Za opinię o tej książce, zabierałem się prawdziwie jak pies do jeża (ukończyłem ja jakieś kilka miesięcy temu...) Przede wszystkim nie oglądałem netflixowej adaptacji przed lekturą, bo zawsze wolę najpierw poznać oryginał. I co prawda filmu nie widziałem, ale dzieło pani Perkins Ameryki na nowo nie odkryło, choć potrafi zaskoczyć mocnymi scenami przemocy... Jak i głupotkami.

Przede wszystkim poznajemy młodą bohaterkę, która do Stanów Zjednoczonych przeniosła się z Azji po dosyć traumatycznych przeżyciach i tu chce rozpocząć nowy etap życia. Niemniej jej charakter sprawia, że nawet mimo młodzieżowej naleciałości, czytało to mi się "jakoś". Tymczasem w okolicy dochodzi do makabrycznych zbrodni, co jest nawet intrygujące, zwłaszcza że morderca wcześniej zawsze pozostawia ślady... w domu przyszłej ofiary.

A to coś zniknie, a to zostanie przesunięte. Niby nic, ale świadomość, że w domu ktoś był czy nawet jest jest chyba najbardziej przerażająca. Bo w końcu to nasze bezpieczne miejsce. Początek daje nam napięcie, daje nam powstanie kilka ciekawych przyjaźni. Za to zdecydowanie za wcześnie poznajemy sprawę...

Podstawą wiary w dobrego mordercę jest jego wiarygodność, jeżeli oczywiście nie chodzi o tak przegięte postacie jak Jason, Freddy czy Mikeal z typowych slasherów. Tutaj morderca nie ma u mnie "kredytu zaufania", bo jest zwyczajną osobą i to z taką, a nie inną "specyfikacją", by nie zdradzić ani wieku ani płci. Niby robi to co robi, ale skoro już traktujemy całość mocno poważnie i realistycznie, to jest tu sporo niekonsekwencji. Postać działała na swój sposób makabrycznie, ale i nieudolnie, mimo faktu, że pozbawiła życia sporo osób.

I taka jest ta lektura. Z interesującym, niepokojącym początkiem, aby ukazać nam za szybko złoczyńcę, który okazuje się być mocno przereklamowany. Choć metody uśmiercania ma ciekawe.

Za opinię o tej książce, zabierałem się prawdziwie jak pies do jeża (ukończyłem ja jakieś kilka miesięcy temu...) Przede wszystkim nie oglądałem netflixowej adaptacji przed lekturą, bo zawsze wolę najpierw poznać oryginał. I co prawda filmu nie widziałem, ale dzieło pani Perkins Ameryki na nowo nie odkryło, choć potrafi zaskoczyć mocnymi scenami przemocy... Jak i...

Jak długo nosicie w sobie wspomnienia choćby najdrobniejszej porażki?

Minął już okrągły rok odkąd Makani Young zamieszkała u babci na odludziu. Kryjąc się wśród pól kukurydzy, za najbliższych znajomych mając dwoje dziwnych dzieciaków ze szkoły, wciąż staje przeciwko swoim demonom z przeszłości.

Wymuszone rozmowy telefoniczne z matką tylko pogłębiają jej poczucie winy.

Pierwsze morderstwo wstrząsa całym miasteczkiem. Sprawca brutalnie obszedł się ze swoją ofiarą, przy okazji szydząc z usiłujących go dopaść ludzi. Fakt, że dziewczyna została zamordowana we własnym łóżku, dodatkowo wzmaga niepokój.

Uczniowie liceum, do którego uczęszcza Makani szeroko komentują sprawę, w komcu zamordowana nastolatka była jedną z nich. Gdy już są w stanie przejść do porządku dziennego nad tą tragedią dochodzi do następnej zbrodni. I kolejnej. I jeszcze jednej.

Young zaczyna popadać w paranoję.

Po każdym powrocie do domu ma wrażenie, że stojące w nim przedmioty są inaczej ułożone. Zamyka otwarte szafki i szuka swoich rzeczy w całkiem innych miejscach. Pamiętając o chorobie babci zwala na nią całą winę i namawia do wizyty u lekarza.

I choć cały czas po głowie chodzą jej wydarzenia z przeszłości, powoli teraźniejszość staje się bardziej przerażająca...

"Ktoś jest w twoim domu" Stephanie Perkins to książka, która przykuła moją uwagę już w dniu swojej premiery. Trochę czasu minęło ale w końcu dałam jej szansę!

Autorka bardzo fajnie buduje napięcie. Cały czas chciałam poznać sekret Makani, a zabójcę wypatrzyłam w tłumie dopiero, gdy sam się ujawnił. Niestety tajemnica dziewczyny nieco mnie rozczarowała, wydała się wręcz śmieszna przy sytuacji aktualnie mającej miejsce.

Związek nastolatki z pewnym chłopakiem został przyjemnie przedstawiony. Nie ma go za dużo, więc nie zaprząta całej uwagi ale cały czas krąży gdzieś w tle. Całość czyta się przyjemnie i z zaciekawieniem. Szybko zleciał mi czas przy tej lekturze i ostatecznie dobrze się bawiłam.

Jak długo nosicie w sobie wspomnienia choćby najdrobniejszej porażki?

Minął już okrągły rok odkąd Makani Young zamieszkała u babci na odludziu. Kryjąc się wśród pól kukurydzy, za najbliższych znajomych mając dwoje dziwnych dzieciaków ze szkoły, wciąż staje przeciwko swoim demonom z przeszłości.

Wymuszone rozmowy telefoniczne z matką tylko pogłębiają jej poczucie...

Ta książka to jest świetny przykład, że niektórzy nie powinni pisać. Niektóre książki są złe, bo są kiepsko napisane, bo są toksyczne i szkodliwe, bo mają problemy fabularne i logiczne. Ta książka jest po prostu bezsensu i nudna. Ktoś siadł, opisał jakieś pierdoły i uznał, że to wyda. Totalna strata czasu.

Ta książka to jest świetny przykład, że niektórzy nie powinni pisać. Niektóre książki są złe, bo są kiepsko napisane, bo są toksyczne i szkodliwe, bo mają problemy fabularne i logiczne. Ta książka jest po prostu bezsensu i nudna. Ktoś siadł, opisał jakieś pierdoły i uznał, że to wyda. Totalna strata czasu.

Przyznaję, że mniej więcej do połowy powieści było naprawdę nieźle. Wciągnęłam się w fabułę, zastanawiałam się, kim jest zabójca i jakie są jego motywy. Same zbrodnie oraz sposób, w jaki pogrywał z ofiarami, zakradając się do ich domów i obserwując ich z ukrycia, wywoływał ciarki niepokoju. Byłam też bardzo ciekawa, co takiego zrobiła Makani na Hawajach, zwłaszcza że dziewczyna regularnie wracała do tej sprawy, obawiając się, by jej tajemnica nie wyszła na jaw.

Niestety, w okolicach około czwartego morderstwa miałam już dość, a ostatnie sceny, łącznie z ujawnieniem postaci mordercy i jego motywów, okazały się tak żenujące, że dobre wrażenie szybko uleciało. Kroplą, która przechyliła tę czarę goryczy i niesmaku, była zaś historia Makani, która postanowiła wyjawić swoim przyjaciołom swój wielki sekret. Okazał się on... tak durny i nieprzekonujący, że ręce mi opadły.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2023/08/ktos-jest-w-twoim-domu-stephanie-perkins.html

Przyznaję, że mniej więcej do połowy powieści było naprawdę nieźle. Wciągnęłam się w fabułę, zastanawiałam się, kim jest zabójca i jakie są jego motywy. Same zbrodnie oraz sposób, w jaki pogrywał z ofiarami, zakradając się do ich domów i obserwując ich z ukrycia, wywoływał ciarki niepokoju. Byłam też bardzo ciekawa, co takiego zrobiła Makani na Hawajach, zwłaszcza że...

No cóż...książka jest słaba. Nie trzyma w napięciu. Od połowy znamy rozwiązanie I nie ma żadnych zwrotòw akcji mimo, iż do samego końca dawałam jej szansę i czekałam na jakieś ciekawe posuniecie czy coś czego czytelnik się nie spodziewa. I nic...nic się nie wydarza...od początku do końca wiemy co będzie. Nuda nuda nuda...
Tym bardziej jestem w szoku czytając w podziękowaniach, że autorka napisała iż powstanie tej książki poprzedziła 6 latami badań analitycznych...6 LATAMI!! I popełniła takiego literackiego babola? To na prawdę trzeba nie mieć talentu do pisania i dać sobie spokój i znaleźć sobie inną pasje. Podejrzewam że netflix zrobił z tego film owszem ale tylko dlatego że jest to dobry materiał na filmowego 1,5 godzinnego mòzgotrzepa...I nic więcej. Żałuję że kupiłam tą książkę...bo niestety nie wypożyczyłam tylko wydałam na nią kasę...ale cóż...nie zawsze ma się szczęście do dobrych książek.

No cóż...książka jest słaba. Nie trzyma w napięciu. Od połowy znamy rozwiązanie I nie ma żadnych zwrotòw akcji mimo, iż do samego końca dawałam jej szansę i czekałam na jakieś ciekawe posuniecie czy coś czego czytelnik się nie spodziewa. I nic...nic się nie wydarza...od początku do końca wiemy co będzie. Nuda nuda nuda...
Tym bardziej jestem w szoku czytając w...

Po Ktoś jest w twoim domu, sięgnęłam odruchowo, liczyłam, że książka mnie nie zawiedzie i dostarczy, chociaż odrobiny wrażeń. Okazało się, że ten tytuł, to istna mieszanka gatunkowa będąca zarazem shlaserem. I muszę dodać, że bardzo dobrym.

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2020/07/09/ktos-jest-w-twoim-domu-stephanie-perkins/

Po Ktoś jest w twoim domu, sięgnęłam odruchowo, liczyłam, że książka mnie nie zawiedzie i dostarczy, chociaż odrobiny wrażeń. Okazało się, że ten tytuł, to istna mieszanka gatunkowa będąca zarazem shlaserem. I muszę dodać, że bardzo dobrym.

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2020/07/09/ktos-jest-w-twoim-domu-stephanie-perkins/

Jest naprawdę nieźle. Postacie są całkiem wiarygodnie zarysowane, a morderstwa są odpowiednio makabryczne. Nic specjalnego, ale można przeczytać.

Jest naprawdę nieźle. Postacie są całkiem wiarygodnie zarysowane, a morderstwa są odpowiednio makabryczne. Nic specjalnego, ale można przeczytać.

Kompletnie się tego nie spodziewałam. W książce dzieje się akcja za akcją, opisy morderstw są dość dosadne i krwawe momentami. Cała intryga została wymyślona naprawdę dobrze, choć sam powód dopuszczenia się tych morderstw jak dla mnie był rozczarowujący. Zachowanie bohaterów momentami strasznie irytowało bo wiadomo było że dzieje się coś podejrzanego a oni nic z tego sobie nie robili. Zakończenie napisane lekko chaotycznie ale trzyma w napięciu. Zdecydowanie polecam sięgnąć po tą książkę, choć dla mnie bardziej było to coś pokroju horroru niż samego kryminału.

Kompletnie się tego nie spodziewałam. W książce dzieje się akcja za akcją, opisy morderstw są dość dosadne i krwawe momentami. Cała intryga została wymyślona naprawdę dobrze, choć sam powód dopuszczenia się tych morderstw jak dla mnie był rozczarowujący. Zachowanie bohaterów momentami strasznie irytowało bo wiadomo było że dzieje się coś podejrzanego a oni nic z tego sobie...

nizej niz przecietna ksiazka

nizej niz przecietna ksiazka

Ta książka jest zła. Fabularnie, literacko i pod każdym innym względem. Historia jest płytka i nudna. Nie, po prostu nie. Przykro mi.

Ta książka jest zła. Fabularnie, literacko i pod każdym innym względem. Historia jest płytka i nudna. Nie, po prostu nie. Przykro mi.