Naprawdę dobry kryminał, z typu czytanych jednym tchem. Bardzo przyjemnie się czyta, połknąłem w jeden dzień. Książkę mogę polecić lubiącym lekkie a także zabawne kryminały.

Naprawdę dobry kryminał, z typu czytanych jednym tchem. Bardzo przyjemnie się czyta, połknąłem w jeden dzień. Książkę mogę polecić lubiącym lekkie a także zabawne kryminały.

Tom kończący serię z Dionizą Remańską. Chyba najbardziej mi się podobał, chociaż był trochę rozwleczony. Śledztwo toczyło się wolno, zagadki rozwiązywały się również dosyć powoli. Część spraw nie została wcale wyjaśniona lub dokończona, np. znajomość Klonowicz-Ogiński (jakoś trudno mi uwierzyć, że Ogiński Klonowicza rozpoznał od razu, a Klonowicz go wogóle, pomimo, że rowmawiali i Ogiński wspomniał dawną ksywkę Klonowicza...). Brakuje jakby epilogu po epilogu, znowu zbyt szybko tematy zostały urwane.
Osobiście Remańskiej nie polubiłam, zbyt często się dawała ponieść irytacji, wyciągała pochopne wnioski itp. W mojej opinii cała seria nie jest tą najlepszą autorki, jednak przeczytawszy ostatnią kartę pojawiło się w mojej głowie pytanie: to po to męczyłam się z bohaterką przez pięć tomów, żeby przeczytać takie zakończenie?

Tom kończący serię z Dionizą Remańską. Chyba najbardziej mi się podobał, chociaż był trochę rozwleczony. Śledztwo toczyło się wolno, zagadki rozwiązywały się również dosyć powoli. Część spraw nie została wcale wyjaśniona lub dokończona, np. znajomość Klonowicz-Ogiński (jakoś trudno mi uwierzyć, że Ogiński Klonowicza rozpoznał od razu, a Klonowicz go wogóle, pomimo, że...

Powieść dobrze się czyta, akcja płynie wartko. Mamy zagadkę kryminalną, kilka trupów, intrygi i miłość w tle, czyli wszystkie elementy na miejscu, ale mnie czegoś brakło. Tego czegoś, co nie pozwala zapomnieć o danej książce przez długie miesiące. Niby wszystko się ładnie wyjaśniło, ale miałam wrażenie, że sklejano całość za pomocą słabego kleju, jakby na siłę i szybko chciano skończyć historię. Dużo domysłów, mało logiki jak na kryminał.

Powieść dobrze się czyta, akcja płynie wartko. Mamy zagadkę kryminalną, kilka trupów, intrygi i miłość w tle, czyli wszystkie elementy na miejscu, ale mnie czegoś brakło. Tego czegoś, co nie pozwala zapomnieć o danej książce przez długie miesiące. Niby wszystko się ładnie wyjaśniło, ale miałam wrażenie, że sklejano całość za pomocą słabego kleju, jakby na siłę i szybko...

Brawo za zakończenie 👏🏻👏🏻👏🏻

Brawo za zakończenie 👏🏻👏🏻👏🏻

"Śmiertelna dawka" Hanny Greń to najprawdopodobniej ostatni tom z wyjątkowo charyzmatyczną Dionizą Remańską, fantastycznym Medardem Ratierem, tajemniczym Szymonem Ogińskim, twardym Robertem Gredtke oraz sympatycznymi panami Lipskimi. Taki skład bohaterów gwarantuje dobrą i przyjemną lekturę.
Fabuła jak zwykle umieszczona w niewielkiej wiosce, gdzie każdy obcy traktowany jest jak wróg, kościół ma swoją władzę nad wiernymi, a policja jest nieobliczalna. Tutaj sekrety pozostają w ukryciu i biada tym, którzy jakkolwiek przeciwstawią się obecnie rządzącym w okolicy. Są podejrzane "samobójstwa", lecz policja nie ma w tej sprawie nic do powiedzenia, wręcz wszystko zamiata pod tzw. dywan. Prywatne śledztwo pani detektyw oraz jej przyjaciół będzie wyjątkowo trudne, a jego czarne charaktery- ogromnie niebezpieczni.
Akcja powieści toczy się umiarkowanym tempem, ale tutaj akurat jest to wprost doskonały zabieg, gdyż wiele elementów jest mocno ukrytych, a ja jako czytelnik, mogę bliżej zapoznać się z pracą detektywów.
Wątek miłosny pomiędzy Remańską a pewnym mężczyzną także się rozwinął- w końcu, bo ile można być tak ślepym i niezdecydowanym. Niestety, na takie zakończenie, jakie przygotowała nam autorka, nie byłam przygotowana. Szok, niedowierzanie i żal. Pani Hanna- jak Pani mogła mi to zrobić? Jednak z drugiej strony jest to mocny i najpraktyczniejszy finał tej historii. Historii, którą polubiłam już od pierwszego tomu, zresztą jak i pozostałe książki Pani Greń.

"Śmiertelna dawka" Hanny Greń to najprawdopodobniej ostatni tom z wyjątkowo charyzmatyczną Dionizą Remańską, fantastycznym Medardem Ratierem, tajemniczym Szymonem Ogińskim, twardym Robertem Gredtke oraz sympatycznymi panami Lipskimi. Taki skład bohaterów gwarantuje dobrą i przyjemną lekturę.
Fabuła jak zwykle umieszczona w niewielkiej wiosce, gdzie każdy obcy traktowany...

Jak zwykle mała miejscowość, układy, zacieranie śladów, fanatyzm, narkotyki i śledztwo sprytnej Dionizy. Chora motywacja sprawcy. Zakończenie godne końcówki serii. Bardzo raziło mnie określenie "detektywka" !

Jak zwykle mała miejscowość, układy, zacieranie śladów, fanatyzm, narkotyki i śledztwo sprytnej Dionizy. Chora motywacja sprawcy. Zakończenie godne końcówki serii. Bardzo raziło mnie określenie "detektywka" !

przeczytałam całą serie , fajne , dobrze się czyta , wciągająca.Polecam

przeczytałam całą serie , fajne , dobrze się czyta , wciągająca.Polecam

Jest to 5 tom przygód Dionizy Remańskiej. Znowu mamy małą wioskę, zabójstwo i Dionka w samym środku wydarzeń jako prywatna detektyw próbuje rozwikłać sprawę i jak zwykle nie ma latwo. Były momenty, że az się smiałam Dionka mistrzyni bardzo ją lubię. Ogólnie cała seria jest super nie można nie lubic jej bohaterów. A zakończenie no tego się nie spodziewałam aż zaniemówiłam i nie mogę w to uwierzyć, mam dużo emocji, ale nic więcej nie zdradzę, żeby nie zabierać nikomu efektu zaskoczenia. Polecam całą serię

Jest to 5 tom przygód Dionizy Remańskiej. Znowu mamy małą wioskę, zabójstwo i Dionka w samym środku wydarzeń jako prywatna detektyw próbuje rozwikłać sprawę i jak zwykle nie ma latwo. Były momenty, że az się smiałam Dionka mistrzyni bardzo ją lubię. Ogólnie cała seria jest super nie można nie lubic jej bohaterów. A zakończenie no tego się nie spodziewałam aż zaniemówiłam i...

Jest to piąta część cyklu, którego bohaterką jest detektyw Dioniza Remańska.
Akcja osadzona jest w małej miejscowości w Bystrzycy Wielkiej. Zostaje tam znalezione ciało nastolatki - Klaudyny Poloczek. Niby sprawa wydaje się przesądzona bo jest list pożegnalny i przedawkowanie narkotyków, jednak coś się nie zgadza. Dziewczyna nigdy nie brała narkotyków i nie miała żadnego powodu by odebrać sobie życie. Na wszelkie pytania zadawane przez Dionizę mieszkańcy nabierają wody w usta. Okazuje się jednak, że Klaudyna pomagała przyjaciółce wytropić podglądacza. Czy jej śmierć może mieć z tym coś wspólnego? Komu zależy tak bardzo na zamknięciu sprawy?

Książkę czyta się bardzo dobrze, choć akcja książki toczy się dość wolno. Muszę przyznać, że polubiłam Dionizę, która nie daje sobie w kaszę dmuchać. Po raz kolejny okazuje się, że nie jest łatwo prowadzić dochodzenie w małej zamkniętej społeczności. Z jednej strony nikt nie chce się wychylać bojąc się, że może być to źle odebrane przez innych, z drugiej zaś jakim prawem ktoś obcy wtrąca się w nie swoje sprawy.
Książkę oceniam na 7 pkt.

Jest to piąta część cyklu, którego bohaterką jest detektyw Dioniza Remańska.
Akcja osadzona jest w małej miejscowości w Bystrzycy Wielkiej. Zostaje tam znalezione ciało nastolatki - Klaudyny Poloczek. Niby sprawa wydaje się przesądzona bo jest list pożegnalny i przedawkowanie narkotyków, jednak coś się nie zgadza. Dziewczyna nigdy nie brała narkotyków i nie miała żadnego...

Przyzwoita, zaskakuje zakończenie losów głównej bohaterki.

Przyzwoita, zaskakuje zakończenie losów głównej bohaterki.