Sądząc z notki wydawniczej można by się łudzić na narodziny nowej Clarice Starling. A nóż jest szansa na przyzwoitą wiedzę lub research metod pracy policji, techników kryminalistycznych, wnioskowania i postępów śledztwa. Tylko po co skoro wystarczy wyposażyć bohaterkę w rodzaj paranormalnej intuicji.
To utwór z gatunku "potrzymajcie mi torebkę a machnę w tydzień thriller psychologiczny". O fabule, budowie postaci, warsztacie lepiej miłosiernie zmilczeć. Język to pomieszanie godnej pensjonarki pretensjonalności z potocznymi wtrętami i potworkami językowymi. Autorka traktuje czytelnika jak emocjonalnego kołka bez wyobraźni któremu każdą sytuację, zdarzenie, obserwację należy szczegółowo objaśnić, rozbić na atomy i przemielić ze wszystkich stron. A potem kilkukrotnie powtórzyć żeby coś wlazło do tego pustego łba.
Thriller nawet z młodym bohaterem w roli głównej wymaga pewnego klimatu. Ten tutaj równie dobrze można osiągnąć słuchając ćwierkania kilku nastoletnich psiapsiółek które obsiadły sąsiednią ławkę.
Ten cały Blake Pierce to tak na pierwszy rzut oka jakiś zbiorowy pseudonim zamieszanych w tworzenie tego typu arcydzieł. Piszę "autorka" bo w przypadku tego rodzaju gniotów bezbłędnie odgaduję płeć "tfurcy". Mam taki dar. Na razie bezużyteczny, ale odpowiednim służbom służę pomocą gdy tylko, w końcu, tworzenie takich potworków będzie surowo ścigane.

Sądząc z notki wydawniczej można by się łudzić na narodziny nowej Clarice Starling. A nóż jest szansa na przyzwoitą wiedzę lub research metod pracy policji, techników kryminalistycznych, wnioskowania i postępów śledztwa. Tylko po co skoro wystarczy wyposażyć bohaterkę w rodzaj paranormalnej intuicji.
To utwór z gatunku "potrzymajcie mi torebkę a machnę w tydzień thriller...

Słabiutka, żeby nie rzec - gniot. Gdyby nie uprzednio przeczytana książka Hollinsa o tym, by kończyć zaczęte działania, zrobiłbym z "Obserwując" origami. Przeczytałam z nieodstępującym skojarzeniem z serią filmów Barbie. Powieść ta mogłaby być kolejną częścią z tego cyklu, ale w wersji kryminalnej dla dorosłych. Niewiele wydarzeń, garstka postaci, znikome emocje, zero wysiłku dla umysłu. Rozwiązanie sprawy to kpina z czytelnika. Motyw mordercy pod maską eksperta jest dość oklepany, natomiast gdy złoczyńca ten dodatkowo jest bezmyślnym lekkoduchem lub po prostu 'American idiot', to odbiorca się zastanawia, jaka firma skusiła się na wydanie lektury marnego pokroju. Główna bohaterka studiuje psychologię, ale żadne ciekawe treści psychologiczne nie zostały za jej pośrednictwem przemycone.

Słabiutka, żeby nie rzec - gniot. Gdyby nie uprzednio przeczytana książka Hollinsa o tym, by kończyć zaczęte działania, zrobiłbym z "Obserwując" origami. Przeczytałam z nieodstępującym skojarzeniem z serią filmów Barbie. Powieść ta mogłaby być kolejną częścią z tego cyklu, ale w wersji kryminalnej dla dorosłych. Niewiele wydarzeń, garstka postaci, znikome emocje, zero...

Kolejna książka Blake Pierce'a - czyta się szybko, fabuła wciąga, psychocholiczna analiza zachowań bohaterów spowalnia bieg zdarzeń i zmusza do przemyśleń.

Kolejna książka Blake Pierce'a - czyta się szybko, fabuła wciąga, psychocholiczna analiza zachowań bohaterów spowalnia bieg zdarzeń i zmusza do przemyśleń.

5/6 nadal mam wrażenie że to pisanie na akord.. Szybko się czyta, ale to taka trochę papka dla mas ;-)

5/6 nadal mam wrażenie że to pisanie na akord.. Szybko się czyta, ale to taka trochę papka dla mas ;-)