Dość trudna (a może wręcz powiedzieć wprost: nudna i przegadana) książka, jednak jakoś nie mam sumienia potępić jej, bo porusza ważne sprawy, a do tego można pomimo wszystko wynotować mnóstwo celnych spostrzeżeń i uwag.

Dość trudna (a może wręcz powiedzieć wprost: nudna i przegadana) książka, jednak jakoś nie mam sumienia potępić jej, bo porusza ważne sprawy, a do tego można pomimo wszystko wynotować mnóstwo celnych spostrzeżeń i uwag.

Niestety duże rozczarowanie.
Początek jest dobry, świetny fragment o teście marshmallow i konsekwencjach, potem sporo teorii, ale niestety jak przechodzimy dalej to katastrofa.
Niestety autor uprawia sam pseudonaukę (patrz str.26 cytat z Poppera). Gdzieś gubi dystans i obiektywizm jak pisze o religii ("mentalność mitologiczna" i "kuriozalne przekonania".)
Gubi całkowicie racjonalność (polegającą na krytycznym nastawieniu i weryfikowaniu) i staje się przeciętnym członkiem mainstreamu USA, który nienawidzi Trumpa
("25 tysięcy fałszywych tez"),antyszczepionkowców, ziołolecznictwa, czy osób, które kwestionują zmiany klimatyczne i prowadzoną politykę.
Imho autor całkowicie się kompromituje jako człowiek racjonalny wierząc bez zastrzeżeń i bez weryfikacji w aktualną politykę mainstreamu. I pisze o niej jakby to były oczywiste dogmaty do wierzenia, a nie tezy do ciągłego weryfikowania.
Postępuje zdecydowanie nieracjonalnie i do tego demonstruje swą wyższość nad tymi głupimi co nie wiedzą i nie rozumieją.
Szewc bez butów chodzi.

Niestety duże rozczarowanie.
Początek jest dobry, świetny fragment o teście marshmallow i konsekwencjach, potem sporo teorii, ale niestety jak przechodzimy dalej to katastrofa.
Niestety autor uprawia sam pseudonaukę (patrz str.26 cytat z Poppera). Gdzieś gubi dystans i obiektywizm jak pisze o religii ("mentalność mitologiczna" i "kuriozalne przekonania".)
Gubi całkowicie...

Zdecydowanie gorsza niż "Nowe Oświecenie".

Zdecydowanie gorsza niż "Nowe Oświecenie".

Steven Pinker, który w swojej twórczości znany jest między innymi z obrony wartości oświeceniowych, które sam definiuje jako postęp, racjonalizm i nauka, podejmuję się w tej książce próby odpowiedzi na pytania zdefiniowane na okładce. Na łamach książki "Racjonalność" definiuje pojęcie racjonalności, tłumaczy dlaczego racjonalności brakuje i dlaczego ma to znaczenie. Dogłębnie, ale jednocześnie dość przystępnie opisuje błędy poznawcze i narzędzia, które mogą nam wspomóc w byciu bardziej racjonalnymi (te narzędzia to między innymi twierdzenie Bayesa, credo Russella, teoria gier i odróżnianie korelacji od przyczynowości). W ostatnim akapicie książki autor pobieżnie nakreśla zadania dla instytucji, oraz obywateli i obywatelek, które mogłyby przyczynić się do wzmocnienia racjonalności. Niewątpliwym plusem niniejszej książki są ilustracje i łamigłówki, które tłumaczą czytelnikowi treści, oraz testują naszą racjonalność. Podsumowując, książka spełnia cele postawione na wstępie i może być istotnym wkładem we wzmocnienie racjonalności jako wartości, która jest dla niektórych osób ważna. Jedynym mankamentem lektury może być jej zawiłość, sam musiałem w niektórych momentach przerywać czytanie i posiłkować się innymi źródłami, co nieco wybijało mnie z czytelniczego rytmu. Warto jednak mieć na uwadze, że pojęcia przytoczone w książce są fachowe. Na koniec dodam jeszcze, że książka oprócz wzmocnienia mojej racjonalności była lekcją intelektualnej pokory, niektóre łamigłówki ciężko mi było rozwiązać, co uświadomiło mnie, do jakich błędów poznawczych jest zdolny mój mózg, ale takie doświadczenie też może być wzmacniające, bo jednym z błędów logicznych, które przytoczył Pinker jest przecenianie swojej racjonalności i jednoczesne aniżanie racjonalności innych osób. Polecam lekturę :)

Steven Pinker, który w swojej twórczości znany jest między innymi z obrony wartości oświeceniowych, które sam definiuje jako postęp, racjonalizm i nauka, podejmuję się w tej książce próby odpowiedzi na pytania zdefiniowane na okładce. Na łamach książki "Racjonalność" definiuje pojęcie racjonalności, tłumaczy dlaczego racjonalności brakuje i dlaczego ma to znaczenie. ...

Przegadana, jak to u Pinkera. Trudny język, dziwna terminologia i wywody logiczne podlane sosem matematyki i iloczynu pierdylionów. Nuda dla mózgowców.
Od połowy czytałem na siłę, ponieważ kiedyś słyszałem, że nawet jeśli nie rozumie się treści, lecz czyta się trudne słowa, to i tak rozwijają się zdolności językowe. Kiedyś myślałem że Habermans jest ciężki do zrozumienia, ale ta książka przebiła stawkę.
No trudno, przynajmniej zrozumiałem, że jeśli jakaś książka traktuje o prawdopodobieństwie, przypadkowości, ryzyku, itp., i jeśli to wszystko udekorowane jest wykresami, grafikami i tabelkami, to należy grzecznie książkę odłożyć, zrobić sobie kawę i sięgnąć po dobrą powieść.

Przegadana, jak to u Pinkera. Trudny język, dziwna terminologia i wywody logiczne podlane sosem matematyki i iloczynu pierdylionów. Nuda dla mózgowców.
Od połowy czytałem na siłę, ponieważ kiedyś słyszałem, że nawet jeśli nie rozumie się treści, lecz czyta się trudne słowa, to i tak rozwijają się zdolności językowe. Kiedyś myślałem że Habermans jest ciężki do zrozumienia,...

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/01/racjonalnosc-steven-pinker-w-dazeniu-do.html

https://ksiazkoholiczka22.blogspot.com/2022/01/racjonalnosc-steven-pinker-w-dazeniu-do.html

Wstęp do absolutnych podstaw statystyki i analizy danych, ubrany w szaty manifestu racjonalnego myślenia. Dla ludzi, którzy mieli w życiu cokolwiek wspólnego z matematyką raczej niewiele wartości. Autor uwielbia w ramach dygresji wracać do tematów już omówionych, co w zasadzie jest niewnoszącym niczego pustosłowiem.

Natomiast trzeba przyznać że zawartość jest merytoryczna.

Wstęp do absolutnych podstaw statystyki i analizy danych, ubrany w szaty manifestu racjonalnego myślenia. Dla ludzi, którzy mieli w życiu cokolwiek wspólnego z matematyką raczej niewiele wartości. Autor uwielbia w ramach dygresji wracać do tematów już omówionych, co w zasadzie jest niewnoszącym niczego pustosłowiem.

Natomiast trzeba przyznać że zawartość jest merytoryczna.

Książka stanowi użyteczne wprowadzenie do zagadnienia racjonalności i błędów poznawczych. Pinker wskazuje na rozmaite przejawy nieracjonalności w naszym życiu. Przyjemnością jest zapoznać się z jego trafnymi ocenami, zarówno pozytywnymi , jak i negatywnymi. Obrywa się amerykańskim uniwersytetom, prawicowym i lewicowym politykom, mass mediom etc. Końcowe wnioski na temat triumfu postępu dzięki racjonalności wydają mi się jednak trochę uproszczone i jednostronne (zbyt idealistyczne?). Ogólnie książka warta przeczytania, aczkolwiek napisana "bez ognia": omówienie modeli racjonalności jest zaledwie poprawne, a sama książka sprawia wrażenie, jakby pisana z materiałów, które autorowi zostały po wcześniejszych publikacjach.

Książka stanowi użyteczne wprowadzenie do zagadnienia racjonalności i błędów poznawczych. Pinker wskazuje na rozmaite przejawy nieracjonalności w naszym życiu. Przyjemnością jest zapoznać się z jego trafnymi ocenami, zarówno pozytywnymi , jak i negatywnymi. Obrywa się amerykańskim uniwersytetom, prawicowym i lewicowym politykom, mass mediom etc. Końcowe wnioski na temat...

„Tak jak umiejętność czytania, pisania i liczenia zajmują w szkolnictwie poczesne miejsce, ponieważ bez nich nie da się nauczyć dzieci i młodzieży niczego innego, tak narzędzia logiki, probabilistyki i wnioskowania przyczynowo-skutkowego przenikają wszystkie obszary ludzkiej wiedzy: racjonalność powinna dołączyć do kanonicznych umiejętności czytania, pisania i rachowania".
Racjonalność jest jednym z ważniejszych elementów naszego życia. Ona pozwala nam przetrwać w gąszczu wyzwań, rozwiązywać problemy, analizować dane płynące z otoczenia i uczyć się nowych rzeczy. Banalne czynności też wymagają myślenia i ćwiczenia. Racjonalność to coś, co wyprowadziło ludzkość z jaskiń i pozwoliło zasiedlić niemal całą Ziemię, stworzyć technologię, rozwinąć narzędzia pozwalające na tworzenie relacji i sojuszy. Ona dała nam wygody, ale też zaprzęgła do wytężonej pracy. A mimo tego ciągle wiemy o niej za mało. Do tego ciągle powraca romantyczny mit kierowania się uczuciami. Czy aby na pewno emocje stoją ponad racjonalnością? A może racjonalność i emocje wcale nie muszą się wykluczać?
„Chociaż nasza zdolność do rozumowania ma pradawne korzenie, zewsząd otaczają nas dzisiaj świadectwa błędów myślowych i szaleństw naszych bliźnich. Ludzie uprawiają hazard i grają na loterii, chociaż mają pewność przegranej, a z drugiej strony nie odkładają pieniędzy na emeryturę, chociaż mają gwarancję wygranej”.
Steven Pinker w swojej książce oprowadza nas po różnych wyzwaniach, z jakimi mamy do czynienia: począwszy od czasu potrzebnego do wykonania pracy po inwestycje. Pokazuje, w jaki sposób ludzie pierwotni kierując się rozumem zbierali dane i rozwijali umiejętności przetrwania. Pokazuje wyzwania stojące przed współczesnymi. Wchodzimy w obszar kognitywistki, czyli analizy działania zmysłów, mózgu i umysłu oraz modelowania zachowań.
„Zasoby poznawcze, które pozwalają zrozumieć świat i naginać go do naszych celów, nie jest zdobyczą cywilizacji zachodniej, lecz dziedzictwem naszego gatunku”.
Pinker pokazuje nam, w jaki sposób ludy pierwotne, a w jaki ludzie współcześni wykorzystują racjonalność do codziennego życia i tworzenia warunków pozwalających na przetrwanie. Uświadamia czytelnika, że wybory zawsze w pewnym stopniu są krótkofalowe, ale trzeba podejmować je patrząc daleko w przyszłość i tylko dostosowywać kierunek podążania. Brzmi skomplikowanie? Niekoniecznie. Zwłaszcza, kiedy na całość spojrzymy przez pryzmat psychologii i socjologii, bo i tych elementów tu nie zabraknie. Zwłaszcza w kontekście pomagania, które na pierwszy rzut oka może wydawać się nieracjonalne, ale w perspektywie programowania zachowań staje się pewnego rodzaju polisą społeczną. Na bardzo prostych przykładach pokazuje czytelnikom jak duże znaczenie ma świadomość prawdopodobieństwa wystąpienia określonych zjawisk.
„Dzięki wyraźnemu różnieniu naszej oceny stanu świata od tego, co decydujemy się z tym stanem zrobić, możemy racjonalnie działać tak, jakby coś było prawdą, niekoniecznie wierząc, że jest to prawda. Jak się przekonamy, stanowi to ogromną, ale niedocenioną różnicę w zrozumieniu zastosowania statystyki w nauce".
Pinker bardzo obrazowo tłumaczy zasady działania logiki. Skomplikowane zagadnienia, paradoksy, z którymi mają do czynienia studenci studiów filozoficznych tu podsunięte są w przystępny sposób tak, aby także uczniowie szkół średnich nie mieli problemu z przeczytaniem i zrozumieniem treści. Napisana według wzorców anglosaskich publikacja pozwala prawie każdemu czytelnikowi wejść w obszar zagadnień naukowych z naciskiem na filozofię, socjologię i psychologię.
„Świat to ogród o rozwidlających się ścieżkach i każda decyzja stawia nas w sytuacji, w której musimy podjąć nowe decyzje, skutkiem czego uzyskujemy liczbę możliwości, której w żadnym razie nie pozwoli ogarnąć aksjomat konsolidacji”.
Większa część tej publikacji to przede wszystkim pokazanie różnych sytuacji w kontekście logiki z elementami etyki oraz ekonomii i komunikacji społecznej. Wskazuje czytelnikom, w jaki sposób odnaleźć się w gąszczu informacji, jak wyszukiwać prawdziwe informacje, ale też nie zabraknie takich przyziemnych rzeczy jak obliczanie ceny różnych produktów, śledzenia inflacji, tworzenia kapitału na przyszłość, omijanie niebezpieczeństw związanych ze złym lokowaniem środków (gry losowe). Autor pokazuje, dlaczego warto być konsekwentnym i czasami pozwolić innym przejąć częściową kontrolę nad posiadanymi przez nas środkami. Pokazuje skutki różnych decyzji.
„Racjonalność: co to jest, dlaczego jej brakuje, dlaczego ma znaczenie” Stevena Pinkera pozwala na zrozumienie, dlaczego w naszym życiu ważne jest krytyczne myślenie, analizowanie, świadomość istnienia zasad matematyki, wnioskowanie, czyli unikanie błędów poznawczych, których przykładów w książce znajdziemy sporo. Autor przekonuje, że aby lepiej kierować się w życiu racjonalnością trzeba tego typu podejście ćwiczyć całe życie, bo ciągle jesteśmy wystawiani na nowe wyzwania i stajemy w obliczu różnorodnych pułapek.
„Racjonalność jest dobrem publicznym, a dobro publiczne kreuje scenerię tragedii wspólnego pastwiska. (…) Każdy z nas na motyw do preferowania swojej prawdy, ale jako zbiorowość radzimy sobie lepiej, kiedy wygrywa prawda jako taka”.
Pinker pokazuje znaczenie minimum umiejętności analitycznych do budowania ciągłej uważności etycznej i tworzenia demokratycznego społeczeństwa czułego na manipulację. Kładzie nacisk na dialog i używanie logicznych argumentów w debacie społecznej. A tu oczywiście pomijamy czyjeś uczucia religijne czy inne nienaukowe twory, których nie da się zmierzyć, zbadać i wyciągnąć wniosków. Racjonalne podejście w przeciwieństwie do myślenia magicznego pozwala na zmianę postawy przy zachowaniu twarzy, a wszystko w myśl zasady: „im więcej się spieramy, tym większe są szanse na to, że przynajmniej jeden z nas ma rację”.
„Ludzie, którzy są pewni, że mają rację, mogą nie odczuwać żadnej potrzeby przekonania do tej racji innych i zamiast tego narzucać swoje poglądy siłą. W teokracjach i autokracjach władze cenzurują, wsadzają do więzienia, skazują na wygnanie albo palą na stosie głosicieli nieprawomyślnych opinii. W demokracjach stosowane środki są mniej brutalne, ale również w tym ustroju ludzie znajdują sposoby na narzucenie jakiegoś poglądu zamiast przekonywania do niego”.
Pinker uczy otwartości na ciągłe poszukiwanie prawdy, postawę pozwalającą na zdystansowanie się także wobec własnych przekonań oraz nieufności do teorii spiskowych. W książce znajdziemy takie ważne elementy jak wnioskowanie logiczne na podstawie relacji między zbiorami, analizę ryzyka, metodę Bayesa, teorię gier, podstawę analizy teorię szumów, a wszystko wyjaśnione przystępnie, aby każdy czytelnik po ukończeniu szkoły podstawowej był w stanie zrozumieć. Nie znaczy to, że jest to książka bardzo lekka i nie wymaga skupienia. Wręcz przeciwnie: tu wymagany jest ciągły wysiłek intelektualny pozwalający zrozumieć mechanizmy praw logiki. Ostatnie rozdziały poświęcone są publicznemu życiu społecznemu. Pinker nie oszczędza nikogo. Obrywa się lewicowo-liberalnym środowiskom akademickim za brak dyskryminacji i irracjonalnym sektom prawicowym. Obu stronom wytyka wiarę to, że Internet pozwoli na szerzenie określonych wartości.
„Dopóki walutą na danej platformie cyfrowej są polubienia, udostępnienia, kliknięcia i odsłony, nie mamy powodu sądzić, że platforma ta będzie pielęgnować racjonalność i prawdę".
Ze względu, że zgodnie z wymogami anglosaskimi jest to publikacja naukowa mam zastrzeżenie dotyczące używania czasami tłumaczeń dotyczących alternatywy (OR na LUB, które nie jest jednoznaczne ze znaczeniem OR). Do tego autor porównuje błąd koniunkcji (jest błędem)z błędem reprezentatywności (usterka prowadząca do złej analizy badanych podzbiorów),ale to tylko takie dwie rzeczy, które w całej publikacji mi się nie spodobały, czyli naprawdę bardzo mało. Dużym plusem publikacji są grafiki pozwalające na lepsze zobrazowanie tematu. Do tego bardzo podoba mi się, pokazanie jak duże znaczenie ma umiejętność analizowania faktów bez ślepego wierzenia w dane podsuwane przez manipulujących dziennikarzy i polityków.
„Do zasadniczych elementów racjonalności należy radzenie sobie z losowością życia i niepewnością wiedzy”.

„Tak jak umiejętność czytania, pisania i liczenia zajmują w szkolnictwie poczesne miejsce, ponieważ bez nich nie da się nauczyć dzieci i młodzieży niczego innego, tak narzędzia logiki, probabilistyki i wnioskowania przyczynowo-skutkowego przenikają wszystkie obszary ludzkiej wiedzy: racjonalność powinna dołączyć do kanonicznych umiejętności czytania, pisania i...

Ciężka i trudna książka, ale bardzo ważna. Jeżeli czegoś nie rozumiesz, przeczytaj jeszcze raz.

Ciężka i trudna książka, ale bardzo ważna. Jeżeli czegoś nie rozumiesz, przeczytaj jeszcze raz.