Diabeł na wieży (ang. Devil in the Belfry) – nowela Edgara Allana Poego, opublikowana po raz pierwszy 18 maja 1839 roku na łamach filadelfijskiej gazety Saturday Chronicle and Mirror of the Times.

𝐙𝐛𝐢𝐨́𝐫 𝐨𝐩𝐨𝐰𝐢𝐚𝐝𝐚ń 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐚 𝐏𝐎𝐓𝐎𝐏 𝐨𝐛𝐞𝐣𝐦𝐮𝐣𝐞 :
1. Diabeł na wieży - odsłuchana wcześniej jako audiobook.
Jest to satyryczna historia, wyśmiewająca prezydenta Stanów Zjednoczonych Martina Van Burena i jego metody wyborcze, poprzez kpiny z mieszkańców Vondervotteimittis, z ich mocno eksponowanymi holenderskimi cechami. To metodyczne, nudne i ciche małe miejsce jest zdruzgotane przybyciem diabelskiej postaci, grającej na ogromnych skrzypcach, która schodzi na dół prosto ze wzgórza, idzie do wieży z dzwonami i koniec końców zabija dzwonnika.
2. Niezrównane przygody Hansa Pfaalla
3. Metzengerstein
4. Milczenie
5. William Wilson - wysłuchana wcześniej jako audiobook
6. Człowiek tłumu
7. Cień
8. Rękopis znaleziony w butli - wysłuchana wcześniej jako audiobook
9. Ligeia.

To przyjemność dla miłośników gotyckich klimatów, grozy, budzących dreszcz i tak zwany powrót do źródeł. Ten mix opowiadań, które są prawdziwą mieszanką wybuchową, nieustannie zniewala kolejne pokolenia czytelników. Poziom nierówny, ale i tak fajny zestaw, zasługujący na uwagę fanów Autora.
𝐏𝐎𝐋𝐄𝐂𝐀𝐌 !

𝗖𝗼ś 𝗗𝗼 𝗣𝗼𝘀ł𝘂𝗰𝗵𝗮𝗻𝗶𝗮 𝗣𝗼𝗱𝗰𝘇𝗮𝘀 𝗖𝘇𝘆𝘁𝗮𝗻𝗶𝗮 :
https://www.youtube.com/watch?v=WPdzpAUEMtA&list=PLVW1RypF4Z6YQDx3m45gkzOAwpWimLU_J&index=29

DLA CIEKAWSKICH :
Istnieje wiele znanych ilustracji do tej krótkiej opowieści. Jedna z nich to dzieło włoskiego artysty Alberto Martininiego, bardzo dokładnie przedstawiająca kluczowe momenty, druga natomiast, stworzona przez Belga Jamesa Enso, obrazuje przybycie nieznajomego do miasta.

Diabeł na wieży (ang. Devil in the Belfry) – nowela Edgara Allana Poego, opublikowana po raz pierwszy 18 maja 1839 roku na łamach filadelfijskiej gazety Saturday Chronicle and Mirror of the Times.

𝐙𝐛𝐢𝐨́𝐫 𝐨𝐩𝐨𝐰𝐢𝐚𝐝𝐚ń 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐚 𝐏𝐎𝐓𝐎𝐏 𝐨𝐛𝐞𝐣𝐦𝐮𝐣𝐞 :
1. Diabeł na wieży - odsłuchana wcześniej jako audiobook.
Jest to satyryczna historia, wyśmiewająca prezydenta Stanów Zjednoczonych...

Kolejna nowela, w której kryje się opowieść o małym miasteczku, w którym żyjący ludzie uwielbiają odmierzać czas. Ciężko mi było zrozumieć, o co chodzi w tej pozycji, więc musiałam sięgnąć do internetu i tam też zostałam oświecona. Lud został przyrównany do Holendrów zamieszkujących w dawnych czasach USA. Daje do myślenia, jeśli chodzi o opór wobec zmian. Życie bez zmian mocno się stabilizuje i jest bezpiecznie, ale kiedy zmiany przychodzą nagle i znienacka co wtedy? Czy wtedy należy wpadać w panikę? Książka do przeczytania w 10 minut za to do myślenia na tygodnie. POLECAM

Kolejna nowela, w której kryje się opowieść o małym miasteczku, w którym żyjący ludzie uwielbiają odmierzać czas. Ciężko mi było zrozumieć, o co chodzi w tej pozycji, więc musiałam sięgnąć do internetu i tam też zostałam oświecona. Lud został przyrównany do Holendrów zamieszkujących w dawnych czasach USA. Daje do myślenia, jeśli chodzi o opór wobec zmian. Życie bez zmian...

Krótkie opowiadanie o skutkach zmian w "idealnym" świecie. Idealnym czy nudnym? Niczym się nie interesującym. Uznającym, że poza ich miasteczkiem nie ma nic godnego uwagi.
Opowiadanie raczej jako początek przemyśleń, niż analiza fabuły.
Myślę, że warto.

Krótkie opowiadanie o skutkach zmian w "idealnym" świecie. Idealnym czy nudnym? Niczym się nie interesującym. Uznającym, że poza ich miasteczkiem nie ma nic godnego uwagi.
Opowiadanie raczej jako początek przemyśleń, niż analiza fabuły.
Myślę, że warto.

W pełni zgadzam się z opiniami poniżej, wpadka.

W pełni zgadzam się z opiniami poniżej, wpadka.

Trudne w odbiorze dzieło Poego które ma zapewne inny konstekst ale ja nie rozumiałem tego kontekstu czytając. Jest to satyra (?) na uporządkowane życie pewnego miasteczka i jego mieszkańców oraz opis chaosu jaki przebojem wdziera się w ich życie, kiedy pewien zewnętrzny czynnik burzy idylliczną, jednostają i nieznającą odstępstw codzienność.

Trudne w odbiorze dzieło Poego które ma zapewne inny konstekst ale ja nie rozumiałem tego kontekstu czytając. Jest to satyra (?) na uporządkowane życie pewnego miasteczka i jego mieszkańców oraz opis chaosu jaki przebojem wdziera się w ich życie, kiedy pewien zewnętrzny czynnik burzy idylliczną, jednostają i nieznającą odstępstw codzienność.

Przeciętna nowelka Poe'go. Trudno przebić się przez ten język, a nikła znajomość kontekstu (satyra na holenderki Nowy York) z pewnością nie ułatwia. Nie ma za bardzo klimatu i nie wiadomo, czy ma uczyć, śmieszyć czy straszyć. Mnie wynudziła. Jedyny plus to jej "krótkość".

Przeciętna nowelka Poe'go. Trudno przebić się przez ten język, a nikła znajomość kontekstu (satyra na holenderki Nowy York) z pewnością nie ułatwia. Nie ma za bardzo klimatu i nie wiadomo, czy ma uczyć, śmieszyć czy straszyć. Mnie wynudziła. Jedyny plus to jej "krótkość".

"William Wilson" jeden z najlepszych utworów Poe'go.

"William Wilson" jeden z najlepszych utworów Poe'go.

Która godzina?
Oszczędzę opinii, bo nie chcę krytykować Poe, którego twórczość tak uwielbiam.

Która godzina?
Oszczędzę opinii, bo nie chcę krytykować Poe, którego twórczość tak uwielbiam.

Przesłuchane jako audiobook, możliwe, że wykonanie lektora (Wiktor Korzeniewski) wpływa na ocenę.

Przesłuchane jako audiobook, możliwe, że wykonanie lektora (Wiktor Korzeniewski) wpływa na ocenę.

Niestety, to nie groza tym razem, a raczej satyra na ludzkie przyzwyczajenia.
Bo kiedy w jednostajne życie holenderskiego miasteczka wkracza diabełek i z wieży zegarowej podzwania nie dwanaście razy, jak przystało w południe, a trzynaście, to w życie mieszkańców wkrada się chaos i chęć nadrobienia straconej godziny...

Diabełek w wykwintnym ubraniu nadaje tej noweli charakter fantastyczny, chociaż w opisie czytamy, że Poe wykpiwa w niej autentyczny Nowy Jork, skądinąd zasiedlony najpierw przez Holendrów.
Nie jest to jednak ta klasa, do jakiej przyzwyczaiło mnie pióro Poe'go.

Niestety, to nie groza tym razem, a raczej satyra na ludzkie przyzwyczajenia.
Bo kiedy w jednostajne życie holenderskiego miasteczka wkracza diabełek i z wieży zegarowej podzwania nie dwanaście razy, jak przystało w południe, a trzynaście, to w życie mieszkańców wkrada się chaos i chęć nadrobienia straconej godziny...

Diabełek w wykwintnym ubraniu nadaje tej noweli...