To nie będzie moja ulubiona książka Pratchett'a. Wracają starzy bohaterowie. Pojawia się Cohen Barbarzyńca, Rincewind, Dwukwiat oraz oczywiście Bagaż.
W tej części bogowie przystępują do gry w której pionkami są ludzie. Kiedy do Ankh-Morpork przybywa albatros z Kontynentu Przeciwwagi i żąda przysłania “Wielkiego Maga”, Lord Vetinari wraz nadrektorem Niewidzialnego Uniwersytetu, decydują się spełnić owe żądanie. Do Imperium Agatejskiego zostaje wysłany nasz nieszczęsny Rincewind.
Co mi się podobało to abstrakcyjnie przedstawiony Kontynent Przeciwwagi. Na kartach książki widać inspirację kulturą azjatycką: mamy Wielki Mur, Czerwoną Terakotową Armię i Zakazane Miasto.
Zdziwiło mnie tak duże natężenie odniesień do seksu. Jak dla mnie, na taką książkę za dużo tego było.
Jak zwykle u Pratchetta, powieść pełna ironicznego poczucia humoru. Uśmiałam się . Jest tutaj też drugie dno i sprzeciw na temat dyktatury władzy oraz prób sprzeciwu wobec niej.

To nie będzie moja ulubiona książka Pratchett'a. Wracają starzy bohaterowie. Pojawia się Cohen Barbarzyńca, Rincewind, Dwukwiat oraz oczywiście Bagaż.
W tej części bogowie przystępują do gry w której pionkami są ludzie. Kiedy do Ankh-Morpork przybywa albatros z Kontynentu Przeciwwagi i żąda przysłania “Wielkiego Maga”, Lord Vetinari wraz nadrektorem Niewidzialnego...

W siedemnastym tomie z cyklu Świata Dysku, a piątym skupiającym się na niezamierzonych przygodach pechowego maga Rincewinda autor przenosi czytelnika do Imperium Agatejskiego wzorowanego na krajach azjatyckich. W Imperium zderzają się m.in. polityka izolacjonizmu Japonii, chiński Wielki Mur, komunistyczna gospodarka centralnie planowana oraz terakotowa armia. W tej mieszance historyczno-kulturowej ponownie spotykają się bohaterowie pierwszych książek Terry’ego Pratchetta – Rincewind, Dwukwiat, Bagaż oraz Cohen Barbarzyńca.

Mimo pojawienia się po raz kolejny tych samych postaci, ten tom odbiega mocno od początków cyklu pod względem fabuły, sposobu konstruowania postaci i ich psychologii, a także warsztatu, który autor sobie w międzyczasie wypracował. Wydarzenia i wątki (także poboczne) są bardziej spójne i dopasowane do już stworzonego świata, a nie tworzone głównie dla efektu satyrycznego. Postaci są bardzo ludzkie, z własną historią i tragediami, które na nich wpływają, przez co nie da się ich nie lubić i nie przejmować się ich losami. Humor pozostaje na wysokim poziomie, ale jest on podszyty pewną goryczą, a także staje się miejscami bardziej rubaszny.

Ta książka była jedną z tych, dzięki którym przypomniałam sobie, dlaczego przez bardzo długi czas na pytanie o ulubionego autora wymieniałam na pierwszym miejscu Terry’ego Pratchetta :)

W siedemnastym tomie z cyklu Świata Dysku, a piątym skupiającym się na niezamierzonych przygodach pechowego maga Rincewinda autor przenosi czytelnika do Imperium Agatejskiego wzorowanego na krajach azjatyckich. W Imperium zderzają się m.in. polityka izolacjonizmu Japonii, chiński Wielki Mur, komunistyczna gospodarka centralnie planowana oraz terakotowa armia. W tej...

Czy biedny Rincewind wróci w końcu do Angh-Morpork? To trochę takie pytanie, jak czy Misty odzyska swój rower? xD

Czy biedny Rincewind wróci w końcu do Angh-Morpork? To trochę takie pytanie, jak czy Misty odzyska swój rower? xD

Kolejna fantastyczna pozycja z powracającym, jakże mi bliskim w szukaniu nudy, Rincewindem :D oraz z przegenialną wesołą gromadką pod dowództwem Cohena Barbarzyńcy. Spisana 3 dekady temu krytyka państwa wzorowanego na dzisiaj będących mocarstwem Chinach - jakże obecnie na czasie ;)

"Niech twoje stopy zostaną odcięte i pochowane parę sążni od twojego ciała, żeby twój duch nie chodził po świecie." :D

Kolejna fantastyczna pozycja z powracającym, jakże mi bliskim w szukaniu nudy, Rincewindem :D oraz z przegenialną wesołą gromadką pod dowództwem Cohena Barbarzyńcy. Spisana 3 dekady temu krytyka państwa wzorowanego na dzisiaj będących mocarstwem Chinach - jakże obecnie na czasie ;)

"Niech twoje stopy zostaną odcięte i pochowane parę sążni od twojego ciała, żeby twój duch...

Poziom satyry, ironii, uszczypliwości, sarkazmu i zrzucania z pomników wszystkich kulturowych i popkulturowych idei i idoli są w" Ciekawych czasach" najwyższej próby. Tej części nie da się czytać za długo bo to tak jak oglądanie dobrych kabaretów przez kilka godzin pod rząd. Tu każda strona zawiera jakąś ripostę lub obserwację, z którą warto byłoby pobyć dłużej. Uwielbiam szczególnie pragmatyzm Rincewinda i jego odporność na wyższe motywacje do poświęcania się.

Poziom satyry, ironii, uszczypliwości, sarkazmu i zrzucania z pomników wszystkich kulturowych i popkulturowych idei i idoli są w" Ciekawych czasach" najwyższej próby. Tej części nie da się czytać za długo bo to tak jak oglądanie dobrych kabaretów przez kilka godzin pod rząd. Tu każda strona zawiera jakąś ripostę lub obserwację, z którą warto byłoby pobyć dłużej. ...

Podobał mi się Kontynent Przeciwwagi, cały wątek ze Srebrną Ordą, bawiły mnie żarty na zasadzie zderzenia barbarzyństwa z cywilizacją, szczególnie Cohen świetnie się popisywał. Gdyby tylko nie było tutaj Rincewinda i tych wszystkich uniwersyteckich zawikłanych do granic możliwości bzdetów... Mój mózg zaczyna się wyłączać, kiedy tylko widzi słowo "mag".

Podobał mi się Kontynent Przeciwwagi, cały wątek ze Srebrną Ordą, bawiły mnie żarty na zasadzie zderzenia barbarzyństwa z cywilizacją, szczególnie Cohen świetnie się popisywał. Gdyby tylko nie było tutaj Rincewinda i tych wszystkich uniwersyteckich zawikłanych do granic możliwości bzdetów... Mój mózg zaczyna się wyłączać, kiedy tylko widzi słowo "mag".

Moja ulubiona część cyklu. Luźne żartowanie i satyra ze stereotypów narodowych (kulturowych? etnicznych?) opanowane do perfekcji.

Moja ulubiona część cyklu. Luźne żartowanie i satyra ze stereotypów narodowych (kulturowych? etnicznych?) opanowane do perfekcji.

„Obyś żył w ciekawych czasach” – klątwa czy życzenie pomyślności? Wszystko zależy od tego jak bardzo gotowi jesteśmy na zmierzenie się z zupełnie odmiennym od naszej światopoglądem.
Mistrz Terry na tapetę bierze tym razem m.in. odbicie w krzywym zwierciadle Orientu i panujących w nim zwyczajów, sukcesję władzy, savoire-vivre i definicję cywilizacji.
Czy kapryśny Los ukaże barbarzyńców jako bardziej obyczajowych od wychowanych w pałacu urzędników? W jakie tarapaty tym razem wpadnie Rincewind?
Przekonajcie się sami, sięgając po tę pozycję.

„Obyś żył w ciekawych czasach” – klątwa czy życzenie pomyślności? Wszystko zależy od tego jak bardzo gotowi jesteśmy na zmierzenie się z zupełnie odmiennym od naszej światopoglądem.
Mistrz Terry na tapetę bierze tym razem m.in. odbicie w krzywym zwierciadle Orientu i panujących w nim zwyczajów, sukcesję władzy, savoire-vivre i definicję cywilizacji.
Czy kapryśny Los ukaże...

Moja ocena: 6/10

Z każdą kolejną pozycją Pratchetta nabieram pewności, że jakby była ona moją pierwszą tego autora, to ocenił bym ją znacznie wyżej. Te książki są w większości bardzo dobre. Niestety humor w nich zawarty popada z czasem w nużącą wtórność.

Mimo wszystko, ten tom przygód Rincewinda był całkiem ciekawy i zabawny.

Moja ocena: 6/10

Z każdą kolejną pozycją Pratchetta nabieram pewności, że jakby była ona moją pierwszą tego autora, to ocenił bym ją znacznie wyżej. Te książki są w większości bardzo dobre. Niestety humor w nich zawarty popada z czasem w nużącą wtórność.

Mimo wszystko, ten tom przygód Rincewinda był całkiem ciekawy i zabawny.

Lubię czasem zanurzyć się w świecie Pratchetta, w świecie pełnej magii i niesamowitych stworzeń. Momentami wybucham śmiechem, a czasem pojawia się coś strasznego ...

Lubię czasem zanurzyć się w świecie Pratchetta, w świecie pełnej magii i niesamowitych stworzeń. Momentami wybucham śmiechem, a czasem pojawia się coś strasznego ...