Świeżo po lekturze na pewno lekki szok.

Jako fan oryginału podczas czytania z córką nieustannie kłuł w oczy fakt spisania przez autorkę „pracy domowej” tak, aby nauczycielka się nie spostrzegła.

Natomiast im dalej w historię tym da się zauważyć, że pomimo osadzenia historii na szkielecie i pomysłach z oryginału Antoinea de Saint-Exupéry to poruszane tematy i motywy są dojrzalsze i uwspółcześnione. W takim stopniu, że cieszę się, iż końcówkę doczytałem bez obecności mojego czteroletniego dziecka.

Każdy, kto szuka lobbowania feministycznych postaw, ma na pewno racje, ale czy to przeszkoda, aby spróbować polubić tę małą bohaterkę ?

Świeżo po lekturze na pewno lekki szok.

Jako fan oryginału podczas czytania z córką nieustannie kłuł w oczy fakt spisania przez autorkę „pracy domowej” tak, aby nauczycielka się nie spostrzegła.

Natomiast im dalej w historię tym da się zauważyć, że pomimo osadzenia historii na szkielecie i pomysłach z oryginału Antoinea de Saint-Exupéry to poruszane tematy i motywy są...

Filozoficzna opowiastka dla młodych i dojrzałych feministek, kobiet silnych i tych zagubionych, które szukają własnej wartości.

"Komu potrzebny jest jednorożec, jeśli ma ciebie? [...] to twoje imię, nie rodzaj do jakiego należysz"

Lewestam ukazuje nam naszą indywidualną wyjątkowość. Chce zmotywować kobiety to tego, aby nie bały się działać.W bajkach często małe dziewczynki MARZĄ. Marzą o założeniu rodziny, karierze naukowca czy wielkich podróżach. Czas skończyć marzyć i zacząć działać.

Nie pozwólmy, aby składanie w równa kostkę zawładnęło naszym życiem. Możesz być kim cgcesz!

JM

Filozoficzna opowiastka dla młodych i dojrzałych feministek, kobiet silnych i tych zagubionych, które szukają własnej wartości.

"Komu potrzebny jest jednorożec, jeśli ma ciebie? [...] to twoje imię, nie rodzaj do jakiego należysz"

Lewestam ukazuje nam naszą indywidualną wyjątkowość. Chce zmotywować kobiety to tego, aby nie bały się działać.W bajkach często małe...

Bardzo podobna do orginału... Czy na prawdę potrzebne jest przepisywanie książek tylko zamienianie płci bohatera?

Bardzo podobna do orginału... Czy na prawdę potrzebne jest przepisywanie książek tylko zamienianie płci bohatera?

Trochę nie bardzo rozumiem, jaka idea przyświecała powstaniu tej książki, albo jestem po prostu zbyt głupia. Książka jest praktycznie 1:1 zerżnięta z Małego Księcia, tylko zamiast księcia jest księżniczka, a zamiast pilota- pilotka, zamiast róży tulipan itd. Czy autorce chodziło o to, żeby było bardziej feministycznie i żeby dziewczynki miały księżniczkę zamiast księcia? Jak dla mnie trochę przekombinowane.

Trochę nie bardzo rozumiem, jaka idea przyświecała powstaniu tej książki, albo jestem po prostu zbyt głupia. Książka jest praktycznie 1:1 zerżnięta z Małego Księcia, tylko zamiast księcia jest księżniczka, a zamiast pilota- pilotka, zamiast róży tulipan itd. Czy autorce chodziło o to, żeby było bardziej feministycznie i żeby dziewczynki miały księżniczkę zamiast księcia?...

Ciekawa wersja "Małego księcia" w księżniczką w roli głównej. Warto przeczytać i podumać.

Ciekawa wersja "Małego księcia" w księżniczką w roli głównej. Warto przeczytać i podumać.

"Mała Księżniczka" to, dla mnie, lepsza wersja pierwowzoru - bardziej do mnie przemawia, jest bardziej współczesna, bardziej moja.

"Mała Księżniczka" to, dla mnie, lepsza wersja pierwowzoru - bardziej do mnie przemawia, jest bardziej współczesna, bardziej moja.

Hmm, czy była konieczność przepisania Małego Księcia? Wydaje mi się, że nie. Dlaczego wszystko musi być tak idealnie po równo? Czy każdego męskiego bohatera, przepisywać będziemy na żeńską wersję?

Hmm, czy była konieczność przepisania Małego Księcia? Wydaje mi się, że nie. Dlaczego wszystko musi być tak idealnie po równo? Czy każdego męskiego bohatera, przepisywać będziemy na żeńską wersję?

Dlaczego jechać na plecach znanej książki, może autorka wymyśli coś sama? Można kontynułować Romeo i Julia, co było potem, albo Kròl Lir co było po jego pogrzebie. Albo może na plecach Astrid Lindgren Pippi Långstrump nowa wersja Bertil kròtkie spodnie. Ktoś zainteresowany?

Dlaczego jechać na plecach znanej książki, może autorka wymyśli coś sama? Można kontynułować Romeo i Julia, co było potem, albo Kròl Lir co było po jego pogrzebie. Albo może na plecach Astrid Lindgren Pippi Långstrump nowa wersja Bertil kròtkie spodnie. Ktoś zainteresowany?

Kocham całym serduszkiem „Małego księcia” Antoine de Saint-Exupéry’ego, ale zawsze mi czegoś w niej brakowało. Teraz wiem: dziewczynek. Pilot, książę, wszystkie postacie, w tym zwierzęta, to jednak chłopcy. Jedynie Róża ratowała honor liczebnie, bo już niekoniecznie jakościowo. Wszak była to postać zadufana w sobie i okazująca dość słabo emocje. Karolina Lewestam daje czytelnikom kobiecą odpowiedź na „Małego Księcia” – „Małą Księżniczkę”.
Podobało mi się, że Mała Księżniczka to postać, która nie jest taką białą kartą jaką wydawał mi się Mały Książę. To dziewczynka rezolutna, potrafiąca walczyć o swoje, ale też posiadająca w sobie coś mrocznego, ciemnego, a dokładniej COŚ. Taki mrok ma wszak każdy z nas. Można się go bać, tak jak początkowo boi się mała bohaterka, ale można też COŚ oswoić i zaakceptować, bo właśnie wtedy możemy kontrolować samego siebie. Książka Karoliny Lewastam nie jest może dziełem na miarę „Małego Księcia”, jednak czytana jako dziecko daje satysfakcję i pewne lekcje na przyszłość dla każdej małej kobietki.

Więcej na: https://konfabula.pl/mala-ksiezniczka-ksiazka-karoliny-lewestam/

Kocham całym serduszkiem „Małego księcia” Antoine de Saint-Exupéry’ego, ale zawsze mi czegoś w niej brakowało. Teraz wiem: dziewczynek. Pilot, książę, wszystkie postacie, w tym zwierzęta, to jednak chłopcy. Jedynie Róża ratowała honor liczebnie, bo już niekoniecznie jakościowo. Wszak była to postać zadufana w sobie i okazująca dość słabo emocje. Karolina Lewestam daje...

Amelia Earhart to legendarna amerykańska pilotka zaginiona w tajemniczych okolicznościach. Przez awarię swego samolotu zmuszona jest przebywać na pewnej wyspie, gdzie spotyka Małą Księżniczkę. Jednak zanim wytworzy się między nimi więź, dziewczynka odbywa podróż po kosmosie próbując zrozumieć swój ukochany kwiat. Podczas tej podróży Mała Księżniczka napotyka różny przekrój postaci, które w jakiś sposób są dla niej lekcją z zakresu życiowych wartości.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o tytule, byłam nieco zdystansowana. Przyznam, że nie lubię wszelkich przeróbek tego, co już znane. Kiedy jednak zaczęłam czytać książkę - nie chciałam się od niej odrywać. Mimo, że dotyczy rzeczy ważnych, jest pisana lekkim językiem i bardzo szybko się ją czyta. Skłania do przemyśleń i wcale nie chce zastępować "Małego Księcia" - pozostaje raczej w dialogu z tym tytułem.

Ilustracje mnie urzekły; są proste, niezbyt skomplikowane, ani pstrokate. Idealnie wpisują się w książkę. Czasem nawet sprawiają, że czytelnik może się nad nimi zatrzymać.

Myślę, że to książka dobra zarówno dla starszych dzieci, jak i młodzieży, a nawet dorosłych. Każdy może wynieść z niej coś dla siebie - kwestia spojrzenia. Mi przypomina o tym co ważne, ale też nieco pokazuje dziecięcy świat. Książka świetnie nada się do filozofowania z dzieckiem, ale też samym sobą.

Amelia Earhart to legendarna amerykańska pilotka zaginiona w tajemniczych okolicznościach. Przez awarię swego samolotu zmuszona jest przebywać na pewnej wyspie, gdzie spotyka Małą Księżniczkę. Jednak zanim wytworzy się między nimi więź, dziewczynka odbywa podróż po kosmosie próbując zrozumieć swój ukochany kwiat. Podczas tej podróży Mała Księżniczka napotyka różny przekrój...