autorka pokazuje, że świat posiada barwy i nic nie jest takie proste w ocenie. Każda postawa, zachowanie, przekonanie może mieć drugie dno, znacznie głębsze, mające korzenie w dalekiej przeszłości.
"Radosna Nowina" to książka o tematyce religijnej, ukazującej rodzenie się chrześcijaństwa, pierwszych zasad. Przytacza wiele cytatów z Nowego Testamentu, tłumaczy Nauki Jezusa. To taka łatwiejsza forma Ewangelii, bardziej ludzka, barwna, ale pozostająca w zgodzie z wykładnią Watykanu. Jednak należy pamiętać, że Jezus był Żydem i wychował się w takowej rodzinie. Agata Kasiak w swojej powieści zawiera wiele elementów tamtejszej kultury, np. zasady szabatu, obchodzenia paschy, funkcjonowania kobiet w społeczeństwie etc. Pobieżnie tłumaczy także podział między samymi Żydami na bractwa, np. faryzeuszy, saduceuszy, które to mają również znaczenie polityczne. Religia i polityka, ach, prawda stara jak świat. W tym kontekście warto spojrzeć na działalność Sanhedrynu a postępowanie Piłata i Heroda Antypasa podczas procesu Jezusa.
Ta powieść porusza zagadnienie wiary, takiej prawdziwej, ufnej, bez zadawania zbędnych pytań. Tu warto zwrócić uwagę na scenę na wodzie i pod grobowcem. Maria Magdalena a pozostali apostołowie. Kto naprawdę wierzy? Kto idzie prosto, bez zachwiania, kierując się tylko słowem Chrystusa? Kto ufa bezgranicznie?
Autorka ma lekkie pióro, potrafi zaczarować czytelnika plastycznymi opisami, naturalnymi dialogami, głęboką analizą psychologiczną, ujęciem w proste słowa trudnych prawd i zagadnień. Jej książka odrywa od rzeczywistości, przenosi w czasie do początku naszej ery na Bliski Wschód, prosto do Izraela. Pozwala na podróż po Magdali, Jerozolimie, Betanii. Tłumaczy zawiłe kwestie wiary w przystępny sposób. Dzięki niej czytelnik może bliżej poznać biblijne postacie, spróbować zrozumieć ich zachowania i motywacje.
"Radosna Nowina" Agaty Kasiak to ciekawa powieść, myślę, że bardziej skierowana do chrześcijan czy osób zainteresowanych tematyką biblijną. Skupia się głównie na relacji między Marią Magdaleną a Jezusem, ale ważną kwestią pozostają również jego nauki. Tematem przewodnim wg mnie jest boża miłość, jej oddziaływanie na ludzi, na świat. Pokazuje jak "demony" rodziców mogą zmienić życie dziecka, jak odrobina zaangażowania i ciepła mogą przeistoczyć lękliwą istotę w kogoś pełnego energii i radości, jak w odpowiednim otoczeniu się rozkwita. To książka ciekawostka. Naprawdę dobra.

PS Dziękuję za egzemplarz książki autorce, Agacie Kasiak :)
https://loslibros-wehikulczasu.blogspot.com/2022/05/130-radosna-nowina-agaty-kasiak.html

Religia odgrywa w ludzkim społeczeństwie ważną rolę. Pozwala wierzyć w coś więcej niż tylko w byty materialne, to, co nas otacza. Skupia się na duchowości, przynajmniej w swoich założeniach. Są religie m.in. politeistyczne, monoteistyczne. Pojawiają się również tacy, którzy wątpią, szukają lub całkowicie odżegnują się od tego tematu. Ile osób, tyle dróg i wyborów. Każdy ma...

Życie Jezusa Chrystusa jest owiane tajemnicą. Znamy tylko jego boski wizerunek. Natomiast praktycznie nic nie wiemy o tym jakim był człowiekiem. Co tak naprawdę czuł, kiedy ludzie nie wierzyli w jego słowa, wątpili w to kim jest. Kiedy Go wyśmiewali i szydzili z Niego? Jakie na co dzień towarzyszyły mu emocje?
Marię z Magdalii prześladują demony. Przez rodziców i sąsiadów uważana jest za opętaną, od której należy trzymać się z daleka. Co noc demony nawiedzają jej dom i wszystko co na swojej drodze spotkają niszczą. Pewnego dnia spotyka Jezusa, który ją uzdrawia, wypędza z niej złe moce. A było ich 7. Okazało się, że były to demony jej rodziców. Opuszcza swój dom rodzinny i podąża za Jezusem. Nadaje jej imię Maria Magdalena.
Po raz pierwszy czytałam fabularyzowaną powieść o życiu Jezusa Chrystusa, Marii i Apostołów. Agata Kasiak nadała swoim postaciom ludzką twarz, że wszystkimi wadami oraz zaletami. Przedstawiła dzieje Jezusa i Apostołów ale głównym wątkiem jest "związek" Marii Magdaleny z Jezusem. Ich wspólne bycie ze sobą bez bliskości cielesnej, tylko bliskość duchowa. Jezus też pragnie tej więzi z drugą osobą, normalnej rozmowy o swoich rozterkach oraz wątpliwościach. I tak właśnie traktuje Marię Magdalenę jak swoją przyjaciółkę, powierniczkę mimo, że zdaje sobie sprawę z tego, że ona Go kocha, jak kobieta mężczyznę. Mamy tutaj różne oblicza miłości, bo kochać można na wiele sposobów. Wszystkie opisane emocje jak: zazdrość, miłość, złość i na końcu zdrada poprzeplatane są cytatami z Biblii.
Odniosłam wrażenie, że przesłaniem powieści są słowa Terencjusza „nic co ludzkie nie jest mi obce”. Autorka ukazała sprawy dotyczące Jezusa jako człowieka. Jego zachowanie, fizjologia nie są dla innej osoby w tym przypadku Marii Magdaleny żadną tajemnicą, bo on je przed nią odkrywa. A ona Go nie ocenia, słucha, doradza, nie krytykuje po prostu jest. Ziemskie życie, sprawy, problemy Syna Bożego są powszechne, bo on wprost o nich mówi, niczego nie ukrywa. Jednak nie wszyscy Go rozumieją. Mimo, że są takimi samymi ludźmi jak On stał się dla nas człowiekiem.
„Radosną nowinę” polecam każdemu, mimo że zdaje sobie sprawę z tego, że nie każdemu czytelnikowi przypadnie do gustu. Jednak czasem dobrze jest na pewne sprawy spojrzeć z całkowicie innej perspektywy.
Książka przeczytana w ramach Book Touru zorganizowanego przez Czytam dla przyjemności.

Życie Jezusa Chrystusa jest owiane tajemnicą. Znamy tylko jego boski wizerunek. Natomiast praktycznie nic nie wiemy o tym jakim był człowiekiem. Co tak naprawdę czuł, kiedy ludzie nie wierzyli w jego słowa, wątpili w to kim jest. Kiedy Go wyśmiewali i szydzili z Niego? Jakie na co dzień towarzyszyły mu emocje?
Marię z Magdalii prześladują demony. Przez rodziców i sąsiadów...

,,Chcieli czegoś. Czegoś potrzebowali. Byli ciekawi Jezusa - kimkolwiek mógłby się okazać. Byli ufni, byli tez sceptyczni. Byli tacy, którzy czekali, aż stanie na czele zbrojnego powstania. A byli przypadkowi, złapani nieoczekiwanie za serce, w których coś kiełkowała z wolna, może jeszcze nie uświadomione. Byli jak gleba.”

,,Radosna nowina” to na nowo opowiedziana historia o życiu i śmierci Jezusa, którą poznajemy z perspektywy Marii Magdaleny - kobiety, która została z Chrystusem do samego końca. Wydawałoby się, że tego typu powieść nie wniesie nic nowego. Jednak jest ona napisana nowatorsko i nieraz potrafi zaskoczyć.

Autorka świetnie oddała klimat tych tajemniczych wydarzeń. Osobiście nigdy nie miałam jeszcze okazji spotkać się ze sfabularyzowaną odsłoną życia Jezusa, a z racji tego, iż jestem osobą wierzącą było to dla mnie niezwykle interesujące przeżycie. Zwłaszcza, że czytałam ją teraz - w okresie Wielkanocnym. Uważam jednak, że jest to na tyle ciekawa i wyjątkowa pozycja, iż ma szansę zainteresować również grono osób niewierzących - jest po prostu bardzo dobrze napisana i czyta się świetnie! Bardzo polecam. ❤️ Książkę przeczytałam w ramach akcji #booktourubatorego za co serdecznie dziękuję @robert_batory.

instagram.com/needforbook

,,Chcieli czegoś. Czegoś potrzebowali. Byli ciekawi Jezusa - kimkolwiek mógłby się okazać. Byli ufni, byli tez sceptyczni. Byli tacy, którzy czekali, aż stanie na czele zbrojnego powstania. A byli przypadkowi, złapani nieoczekiwanie za serce, w których coś kiełkowała z wolna, może jeszcze nie uświadomione. Byli jak gleba.”

,,Radosna nowina” to na nowo opowiedziana historia...

Z przeczytaniem tej książki trafiłam zdecydowanie w odpowiedni czas. I polecam nie tylko wątpiącym...
Nie mam wątpliwości, że jest to opowieść warta przeczytania. Ktoś zapyta: po co? skoro fabuła jest nam znana od lat.
Otóż, choćby po to, by na pewne sprawy spojrzeć z odrobinę innej perspektywy, by spróbować dostrzec pod tą historią coś nowego i fascynującego. O zgrozo, dla mnie uderzającą postacią w tej książce był Szatan. I wśród całej gamy drugoplanowych bohaterów to właśnie on jest tym, który wzbudził we mnie pozytywne emocje. Na kanwie relacji Jezusa z Marią z Magdali, z Apostołami i innymi ówczesnymi postaciami historycznymi - to relacja z Aniołem, który zbuntował się przeciw Bogu jest tu dla mnie najbardziej wstrząsająca i poruszająca.
I niby wiadomo, jak wszystko się kończy, niby nie ma nowych faktów, a jednak książkę czytałam z ogromną ciekawością.
Bardzo polecam.

Z przeczytaniem tej książki trafiłam zdecydowanie w odpowiedni czas. I polecam nie tylko wątpiącym...
Nie mam wątpliwości, że jest to opowieść warta przeczytania. Ktoś zapyta: po co? skoro fabuła jest nam znana od lat.
Otóż, choćby po to, by na pewne sprawy spojrzeć z odrobinę innej perspektywy, by spróbować dostrzec pod tą historią coś nowego i fascynującego. O zgrozo, dla...

Książka przedstawia nam wydarzenia pokazane w Ewangelii z zupełnie nowego punktu widzenia, bardziej ludzkiego. Poznajemy historię Jezusa oczami Marii Magdaleny. Muszę przyznać, że była to książka którą czytało mi się wyjątkowo trudno. Po pierwsze jej tematyka jest bardzo smutna, zwłaszcza że wiemy jak się skończy. Po drugie jakoś nie mogłem „zgrać” się z językiem powieści zabrakło mi w nim pewnej lekkości. Należy przy tym odkreślić, że wiele osób religijnych może mieć ambiwalentne uczucia w stosunku to tek książki ponieważ, autorka próbuje „ usprawiedliwiać” Judasza, stara się znaleźć wytłumaczenie dla jego postępowania. Przedstawia też diabła w bardzo nieortodoksyjny sposób. Ogólnie muszę przyznać że lektura jest ciekawa chociaż trudna.

Książka przedstawia nam wydarzenia pokazane w Ewangelii z zupełnie nowego punktu widzenia, bardziej ludzkiego. Poznajemy historię Jezusa oczami Marii Magdaleny. Muszę przyznać, że była to książka którą czytało mi się wyjątkowo trudno. Po pierwsze jej tematyka jest bardzo smutna, zwłaszcza że wiemy jak się skończy. Po drugie jakoś nie mogłem „zgrać” się z...

Książka wywołująca wiele emocji. Życie Jezusa i Marii Magdaleny ze strony ludzkiej. Piękna historia miłości czystej, nic nie wymagającej. Myślę że książka wartościowa, bo przestawia inną perspektywę. Mi dała dużo do przemyśleń.

Książka wywołująca wiele emocji. Życie Jezusa i Marii Magdaleny ze strony ludzkiej. Piękna historia miłości czystej, nic nie wymagającej. Myślę że książka wartościowa, bo przestawia inną perspektywę. Mi dała dużo do przemyśleń.

Bardzo dobra, wartościowa książka.

Bardzo dobra, wartościowa książka.