Ta książka to spojrzenie na znanych dyktatorów z innej strony, mianowicie ukazanie ich od strony emocjonalnej, uczuciowej, poprzez ich związki z kobietami. Książka przybliża nam postacie kobiet w jakiś sposób związanych z autokratami, poczynając od Mussoliniego, poprzez Mao Zedonga, Lenina, Stalina, Ceausescu, Salazara, kończąc na Hitlerze.
Autorka stara się dokładnie scharakteryzować każdą z kobiet tych polityków, omawiając ich status społeczny i wykształcenie oraz zaangażowanie w omawiany związek. Były to kobiety oddane swoim partnerom – dyktatorom i popierające ich dążenia polityczne.
Książka opisuje kilku dyktatorów, każdemu poświęcony jeden rozdział, nie jest to jakiś ogrom wiedzy, ale w jakimś stopniu ukazuje życie prywatne tych przywódców.
Ja osobiście muszę przyznać, że nie była mi znana postać Salazara , dzięki tej książce natknęłam się na tego polityka i zaciekawiona pogrzebałam w innych źródłach poszerzając sobie wiedzę na temat jego rządów w Portugalii.

Ta książka to spojrzenie na znanych dyktatorów z innej strony, mianowicie ukazanie ich od strony emocjonalnej, uczuciowej, poprzez ich związki z kobietami. Książka przybliża nam postacie kobiet w jakiś sposób związanych z autokratami, poczynając od Mussoliniego, poprzez Mao Zedonga, Lenina, Stalina, Ceausescu, Salazara, kończąc na Hitlerze.
Autorka stara się dokładnie...

Bardzo ciekawy temat, ale podany w formie Super Expresu. Szkoda

Bardzo ciekawy temat, ale podany w formie Super Expresu. Szkoda

Książkę czyta się ciężko. Suche fakty, niestety nie wyszukane a powszechnie dostępne chwilami wzbudzały ciekawość czytelniczą i pozostawiały niedosyt nie wyjaśniając nic więcej. Autorka przedstawiła nam powierzchownie życiorysy wielu kobiet, o których można by powiedzieć dużo więcej i właśnie to "dużo więcej" którego zabrakło nie pozwoliło mi zaciekawić i nasycić się tą książką. Niezwykle zainteresował mnie los Idy Dasler i jej syna, niestety rozczarowałam się znikomymi informacjami o nich i zepchnięciem ich na dalszy plan. Dobra książka informacyjna dla osoby, która nic nie wie a chciałaby wiedzieć cokolwiek. Bibliografia niestety też słaba.

Książkę czyta się ciężko. Suche fakty, niestety nie wyszukane a powszechnie dostępne chwilami wzbudzały ciekawość czytelniczą i pozostawiały niedosyt nie wyjaśniając nic więcej. Autorka przedstawiła nam powierzchownie życiorysy wielu kobiet, o których można by powiedzieć dużo więcej i właśnie to "dużo więcej" którego zabrakło nie pozwoliło mi zaciekawić i nasycić się tą...

Moim zdaniem mocno przereklamowana. Dużo błędów językowych. Poza tym taka pobieżna "przeglądówka" kilku życiorysów sprawia, że z żadną bohaterką nie chce się zostać na dłużej. Raczej nie sięgnę po drugą część.

Moim zdaniem mocno przereklamowana. Dużo błędów językowych. Poza tym taka pobieżna "przeglądówka" kilku życiorysów sprawia, że z żadną bohaterką nie chce się zostać na dłużej. Raczej nie sięgnę po drugą część.

Bardzo interesująca lektura.

Bardzo interesująca lektura.

'Kobiety Dyktatorów' - tytuł bardzo obiecujący, wyjątkowo piękna okładka, wnętrze niestety rozczarowujące. Znajdziemy tutaj sporo suchych, wręcz usypiajacych informacji oraz lakoniczny opis relacji łączących dyktatorów z kobietami. Brakuje w tym wszystkim ekspresji i przysłowiowego pazura. Zmarnowany potencjał...szkoda!

'Kobiety Dyktatorów' - tytuł bardzo obiecujący, wyjątkowo piękna okładka, wnętrze niestety rozczarowujące. Znajdziemy tutaj sporo suchych, wręcz usypiajacych informacji oraz lakoniczny opis relacji łączących dyktatorów z kobietami. Brakuje w tym wszystkim ekspresji i przysłowiowego pazura. Zmarnowany potencjał...szkoda!

Historie przytoczone w książce pokazują, że mężczyźni znani ze swojej wyższości, przywództwa oraz brutalności zawsze otoczeni byli kobietami. Kochali, zdradzali, zdobywali ale i byli kochani, zdradzani i zdobywani. Bo miłość pisze własne scenariusze i odkrywa najmniej nam znane zakątki duszy. Trudno ocenić fascynacje tego typu mężczyzną jak również niełatwo jest wyjaśnić racjonalność uczuć.
W książce pojawiają się fragmenty listów i zapiski wspomnień z relacji męsko- damskich, co zyskuje na atrakcyjności przekazu.

Historie przytoczone w książce pokazują, że mężczyźni znani ze swojej wyższości, przywództwa oraz brutalności zawsze otoczeni byli kobietami. Kochali, zdradzali, zdobywali ale i byli kochani, zdradzani i zdobywani. Bo miłość pisze własne scenariusze i odkrywa najmniej nam znane zakątki duszy. Trudno ocenić fascynacje tego typu mężczyzną jak również niełatwo jest wyjaśnić...

Uważam, że książka w intrygujący sposób przybliża myślenie kobiet, które były blisko XX-wiecznych dyktatorów. Okazuje się, że nie każda z nich (choć wciąż zdecydowana większość...) zgadzała się na politykę swojego kochanka/męża. Najbardziej zaskoczyło mnie to, jak charakter polityczny (sposób rządzenia etc.) każdego z mężczyzn wpływał na sposób traktowania kobiet. Autorka pokazała, że najczęściej jedno z drugiego wynikało.

(spoiler) Najciekawsi okazali się dla mnie z pozoru najmniej interesujący, tzn. Mussolini oraz Ceaușescu. Pierwszy wydawał mi się zawsze rubasznym panem, który raczej z przypadku, a nie z zamierzenia objął tak ważną funkcję w swoim kraju. O drugim natomiast nic nie wiedziałam.
Pierwszy zaskoczył mnie tym, jak perfidnie postępował z kobietami i jak potrafił je zwodzić. A to, że podobno pod koniec życia myślał głównie o żonie i jej bezpieczeństwie (choć umierał u boku kochanki),rzuciło mi całkiem inne światło na jego osobowość.
Drugi zaskoczył mnie swoją lojalnością wobec żony, co było rzadkie wśród pozostałych postaci. Na tle pozostałych patologii ich związek wydawał się najbardziej zbliżony do normalności (o ile można w ogóle dokonać takiej kategoryzacji w świetle danych historycznych).

Zauważyłam też coś na pozór oczywistego, ale jednak dla mnie istotnego. Otóż każdy z dyktatorów, o których była mowa w książce, miał, moim zdaniem, zachowanie charakterystyczne w relacjach z kobietami: odczuwał potrzebę zdominowania ich życia w każdym aspekcie, bez miejsca dla ich prywatności, dla własnego życia. Chodziło nie tylko o zniewolenie ich ciał, ale i umysłów. Podobnie przecież postępowali z obywatelami państw, w których sprawowali rządy.

Lata lecą, ale ludzkie żądze i pragnienia nie ulegają za bardzo zmianom. Jestem więc skłonna postawić dość śmiałą tezę, że dzięki takiego rodzaju książkom współczesne kobiety mogą uczyć się, czego nie robić i na co nie pozwalać we własnych związkach. Liczę, że to będzie dość dobrą zachętą do sięgnięcia po tę pozycję.

Uważam, że książka w intrygujący sposób przybliża myślenie kobiet, które były blisko XX-wiecznych dyktatorów. Okazuje się, że nie każda z nich (choć wciąż zdecydowana większość...) zgadzała się na politykę swojego kochanka/męża. Najbardziej zaskoczyło mnie to, jak charakter polityczny (sposób rządzenia etc.) każdego z mężczyzn wpływał na sposób traktowania kobiet. Autorka...

Fajnie jest to napisane, tak, że chce się czytać.

Fajnie jest to napisane, tak, że chce się czytać.

Diane Ducrte w pierwszej części "Kobiety dyktatorów" przedstawia osiem reportaży zebranych z różnych źródeł z archiwum. W każdym razie mnie bardzo ujęły te historie, mimo że losy kobiet dyktatorów niekoniecznie wiodły lukrowe życie, takie, jakie sobie wyobrażały u boku mężczyzn u najwyższej władzy.

Książka zawiera osiem historii, w których to albo kobiety odgrywały główną rolę, albo i odwrotnie, były w opisach potraktowane po macoszemu, bardziej jako trofeum gromowładnego mężczyzny, przedmiot, którym można się zabawić i odłożyć, jak się znudzi.

Oto w kolejności lista reportaży z miłosnych podbojów słynnych dyktatorów: Benito Mussolini, Lenin, Stalin, Antonio Salazar, Bokassa, Mao, Elena Ceausescu oraz Fuhrer.

Diane Ducrte w pierwszej części "Kobiety dyktatorów" przedstawia osiem reportaży zebranych z różnych źródeł z archiwum. W każdym razie mnie bardzo ujęły te historie, mimo że losy kobiet dyktatorów niekoniecznie wiodły lukrowe życie, takie, jakie sobie wyobrażały u boku mężczyzn u najwyższej władzy.

Książka zawiera osiem historii, w których to albo kobiety odgrywały główną...